Op zaterdag 16 december werd in Emmeloord het jaarlijkse Poldertoernooi gehouden. Voor de 41e maal zo hoorden we ter plaatse. Namens Kampenion & friends deden 16 spelers en speelsters mee. Dat ‘friends’ leg ik hierna uit. In de hoogste CD-klasse domineerden de Kampenionners zonder het toernooi te winnen. Ook dat leg ik hierna uit. Tweemaal wist een Kampenionner de finale te behalen, maar in beide gevallen werd naast de titel gegrepen. Ik neem de verrichtingen met je door.

Zoals aangegeven deden 16 Kampenionners & friends mee. Ik noem de namen en vermeld daarbij tussen haakjes de licentieklasse:
Ivan Hollander (CD), Robin Lieftink (CD), Thomas Niemeijer (CD), Julian Plette (CD), Ton Ringenier (CD), Wim Tillema (CD), Freek Dekker (E), Robin Makkink (E), Jackie van der Meulen (E), Gerard Palland (E), Marijke van Egmond (F), Tromp Baarssen (F), Roelard Bos (F), Jan de Vries (F), Jan Ringenier (F) en Simone Lieftink (G).
Trainer Freek Dekker deed onder de naam van Nevanco mee, Tromp Baarssen en Jan de Vries (nog) onder die van Swift ’64 en Jan Ringenier onder die van Dronten ’74. Dat laatste omdat binnen Kampenion geen dubbelpartner meer beschikbaar was.

’s Morgens werd begonnen met het dubbelspel. Van alle ‘Kamper’ dubbels wisten er twee de halve finales te bereiken. In de CD-klasse waren het Robin Lieftink en Ton Ringenier die zo ver wisten te reiken. Zij verloren die halve finale nipt van een duo van Buitenpost: André Folmer en Theo Hartman. In de beslissende 5e game was het verschil uiteindelijk slechts 2 schamele puntjes. De Friese combinatie van de tweemaal noppen van Theo en de droge klappen van André bleken (te) lastig te bestrijden.
In de E-klasse wist Jackie van der Meulen met zijn partner Joost Mulder (ook al Buitenpost) heel knap de halve finale te behalen. Ook zij verloren die nipt in de beslissende 5e game van een ander duo van Buitenpost. Buitenpost is de Friese vereniging in opkomst …
De andere dubbels van Kampenion wisten geen potten te breken.

In het enkelspel waren de resultaten toch wel wisselend. Spelers waarvan je ‘wat’ verwachtte, kwamen niet verder dan de poule, terwijl anderen juist verder kwamen dan verwacht. Maar dat gebeurt wel vaker op toernooien.
In de CD-klasse had Kampenion liefst zes ijzers in het vuur. Omdat er drie poules waren, telde iedere poule dus twee Kampenionners. Ivan en Wim waren aan elkaar gekoppeld, Julian en Robin en Ton en Thomas. Na vaak pittige en mooie wedstrijden wisten - een tussenronde meegerekend - drie Kampenionners zich te plaatsen voor de halve finales: Ivan, Julian en Ton. Julian trof daarin de sterke Bob Eldring (Assen), terwijl Ivan en Ton het tegen elkaar moesten opnemen. Julian startte sterk en won met dwingend spel de 1e game. Ook in de 2e game speelde Julian goed, maar langzaam maar zeker nam de meer ervaren Bob de regie al wat over. Toen hij de 2e game nipt won, speelde hij een gewonnen partij. In de 3e en 4e game nam Bob meer afstand en won hij vediend. In de andere halve finale toonde Ton zich - toch wel verrassend - in drie games te sterk voor Ivan. Door vol op de aanval - en vaak diep - te spelen, kon Ivan zijn favoriete blok en backhand overname moeilijker in stelling brengen. Ton won verdiend.
In de finale ondervond ook Ton de kracht van Bob. Er was weinig krachtsverschil tussen beiden, maar in de 1e en 2e game was het Bob die ‘op de big points’ net wat doortastender was en beide games met nipt verschil wist te winnen. In de 3e game moest Ton wat forceren, maar dat pakte niet goed uit. Bob won die met ruim verschil. Felicitaties aan Bob die het toernooi verdiend op zijn naam schreef.
Zo domineerde Kampenion de CD-klasse zonder die te winnen.

In de E-klasse wist alleen Jackie de poule te ‘overleven’. Ook in de 1/8 finale wist hij zijn tegenstander te verslaan, maar in de 1/4 finale vond Jackie zijn ‘waterloo’.

In de F-klasse presteerden de Kampenionners wat beter. Marijke, Roelard, Jan de Vries en Jan Ringenier wisten allen de poule door te komen. Jan de Vries en Roelard verloren vervolgens hun eerstvolgende partij. Marijke wist nog een ronde verder te komen en trof toen de materiaalspeler die Roelard ook al had uitgeschakeld. Dat werd nop. Jan Ringenier wist ook die ronde nog te overleven via een zege op - jawel - een materiaalspeler. De 1/4 finale werd daarna het eindstation; een 2 - 0 voorsprong in games bleek uiteindelijk niet genoeg.

In de G-klasse wist Simone ver te komen in het toernooi. Zij bereikte de 1/2 finale en versloeg daarin Albert Dijkstra (Smash-In). Ook in de finale speelde zij prima, maar tegenstander Rosanne van den Esschert (TT Zwolle) was in vijf games net te sterk. Toch een fraaie 2e plaats voor Simone.

Het is opvallend hoeveel ‘materiaalspelers’ er rondliepen op het Poldertoernooi. Dat komt vooral door de grote deelname vanuit Friesland. Het lijkt wel of meer dan 50% daar met halflange of lange noppen speelt. Zo gaf Jackie aan van zijn 8 partijen er 5 tegen materiaalspelers te hebben gespeeld … De ondertitel van deze bijdrage had dan ook kunnen luiden: ‘Kampenionners presteren redelijk, maar waren niet altijd in hun nopjes’.

Toch was het wel weer een leerzaam toernooi. Want laten we eerlijk zijn, je leert dat materiaal alleen maar te bespelen door er tegen te spelen. Erover lezen is leuk, maar in de praktijk leer je het meest. Maar ik geef toe: je wordt er niet altijd vrolijk van en dat mag je een understatement noemen.

Ik bedank de chauffeurs Gerard, Robin en Robin voor hun noodzakelijke bijdrage, want zonder vervoer is er immers geen toernooi. Dank heren!

Dit was het laatste toernooi van het jaar 2017. In het eerste weekend van 2018 staat het eerstvolgende toernooi gepland: de Clubkampioenschappen SENIOREN van Kampenion. Op vrijdagavond 5 januari het dubbelspel en op zaterdag 6 januari het enkelspel. De Kampenionners is dat vast niet ontgaan. Ben je in de gelegenheid, geef je dan op! Wie weet tot dan!

Met sportieve groet,

Jan Ringenier,
wss Kampenion

Plaats reactie