Seniorencompetitie week 40: een moeizame week; tafeltennisles voor team 1 en (ook) team 2 zet forse stap richting 3e divisie
In week 40 mochten alle elf seniorenteams weer aantreden. Het werd een moeizame week, want we konden slechts drie zeges noteren. Liefst viermaal werden de punten gedeeld en dus resteren er ook vier nederlagen. Een van die nederlagen - en ook nog eens een heel ruime - kwam op naam van team 1 dat zijn meerdere moest erkennen in een sterk De Toekomst 1. Team 2 zette met een geflatteerd ruime zege op buurman Bosman/Wezep 1 een forse stap naar de 3e divisie. Vermeldenswaard is ook de eerste zege van team 7 in de 2e klasse. Ik neem de wedstrijden met je door.
2e divisie: Kampenion 1 - De Toekomst 1; uitslag 1 - 9
Gert-Jan de Lange, Julian Plette en Ton Ringenier tegen Erik Ernst, invaller Jaap van Hummel en Emine Ernst
Gert-Jan 1; Julian 0 en Ton 0
Wat te schrijven over de wedstrijd Kampenion 1 - De Toekomst 1? Ik heb besloten mijn beste gevoel te volgen en alleen hier en daar wat te ‘polijsten’.
Wat als? Dat is een vraag die - mensen rond - teams meestal hebben na verlies. Zo ook nu. Wat als Gert-Jan in de eerste partij van de middag tegen Erik de 1e game wel had weten te winnen na een 8 - 3 voorsprong? Zou hij dan in vier of vijf games hebben gewonnen? Wat als Julian in de tweede partij wel in vier of vijf games van ‘good old’ Jaap had gewonnen?
We zullen het nooit weten. Feit is dat Gert-Jan nu in vijf games verloor (de 5e game met ruime cijfers) en dat Julian de 4e en 5e game nipt van Jaap verloor met respectievelijk 9 - 11 en 12 - 14. Dan sta je met 0 - 2 achter in plaats van 1 - 1 en heel, heel misschien 2 - 0 voor.
Tot zover het gedagdroom. Nu over tot de harde realiteit. Team 1 heeft zaterdagmiddag tafeltennisles gekregen van De Toekomst 1 uit Lochem. Zo reëel moet je zijn. Natuurlijk, eerst zit je (lees: ik) vooral met een rood/zwarte bril op te kijken en hoop je dat ‘jouw jongens’ goed presteren en tot een goed resultaat weten te komen. Op voorhand was die hoop niet misplaatst. Ook de gasten gaven - uiteraard naderhand - toe tegen deze uitwedstrijd te hebben opgezien. Maar als je de wedstrijd - zeker vanaf de derde partij - hebt gevolgd, dan moet je constateren dat de gasten deze middag gewoonweg te sterk waren. En je wordt er niet minder van om dat in alle eerlijkheid toe te geven. Niet zoeken naar excuses of uitvluchten, niet naar ‘mitsen en maren’, maar gewoon als grote jongens erkennen dat Emine, Erik en Jaap een maat te groot waren.
Natuurlijk valt het als - niet geheel objectieve - toeschouwer niet mee om ‘je jongens’ zo te zien verliezen. Maar aan de andere kant, je bent ook tafeltennisliefhebber. En als tafeltennisliefhebber kwam ik wel degelijk aan mijn trekken.
Ik acht mijzelf geen groot kenner - want vooral liefhebber - maar ik durf te stellen dat de spelers van team 1 de wedstrijd voor een groot deel op service en serviceontvangst hebben verloren. Vader Erik en dochter Emine serveren zo slim dat die service zowel lastig is aan te vallen als terug te leggen. Daar word je als tegenstander onzeker van. ‘Onze jongens’ serveren meestal langer / te lang en Erik en Emine pakken die consequent aan met als resultaat: meestal een punt en soms een fout. Ook daar word je als serveerder onzeker van. De rally’s tussen Erik en Emine enerzijds en hun tegenstanders waren over het algemeen dan ook aan de korte kant.
Zo’n sterke en lastige te pareren service is een (te trainen) kwaliteit en Erik en Emine beschikken daarover.
Begrijp me goed, ik bedoel dit niet verwijtend naar ’onze spelers’. Het is slechts mijn constatering. Zij hebben hun best gedaan, maar kwamen tekort. Wel leek het vanaf de kant dat er iets van gelatenheid over team 1 kwam. Zoiets van ‘wat we ook proberen, het lukt niet of het mag niet lukken’. Maar ook dat kan ik mij wel weer voorstellen. Aan de kant van de gasten lukte vrijwel alles en aan de kant van team 1 ‘ietsje minder’. Maar dat is geen schande. Zulke dingen gebeuren in sport.
Hoeveel aandacht op de Kamper trainingen aan de service worden besteed, weet ik eerlijk gezegd niet. Wat ik wel weet, is dat een korte - lastig te bespelen - service te trainen is. De service is heel belangrijk in tafeltennis.
Dan nog een enkel woord over tegenstander Jaap. Jaap is 74 jaren jong en verdediger ‘van beroep’, of beter geformuleerd: verdedigend tafeltennissen in één van zijn hobby’s. Maar wat een - met respect geschreven - ‘oude taaie’ is Jaap. Nog heel fit, ontspannen en grappen makend op zijn tijd en geconcentreerd als het moet staat hij ook als invaller in de 2e divisie nog zijn mannetje. Bij menige Kamper toeschouwer viel de onderkaak van bewondering op de borst. Zo ook die van mij. Jaap won (van Julian) en verloor (van Gert-Jan) een hangpartij en was duidelijk te sterk voor Ton. Respect Jaap!
Het bijna andere uiterste is de 15 jaar jonge Emine. Ik zie haar nog in de welp-/pupilcompetitie spelen tegen een Rdoerik van Braak, een Rick ten Gaat, een Jasper Lambregtse. Huilend als zij verloor, wat toen nog wel eens gebeurde. Nu behoort zij tot de beste spelers van Nederland van haar leeftijd en maakt zij al deel uit van het Nederlands team. Ook respect Emine! Leuk dat zij met vader Erik bij de eigen vereniging De Toekomst in de 2e divisie kan spelen. Al is de vraag nog voor hoe lang.
In mijn ogen hebben de spelers van team 1 dus tafeltennisles gekregen. Maar het mooie van lessen is dat je er beter van kunt worden. Laten we ons hier maar aan vasthouden. O ja, en nog even nagenieten van het niveau dat we zaterdagmiddag hebben gezien. Ook van ‘onze jongens’, maar (ditmaal) vooral van de tegenstanders: Erik, Emine en Jaap!
Waren ‘onze jongens’ zaterdagmiddag dan zo slecht? Nee. Alleen Ton raakte bij wijze van spreken nog geen skippybal, maar zulke dagen heb je nu eenmaal. En dat ligt uiteraard ook aan de kwaliteit, het spel en materiaal van de tegenstanders. Gert-Jan en Julian waren beter op dreef en boden sterk(er) tegenspel. Maar verder dan één zege van GJ kwamen zij dus niet.
Omdat Gert-Jan in de laatste partij op het nippertje Jaap wist te verslaan, werd het dus 1 - 9 in plaats van 0 - 10. Dat laatste bleef ons allen bespaard. Na afloop praatten de betrokkenen in een prima sfeer nog met elkaar na en zo hoort het ook.
Voor de situatie van team 1 maakt de ruime nederlaag niet heel veel uit. Het was al vrij duidelijk dat het heel, heel moeilijk zou worden om dit seizoen bij de eerste vier te eindigen. Na zaterdag is dat nog wat duidelijker geworden. Lees maar mee.
De stand halverwege:
US 1 5 - 36
De Toekomst 1 5 - 30
Disnierats 1 5 - 29
Bit.nl 1 5 - 26
Kampenion 1 5 - 16
HTC 1 5 - 13
Komende zaterdag staat team 1 voor een nieuwe krachtproef. Het mag dan in Amsterdam op bezoek bij koploper US 1. O ja, US 1 wist vorige week met 8 - 2 van De Toekomst 1 te winnen …
Hoofdklasse: Kampenion 2 - Bosman/Wezep 1; uitslag 8 - 2
Thomas Niemeijer, Jordy ten Have en Robin Lieftink tegen Hermen van de Schootbrugge, Eljakim Doorneweerd en Jeroen Rotman
Robin L 3, Thomas 3 en Jordy 2
Je hebt soms van die wedstrijden waar je bij moet zijn geweest om het (juiste) verhaal achter de cijfers te weten. De wedstrijd tussen team 2 en Bosman/Wezep 1 van afgelopen vrijdagavond was er zo één. En … ik was erbij.
Mocht de uitslag doen vermoeden dat team 2 een eenvoudige zege op de bevriende buren uit Wezep behaalde, dan moet ik je direct uit de droom helpen. Niets is minder waar. Zes partijen gingen over de volle vijf games en vijf daarvan - waarvan ook nog eens vier met klein verschil - gingen naar team 2. Slechts eenmaal ging zo’n hangpartij naar de gasten.
Ik heb schitterende partijen gezien, ongelooflijke ontsnappingen, verrassende en ‘onmogelijke’ winnaars en ook verliezers. Vooral de wedstrijd tussen Thomas en Jeroen was - zonder de andere partijen tekort te willen doen - om te smullen. Twee heel aanvallend ingestelde spelers die elkaar naar een hoog niveau opstuwden. Forehand, backhand, spin over spin en vaak ook nog eens lange rally’s en dat tussen twee aanvallers. Het was genieten geblazen. Zij die deze partij met mij volgden, zijn het vast met mij eens. Vier games waren beiden aan elkaar gewaagd: 13 - 11, 12 - 14, 13 - 15 en 15 - 13! Jeroen wist in de 4e game matchpunten niet te benutten. In de beslissende game wist Jeroen zijn niveau helaas niet vast te houden. Ik vermoed dat hij er wat doorheen zat. Hierdoor won Thomas die game onverwacht eenvoudig met 11 - 5 en eindigde die schitterende partij een beetje in een ‘anticlimax’. Maar wat een partij! Complimenten aan beiden!
Respect voor alle spelers van beide teams, want het was een wedstrijd met veel aantrekkelijke partijen. Knap was het ook dat Eljakim - debuterend op dit niveau - in de partijen tegen (vooral) Jordy en Robin heel goed meekwam. Tegen Jordy had hij zelfs twee wedstrijdpunten die Jordy overigens met vier ‘wereldballen’ neutraliseerde om de winst nog binnen te halen.
Het mag duidelijk zijn dat team 2 een zwaar geflatteerde 8 - 2 zege boekte. Dergelijke situaties kom je in tafeltennis wel vaker tegen. Zoiets is altijd heel zuur voor het verliezende team, in dit geval Bosman/Wezep 1. Maar de spelers gingen daar heel volwassen mee om.
Team 2 deed met die (te) ruime zege gouden zaken. Mede door de puntendeling tussen Swift (D) 1 en Blauw-Wit 2 heeft het inmiddels een voorsprong van 11 punten op de eerste achtervolger: Swift (D) 1.
Komende vrijdag gaat team 2 op bezoek bij het lastig te bespelen Blauw-Wit 2.
Hoofdklasse: Kampenion 3 - DTS 1; uitslag 4 - 6
Gerben Wolterink, Bas de Vries en invaller Danny Bruins tegen Pepijn Bruinink, Desney Mansveld en Stefan Holwerda
Bas 2 en Gerben 2; Danny 0
Wist team 3 vorige week het Enschedese Thibats 1 met een puntendeling op afstand te houden, vrijdagavond kwam diens stadgenoot DTS 1 op bezoek. Een andere concurrent in de strijd om handhaving.
Net als vorige week kon team 3 niet volledig met ‘eigen spelers’ aantreden. Viel toen Ralph (voor Gerben) in, ditmaal hielp Danny (voor Gertjan) het team uit de brand. Danny heeft wel eens gescoord tegen één van de tegenstanders: Pepijn.
Vrijdagavond kwam diezelfde Danny niet in de buurt van een zege. Stefan en Desney waren een maatje te groot en ook Pepijn liet zich ditmaal niet verschalken door Danny en won toch nog vrij eenvoudig in vieren na de 1e game te hebben verloren. Maar eigenlijk mocht je van Danny - vorig seizoen nog 1e klas spelend - ook geen zege verwachten.
Bas en Gerben moesten dus voor de Kamper punten zorgen en dat lukte vrij aardig. Bas won overtuigend van zowel Pepijn als Stefan. Gerben won ook van beiden, maar dat kostte liters zweet en heel veel energie. Gerben verlangde er zelfs even naar om een oplaadbare batterij te zijn. Beide malen viel pas ver in de 5e game de beslissing in het voordeel van ‘steady’ Gerben.
Op één speler stond deze avond geen maat en die speelde bij de tegenstander: Desney. Hij won zijn drie partijen met speels gemak. Desney heeft een forehand om u tegen te zeggen. ‘Kom ik zelf in de problemen als ik de forehand vol door sla? Oké, dan sla ik die wat ingehouden!’ En daar scoorde hij veel mee. Diagonaal of parallel, het maakte hem niet uit. Mooi om te zien, ook vanuit (mijn) Kamper gezichtspunt.
Omdat het duo Bas / Gerben het in het dubbel in vieren moest afleggen tegen Desney en Stefan, verloor team 3 de wedstrijd met 4 - 6. Maar ik denk - nee, weet zeker - dat het daarmee een maximaal resultaat heeft behaald gezien de twee gewonnen vijfpitters. Het houdt zich daarmee goed staande in de Hoofdklasse A.
Op zaterdag 13 oktober gaat team 3 in Wierden op bezoek bij titelkandidaat Effekt ’74 1.
Promotieklasse: De Veluwe 2 - Kampenion 4; uitslag 6 - 4
Nick Kuipers, Danny Bruins en Peter Vrielink tegen Rikus Ottens, invaller Walter Lagrouw en Wim Hogeboom
Danny 3 en Nick 1; Peter 0
Team 4 speelde op zaterdag vanaf 17.00 uur (!) in Apeldoorn de uitwedstrijd tegen De Veluwe 2. Het was al blij dat het uiteindelijk met drie spelers op pad kon, al was Peter verre van fit. Van teamgenoot Hans de Vries vernam ik vrijdagavond dat Peter opnieuw te kampen (kleine letter) heeft met rugproblemen. Dat is in het dagelijks leven vervelend en het betekent dat je in tafeltennis niet voluit kunt gaan. En tafeltennis op (minder dan) halve kracht is net zoiets als tapdansen met een houten been.
Je zult met die wetenschap begrijpen dat de opdracht voor team 4 luidde: proberen een punt of 3 a 4 mee te snoepen. Daardoor zou het een veilige marge naar de plaatsen 5 en 6 houden.
Peter bleek - zoals mocht worden verwacht - door die rugproblemen niet in staat om zijn tegenstanders goed partij te geven. Hij verloor zijn drie partijen. Ook invaller Walter bleek zelfs te sterk. Wat frustrerend moet dat zijn! Respect voor de wijze waarop hij daarmee omgaat.
Nick verloor een hangpartij van Rikus - wist een 1 - 2 voorsprong in de 4e game net niet te verzilveren - rekende af met Walter en moest zijn meerdere erkennen in kopman Wim.
En dan de ‘Benjamin’ van het team: Danny. Vrijdagavond kreeg hij in de Hoofdklasse van zijn (sterke) tegenstanders niet de kans om in zijn spel - laat staan in een flow - te komen. Maar het was niettemin een goede warming-up. In zijn eerste partij was het nog even zoeken tegen Walter, maar na de verloren 1e game herstelde hij zich en won hij drie games op rij. In zijn twee partij nam hij het op tegen kopman Wim. Danny nam doodleuk een 0 - 1 en 1 - 2 voorsprong, maar zag Wim sterk counteren in de 4e game. De 5e game kon beide kanten opvallen, maar het was uiteindelijk de mentaal sterke Danny die deze met 9 - 11 naar zich toetrok. Zijn laatste partij tegen Rikus kende een soortgelijk verloop. Danny won de 1e en 3e game en Rikus de 2e en 4e. Ook nu wist Danny de beslissende game binnen te slepen: 10 - 12. Een heel knappe prestatie. Omdat dit Danny vaker lukt, mag je het bijna een kwaliteit noemen.
Team 4 snoepte dus inderdaad keurig 4 punten mee bij De Veluwe 2. Natuurlijk, de Apeldoorners speelden met een invaller uit de 2e klasse. Maar team 4 deed dat met een Peter op - minder dan - halve kracht.
In de komende twee wedstrijden ontmoet team 4 nummer laatst Rijssen 1, terwijl nummer 5 Smash ’70 2 tweemaal het sterke De Brug 3 treft. Over twee weken weten we meer.
Komende vrijdag speelt team 4 eerst uit bij Rijssen 1.
2e klasse: Bosman/Wezep 3 - Kampenion 5; uitslag 5 - 5
Robin Makkink, Sebastian Holzapfel en Simon van der Woude tegen Gert-Jan Doorneweerd, Jan van ’t Hul en Richard Hertsenberg
Simon 2, Robin M 1, Sebastian 1 en dubbel 1
Team 5 speelt in een heel spannende poule. Met GTC 1 en Vined 1 lijkt het te gaan uitmaken wie aan het eind van het seizoen de kampioensvlag mag hijsen. Maar ook Bosman/Wezep 3 en Harderwijk 1 zijn geen tegenstanders waar je zomaar even overheen loopt. Afgelopen vrijdag ging team 5 op bezoek bij buurman Bosman/Wezep 3.
Het werd inderdaad een heel zware wedstrijd voor team 5. In de openingspartij verloor Robin - bij een 1 - 1 stand - de 3e en 4e game met nipt verschil van Gert-Jan. Daarna vond Sebastian geen antwoord op het ‘niet alledaagse’ spel van Jan. Je moet een keer of 10 tegen Jan gespeeld hebben om de juiste taktiek te vinden en dan moet je het ook nog kunnen uitvoeren. Sebastian had volgens mij nog niet eerder tegen Jan gespeeld en verloor ‘in straight games’. Simon bracht zijn team terug in de wedstrijd door Richard in drie games terug te wijzen.
In het dubbel toonden Robin en Simon - vrijwel nooit met elkaar dubbelend - karakter door tegen Gert-Jan en Jan van een 1 - 0 en 2 - 1 achterstand terug te komen om de partij nog in vijven te winnen.
Na het dubbel demarreerden de gastheren naar 4 - 2. Ook Robin speelde voor het eerst tegen Jan en ook hij verloor. Jan won in vier nipte games. Simon delfde daarna het onderspit tegen Gert-Jan. De verschillen waren - na de ruim verloren 1e game - niet groot, maar toch. Sebastian had vervolgens de grootste moeite met Richard, maar hij kwam van een 2 - 1 achterstand terug en won alsnog in vijven.
Van de laatste drie partijen wist team 5 er nog twee te winnen. Simon wist wel van Jan te winnen, ook al is het een tijdje geleden dat beiden tegen elkaar gespeeld hebben. Ook Simon kwam van een 2 - 1 achterstand terug om nog in vijven te winnen. Robin rekende daarna in drie games af met Richard en bracht zijn team daarmee voor het eerst op voorsprong. In de laatste partij moest ook Sebastian zijn meerdere erkennen in Gert-Jan die heel direct speelt en lastig te verslaan is als hij het op de heupen heeft. Dat laatste was vrijdagavond het geval.
Team 5 kwam aldus tot een zwaarbevochten puntendeling tegen Bosman/Wezep 3. Het behaalde daarmee een vrijwel maximaal resultaat, want het won de drie gespeelde vijfpitters en alle na een 2 - 1 achterstand.
Na deze speelronde is de spanning nog verder toegenomen, want Vined 1, team 5 en GTC 1 staan nu binnen 1 punt van elkaar.
In de komende twee weken ontmoeten team 5 en Vined 1 elkaar tweemaal en datzelfde geldt voor GTC 1 en Bosman/Wezep 3.
Team 5 ontvangt komende vrijdag eerst Vined 1.
2e klasse: Kampenion 6 - De Veluwe 4; uitslag 8 - 2
Dick Hoekman, Jomar Schilder en Jackie van der Meulen tegen Esther van der Heijden, Berry Prins en Sipko van Luttikhuizen
Jackie 3, Dick 2, Jomar 2 en dubbel 1
De beide concurrenten van team 6 - De Brug 5 en Wijk 16 1 - speelden vrijdagavond in Apeldoorn tegen elkaar. In het geval team 6 tegenstander De Veluwe 4 ruim zou weten te verslaan, zou het deze week spekkoper kunnen zijn.
Maar wat team 6 in het eerste deel van de wedstrijd ook kocht, het was zeker geen spek. Halverwege de wedstrijd stond het 3 - 2 waar dat ook 2 - 3 had kunnen zijn. Esther, de dame aan Apeldoornse kant, strafte vrijwel iedere te hoge bal af. Eerst Dick en vervolgens Jomar kregen straf van kordate Esther. Verder ontsnapte Jomar in zijn partij tegen Berry die de weelde van een voorsprong kennelijk niet kon verdragen en Jomar herhaaldelijk zag ontsnappen.
In het tweede deel van de wedstrijd veranderde er langzaam maar zeker iets. In de partijen 6 en 7 moesten Dick en Jackie de 1e game nog aan de tegenstander - respectievelijk Sipko en Berry - laten, maar zij wonnen vervolgens drie games op rij. De laatste drie partijen gingen ‘in straight games’ naar de Kampenaren. Jackie had lering getrokken uit de nederlagen van zijn teamgenoten tegen Esther en legde de ballen met veel backspin laag over het net. Daardoor kon zij haar favoriete spelletje niet spelen. Bovendien zat de forehand opening van Jackie er prima op. Jomar versloeg Sipko in drieën waarbij hij in de 3e game van een ‘onmogelijke’ achterstand terugkwam. Dicks actieve topspin spelletje bleek Berry in de laatste partij van de avond te machtig.
Zo boekte team 6 een toch wel zwaarbevochten zege die met 8 - 2 toch nog hoog uitviel. Omdat De Brug 5 met 6 - 4 wist te winnen van Wijk 16 1, heeft team 6 nu een gaatje van 4 punten geslagen. Het kan zich nu opmaken voor de dubbele ‘confrontatie’ met Wijk 16 1.
Op vrijdag 12 oktober komt Wijk 16 1 eerst naar Kampen.
2e klasse: Kampenion 7 - TT Zwolle 6; uitslag 6 - 4
Sietse Wagteveld, Marijke van Egmond en Rick Bolks tegen Bram Visscher, Marcel Vergonet en Jos van der Meer
Rick 3, Marijke 2 en Sietse 1
Team 7 heeft het dit seizoen als promovendus moeilijk in de 2e klasse. Maar het speelt ook in een sterke poule. Als het Heino 4 van de routiniers Henk Roeke en Fred van Ulsen al 4e staat, dan weet je genoeg. Het is voor de spelers zaak om zich dit seizoen ‘niet gek te laten maken’, alles op te snuiven en veel te leren. Daar kun je later je voordeel mee doen. Is het niet dit seizoen dan een volgend.
Afgelopen vrijdag kwam met TT Zwolle 6 een team op bezoek dat in hetzelfde schuitje zit. Dat team had in drie wedstrijden 2 punten meer verzameld dan team 7: 8 tegen 6. We waren benieuwd hoe team 7 het er zou afbrengen tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander.
Na het dubbel hielden beide teams elkaar in evenwicht: 2 - 2. Sietse verloor in vier games van Bram waarbij de nipt verloren 1e game (12 - 14) achteraf cruciaal bleek. Marijke had twee games nodig om aan het materiaal en spel van Marcel te wennen, maar bij een 1 - 1 stand in games bleek ze gewend en maakte zij het verschil in de 3e en 4e game. Rick boekte vervolgens een verrassend eenvoudige zege op ‘piraat’ Jos.
Dat twee goede winstpartijen niet automatisch een sterk dubbel oplevert, ontdekten Marijke en Rick in hun partij tegen Bram en Marcel. De 1e game leverde nog winst op, maar de volgende drie games waren voor TT Zwolle.
Na het dubbel demarreerden de Zwollenaren naar 2 - 4 - Marijke moest haar meerdere erkennen in Bram en Sietse verloor in vier games van Jos - en ‘hielden wij ons hart vast’. Maar met zijn tweede zege (tegen Marcel) bracht Rick zijn team weer wat dichterbij: 3 - 4.
In de laatste drie partijen wisten de Kamper spelers nog wat progressie te boeken. Marijke was in drie games net wat doortastender, actiever dan Jos. Waar Jos vooral op de counter loerde, daar zocht Marijke vaker de aanval. En dit werd uiteindelijk beloond. Rick en Bram troffen elkaar daarna in de partij tussen de deze avond nog ongeslagen spelers. Rick sleepte de 1e game er op het tandvlees uit en won daarna knap twee van de drie games. In de laatste partij was het de beurt juist aan de deze avond nog puntloze spelers: Sietse en Marcel. Bij een 1 - 1 stand in games wist Sietse door te drukken, mede doordat Marcel aanvallend teveel fouten maakte.
Team 7 boekte daarmee de eerste zege van het seizoen: 6 - 4. Een keurig resultaat. Natuurlijk zijn de (degradatie)zorgen daarmee niet voorbij; integendeel. Maar het geeft de Kamper burger moed. Is het niet (meer) voor dit seizoen, dan voor erna.
Komende vrijdag speelt team 7 weer thuis. Dan komt (gedeeld) koploper DTV ’84 2 op bezoek.
2e klasse: De Spinners 1 - Kampenion 8; uitslag 10 - 0
Simone Lieftink, invaller Jan de Vries en invaller Alice Ringenier tegen Johan Hanekamp, Peter Leurink en Wilfred Hanekamp
Simone 0, Alice 0 en Jan de V 0
Je hebt soms van die datums waarop ‘alles’ tegenzit. Het begon al ruim van tevoren. Roelard Bos en Djengis van Nek waren verhinderd en Simone Lieftink zit doordeweeks voor haar studie in Groningen. Een invaller regelen bleek niet zo eenvoudig. Daarom eerst maar contact opgenomen met de tegenstander om een poging te doen de wedstrijd te verzetten of beide wedstrijden om te draaien. Dat bleek helaas niet mogelijk. Simone wilde daarom wel overkomen en Jan Ringenier zou sowieso spelen. Na een X aantal pogingen kon en wilde tuinbouwer Jan de Vries wel invallen en rijden. Top! Daags voor de wedstrijd werd Jan Ringenier echter ziek. Opnieuw werd geprobeerd een invaller te zoeken, maar dat lukte niet meer. Of toch, want vrouwlief Alice wilde wel mee. ‘Voor de gezelligheid en om een boete te voorkomen’ aldus Alice.
Het mag duidelijk zijn dat team 8 er in deze samenstelling geen wedstrijd van wist te maken. In een ‘normale’ opstelling was het al een lastig karwei geworden, maar nu was het onbegonnen werk.
De gastheren waren duidelijk enkele maatjes te groot, mede door het - voor enkele ‘Kamper’ spelers - lastig te bespelen materiaal: de broers Hanekamp speelden met anti topspin. Waarom zij dan bij de Spinners spelen, is mij een volslagen raadsel (knipoog).
Team 8 leed aldus een maximale 10 - 0 nederlaag. Alice, Jan en Simone valt uiteraard niets te verwijten. Integendeel, omdat zij gedrieën naar Emst togen en daarmee een boete wisten te voorkomen. En ze hebben - aldus Alice - een gezellige avond gehad, ‘want het waren leuke lui’. Zo kan het dus ook!
De schade viel voor team 8 uiteindelijk nog enigszins mee, want Overa 1 verloor in eigen huis met 2 - 8 van Warnsveld 1. Daardoor houdt team 8 nog 4 punten voorsprong over voordat het datzelfde Overa 1 tweemaal ontmoet.
Komende dinsdag (!) gaat team 8 eerst op bezoek bij Overa 1 in Almen. Een uitwedstrijd doordeweeks met ruim een uur reistijd!
3e klasse: Smash ’70 6 - Kampenion 9; uitslag 5 - 5
Jan de Vries, Jarno van den Heuvel en Harm Bosman tegen Wim van Selling, Simon van Halm en Gert Visscher
Jarno 2, Harm 1, Jan de V 1 en dubbel 1
In de 3e klasse D delen team 9 en Smash ’70 6 na drie wedstrijden de laatste plaats - wat vooral voor Smash ’70 als degradant uit de 2e klasse teleurstellend is - en zij ontmoetten elkaar vrijdagavond in Hattem.
Beide teams maakten er een spannende wedstrijd van zonder dat de meeste partijen zelf spannend waren. De gastheren namen een 2 - 0 voorsprong, maar team 9 kwam terug tot 2 - 2. Daarna liep Smash ’70 6 weer uit naar 4 - 2, waarna het via 4 - 3 en 5 - 3 uiteindelijk toch nog 5 - 5 werd.
Slechts twee partijen gingen over de volle vijf games en bij beide was Harm betrokken. Tegen Gert bleef hij aan de goede kant van de score, maar tegen Simon moest hij zich juist na een 0 - 2 voorsprong nog gewonnen geven. Alle overige acht partijen gingen in drie of vier games.
Ook Jan en Jarno wisten van Gert te winnen en Jarno won daarnaast ook keurig van Wim. Het vijfde punt pakten Jan en Jarno in het dubbel waarin zij Gert en Simon in vier games wisten te verslaan.
Al met al is de puntendeling wel een terechte uitslag. Beide teams schieten hier niet veel mee op, want de achterstand op plaats 4 - die nu bezet wordt door Dronten ’74 2 - bedraagt voor beide 5 punten. In de komende twee wedstrijden ontmoet team 5 datzelfde Dronten ’74 2.
Komende vrijdag komt Dronten ’74 2 eerst naar Kampen.
4e klasse: Kampenion 10 - Bosman/Wezep 4; uitslag 5 - 5
Jannick van den Broek, Martijn Haanappel en Ernst van den Broek tegen Stefan Boer, André Plette en Gert-Jan van Diepen
Ernst 2, Jannick 1, Martijn 1 en dubbel 1
Tot vorige week - toen het met 8 - 2 bij NTC Leogang 4 verloor - draaide team 10 als promovendus ’alleraardigst’ mee. Maar door die ruime nederlaag moet het ineens oppassen om niet op een 5e plaats terecht te komen. Tegen het op de 2e plaats staande Bosman/Wezep 4 was het dan ook zaak om een aantal punten mee te snoepen. Dat team speelde het afgelopen seizoen nog 3e klasse.
In de openingspartij moest Jannick in drie games zijn meerdere erkennen in Stefan. Martijn kwam daarna tegen André - de vader van - knap van een 1 - 2 achterstand terug. Hij won de 4e en 5e game met klein verschil. Ernst moest daarna even wennen aan het spel van Gert-Jan, maar na de verloren 1e game ging hij erop en erover.
In het dubbel keken de broers Ernst en Jannick tegen een 0 - 2 achterstand aan; André en Stefan wonnen beide games met ruim verschil. De broers sleepten de 3e game er op het tandvlees uit waarna zij ook de 4e en 5e game wonnen. Zo stond het 3 - 1.
Na het dubbel hadden de gasten in de meeste partijen ‘die Nase vorn’. Zij wonnen vier van de zes partijen waaronder twee vijfpitters. Vooral de partij tussen Ernst en André was een thriller. Wat te zeggen van de cijfers 15 - 13, 14 - 12, 10 - 12, 8 - 11 en 9 - 11? Hitchcock zou trots op beiden zijn geweest.
Team 10 en Bosman/Wezep 4 deelden dus de punten. En ik denk dat de Kampenaren hier wel tevreden over kunnen zijn. Het behoudt 2 punten voorsprong op nummer 5 Emmeloord 2. En team 10 staat nu voor de dubbele confrontatie met nummer laatst TT Zwolle 10, terwijl Emmeloord 2 tweemaal de strijd moet aangaan met het in opmars zijnde NTC Leogang 4.
Komende vrijdag ontvangt team 10 eerst TT Zwolle 10.
5e klasse: Wijhe 3 - Kampenion 11; uitslag 5 - 5
Alice Ringenier en Henny Boxman tegen Gerrit Westerink, Jan Sanders en Jeroen Krosman
Alice 2, Henny 2 en dubbel 1; met twee spelers gespeeld
Het is maar wat dit seizoen bij Kampenion. Je schrijft vooraf twee teams minder in voor de competitie en toch is het vrijwel wekelijks puzzelen om teams compleet te krijgen. En bij team 11 was er deze week zelfs een stukje van de puzzel zoek. Door omstandigheden moest het met twee spelers afreizen naar Wijhe.
Maar Alice en Henny verkochten hun huid duur. Met hun tweeën wonnen zij keurig vijf van de zeven gespeelde partijen. Beiden moesten hun meerdere erkennen in Gerrit. Alice in vieren en Henny in vijven, al was de pijp van de sympathieke Kamperzeedijker na de 3e game wel zo ongeveer leeg. Hij won die 3e game nog, maar kwam daarna vrijwel niet meer in het stuk - een Wijhese sonate in vijf delen - voor.
Natuurlijk raakt team 11 door de puntendeling wat achterop bij concurrent Heino 9. Maar laat daar nu helemaal niemand bij team 11 wakker van liggen! De spelers van team 11 willen gewoon lekker ballen en of dat nu in de 4e of 5e klasse is. Het zal ze worst zijn.
Komend dinsdag ontvang team 11 Smash ’70 9 uit Hattem.
Na komende week is de competitie in de afdeling al weer halverwege en kan een tussenbalans worden opgemaakt. Komend weekend hoop ik weer verslag te doen van de gespeelde wedstrijden en die tussenbalans met je op te maken.
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wedstrijdsecretaris