In week 16 stonden de laatste competitiewedstrijden op het programma. Alle teams kwamen in actie en voor een behoorlijk aantal stond er nog ‘iets’ op het spel. De teams 1, 6, 8, 9 en 10 (!) konden kampioen worden (de teams 7 en 12 waren dat al) en de teams 3, 4 en 13 konden nog degraderen. De teams 3 en 4 alleen in het geval versterkte degradatie nodig zou zijn wanneer twee (of meer) teams uit de landelijke competitie zouden terugkeren. Trias 1 en TT Zwolle 1 ‘waren daarvoor nog in de race’, terwijl Blauw-Wit 1 al was gedegradeerd. Het werd een memorabele week! Ik neem de wedstrijden met je door, vermeld ook de eindstanden en leg die naast de prognoses die ik voorafgaand aan het seizoen gaf.
3e divisie: Kampenion 1 - De Brug 1
Zaterdag 21 april: Julian Plette, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier tegen Christiaan Brouwer, Waldo Hagenaars en Edwin Tiele
Vorig weekend was een geweldig weekend voor team 1. Het ging dat weekend in als nummer drie en het kwam eruit als koploper met een voorsprong van 3 punten op zowel DOV 1 als Stede Broec 1. Ook had het nog eens een positieve balans tegen beide teams. Normaal gesproken moesten de heren het kunnen afmaken in eigen huis tegen De Brug 1 uit Apeldoorn.
Ik had graag een verslag per wedstrijd gegeven en de spanning tot uiting willen laten komen. Maar die spanning was er eigenlijk niet of nauwelijks. Uiteraard bedoel ik dat niet vervelend voor de sympathieke gasten uit Apeldoorn. Zeker niet. Maar de eerste drie enkelpartijen gingen (vrij) eenvoudig naar team 1. Julian was in drie games te sterk voor Christiaan, Gert-Jan versloeg Waldo in vier games en Ton sleepte de 1e en 2e game er heel nipt uit tegen Edwin om in de 3e game afstand te nemen. Zo stond het al 3 - 0.
In het dubbel was de 1e game spannend. Gert-Jan en Julian moesten die met 10 - 12 aan Christiaan en Waldo laten. Daarna ging het lopen bij GJ en Juul en kwamen zij niet meer in de problemen en stond het al 4 - 0.
Na het dubbel Gert-Jan overpowerde Gert-Jan tegenstander Christiaan en dat terwijl die zelf ook met de nodige power speelt. Maar tegen GJ was geen kruit gewassen. Hij won eenvoudig ‘in straight games’. Julian speelde tegen Edwin tactisch slim. Hij hield de bal lang op tafel - wat natuurlijk nooit verkeerd is - en legde de bal regelmatig met veel backspin terug op de korte noppen van Edwin. Die had daar geen antwoord op. Julian won eenvoudig in drie games. Zo stond het 6 - 0 en had team 1 nog 1 puntje nodig om op eigen kracht de titel veilig te stellen. Zou Ton daar tegen Waldo al voor kunnen zorgen? Een tegenstander waarvan hij nog nooit gewonnen had? In de 1e game zag het daar niet naar uit. Waldo won die eenvoudig. Daarna speelde Ton aanvallender en wist hij de rally’s langer te maken. Dat was niet in het voordeel van Waldo die tegenwoordig minder ritme heeft dan een tijdje geleden. Ton won de 2e en 3e game met 11 - 7. In de 4e game waren beiden aan elkaar gewaagd, maar uiteindelijk was het Ton die deze met 13 - 11 naar zich wist toe te trekken en daarmee de titel veilig stelde.
Nadat de felicitaties uitgebreid werden uitgewisseld en een paar foto’s werden gemaakt, werd de wedstrijd vervolgd!
Gert-Jan bleef deze middag ongeslagen via een 3 - 1 zege op Edwin. Ook GJ speelde slim tegen de korte noppen van Edwin. Door regelmatig een steek te spelen, gaf GJ Edwin niet of nauwelijks de gelegenheid diens favoriete spelletje te spelen. Ton verloor daarna van Christiaan, een tegenstander die Ton qua spel niet echt ligt. Christiaan speelde vrijuit en deed Ton pijn - letterlijk en figuurlijk - met zijn harde, vlakke slagen. Ton was niet 100% fit - want rugpijn - en was opgelucht dat hij met twee zeges op Edwin en Waldo - van wie hij nog niet eerder had gewonnen - een bijdrage had kunnen leveren aan de score. Nu de spanning eraf was en de adrenaline wat was gezakt, voelde hij de pijn meer. Maar dat alles neemt niet weg dat Christiaan meer dan verdiend won. In de laatste partij van de middag liet Julian zien gedurende dit seizoen te zijn gegroeid. Opnieuw met slim spel versloeg hij Waldo in drie (vrij) nipte games. Ongelooflijk als we bedenken dat Juul pas 16 jaren jong is en nu al over de nodige tactische bagage beschikt. Daar zit nog veel meer in!
Team 1 won de ontmoeting met De Brug 1 dus overtuigend met 9 - 1. Het zal duidelijk zijn dat de uitslag van de wedstrijd tussen de achtervolgers DOV 1 en Stede Broec 1 (6 - 4) er niet meer toe deed. Team 1 had het op eigen kracht gered. Het toonde zich zaterdagmiddag duidelijk te sterk voor De Brug 1. De spelers aan Kamper kant toonden hun goede vorm, hadden meer ritme en speelden tactisch sterk. Dat is uiteraard ook te danken aan coach Ralph Trip die deze rol tijdens het seizoen op verzoek van de spelers ook tijdens uitwedstrijden op zich heeft genomen. Iemand die vanaf de kant met enige afstand - zowel letterlijk als figuurlijk - naar de partijen kijkt en die natuurlijk ook kijk op het spelletje heeft, kan welkome aanwijzingen en tips geven. En zo iemand is Ralph!
Complimenten aan de spelers en de coach. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het team na de degradatie uit de 2e divisie en het stoppen van Ivan direct weer kampioen zou worden. Een overgangsseizoen waarbij de spelers - Gert-Jan en Ton aan de ene kant en Julian aan de andere kant - ‘even’ aan elkaar moesten wennen en dan volgend seizoen meedoen, dat was mijn gedachte. Maar daar dachten de spelers en de coach anders over. De gewenning verliep heel voorspoedig met dank aan de (positieve) karakters van de drie Musketiers. Ik heb daar vrede mee.
Scores:
Gert-Jan 3, Julian 3, Ton 2 en dubbel 1
Komend seizoen mag team 1 het dus weer in de 2e divisie proberen. Maar daar willen we nu nog maar niet teveel aan denken. Eerst even nagenieten, natuurlijk blijven trainen en daarna vakantie vieren. En weer daarna pakken de spelers van team 1 de draad weer op!
De eindstand:
Kampenion 1 10 - 69 K
DOV 1 10 - 63
Stede Broec 1 10 - 61
De Brug 1 10 - 51
Hilversum 5 10 - 35 D
Assen 2 10 - 21 D
Wat een mooi plaatje. Team 1 verloor dit seizoen alleen de uitwedstrijd bij de uiteindelijke nummer 2 DOV 1. Alle andere negen wedstrijden wist het in winst om te zetten. De spelers waren in de beslissende fase van de competitie prima in vorm. Gert-Jan, Ton en Julian waren als team vooral in de breedte sterk; de drie ontliepen elkaar nauwelijks iets met respectievelijk 22, 21 en 20 winstpartijen uit 30 wedstrijden. Dat vormde de basis voor het succes. De concurrenten hadden met enige regelmaat invallers nodig en dat is meestal niet bevorderlijk voor de sterkte van het team. De drie van team 1 hebben alle 30 wedstrijden kunnen spelen; weliswaar soms met pijntjes, maar toch! Het mooie is verder dat de drie nog jong zijn - 28, 22 en 16 (!) jaar - en dus nog de nodige progressie kunnen boeken. Prachtig toch? Mijn prognose voor team 1 luidde: een 2e plaats. Het werd zelfs nog beter!
Hoofdklasse: Kampenion 2 - TT Zwolle 3
Vrijdag 20 april: Robin Lieftink, Jordy ten Have en Thomas Niemeijer tegen René Ebeling, Gerard Dijkland en Annewyke Appels
Team 2 is dit seizoen - achter kampioen Effekt ’74 1 - na negen wedstrijden zeker van de titel ’the best of the rest’ in de Hoofdklasse A. Maar daar koop je niets voor. De spelers hadden titelaspiraties en - toegegeven - ook ik geloofde daarin. Maar je hebt al eerder kunnen lezen dat die aspiraties al na twee competitiewedstrijden de prullenbak in konden na de 9 - 1 zeperd bij Effekt ’74 1.
Afgelopen vrijdag kwam nummer voorlaatst TT Zwolle 3 op bezoek. En die plaats is een gevaarlijke in het geval er naast Blauw-Wit 1 nog een team uit Oost zou degraderen. Trias 1 en toch ook nog TT Zwolle 1 waren nog niet veilig; Trias 1 moest zelfs nog vol aan de bak bij Assen 1 om degradatie af te wenden.
Robin, Jordy en Thomas speelden een goede wedstrijd. Wat heet (hoe toepasselijk bij de weersomstandigheden van die avond)! Het begin van de wedstrijd kende twee hangpartijen, die tussen Robin en René en die tussen Thomas en Annewyke. Beide partijen gingen in de 5e game naar de Kamper speler. Daar tussendoor was Jordy veel te sterk voor Gerard. In het dubbel bracht team 2 ditmaal Robin en Thomas achter de tafel en zij namen het op tegen Gerard en René. Robin en Thomas wonnen nog wel de 1e game, maar zagen de gasten daarna de regie overnemen en drie games op rij winnen.
Na het dubbel pakte team 2 de draad van overwinningen weer op. Drie partijen later stond het namelijk 6 - 1. Jordy versloeg (voormalig angstgegner) René ‘in straight games’, Robin was onverzettelijk tegen Annewyke en won na vier nipte games en Thomas was in evenveel games te sterk voor Gerard.
In de achtste partij zorgden Jordy en Annewyke weer eens voor een spannende partij. Annewyke nam een 0 - 1 en 1 - 2 voorsprong, maar Jordy kwam knap terug en won de 4e en 5e game. Thomas versloeg hierna René in drie games en datzelfde deed Robin in zijn partij tegen Gerard.
Zo boekte team 2 een ruime 9 - 1 zege op TT Zwolle 3. Het neem daarmee toch nog ruim afstand van nummer DTV ’84 1, maar dat levert verder weinig op. De spelers zullen volgens mij nog wel eens terugdenken aan de valse start van het seizoen!
Scores:
Jordy 3, Robin L 3 en Thomas 3; dubbel 0
De eindstand:
Effekt '74 1 10 - 75 K
Kampenion 2 10 - 65
DTV '84 1 10 - 55
Thibats 1 10 - 45
TT Zwolle 3 10 - 35
De Brug 3 10 - 25 D
Let eens op de puntentotalen en de verschillen tussen de teams. Overal zit 10 punten tussen!
Mijn prognose voor team 2 luidde: een 1e plaats. Dat werd een 2e en dus zat ik ernaast. Volgend seizoen liggen er voor team 2 weer nieuwe kansen. Zeker als Ivan wat vaker gaat meedraaien.
Hoofdklasse: Bosman/Wezep 1 - Kampenion 3
Zaterdag 21 april: Bas de Vries, Gerben Wolterink en Wim Tillema tegen Wiebren van de Schootbrugge, Hermen van de Schootbrugge en Jeroen Rotman
Team 3 stond na negen wedstrijden op een keurige 4e plaats, maar ook hier hing de dreiging van mogelijk versterkte degradatie uitje landelijke competitie op de achtergrond. Mede omdat nummer vijf De Brug 2 de avond ervoor met liefst 2 - 8 had gewonnen bij nummer laatst TT Zwolle 2. De Kampenaren moesten eigenlijk 5 punten in Wezep zien te halen om definitief verzekerd te zijn van een langer verblijf in de Hoofdklasse. Maar dat is bepaald geen eenvoudige opgave.
In de openingspartij beschikte Bas over de langste adem in zijn partij tegen Wiebren. Wiebren nam een 2 - 1 voorsprong, maar Bas won de 4e en 5e game. Gerben nam het daarna op tegen diens broer Hermen. In een partij zonder ook maar één spannende game toonde Gerben zich in vier games de sterkste. Wim moest vervolgens zijn meerdere erkennen in Jeroen die aan een sterk seizoen bezig is en de laatste weken weinig verliest.
In het dubbel haalde team 3 het geroutineerde duo Bas en Gerben van stal en zij namen het op tegen de jonge veulens Hermen en Wiebren. De routiniers toonden zich toch wel verrassend overtuigend het sterkst en wonnen in vier games.
Na het dubbel kwamen de gastheren langszij. Bas en Hermen waren drie games gelijkwaardig aan elkaar, maar het stond toen wel 2 - 1 voor Hermen. In de 4e game wist Hermen duidelijk afstand te nemen. Wiebren versloeg hierna Wim na drie vrij nipte games en zo stond het dus weer gelijk 3 - 3. Gerben boekte daarna een verrassende viergames zege op Jeroen, zeker gezien mijn tekst hiervoor over Jeroen. Gerben kwam ditmaal eigenlijk niet in de problemen.
Hermen bracht zijn team opnieuw naast team 3. Tegen Wim was hij na een heel spannende partij hij de gelukkigste: 11 - 9 in de 5e game. Bas en Jeroen waren daarna verantwoordelijk voor een heuse thriller, al was daar in de 1e game (3 - 11 voor Bas) nog geen sprake van. Daarna was de partij echter volmaakt in balans en na 11 - 9, 12 - 10 en 10 - 12 moest een 5e game de beslissing brengen. Ook die was bloedstollend en het was uiteindelijk Bas die zich na 11 - 13 mocht laten feliciteren. Bovendien was team 3 met dat vijfde punt definitief verzekerd van plaats 4 en een langer verblijf in de Hoofdklasse. In de laatste partij van de middag maakten ook Gerben en Wiebren er een spannende partij van, al werden de games hier ruimer gewonnen. Niettemin moest na 11 - 8, 6 - 11, 11 - 7 en 4 - 11 ook hier een 5e game de beslissing brengen. Gerben wist de lijn van de 4e game door te trekken en opnieuw afstand te nemen: 4 - 11.
Zo boekte team 3 een keurige 4 - 6 zege op Bosman/Wezep 1. Het stelde daarmee - als ‘gezegd’ - de 4e plaats en een plek in de Hoofdklasse veilig. Dat is een knappe prestatie. Het team is dit seizoen niet of nauwelijks in de problemen geweest en alleen de dreigende versterkte degradatie had nog roet in het Kamper eten kunnen gooien. Grote man aan Kamper kant was (de boomlange) Gerben die heel knap ongeslagen bleef.
Opvallend was het wel dat Wim Tillema die vorig seizoen een topseizoen kende, dit seizoen tegenvallend presteerde. Gerben Wolterink daarentegen wist zich duidelijk te verbeteren. Bas de Vries en Gertjan Wessels presteerden vergelijkbaar met het afgelopen seizoen.
Scores:
Gerben 3, Bas 2 en dubbel 1; Wim 0
De eindstand:
ENTAC 2 10 - 73 K
Swift (D) 1 10 - 58
Bosman/Wezep 1 10 - 52
Kampenion 3 10 - 45
De Brug 2 10 - 44
TT Zwolle 2 10 - 28 D
Mijn prognose voor team 3 luidde: een 4e plaats. Daar hebben de heren zich keurig aan gehouden. Chapeau!
Promotieklasse: Kampenion 4 - De Veluwe 2
Vrijdag 20 april: Nick Kuipers, Ralph Trip en Hans de Vries tegen Wim Hogeboom, Johan Bullinga en Rikus Ottens
Team 4 deed de laatste weken prima zaken door de directe concurrenten in de strijd om degradatie te ontlopen - De Toekomst 4 en Trias 2 - te verslaan. Met nog één wedstrijd te gaan had het een voorsprong van 9 punten op zowel De Toekomst 4 als Trias 2 die elkaar in Lochem zouden ontmoeten. Als team 4 2 puntjes zou weten te pakken, dan hield het in ieder geval twee teams achter zich. Toch hing ook hier - het wordt eentonig - de dreiging van een mogelijk versterkte degradatie nog in de lucht.
Er voltrok zich tussen beide teams een wedstrijd met een ongelooflijk scoreverloop. Na het dubbel stond team 4 op een 4 - 0 voorsprong. Nick versloeg heel knap de sterke Wim die tot vanavond slechts 3 partijen had verloren. Nick won de beslissende 5e game met 11 - 6. Ralph boekte daarna een eenvoudige 3 - 0 zege op Johan en Hans was in drie games net wat beter dan Rikus.
In het dubbel kwamen Nick en Ralph tegen Johan en Wim van een 0 - 1 en 1 - 2 achterstand terug om de partij nog nipt naar zich toe te trekken.
In de partij na het dubbel toonde ook Ralph zich te sterk voor kopman Wim. Ralph stond zelfs geen game af. Nick verloor vervolgens tegen Rikus de 1e game met ruime cijfers, maar hij herstelde zich meer dan prima, won drie games op rij en stond in totaal verder nog slechts 11 punten af. Hans verloor tegen Johan de 1e game ook al met ruime cijfers, maar ook hij herstelde zich knap. En ook Hans won drie games op rij. Zo stond het dus zomaar 7 - 0. En dat terwijl De Veluwe 2 met Blauw-Wit 2 in de strijd om de titel was verwikkeld. Beide teams stonden met evenveel punten bovenaan. Ik kreeg dan ook een verwonderde vraag van de kant van Blauw-Wit of de tussenstand wel correct was. Ja dus!
In de achtste partij moest Ralph de 1e en 2e game aan Rikus laten. Maar Ralph gaf zich nog niet gewonnen, won de 3e game vrij ruim en sleepte de 4e game er nipt uit: 14 - 12. In de 5e game wist Ralph alsnog afstand te nemen: 11 - 6. In de voorlaatste partij moest Hans de zege aan Wim laten en Nick verloor in de laatste partij in drie games met driemaal 9 - 11 van Johan.
Maar het zal duidelijk zijn dat team 4 in de wolken was met de prachtige 8 - 2 zege. Toen ondergetekende na twaalven de zaal binnenkwam, zag hij Hans, Nick en Ralph nog zweven. Team 4 heeft eigenlijk het (vrijwel) onmogelijke gepresteerd door - als debutant - nog als vierde te eindigen in een seizoen waarin kopman Peter Vrielink slechts driemaal heeft kunnen meedoen en het team regelmatig met invallers moest spelen. Respect en petje af!
Ralph was ongetwijfeld the Man of the Match met zijn drie zeges. Hoewel hij slechts driemaal heeft meegedaan, had ook hij - als reserve - een belangrijk aandeel in die vierde plaats. En datzelfde geldt voor de invaller Danny en Dick.
Een dag later kon de champagne definitief worden ontkurkt toen bekend werd dat Trias 1 in het hol van de leeuw bij Assen 1 - heel knap - de benodigde 5 punten wist te behalen en het definitief veilig was en TT Zwolle 1 zich ternauwernood wist te handhaven waardoor er geen versterkte degradatie nodig bleek in de Hoofdklasse en de Promotieklasse. TT Zwolle 1 maakte het overigens het nog heel spannend door met 8 - 2 te verliezen bij nummer laatst Litac 1. Het had geluk - en Kampenion 4 dus ook - dat Slagvaardig 1 met 0 - 10 verloor van concurrent Hercules 1. TT Zwolle 1, Hercules 1 en Slagvaardig 1 stonden met 39 punten gedeeld voorlaatste. Team 4 is dus definitief veilig! En daar mogen de spelers best een borr eh pardon appelsapje op nemen.
Scores:
Ralph 3, Hans 2, Nick 2 en dubbel 1
De eindstand
Blauw-Wit 2 10 - 63 K
De Veluwe 2 10 - 59
Smash 2000 1 10 - 55
Kampenion 4 10 - 49
De Toekomst 4 10 - 41 D
Trias 2 10 - 33 D
Mijn prognose voor team 4 luidde: een 4e plaats. Ook team 4 heeft zich daar keurig aan gehouden. Gezien het verhaal van het seizoen een prima prestatie.
1e klasse: Kampenion 5 - Bosman/Wezep 2
Vrijdag 20 april: Bertin Bos, Dick Hoekman en Jackie van der Meulen tegen Johan Bosman, Eljakim Doorneweerd en Gerjan Puttenstein
Na alle jubelverhalen tot nu toe ‘zorgt team 5 voor enige balans richting de andere kant’. Immers, het team was al gedegradeerd. Niettemin wilden de heren tegen (mede)koploper Bosman/Wezep 2 hun sportieve plicht vervullen. De Wezepers stonden namelijk samen met Smash ’70 3 bovenaan en hadden - want tegen nummer laatst Kampenion 5 - op papier een wat eenvoudiger tegenstander.
Na het dubbel stond team 5 op een keurige 2 - 2 tussenstand. Bertin was in de openingspartij volmaakt kansloos tegen Johan die heel eenvoudig won. Dick had hierna verrassend weinig moeite met Eljakim die - zo vermoed ik tenminste - nog de balans moet zien te vinden tussen ‘een politieke carrière en het tafeltennis’. Vanaf de zijlijn weet ik dat het raadslidmaatschap heel veel tijd kost. Dick won ‘in straight games’. Jackie en Gerjan zorgden voor de eerste spannende partij. Na vier games stond het 2 - 2 waarna Jackie in de beslissende game het verschil wist te maken: 11 - 4.
In het dubbel waren Bertin en Jackie kansloos tegen Eljakim en Johan.
Drie partijen later stond het 3 - 4. Dick nam tegen Johan vrij overtuigend een 2 - 0 voorsprong en leek op een eenvoudige zege af te stevenen. Maar Johan kwam knap terug tot 2 - 2 en won de beslissende game met 11 - 13 waardoor Dick sneu wegkwam. Bertin had tegen Gerjan teveel tijd nodig om zijn ritme te vinden. Pas in de 3e game lukte dat, maar die won Gerjan nipt: 13 - 15. Jackie bracht Eljakim daarna zijn tweede nederlaag van de avond toe. Jackie won in vier games.
In de achtste partij was Dick te sterk voor Gerjan; Dick won in vier games. Zo stond het weer gelijk: 4 - 4. In de voorlaatste partijkaam Jackie tegen Johan knap van een 0 - 2 achterstand in games terug tot 2 - 2. In de beslissende 5e game echter was het toch Johan die afstand wist te nemen. Bertin en Eljakim speelden een soortgelijke partij tegen elkaar. Ook Bertin kwam terug van een 0 - 2 achterstand in games tot 2 - 2, maar zag de beslissende game ruim naar Eljakim gaan. Ik bedoel het niet vervelend, maar eigenlijk heeft Bertin te weinig ritme om zich in de 1e klasse staande te houden.
Zo verloor team 5 de laatste wedstrijd van het seizoen wat sneu van Bosman/Wezep 2. Het verkocht zijn huid echter duur. Te duur voor de Wezepers zo bleek achteraf. Concurrent Smash ’70 3 bleek namelijk tegen Dronten ’74 1 een puntje meer te hebben gepakt - alleen de Dronter kopman Onno Huisman bleek te sterk - waardoor de Hattemers beslag op de titel legden.
Scores:
Dick 2 en Jackie 2; Bertin 0 en dubbel 0
De eindstand:
Smash '70 (H) 3 10 - 59 K
Bosman/Wezep 2 10 - 58
Heino 2 10 - 53
Dronten '74 1 10 - 51
TT Zwolle 5 10 - 44 D
Kampenion 5 10 - 35 D
De - toch wel - kansloze degradatie van team 5 hebben maar weinigen zien aankomen. Ook ik niet. Mijn prognose luidde namelijk: een 3e plaats. Daar is team 5 dit seizoen eigenlijk niet in de buurt geweest.
2e klasse: Smash-In 1 - Kampenion 6
Vrijdag 20 april: Simon van der Woude, Gerard Palland en Robin Makkink tegen Swier Oosterhuis, Frans de Vries en invaller Albert Dijkstra (team 2)
Team 6 had nog kansen op de titel maar had het niet meer in eigen hand. Met nog één wedstrijd te gaan, had het 2 punten achterstand op koploper TT Zwolle 6. De Kampenaren moesten 2 punten meer halen dan TT Zwolle 6 om nog met de titel te kunnen gaan strijken. Dat was weliswaar niet onmogelijk, maar dan moest alles meezitten. Zowel in Ens als in Zwolle.
Welnu, het wondertje geschiedde niet. Een zo sterk mogelijk TT Zwolle 6 profiteerde van het feit dat NTC Leogang 2 niet in de sterkste formatie aantrad en het won met 9 - 1. Daardoor was de uitslag tussen Smash-In 1 en team 6 - zelfs een eventuele maximale zege - eigenlijk niet meer van belang voor wat de titel betreft.
Voeg daarbij dat ook team 6 niet foutloos speelde en het verhaal van de laatste speelronde in de 2e klasse A is zo ongeveer geschreven. In de eerste helft van de wedstrijd had team 6 al twee punten moeten afstaan en via de TTapp hadden de spelers al geconstateerd dat TT Zwolle 6 toen nog foutloos was. De strijd was beslist.
Team 6 won uiteindelijk met 3 - 7 bij Smash-In 1, terwijl TT Zwolle 6 slechts 1 puntje afstond aan NTC Leogang 2. Felicitaties daarom aan TT Zwolle 6. Het verschil bedroeg uiteindelijk 4 punten. De nummer 1 is altijd de terechte kampioen. Het mag echter al met al niet klagen over de opstellingen van de tegenstanders met Harderwijk 1 voorop. Maar als team 6 zijnde heb je daar geen invloed op en datzelfde geldt uiteraard ook voor TT Zwolle 6.
Man of the Match aan Kamper kant was vrijdagavond Robin die zijn drie partijen wist te winnen.
Scores:
Robin M 3, Gerard P 2, Simon 1 en dubbel 1
De eindstand:
TT Zwolle 6 10 - 71 K
Kampenion 6 10 - 67
DTV '84 2 10 - 60
NTC Leogang 2 10 - 49
Harderwijk 1 10 - 39 D
Smash-in 1 10 - 14 D
Mijn prognose voor team 6 luidde: een 2e plaats. Helaas heb ik gelijk gekregen. Toch is een 2e plaats in deze zware poule een knappe prestatie. Team 6 heeft t/m de laatste wedstrijd meegedaan om de titel.
3e klasse: Hoonhorst 1 - Kampenion 7
Vrijdag 20 april: Roelard Bos, Djengis van Nek en Jan Ringenier tegen André-Jan Oldenkamp, Brenda de Vries en Jeroen Delhaas; Mascha Hulsman kwam alleen in het dubbel uit
Team 7 is al twee weken kampioen. Vorige week won het met maximale cijfers van Emmeloord 2 en vervulde het zijn sportieve plicht ten opzichte van Hoonhorst 1 dat vanaf dat moment samen met Emmeloord 2 op de voorlaatste plaats stond met 39 punten uit negen wedstrijden. Vrijdagavond ging team 7 op bezoek bij Hoonhorst 1 en wilde het zijn tiende zege in tien wedstrijden boeken en zo ook zijn sportieve plicht ten opzichte van Emmeloord 2 vervullen dat op bezoek ging bij nummer 2 TT Zwolle 9.
Team 7 speelde een redelijk tot goede wedstrijd. Drie partijen gingen over de volle vijf games en die partijen zaten in het midden van de wedstrijd. Na het dubbel stond team 7 op een moeizame 1 - 3 voorsprong. Roelard maakte in een foutenfestival tegen André-Jan (nog) meer fouten dan de tegenstander en verloor in drie games. Djengis gooide tegen Brenda slim zijn anti topspinrubber in de strijd en dat maakte Brenda af en toe radeloos. Djengis won in vier games. Jan moest vervolgens tegen Jeroen even zoeken nadat die een ruime voorsprong in de 1e game nam. Jan herstelde zich echter snel en kwam daarna niet meer in de problemen.
In het dubbel namen Djengis en Jan het op tegen Brenda en Mascha. In een wedstrijd met veel ups en downs (Jan) was het lange tijd onduidelijk wie het meest aanspraak op de winst mogen maken. Dat kwam mede omdat Jan en slecht speelde en kompaan Djengis vaak in de problemen bracht door met veel effect te serveren. Door na overleg met meer snelheid en minder effect te serveren wisten Djengis en Jan de spannende partij nog naar zich toe te trekken.
Twee partijen later stond het 3 - 3. Roelard wijzigde - na aanwijzingen daartoe - zijn tactiek na twee verloren games tegen Brenda. Dat wierp vruchten af, want hij won de 3e en 4e game overtuigend. Maar ja, dan staat het 2 - 2 en ga je toch weer (teveel) nadenken. Na een spannende game ontsnapte Brenda uiteindelijk na 11 - 9. Jan bood daarna André-Jan prima partij maar wist helaas niet te voorkomen dat AJ de 5e game met 9 - 11 naar zich toetrok. Djengis zette zijn team weer op voorsprong door Jeroen geen kans te geven. Zo stond het 3 - 4 voor team 7.
De sleutelpartij van de avond - zo bleek achteraf - speelden Jan en Brenda tegen elkaar. Brenda nam in de 1e en 2e game telkens een voorsprong en in de 2e game zelfs een ruime, maar Jan wist beide malen te ontsnappen. De 3e game ging naar Brenda, maar in de 4e game was Jan de betere van de twee en hij won die overtuigend. Roelard versloeg daarna Jeroen in drie games, waar Jeroen Roelard in de 3e game liet ontsnappen. Zo stond het 3 - 6 en was - gelet op de 5 - 5 eindstand in Zwolle - het duidelijk dat Hoonhorst 1 als tweede degradant naast Wham 1 vaststond. In de laatste partij van de avond verloor Djengis in vier games van André-Jan die daarmee keurig ongeslagen bleef.
Zo won team 7 dus ook zijn tiende wedstrijd (4 - 6) en vervulde het zijn sportieve plicht ten opzichte van Emmeloord 2. De voorsprong op nummer 2 TT Zwolle 9 bedraagt uiteindelijk 27 punten! Bovenin is dit seizoen na speelronde 1 van spanning geen moment meer sprake geweest. Daarvoor was de overmacht van team 7 veel en veel te groot. Die spanning was er nog wel onderin, namelijk tot en met de negende partij van de laatste wedstrijd tussen Hoonhorst 1 en team 7.
Scores;
Djengis 2, Jan 2, Roelard 1 en dubbel 1
De eindstand:
Kampenion 7 10 - 78 K
TT Zwolle 9 10 - 51
Heino 6 10 - 47
Emmeloord 2 10 - 44
Hoonhorst 1 10 - 43 D
Wham 1 10 - 37 D
Mijn prognose voor team 7 luidde: een 1e plaats. Dat is correct gebleken.
3e klasse: Kampenion 8 - Emmeloord 1
Vrijdag 20 april: Arnold Hubach, Simone Lieftink en Guido Wessels tegen Michel Schwarte, Firas Wadi en Eddie van de Berg
Team 8 heeft het hele seizoen bovenaan gestaan. Het ging als een speer van start en het profiteerde van het feit dat het een gunstiger programma had dan de concurrenten. Halverwege het seizoen liep het tegen twee nipte nederlagen aan tegen de concurrenten Dronten ’74 2 en Emmeloord 1, maar het hield in beide gevallen de schade met 4 - 6 binnen de perken. Daarna hield het de derde concurrent Swift ’64 1 in eigen huis op een gelijkspel. Vervolgens nam het weer wat verder afstand van de concurrentie.
Afgelopen vrijdag had het dan ook aan 1 puntje voldoende om de titel veilig te stellen. Niemand twijfelde eraan dat dit zou gebeuren. En dat bleek ook terecht. Al in de eerste partij toonde Arnold zich veel te sterk voor tegenstander Michel en stelde hij de titel veilig. De felicitaties konden worden uitgewisseld en daarna kon de wedstrijd worden hervat. Heel vreemd natuurlijk nu er nog negen partijen (!) moesten worden gespeeld.
Team 8 wist de concentratie vast te houden en het speelde een prima wedstrijd. Na het dubbel stond het op een 4 - 0 voorsprong. Simone was in vier games net wat beter dan Firas en Guido versloeg Eddie na een moeizaam gewonnen 1e game toch nog vrij eenvoudig.
De spanning kwam in het dubbel tussen Arnold / Guido en Firas / Michel. De Kampenaren namen een 2 - 0 voorsprong, maar de gasten kwamen knap terug tot 2 - 2. De 5e game werd bloedstollend. Er moest worden verlengd en er wilde maar geen beslissing vallen. Net voordat strafschoppen werden genomen, viel toch nog de beslissing. Arnold en Guido wonnen met 17 - 15!
Na het dubbel speelde Simone een moeizame partij tegen Michel die met noppen of anti topspin op de backhand speelt. Michel nam een 0 - 1 en 1 - 2 voorsprong, maar Simone kwam tweemaal langszij. In de beslissende game was het spannend en was het uiteindelijk toch nog Michel die nipt won: 13 - 15. Na deze beide zware vijfpitters ging het allemaal wat voorspoediger voor team 8. Arnold toonde zich in drie games te sterk voor Eddie en Guido idem voor Firas. Zo stond het 6 - 1 voor team 8.
Ook de laatste drie partijen gingen naar team 8. Simone moest de 1e game aan tegenstander Eddie laten, maar bleek daarna de betere en won drie games op rij. Guido stond vervolgens ook tegen Michel geen game af en won na drie spannende games. Arnold had zijn beste vorm voor de laatste wedstrijden van de competitie bewaard, want ook hij bleef deze avond zonder gameverlies en toonde zich veel te sterk voor Firas.
Team 8 zette de titel dus de nodige glans bij via een veelzeggende 9 - 1 zege op Emmeloord 1. Het keert daarmee na enkele seizoenen terug in de 2e klasse. De spelers hebben weer wat meer ervaring, maar net als voor andere kampioenen in de 3e klasse wordt het opnieuw een zware opgave om zich te handhaven in de 2e klasse. Maar daar denken we nu nog maar niet aan.
Scores:
Arnold 3, Guido 3, Simone 2 en dubbel 1
De eindstand:
Kampenion 8 10 - 72 K
Dronten '74 2 10 - 61
Swift '64 1 10 - 55
Emmeloord 1 10 - 54
TT Zwolle 8 10 - 32 D
GTC 2 10 - 26 D
Zoals je kunt zien, heeft team 8 uiteindelijk toch nog ruim afstand genomen van de drie achtervolgende teams. Mijn prognose voor team 8 luidde: een 2e plaats. Ik dacht dat ik al positief was gezien de sterke poule. Maar het werd dus nog positiever! Je begrijpt dat ik daar prima mee kan leven.
3e klasse: Futura 1 - Kampenion 9
Maandag 16 april: Harm Bosman, invaller Mattias Beimers (team 12) en Sietse Wagteveld tegen Keavin de Wilde, Dick de Wilde en Barjo Faber; Charles van de Ven kwam alleen in het dubbel uit
Het is bijna ongelooflijk, maar ook team 9 lag al enkele weken op titelkoers. Waar met name De Brug 8 en Heino 5 lange tijd meededen, daar presteerde team 9 nog net iets beter. Doorslaggevend waren uiteindelijk de twee 3 - 7 zeges op die beide concurrenten. Vorige week verloor team 9 weliswaar verrassend met 4 - 6 van nummer laatst Vined 3, maar de titel kwam niet in gevaar. Het had in de laatste wedstrijd bij Futura 1 - net als team 8 - nog 1 puntje nodig voor het kampioenschap.
Om direct maar met de deur de sporthal binnen te vallen: dat puntje kwam er al in de eerste partij tussen Harm en Keavin. Harm won overtuigend in vier games en dus konden al snel de felicitaties worden uitgewisseld. Felicitaties aan Harm, Sietse en de vanavond afwezige Marijke en Rick !!!
Ook hier moesten dus nog negen partijen worden gespeeld. En waar voor team 9 ‘weinig’ meer op het spel stond, daar kon tegenstander Futura elk punt heel goed gebruiken in de strijd om degradatie te ontlopen.
In de 2e partij moest Mattias zijn meerdere erkennen in verdediger Dick. Mattias verloor driemaal met ruime cijfers. Sietse had het daarna niet gemakkelijk tegen Barjo, maar won uiteindelijk in vier games.
In het dubbel wonnen Harm en Mattias nog wel de 1e game tegen Charles en Dick, maar daarna namen de gastheren de regie over en wonnen zij drie games op rij. Zo stond het dus gelijk: 2 - 2.
Na het dubbel boekte Harm een keurige viergames zege op de lastig te bespelen Dick. Harm kon vrijuit spelen en wist kennelijk ook nog eens de focus vast te houden. Over het geheel genomen won hij eenvoudig. Sietse en Keavin waren daarna verantwoordelijk voor de eerste vijfpitter. Na 2 - 11, 15 - 13, 11 - 7, 9 - 11 en 11 - 8 bleek Keavin uiteindelijk de gelukkigste van de twee. Wat tafeltennis betreft uiteraard. Mattias deed daarna ook een duit in het Kamper zakje; hij versloeg Barjo in vier games en bracht de tussenstand op 3 - 4.
In de achtste partij herstelde Sietse zich prima van zijn tegen Keavin verloren partij. Tegen ‘pa Dick’ verloor hij nog wel nipt de 1e game, maar daarna ging hij erop en erover en won hij drie games op rij. Harm had daarna niet veel moeite om tegen Barjo de 3 - 6 op het wedstrijdformulier te zetten. Hij won ‘in straight games’ en bleef daarmee keurig ongeslagen. Mattias bleek geïnspireerd door de zeges van Sietse en Harm en hij versloeg heel netjes Keavin in vier games. Dat is knap.
Zo vervulde team 9 zijn sportieve plicht en won het na een 2 - 2 en 3 - 3 tussenstand uiteindelijk nog met 3 - 7. Door dit resultaat degradeerde Futura 1 - samen met Vined 3 - naar de 4e klasse. Team 9 werd de terechte kampioen. Het stond er dit seizoen tegen de concurrenten op het moment dat het moest. Komend seizoen mag het team het dus in de 2e klasse proberen. Dat is andere koek, maar ach ‘wie dan leeft en tafeltennist, wie dan zorgt’.
Mooi was het dat Harm - die toch wel een moeizaam seizoen doormaakte - in de laatste wedstrijd van het seizoen overtuigend ongeslagen bleef. Chapeau!
Scores:
Harm 3, Mattias 2 en Sietse 2; dubbel 0
De eindstand:
Kampenion 9 10 - 65 K
Heino 5 10 - 54
De Brug 8 10 - 52
Wijhe 1 10 - 45
Futura 1 10 - 42 D
Vined 3 10 - 42 D
Ook team 9 werd uiteindelijk kampioen met een ruime voorsprong op de achtervolgers. Dat is heel knap. Ik denk dat vrijwel niemand die titel voor het seizoen zag aankomen. Ik in ieder geval niet, want mijn prognose luidde: een 3e plaats. Ik had De Brug 8 en Heino 5 wat hoger ingeschat. De spelers hebben die prognose gelogenstraft met een fraaie 1e plaats.
4e klasse: Batfighters 2 - Kampenion 10
Vrijdag 20 april: Jan de Vries, Bertil Oving en Tromp Baarssen tegen Heinz Klein, Gerard Tomassen en Michel Biesterbos
Het wordt eentonig - excuses daarvoor - maar ook team 10 kon kampioen worden. Na negen wedstrijden had het samen met NTC Leogang 4 64 punten bijeen geslagen en op papier had het in de laatste wedstrijd een wat eenvoudiger tegenstander: nummer voorlaatst Batfighters 2. De Nunspeters speelde de derby bij nummer vier Harderwijk 3. En dit in de wetenschap dat het onderlinge resultaat tegen de concurrent in het voordeel van team 10 was. Maar het gaat niet om papier, het gaat om de praktijk. Weten de spelers de spanning onder controle te houden?
De wedstrijd verliep vrij voorspoedig voor team 10. Na het dubbel stond het op een 0 - 4 voorsprong. Jan was in vier games te sterk voor Heinz, terwijl Bertil tegen Gerard in evenveel games revanche nam voor zijn thuis verloren partij. Tromp had ook al minder moeite met Michel dan in Kampen en won ‘in straight games’.
Het dubbel was spannender. Bertil en Jan wonnen de 1e en 2e game ‘in de verlenging’ van Gerard en Heinz die in de 3e game wat terugdeden. De 4e game was opnieuw spannend en weer wonnen Bertil en Jan die in de verlenging: 11 - 13.
Na het dubbel won Jan in drie nipte games van Gerard: driemaal 9 - 11. De spannendste partij van de avond was die tussen Tromp en Heinz. Laatstgenoemde nam een 2 - 1 voorsprong, maar daarna vond Tromp zijn beste spel en kwam hij eigenlijk niet meer in de problemen. Hij won de 4e en 5e game overtuigend. Bertil bleek daarna in drie games te sterk voor Michel en dus stond het al 0 - 7.
Ik weet niet of de spelers van team 10 het op dat moment geweten hebben - de wedstrijd in Harderwijk werd niet op de TTapp bijgehouden - maar de tussenstand bij Harderwijk 3 - NTC Leogang 4 na zeven partijen was 4 - 3 en dus was team 10 - achteraf gezien - eigenlijk op dat moment al kampioen. Maar ach wat doet dat ertoe?
Ook de laatste drie partijen gingen naar team 10 en alle (relatief) eenvoudig, want in drie games. Tromp versloeg Gerard, Jan was te sterk voor Michel en Bertil was net wat slagvaardiger dan Heinz. Zo sloot team 10 de competitie af met een maximale 0 - 10 zege in Elburg.
De heren lieten het dus niet op rekenen aankomen. Het wist dus in de praktijk de situatie dat het tegen een op papier minder sterke tegenstander aantrad, uit te buiten. NTC Leogang 4 wist toch nog knap met 4 - 6 bij Harderwijk 3 te winnen, maar die uitslag was verder niet meer van belang.
Felicitaties aan Bertil, Jan de Vries, Tromp en de deze avond afwezige Jan Beks. In een sterke poule met - op papier - drie concurrenten (NTC Leogang 4, Zwartsluis 2 en Harderwijk 3) bleken jullie de sterkste. Chapeau!
Scores:
Bertil 3, Jan de V 3, Tromp 3 en dubbel 1
De eindstand:
Kampenion 10 10 - 74 K
NTC Leogang 4 10 - 70
Zwartsluis 2 10 - 58
Harderwijk 3 10 - 51
Batfighters 2 10 - 25 D
Heino 9 10 - 22 D
Team 10 mag het komend seizoen dus in de 3e klasse uitkomen waardoor Kampenion - na de titels van de teams 7, 8 en 9 - toch nog een team in die klasse heeft. Mijn prognose voor team 10 luidde: een 2e plaats. Je begrijpt dat ik het niet erg vind dat ik ook hier naast zat.
4e klasse: Zwartsluis 3 - Kampenion 11
Maandag 16 april: Jeroen Heldoorn, Gerard Wessels en Henny Boxman tegen Gerwin van Dalfsen, Chris Meijer en Wietze Bakker
Net als Zwartsluis 3 is team 11 al gedegradeerd. Maar dat belette beide teams niet om er maandagavond in Zwartsluis een mooie, spannende en dus lange wedstrijd van te maken. Misschien was het over het geheel genomen voor beide teams wel de mooiste wedstrijd van het seizoen.
Liefst zeven van de tien partijen gingen over de volle vijf games. Vijf daarvan gingen naar de Sluzigers en slechts twee naar team 11. Daarmee is ook meteen de 7 - 3 nederlaag verklaard. Opvallend was het verder dat kopman Jeroen zijn drie partijen verloor, terwijl de dit seizoen op papier minst goed presterende Gerard twee van de drie partijen won. ‘Good old’ Henny pakte in zijn woongemeente Zwartewaterland - Henny woon in Kamperzeedijk Oost - 1 puntje mee.
Zo namen de Sluzigers met de 7 - 3 zege revanche voor de 8 - 2 nederlaag in Kampen. Beide teams moeten het komend seizoen dus weer in de 5e klasse uitkomen. En ik weet zeker dat beide teams daar weer bovenin gaan meedoen. Dit is het gevolg van het feit dat er tegenwoordig twee teams degraderen vanaf de 3e klasse en dus ook van de 4e naar de 5e klasse.
Die versterkte degradatie is ook af te lezen aan de percentages van de spelers. Waar Henny en Jeroen nog niet zo lang geleden ruim boven de 50% speelden, daar halen zij dat nu niet meer.
Scores:
Gerard W 2 en Henny 1; Jeroen 0 en dubbel 0
De eindstand:
NTC Leogang 3 10 - 76 K
Smash-in 2 10 - 60
Smash '70 (H) 8 10 - 56
's-Heerenbroek 1 10 - 48
Kampenion 11 10 - 33 D
Zwartsluis 3 10 - 27 D
De stand bevestigt het - in ieder geval mijn - vermoeden voorafgaand aan het seizoen: de kansen op handhaving waren vrijwel nihil. Dat had te maken met de zware indeling die dus weer het gevolg is van de versterkte degradatie sinds enkele seizoenen. Mijn prognose voor team 11 luidde: een 5e plaats. Helaas heb ik gelijk gekregen.
5e klasse: Smash-In 3 - Kampenion 12
Vrijdag 20 april: Jarno van den Heuvel, Mattias Beimers en Martijn Haanappel tegen Taeke van der Meulen, Henda Boerman en André de Gorter
Team 12 is - net als team 7 - al twee weken kampioen. De spelers konden vrijdagavond tegen Smash-In 3 dan ook vrijuit ballen, al moest Jarno natuurlijk wel proberen zijn 100% score vast te houden. Of dat gelukt is, lees je hierna.
Na het dubbel stond team 12 op een - dit seizoen niet ongebruikelijke - 0 - 4 voorsprong. Jarno had geen kind aan Taeke en ‘het kind’ won kinderlijk eenvoudig in drie games. Taeke haalde nog geen 10 punten in totaal. Mattias nam het daarna op tegen kopvrouwe Henda die het spelletje geleerd heeft bij ….. Kampenion. Mattias nam knap een 0 - 2 voorsprong, maar Henda gaf zich niet gewonnen en kwam terug tot 2 - 2. In de beslissende game wist Mattias toch nog het verschil te maken: 3 - 11. Martijn had het daarna niet gemakkelijk tegen André, maar hij won wel in drie games: 5 - 11, 11 - 13 en 11 - 13.
In het dubbel namen M&M het op tegen Henda en Taeke. De Kampenaren bleken duidelijk het betere duo te vormen en wonnen overtuigend in drie games.
Na het dubbel speelde Jarno dan de partij ‘waarin het om ging’. Met alle respect voor André en Taeke, Henda was de enige speler die Jarno van zijn 100% zou kunnen halen. Dat gaf haar kennelijk de nodige motivatie, want zij versloeg inderdaad Jarno in drie games. Maar dat kan gebeuren. Het is ook geen schande, want Henda heeft 1 en en ook 2 klassen hoger al menige scalp gemaakt. Martijn versloeg Taeke in ver games waarna Mattias vol aan de bak moest tegen André. Hij kwam met 2 - 1 achter te staan, maar had gelukkig het beste voor het laatst bewaard. Hij won de 4e en 5e game overtuigend waardoor het 1 - 6 stond.
In de achtste partij nam Martijn - net als Mattias - een 0 - 2 voorsprong tegen Henda. Daarna had Martijn voldoende winstkansen, maar Henda ontsnapte drie games op rij: 5 - 11, 9 - 11, 12 - 10, 12 - 10 en 11 - 9. Dat is zuur. Jarno en Mattias bepaalden de eindstand vervolgens op 2 - 8 na relatief eenvoudige zeges op respectievelijk André en Taeke.
Zo sloot team 12 de competitie in stijl af met een duidelijke 2 - 8 zege op Smash-In 3. Er stond dit seizoen geen maat op team 12 en dat is hierna ook duidelijk in de eindstand terug te zien. Mattias was ditmaal the Man of the Match. Nadat hij maandagavond al had warmgedraaid bij team 9 in de 3e klasse, bleef hij vrijdagavond in het eigen team keurig ongeslagen.
Scores:
Mattias 3, Jarno 2, Martijn 2 en dubbel 1
De eindstand:
Kampenion 12 10 - 85 K
Smash '70 (H) 9 10 - 52
Emmeloord 3 10 - 52
DTV '84 5 10 - 51
Smash-in 3 10 - 33 D
Bosman/Wezep 5 10 - 27 D
Wat moet je hiervan zeggen? Een voorsprong van 33 punten op nummer 2 Smash ’70 9. Dat spreekt voor zich lijkt me. Toch had ik de titel niet zien aankomen. Ik had kennelijk te weinig vertrouwen in het debuutseizoen van Ernst en Jannick bij de senioren en bovendien was het vooraf niet de bedoeling dat ‘bijna 100%’ Jarno zo vaak (7x) zou meedoen. Tenslotte werd Mattias later nog aan het team toegevoegd toen Gert Lok moest afhaken. Mijn prognose luidde: een 2e plaats. Maar ook hier vind ik het niet erg om ernaast te zitten. Overigens is er toch een speler van team 12 op een 100% score geëindigd, namelijk Ernst. Hij deed echter maar driemaal in het eigen team mee.
5e klasse: Kampenion 13 - Smash ’70 10
Vrijdag 20 april: Benjamin Wichers, Jentine Sikkema en Alice Ringenier tegen Jetty Haverkamp, Frank Dekker en Erik Stukker
En dan last but not least team 13. Je hebt hier herhaaldelijk kunnen lezen van de wonderlijke avonturen van team 13 & young friends na het (nood)gedwongen afhaken van Anne van der Haar en Alies Hendriks. Ernst en Jannick van den Broek hebben team 13 letterlijk en figuurlijk in competitie gehouden. Verder hebben de reserves Benjamin en Rense e.e.a. opgevangen. Zo kon het gebeuren dat team 13 met nog één wedstrijd te gaan vierde stond met 6 punten voorsprong op Smash ’70 10.
Natuurlijk kun je dan ‘op safe’ spelen en een invaller uit team 12 vragen om te spelen. Maar als de eigen spelers beschikbaar zijn - in dit geval Alice, Benjamin en Jentine - dat hoor je dat niet te doen. En dat deed team 13 dan ook niet.
Omdat Benjamin nog andere verplichtingen had, speelde hij zijn drie partijen achter elkaar. Helaas leverde hem en team 13 dat geen winstpunt op, al had Benjamin in zijn tweede partij tegen Erik winstkansen. Maar het gebrek aan competitieritme brak hem op. Zo stond het dus 0 - 3. Omdat daarna ook Jentine en (in eerste instantie) Alice niet tot winst kwamen, stond het op een gegeven moment 0 - 6. Jentine gaf daarbij tegen Jetty een zeker lijkende zege uit handen.
Het begon nu penibel te worden, want de voorsprong vooraf bedroeg immers ook 6 punten. Het was dan ook niet zo verwonderlijk dat het uiteindelijk mis ging voor team 13. Alice won weliswaar nog twee partijen, maar daarmee was de Kamper koek op. De 2 - 8 zege was voor de gasten uit Hattem juist voldoende om team 13 voorbij te steken op onderling resultaat.
Natuurlijk is dat zuur, maar als je het hele seizoen bekijkt is het wel terecht. Immers, zonder de ‘Broekjes’ uit team 12 was team 13 al lang gedegradeerd geweest. Ernst en Jannick behaalde namen 20 punten in het enkelspel en vast ook nog een paar in het dubbelspel. Zo bekeken, is het terecht dat Smash ’70 10 zich op eigen kracht heeft weten te handhaven. Alice en Jentine - Benjamin was al weg - waren ook zo reëel om dit toe te geven.
Scores:
Alice 2; Benjamin 0, Jentine 0 en dubbel 0
De eindstand:
Zwartsluis 4 10 - 72 K
's-Heerenbroek 2 10 - 62
Wham 2 10 - 53
Smash '70 (H) 10 10 - 44
Kampenion 13 10 - 44 D
TT Zwolle 14 10 - 25 D
Als je clean naar de eindstand kijkt, dan lijkt het dus een zure degradatie. Maar als je naar het verhaal van dit seizoen luistert, dan ligt het duidelijk genuanceerder. Mijn prognose voor team 13 luidde: een 3e plaats. Ik had daarbij aangegeven dat ik er dan wel vanuit ging dat Alies en Anne de nodige wedstrijden van de partij zouden zijn. Het pakte helaas anders uit. Beiden hebben dit seizoen al snel moeten afhaken.
We bedanken Ernst en Jannick voor hun onmisbare bijdragen dit seizoen. Nogmaals, zonder hen had Kampenion team 13 moeten terugtrekken. Chapeau!
Team 13 lijkt overigens uit elkaar te vallen, want Anne van der Haar en Jentine Sikkema stopen vrijwel zeker om uiteenlopende redenen. Anne kampt nog steeds met gezondheidsproblemen en wil even de tijd nemen. Jentine heeft veel ritme nodig om op een bepaald niveau te kunnen spelen. Zij speelt te weinig en natuurlijk is ook de afstand Zuidbroek - Kampen een groot obstakel. Anne, Jentine en ook nog Alies bedankt voor jullie inzet en bijdrage in de afgelopen seizoenen. We hopen jullie nog eens bij Kampenion terug te zien!
Met mijn prognoses kwam ik tot een score van vijf uit dertien. Gelet op het onverwacht succesvolle seizoen ben ik daar tevreden over. In een aantal gevallen schatte ik de klasseringen te laag in. En ach, als die teams dan ook nog eens kampioen worden, dan kun je toch niet ontevreden zijn?
Zo komt er een einde aan een zeer succesvol seizoen: zes van de dertien teams behaalden de titel. Namelijk de teams 1, 7, 8, 9, 10 en 12. Ik kan mij niet heugen dat dit ooit eerder is gebeurd. We moeten met elkaar nog een geschikt moment vinden om hier gepast aandacht aan te schenken. De datum waarop we het seizoen afsluiten lijkt mij zo’n geschikt moment. Hier komen we nog wel op terug. Naast vreugde is er ook teleurstelling, want drie teams degradeerden: de teams 5, 11 en 13. Voor de teams 5 en 11 is het uithuilen en opnieuw beginnen.
Dit was dan ook mijn laatste bijdrage over de voorjaarscompetitie 2018. Ik heb het weer met plezier gedaan. Hierna volgt nog de bekercompetitie, maar daarvan doe ik slechts summier verslag.
Wellicht tot het volgend seizoen !!!
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wss Kampenion