Halverwege nam ik met je de tussenstanden door van de vijf jeugdteams. Team 1 was toen dichtbij plaatsing voor de Play-off in landelijk C, team 2 stond 3e in de Hoofdklasse en deed nog mee voor de titel, team 3 stond ook al 3e in de 3e klasse en had ook nog titelkansen, team 4 stond voorlaatste en wist dus - heel belangrijk - één team achter zich te houden en team 5 tenslotte stond 2e op 1 puntje van koploper Staphorst 5. De teams hebben over het algemeen leuk tot goed gepresteerd in de tweede helft van de competitie. Ik neem de verrichtingen van deze teams en de eindstanden met je door.
Team 1 Bert Beks, Jarno van den Heuvel en Jomar Schilder
Landelijk C Argus 2, Assen 1, Blauw-Wit 1, DTS 1, GTTC Groningen 1, Kampenion 1, SMD 1 en De Treffers ’70 2
Team 1 wist zich in de zevende wedstrijd inderdaad te plaatsen voor de Play off - de bovenste vier - via een keurige 3 - 7 zege in Almelo op Blauw-Wit 1. Bert, Jarno en Jomar wonnen ieder tweemaal en verloren ook allen een partij. Het begon als (met Blauw-Wit 1) gedeeld nummer drie en het ontmoette nog eenmaal de teams SMD 1 uit Winterswijk, De Treffers ’70 2 uit Klazienaveen en Blauw-Wit 1 uit Almelo.
De eerste wedstrijd bij SMD in Winterswijk werd een bijzondere. Jomar, die moeilijk(er) diepte kan inschatten, had moeite met de lichte achtergrond in de speelzaal aldaar. Op zijn vraag of daar iets aan kon worden gedaan, kreeg hij een duidelijk antwoord: nee. Daarom trok Jomar zich na zijn eerste wedstrijd terug ‘met een diepteblessure’. Het werd verder een moeizame wedstrijd tegen een team dat uit spelers bestaat die niet tot de meest technische behoren. Maar tafeltennis is geen jurysport, het gaat erom dat je je partijen weet te winnen. En dat deden de spelers van SMD beter dan die van team 1: 7 - 3. Bert en Jarno wonnen beiden een enkelpartij en wisten samen het dubbel te winnen.
In de tweede wedstrijd kwam koploper De Treffers ’70 2 op bezoek dat uit talentvolle spelers bestaat. Helaas verschenen de bezoekers met slechts twee spelers: Chris Verwoerd (12) en Brent Ronde (10). En Bert, Jarno en Jomar moesten allen hun meerdere erkennen in die jonge gasten. Brent en Chris oogden ondanks hun jonge leeftijd volwassener en dat zag je al in de service terug. Ook hun techniek mocht er zijn, net als de wil om te winnen. Maar - toegegeven - zij brengen dan ook meer uurtjes achter de trainingstafel door dan ‘onze jongens’. Achteraf ‘was het maar goed’ dat de gasten met slechts twee spelers verschenen. Dat leverde team 1 in ieder geval nog 3 punten (cadeau) op. Opnieuw een 7 - 3 nederlaag dus.
In de laatste wedstrijd ontving team 1 Blauw-Wit 1 dat vooraf 3 punten meer had verzameld. De gasten verschenen met Rick Hartveld, Jasper Woolderink en Bas Hartveld. Team 1 speelde in de vertrouwde opstelling en dus met Jarno, Jomar en Bert. De wedstrijd ging in het begin gelijk op al hadden de bezoekers het betere van het spel in de enkelpartijen. Jarno speelde te passief en angstig om het Rick moeilijk te kunnen maken. Jomar was in vier nipte games net wat sterker dan Jasper en Bert verloor de 1e game met 17 - 19 (!) van Bas en verloor daarna in drie games waarbij ook de 3e spannend was.
In het dubbel waren Bert en Jarno in vier games net wat sterker dan de tweelingbroers Bas en Rick.
Na het dubbel kwamen de Kamper spelers beter in hun spel. Bert en (vooral) Jarno gooiden de schroom van zich af. Jarno won zijn twee resterende enkelpartijen en ik hoop dat hij daar zoveel van heeft geleerd dat hij het komend seizoen vol op de aanval speelt. Dat is namelijk zijn grote kracht. Bert verloor een spannende partij en won er één. Ook hij stond goed te spelen; zijn forehand opening zat er vaak goed op. Jomar bleef ongeslagen. Hij won na het dubbel een hangpartij tegen Rick en versloeg Bas in vieren, beide aanvallend ‘met de handrem erop’.
Zo eindigde team 1 als derde in poule A van landelijk C. Dat is een redelijke prestatie. Jarno en Jomar hadden de nodige ritme, maar Bert moest uit een ‘competitieslaap’ worden gewekt. Hij had even nodig om ritme op te doen, maar pakte het daarna goed op.
De stand na 7 wedstrijden:
De Treffers '70 2 7 - 49
SMD 1 7 - 40
Kampenion 1 7 - 39
Blauw-Wit 1 7 - 39
Assen 1 7 - 31
GTTC Groningen 1 7 - 30
DTS 1 7 - 28
Argus 2 7 - 24
De eindstand in de kampioensgroep:
De Treffers '70 2 10 - 68 P
SMD 1 10 - 56
Kampenion 1 10 - 52
Blauw-Wit 1 10 - 51
Team 2 Ernst van den Broek, Jannick van den Broek en Luuk Regterschot
Hoofdklasse DTV ’84 1, Heino 1, Kampenion 2, De Toekomst 1, De Veluwe 1 en Trias 1
Halverwege de competitie deden drie teams mee in de strijd om de titel: De Veluwe 1, De Toekomst 1 en Kampenion 2. Team 2 had 1 puntje achterstand op De Toekomst 1 en 4 op De Veluwe 1. Met nog vijf wedstrijden te gaan was er nog wel wat mogelijk.
Welnu, team 2 trok in de tweede competitiehelft ongeveer de lijn van de eerste door. Mede omdat op het oog minder sterke teams als DTV ’84 1 en Heino 1 beide over een heel sterke speler beschikken - respectievelijke Jery Wormmeester en Tijmen Prins - wist team 2 geen heel overtuigende resultaten te behalen.
In de zesde wedstrijd verloor het met 6 - 4 bij DTV ’84 1 (3x Jery) en in de zevende wedstrijd boekte het een nipte zege op Heino 1 (3x Tijmen). Omdat de beide concurrenten tegen hetzelfde probleem aanliepen, wisten ook die niet verder afstand te nemen. Zo bleven de verschillen ongeveer gelijk.
In de achtste wedstrijd kwam team 2 bij Trias 1 in Twello wel tot een prima resultaat: 2 - 8 winst. Het deed daarmee goede zaken, want De Veluwe 1 (6 - 4 winst) en De Toekomst 1 (5 - 5) verloren wat terrein. Maar in de voorlaatste competitiewedstrijd hielden team 2 en De Toekomst 1 elkaar in een leuke wedstrijd op 5 - 5 en was De Veluwe 1 ‘de lachende derde hond die er met het been vandoor ging’. Met nog één wedstrijd te gaan, hadden de Apeldoorners 5 punten voorsprong op team 2 en dat terwijl de Kampenaren ook nog eens bij De Veluwe 1 in Apeldoorn op bezoek moesten.
In een leuke wedstrijd toonden de spelers van De Veluwe 1 aan dat zij de terechte kampioen in de Hoofdklasse zijn. Zij wonnen de wedstrijd met 6 - 4. Toch kunnen Ernst, Jannick en Luuk terugkijken op een goed seizoen. Als debutant hebben zij vrijwel tot de laatste wedstrijd meegedaan om het kampioenschap. De verschillen waren niet groot in de Hoofdklasse, mede omdat - ik gaf het hiervoor al aan - de nummers 4 (DTV ’84 1) en 5 (Heino 1) over een heel sterke speler beschikken. We zagen dan ook heel veel close uitslagen in de poule.
Maar ik ben ervan overtuigd dat Ernst, Jannick en Luuk dit seizoen veel hebben geleerd en ook de broodnodige ervaring hebben opgedaan. Daar kunnen zij het komend seizoen hun voordeel mee doen. Qua tegenstanders zal er echter niet zoveel veranderen. De Toekomst 1, DTV ’84 1 en Heino 1 blijven in de Hoofdklasse. En met Vitesse ’35 1 uit Hengelo komt er een sterke kampioen uit de 1e klasse bij.
Ernst en Jannick deden ook dit seizoen weer onverstoorbaar hun ding. Beiden zijn echte rallyspelers en dat is heel mooi om te zien. De wat jongere Luuk moet proberen iets van het onverstoorbare van zijn teamgenoten over te nemen. Bij Luuk zie je nog te snel en te vaak aan de buitenkant hoe hij zich van binnen voelt. Daar kan een tegenstander gebruik van maken. Dit is natuurlijk geen verwijt, maar een constatering. Al met al kan team 2 terugkijken op een vrij aardig seizoen.
De eindstand:
De Veluwe 1 10 - 62 P
De Toekomst 1 10 - 55
Kampenion 2 10 - 55
DTV '84 1 10 - 54
Heino 1 10 - 44
Trias 1 10 - 30 D
Team 3 Jonathan Dekker, Maurits Koers en Joost Lok
3e klasse GTC 1, Kampenion 3, NTC Leogang 2 en 3, Smash ’70 3 en TT Zwolle 1
Halverwege de competitie stond team 3 op een 3e plaats en had het een achterstand van 1 punt op GTC 1 en 3 punten op koploper Smash ’70 3. Het vervelende was dat team 3 juist tegen die twee concurrenten met slechts twee spelers had moeten aantreden. Beide wedstrijden gingen verloren. Ik schreef halverwege het seizoen o.a. de volgende woorden: ‘als team 3 in de tweede helft van het seizoen gewoon compleet kan aantreden, dan zie ik nog wel (kampioens)kansen voor het team’.
Team 3 begon heel sterk aan die twee competitiehelft. Het versloeg TT Zwolle met 7 - 3 en nam zelfs alle 10 punten mee terug naar Kampen in de uitwedstrijd bij NTC Leogang 3. En dat terwijl de beide concurrenten juist punten begonnen te morsen. In de achtste speelronde deed team 3 prima zaken. Zelf won het met liefst 8 - 2 van de ene concurrent GTC 1, terwijl de andere concurrent Smash ’70 3 in eigen huis met 3 - 7 verloor van NTC Leogang 2 dat ook nog ging meedoen. Op dat moment was al wel bekend dat Maurits de laatste twee competitiewedstrijden zou missen vanwege een reis naar China.
In de negende speelronde hield team 3 de schade beperkt in de uitwedstrijd bij Smash ’70 3 dat overigens al behoorlijk wat terrein prijs had moeten geven. Met twee spelers aantredend verloor het slechts met 6 - 4, terwijl de concurrentie nauwelijks profiteerde. Team 3 ging daarom met een voorsprong van 7 punten op … NTC Leogang 2 de laatste speelronde in. En in die laatste speelronde kwam juist dat team op bezoek in Kampen.
Vervelend was het dat team 3 opnieuw met alleen Jonathan en Joost het duel met de Nunspeters moest aangaan. Dat wel in de wetenschap dat het aan 2 punten genoeg had om het kampioenschap veilig te stellen. Het werd heel spannend die laatste competitiewedstrijd. NTC Leogang 2 begon dus met een voorsprong van 0 - 3 aan de wedstrijd. Joost en Jonathan verloren hun eerste enkelpartij en dus stond het 0 - 5. Het dubbel - normaal gesproken altijd heel sterk bij team 3 - liep in het begin ook niet en de tegenstanders Mark en Yochem namen een 0 - 2 voorsprong. Daarna begon het dan toch te lopen. J&J wonnen de 3e en 4e game overtuigend, maar in de beslissende 5e game stokte het weer. De spelers beseften toen weer dat het 1e puntje kon worden binnengehaald en speelden daarom (te) voorzichtig. Uiteindelijk waren J&J dan toch de gelukkigsten na 12 - 10. Het eerste puntje was binnen.
Jonathan verloor daarna van David en dus stond het 1 - 6. De partij tussen Joost en Mark was een spannende. Er was nauwelijks krachtsverschil met het blote oog waar te nemen. Maar omdat ik brildragend ben, zag ik Joost winnen na 12 - 10, 10 - 12, 13 - 11 en 11 - 9. Daarmee haalde Joost het kampioenspunt binnen: 2 - 6.
Nadat de felicitaties waren uitgewisseld, moesten nog twee partijen worden gespeeld. Jonathan verloor in vier games van Mark en Joost bracht de eindstand op 3 - 7 door Yochem in vier games te verslaan.
En team 3 is ook de terechte kampioen. Het speelde 4x (!) met slechts twee spelers en toch eindigde het als 1e met een voorsprong van 3 punten op NTC Leogang 2 en 6 op zowel TT Zwolle 1 als GTC 1. Een heel knappe prestatie. Felicitaties aan Jonathan, Joost en Maurits.
Jammer is het dat zowel Jonathan als Joost stoppen met tafeltennis. Beiden gaan wat anders doen. Wij vinden dat jammer, maar kunnen hen uiteraard niet tegenhouden. Wij wensen hen daarbij veel succes en wie weet zien we hen nog eens bij Kampenion terug.
De eindstand:
Kampenion 3 10 - 59 P
NTC Leogang 2 10 - 56
TT Zwolle 1 10 - 53
GTC 1 10 - 53
Smash '70 (H) 3 10 - 51
NTC Leogang 3 10 - 28 D
Team 4 Yoram Eijsbroek, Henrico Leusink en Hielke Schilder
4e klasse Dronten ’74 1, Kampenion 4, Staphorst 3, Torenstad 3, De Veluwe 4 en Zwartsluis 2
Halverwege de competitie was team 4 erin geslaagd om in ieder geval één team achter zich te houden: Dronten ’74 1. En dat was belangrijk, omdat (alleen) de nummer laatst degradeert. Ik had er alle vertrouwen in dat team 4 in de tweede competitiehelft wat beter zou presteren dan in de eerste, omdat Henrico zijn ritme had gevonden en daarom wel meer punten zou gaan pakken.
Welnu, dat gebeurde inderdaad al scheelde het niet veel. In de zesde wedstrijd kwam koploper Staphorst 3 op bezoek en die wedstrijd ging met 1 - 9 verloren (uit 10 - 0). De week erna verloor team 4 met 2 - 8 van Torenstad 2 (uit 7 - 3). Weer een week later won team 4 DE wedstrijd van het seizoen bij nummer laatst Dronten ’74 1 met 3 - 7 (thuis 8 - 2) en toen was eigenlijk al zeker dat team 4 zich zou handhaven. In de voorlaatste wedstrijd won team 4 met 6 - 4 van Zwartsluis 4 (uit 6 - 4 verlies) en dat is netjes. In de laatste wedstrijd van het seizoen deelde team 4 de punten met De Veluwe 4 (thuis 4 - 6 verlies) en zo haalde het in de tweede competitiehelft met 21 punten 2 puntjes meer dan in de eerste helft.
Met een gemiddelde van 4 punten per wedstrijden heeft team 4 als debutant in de 4e klasse naar de mogelijkheden gepresteerd. Hielke en ook Henrico kwamen goed mee, waar Yoram het moeilijk had. Mogelijk dat dit voor hem ook de reden is om te stopen met competitie spelen. Natuurlijk is ook dat jammer, maar als je er geen plezier meer in hebt is dat een verstandige keuze.
De eindstand:
Staphorst 3 10 - 73 P
Torenstad 3 10 - 62
De Veluwe 4 10 - 57
Zwartsluis 2 10 - 47
Kampenion 4 10 - 40
Dronten '74 1 10 - 21 D
Team 5 Eline Boomsma, Sanne van den Broek en Martijn Looman
Startersklasse Emmeloord 3, Kampenion 5, Smash ’70 4, Staphorst 5 en TT Zwolle 3
Poule A van de Startersklasse was een heel spannende. Drie teams waren dit seizoen aan elkaar gewaagd: Staphorst 5, Smash ’70 4 en … Kampenion 5. Deze drie teams gaven elkaar in de competitiehelft al weinig toe en deden dat ook in de tweede. Halverwege stond Staphorst 5 op 14 punten, team 5 op 13 punten en Smash ’70 4 op 11 punten.
Team 5 kwam in een poule van 5 teams uit en dus hoefden in totaal maar 8 wedstrijden te worden gespeeld. Halverwege nog 4 te gaan dus. Team 5 begon goed aan die tweede helft met een 5 - 0 zege op TT Zwolle 3. De week erna was het vrij, maar vervolgens versloeg het Emmeloord 3 en weer met de cijfers 5 - 0. Zo stond team 5 ineens aan kop. Maar de wedstrijden tegen de beide concurrenten moesten toen nog komen.
Op zaterdag 1 december ging het op bezoek bij Smash ’70 4 en in die wedstrijd wisten de meisjes Eline en Sanne alleen het dubbelspel te winnen. De wedstrijd ging dus met 4 - 1 verloren. Omdat de andere concurrent Staphorst 5 met 5 - 0 van TT Zwolle 3 won, was duidelijk dat team 5 alleen nog kampioen kon worden als het in de laatste competitiewedstrijd thuis met tenminste 4 - 1 van datzelfde Staphorst 5 zou weten te winnen.
Het werd een spannende wedstrijd op zaterdag 8 december. Team 5 speelde voor het eerst dit seizoen met (alle) drie spelers: Eline, Martijn en Sanne. Sanne verloor de openingspartij heel nipt met driemaal 9 - 11 van Sander, maar Martijn bracht de stand weer op 1 - 1 door Liander met 3 - 0 te verslaan. In het dubbel verloren Eline en Sanne in een leuke partij van Liander en Sander. In de 1e en 2e game was het spannend, maar daarna drukten de gasten door. Zij brachten de stand daarmee op 1 - 2 en daardoor was Staphorst 5 kampioen geworden. Proficiat!
In de vierde partij verloor Eline in vier games van Liander en in de laatste partij was Martijn in een spannende partij in vier games net ietsje sterker dan Sander. Zo won Staphorst 5 met 2 - 3.
Het was een heel leuke competitie waarin Eline, Martijn en Sanne goed hebben gespeeld. De meisjes houden de bal al goed op tafel, maar zijn misschien nog ietsje te voorzichtig. Ze mogen komend seizoen wel ‘wat venijniger’ slaan. Dus niet (te) bang zijn om wat harder te slaan. Dan komen ook minder ballen terug. Geloof me maar. Martijn is al wat ouder en mede daardoor ook al wat verder.
De eindstand:
Staphorst 5 8 - 29 K
Smash '70 (H) 4 8 - 27
Kampenion 5 8 - 26
Emmeloord 3 8 - 10
TT Zwolle 3 8 - 8
Over het algemeen hebben de vijf jeugdteams redelijk tot goed gepresteerd. Geen enkel team degradeerde en team 3 werd kampioen. De teams 2 en 5 hebben heel lang meegedaan in de strijd om de titel, maar eindigden uiteindelijk beide als derde.
Komend seizoen schrijft Kampenion opnieuw vijf teams in voor de competitie en dat is in deze tijd al een mooie ‘prestatie’.
Eind januari 2019 gaat de voorjaarscompetitie van start. De komende weken kunnen we het wat rustiger aandoen, al zijn er op zaterdag 22 december natuurlijk nog de Clubkampioenschappen.
Wat mij opvalt, is dat de betrokkenheid van de ouders er niet groter op wordt. Waar in het vorig seizoen ouders nog bereid waren om 1 of 2 bardiensten voor hun rekening te nemen op de zaterdagmiddag, daar was dat dit seizoen niet of nauwelijks het geval. Ik vind dat jammer, want nu moeten telkens anderen binnen Kampenion worden gevonden om de bar te bemensen of om als zaalwacht te fungeren. En er kan een keer een tijd komen dat er geen anderen meer kunnen worden gevonden … Wel is het luek om te zien dat enkele ouders regelmatig komen kijken.
Ik wens jullie allemaal vast goede Kerstdagen en een fijne jaarwisseling toe.
Met sportieve groet,
Namens het wedstrijdsecretariaat,
Jan Ringenier