Afgelopen weekend werden o.a. bij VTV in Nieuwegein de kwartfinales van de meerkampen voor senioren met een D-licentie gehouden. Namens Kampenion en zichzelf deed Ton Ringenier daaraan mee. Ton plaatste zich enkele weken geleden voor de kwartfinales door als tweede te eindigen achter Dick Smit (GTC). Ook ditmaal zouden de nummers 1 t/m 4 zich plaatsen voor de volgende ronde, de halve finales. Ton en ondergetekende reden mee met Dick Smit. Een meerkamp is een echte slijtageslag. Immers, in een competitiewedstrijd speel je maximaal drie enkelpartijen. Nu speel je er zeven en dan ook nog eens tegen heel sterke tegenstanders.
In de poule 'van Ton' kwamen de volgende spelers uit:
Willy Zetsen (Westa) - 3e divisie landelijk
Dick Smit (GTC) - 1e klasse Oost
Ian de Graaf (ttv Nieuwegein)- landelijk A jeugd
Matthieu Wegh (Taverzo) - Hoofdklasse West
Ladislav Prorok (ttv Amstelveen) - 2e klasse Holland Noord
Theo Verzijl (Vriendenschaar) - 1e klasse West
Alex de Nas (ttv Nieuwegein) - 1e klasse Midden
Ton Ringenier (Kampenion) - 1e divisie Oost
Dat het een pittig dagje en een forse kluif zou worden, werd al snel duidelijk. In de eerste ronde had Ton geen schijn van kans tegen Matthieu Wegh van Taverzo: 0 - 3. Matthieu beschikt over een enigszins onorthodox spelletje, maar hij slaat bijna alles raak. En volgens mij gaat het daarom in tafeltennis.
In de tweede ronde ontmoette Ton een oude bekende: Alex de Nas van TTV Nieuwegein. Beiden kwamen elkaar in de jeugdcompetitie in landelijk B tegen. Alex beschikt over een prima blok en kan daarnaast heel goed counteren. Verder gooit hij er af en toe een prima backhand uit. In de eerste twee games kwam Ton te kort. En ook de derde game leek naar Alex te gaan. Hij had zelfs drie matchpoints, maar wist die niet te verzilveren. Ton knokte zich terug en trok die game nog naar zich toe. Het begin van de derde game ging het nog moeizaam, maar daarna kwam Ton steeds beter in zijn ritme. Hij won nog in ‘vijven’.
In ronde drie moest Ton aantreden tegen Theo Verzijl van Vriendenschaar. Hoewel Ton zeker niet slecht speelde, bleek tegenstander Theo te sterk. Het werd 1 – 3.
Ton speelde in de vierde ronde tegen Ladislav Prorok van TTV Amstelveen, die ooit nog Eredivisie had gespeeld. Ladislav speelt met korte noppen en doet dat vrij dwingend. Ton had er echter prima het oog in en won met 3 – 0.
In ronde vijf moest Ton aan de bak tegen de jongste deelnemer: Willy Zetsen van Westa die inmiddels al 3e divisie speelt (33%). Vorig seizoen maakte hij deel uit van het team Westa 1 dat de titel pakte in de kampioensklasse bij de jeugd. Ton moest duidelijk aan het snelle spel van Zetsen wennen en de eerste twee games gingen dan ook naar de tegenstander, zij het dat Ton in de tweede game nog goed terug kwam. Door de ‘bolle’ backhandopening regelmatig goed te gebruiken, kwam Ton steeds beter in de wedstrijd en hij won zelfs de derde en vierde game. In de vijfde game speelde Zetsen slim op het lichaam van Ton. In plaats van de backhandopening te (blijven) gebruiken, liep Ton vaker om, maar de forehand ging te vaak mis. De vijfde game ging dan ook verloren. Toch kan Ton terugkijken op een goede partij.
Inmiddels was al zo ongeveer duidelijk geworden dat de nummers 1, 2 en 3 vrijwel vast stonden: Zetsen, Wegh en Verzijl. Daarachter was echter van alles mogelijk. Ook Ton en Dick – die op één winstpartij stond – waren nog kansrijk.
In ronde zes speelden Ton en Dick Smit (GTC) tegen elkaar. In Zwolle was dat ook het geval en toen won Dick overtuigend. Hij had geleerd van de vorige ontmoetingen waarin Ton een aantal malen aan het langste eind had getrokken. Nu kon het beide kanten op. De eerste game ging naar Ton en de tweede naar Dick. Door de service van Dick te beantwoorden met een bolle, diepe topspinopening kon Dick zijn vlakke(re) slag niet vaak in stelling brengen. Die bal ging regelmatig over de tafel. De derde game ging dan ook naar Ton en de vierde game gaf vrijwel hetzelfde patroon te zien. Ton won de partij verdiend met 3 – 1. Het is nu weer aan Dick om bij een volgende ontmoeting een antwoord te vinden.
Doordat Zetsen in de zesde ronde nipt van Ian de Graaf wist te winnen, stond Ton inmiddels met drie winstpartijen al als zekere nummer 4 vast. De concurrenten stonden op maximaal twee overwinningen en zij die nog op drie konden komen, had Ton al verslagen. Eigenlijk ongelooflijk dat je met drie winstpartijen één ronde voor het einde al zeker bent van de volgende ronde. In de andere poule bijvoorbeeld – waarin Arnaud van der Sluis speelde – was men met vier winstpartijen nog niet zeker van de halve finales!
In de ronde zeven – de laatste ronde – speelde Ton tegen de jonge Ian de Graaf van TTV Nieuwegein die in de jeugdcompetitie voor Elan uitkomt. Afgelopen seizoen bijvoorbeeld was hij nog tegenstander van Gertjan, Ivan, Jordy en Robin. Ton wist niet hetzelfde niveau te halen als in de partijen ervoor. Of dit de verdienste van Ian was, of dat de scherpte een beetje weg was, durf ik niet te zeggen. Laat ik het er maar op houden dat Ian Ton met prima wapens wist te bestrijden. Immers, ook voor Ian stond er niets meer op het spel. Ian was met 3 – 1 de betere.
Ondanks het ‘smetje’ van de laatste partij kan Ton terugkijken op een prima dag. Hij won de partijen die hij moest winnen. Toch zie je hoe dicht het bij elkaar ligt. Als Alex de Nas één van zijn drie matchpoints tegen Ton had verzilverd, was Alex doorgegaan en was Ton ‘buiten de prijzen gevallen’.
De uitsmijter van de dag kwam op naam van Dick Smit. Hij moest in zijn laatste partij aantreden tegen Willy Zetsen, die nog ongeslagen was. Dick zei met enige branie tegen Ton en ondergetekende: ‘ik ga hem van zijn ongeslagen status halen’. Dick pepte zich helemaal op voor die laatste partij en speelde weergaloos. In de eerste game liet hij Zetsen nog ontsnappen, maar daarna was er geen ontsnappen meer aan voor de jonge Limburger. Via ijzersterk spel won Dick de drie volgende games overtuigend. En uiteraard kwam hij met een brede grijns de kantine weer binnen om van ons de felicitaties in ontvangst te nemen. Prachtig! Dick eindigde op twee winstpartijen. Bij winst op Ton was hij mogelijk doorgegaan.
De halve finales worden in het weekend van 21 november as. gehouden. Het is een zeer knappe prestatie van Ton dat hij bij zijn tweede deelname aan de D-meerkampen de halve finales weet te halen, zeker gezien het deelnemersveld. De meeste spelers spelen 3e divisie landelijk of Hoofdklasse. Een enkeling speelt 1e klasse, maar heeft daar weinig te zoeken. Dick Smit is daar een goed voorbeeld van. De zeer ervaren Prorok speelt overigens slechts 2e klasse in Holland Noord, maar daar heeft hij helemaal niets te zoeken. Hij speelt dan ook 100%. Zijn vereniging (Amstelveen) speelt op dit moment nu eenmaal niet hoger dan 2e klasse. Verder ligt het niveau in het westen hoger dan bij ons in het oosten.
Ik bedank Dick dat hij ons gezond en wel in Nieuwegein en weer in Kampen heeft gebracht. Fijn dat dit zo geregeld kon worden.
Jan Ringenier
wedstrijdsecretariaat Kampenion
In de poule 'van Ton' kwamen de volgende spelers uit:
Willy Zetsen (Westa) - 3e divisie landelijk
Dick Smit (GTC) - 1e klasse Oost
Ian de Graaf (ttv Nieuwegein)- landelijk A jeugd
Matthieu Wegh (Taverzo) - Hoofdklasse West
Ladislav Prorok (ttv Amstelveen) - 2e klasse Holland Noord
Theo Verzijl (Vriendenschaar) - 1e klasse West
Alex de Nas (ttv Nieuwegein) - 1e klasse Midden
Ton Ringenier (Kampenion) - 1e divisie Oost
Dat het een pittig dagje en een forse kluif zou worden, werd al snel duidelijk. In de eerste ronde had Ton geen schijn van kans tegen Matthieu Wegh van Taverzo: 0 - 3. Matthieu beschikt over een enigszins onorthodox spelletje, maar hij slaat bijna alles raak. En volgens mij gaat het daarom in tafeltennis.
In de tweede ronde ontmoette Ton een oude bekende: Alex de Nas van TTV Nieuwegein. Beiden kwamen elkaar in de jeugdcompetitie in landelijk B tegen. Alex beschikt over een prima blok en kan daarnaast heel goed counteren. Verder gooit hij er af en toe een prima backhand uit. In de eerste twee games kwam Ton te kort. En ook de derde game leek naar Alex te gaan. Hij had zelfs drie matchpoints, maar wist die niet te verzilveren. Ton knokte zich terug en trok die game nog naar zich toe. Het begin van de derde game ging het nog moeizaam, maar daarna kwam Ton steeds beter in zijn ritme. Hij won nog in ‘vijven’.
In ronde drie moest Ton aantreden tegen Theo Verzijl van Vriendenschaar. Hoewel Ton zeker niet slecht speelde, bleek tegenstander Theo te sterk. Het werd 1 – 3.
Ton speelde in de vierde ronde tegen Ladislav Prorok van TTV Amstelveen, die ooit nog Eredivisie had gespeeld. Ladislav speelt met korte noppen en doet dat vrij dwingend. Ton had er echter prima het oog in en won met 3 – 0.
In ronde vijf moest Ton aan de bak tegen de jongste deelnemer: Willy Zetsen van Westa die inmiddels al 3e divisie speelt (33%). Vorig seizoen maakte hij deel uit van het team Westa 1 dat de titel pakte in de kampioensklasse bij de jeugd. Ton moest duidelijk aan het snelle spel van Zetsen wennen en de eerste twee games gingen dan ook naar de tegenstander, zij het dat Ton in de tweede game nog goed terug kwam. Door de ‘bolle’ backhandopening regelmatig goed te gebruiken, kwam Ton steeds beter in de wedstrijd en hij won zelfs de derde en vierde game. In de vijfde game speelde Zetsen slim op het lichaam van Ton. In plaats van de backhandopening te (blijven) gebruiken, liep Ton vaker om, maar de forehand ging te vaak mis. De vijfde game ging dan ook verloren. Toch kan Ton terugkijken op een goede partij.
Inmiddels was al zo ongeveer duidelijk geworden dat de nummers 1, 2 en 3 vrijwel vast stonden: Zetsen, Wegh en Verzijl. Daarachter was echter van alles mogelijk. Ook Ton en Dick – die op één winstpartij stond – waren nog kansrijk.
In ronde zes speelden Ton en Dick Smit (GTC) tegen elkaar. In Zwolle was dat ook het geval en toen won Dick overtuigend. Hij had geleerd van de vorige ontmoetingen waarin Ton een aantal malen aan het langste eind had getrokken. Nu kon het beide kanten op. De eerste game ging naar Ton en de tweede naar Dick. Door de service van Dick te beantwoorden met een bolle, diepe topspinopening kon Dick zijn vlakke(re) slag niet vaak in stelling brengen. Die bal ging regelmatig over de tafel. De derde game ging dan ook naar Ton en de vierde game gaf vrijwel hetzelfde patroon te zien. Ton won de partij verdiend met 3 – 1. Het is nu weer aan Dick om bij een volgende ontmoeting een antwoord te vinden.
Doordat Zetsen in de zesde ronde nipt van Ian de Graaf wist te winnen, stond Ton inmiddels met drie winstpartijen al als zekere nummer 4 vast. De concurrenten stonden op maximaal twee overwinningen en zij die nog op drie konden komen, had Ton al verslagen. Eigenlijk ongelooflijk dat je met drie winstpartijen één ronde voor het einde al zeker bent van de volgende ronde. In de andere poule bijvoorbeeld – waarin Arnaud van der Sluis speelde – was men met vier winstpartijen nog niet zeker van de halve finales!
In de ronde zeven – de laatste ronde – speelde Ton tegen de jonge Ian de Graaf van TTV Nieuwegein die in de jeugdcompetitie voor Elan uitkomt. Afgelopen seizoen bijvoorbeeld was hij nog tegenstander van Gertjan, Ivan, Jordy en Robin. Ton wist niet hetzelfde niveau te halen als in de partijen ervoor. Of dit de verdienste van Ian was, of dat de scherpte een beetje weg was, durf ik niet te zeggen. Laat ik het er maar op houden dat Ian Ton met prima wapens wist te bestrijden. Immers, ook voor Ian stond er niets meer op het spel. Ian was met 3 – 1 de betere.
Ondanks het ‘smetje’ van de laatste partij kan Ton terugkijken op een prima dag. Hij won de partijen die hij moest winnen. Toch zie je hoe dicht het bij elkaar ligt. Als Alex de Nas één van zijn drie matchpoints tegen Ton had verzilverd, was Alex doorgegaan en was Ton ‘buiten de prijzen gevallen’.
De uitsmijter van de dag kwam op naam van Dick Smit. Hij moest in zijn laatste partij aantreden tegen Willy Zetsen, die nog ongeslagen was. Dick zei met enige branie tegen Ton en ondergetekende: ‘ik ga hem van zijn ongeslagen status halen’. Dick pepte zich helemaal op voor die laatste partij en speelde weergaloos. In de eerste game liet hij Zetsen nog ontsnappen, maar daarna was er geen ontsnappen meer aan voor de jonge Limburger. Via ijzersterk spel won Dick de drie volgende games overtuigend. En uiteraard kwam hij met een brede grijns de kantine weer binnen om van ons de felicitaties in ontvangst te nemen. Prachtig! Dick eindigde op twee winstpartijen. Bij winst op Ton was hij mogelijk doorgegaan.
De halve finales worden in het weekend van 21 november as. gehouden. Het is een zeer knappe prestatie van Ton dat hij bij zijn tweede deelname aan de D-meerkampen de halve finales weet te halen, zeker gezien het deelnemersveld. De meeste spelers spelen 3e divisie landelijk of Hoofdklasse. Een enkeling speelt 1e klasse, maar heeft daar weinig te zoeken. Dick Smit is daar een goed voorbeeld van. De zeer ervaren Prorok speelt overigens slechts 2e klasse in Holland Noord, maar daar heeft hij helemaal niets te zoeken. Hij speelt dan ook 100%. Zijn vereniging (Amstelveen) speelt op dit moment nu eenmaal niet hoger dan 2e klasse. Verder ligt het niveau in het westen hoger dan bij ons in het oosten.
Ik bedank Dick dat hij ons gezond en wel in Nieuwegein en weer in Kampen heeft gebracht. Fijn dat dit zo geregeld kon worden.
Jan Ringenier
wedstrijdsecretariaat Kampenion