In week 8 stond er voor Kampenion slechts één wedstrijd op het programma in de seniorencompetitie en welvoor team 1. Het ontving op zaterdag 27 februari (!) streekgenoot Emmeloord 1 dat o.a. de (oud)Kampenionners vader (Johan) en zoon (Robin) Lieftink in de gelederen heeft. Deze wedstrijd stond oorspronkelijk gepland voor vrijdag 5 maart, maar is op verzoek van Kampenion verplaatst. Beide teams maakten er een mooie wedstrijd van waarin team 1 na een forse achterstand heel knap wist terug te komen. Verder was het een bijzondere ervaring dat jeugdteam 1 en seniorenteam 1 deze middag naast elkaar speelden. Daarover heb ik een aantal positieve reacties ontvangen.
2e div. Oost Kampenion 1 - Emmeloord 1 5 - 5
Ton Ringenier 3 en Jordy ten Have 2; Dick Hoekman 0
De spelers van de teams van Kampenion en Emmloord kennen elkaar vrij goed, omdat zij elkaar de laatste seizoenen een aantal malen zijn tegengekomen. Emmeloord trok daarbij volgens mij altijd aan het langste eind. Bij Emmeloord spelen vader (Johan) en zoon (Robin) Lieftink, Hans Vlig en Richard Stolwijk die zaterdag uitviel. Johan Lieftink (inmiddels eind veertig) is vroeger zijn tafeltenniscarriére bij Kampenion begonnen. Toen de vereniging niet meegroeide met zijn niveau, trok Johan (terecht) zijn eigen plan en heeft hij - o.a. bij Hoonhorst - lange tijd op landelijk niveau kunnen acteren. Inmiddels speelt hij al weer geruime tijd in zijn woonplaats Emmeloord bij de gelijknamige vereniging alwaar hij menige functie heeft vervuld en nog altijd vervult. Zoon Robin heeft heel recent nog jeugdcompetitie - landelijk A - bij Kampenion gespeeld. Hij is nog steeds lid van onze vereniging en volgt met enige regelmaat op donderdagavond de training. Hans Vlig completeerde zaterdag het team.
Bij team 1 verschenen Dick Hoekman (generatiegenoot van Johan), Jordy ten Have (oud-teamgenoot van Robin) en Ton Ringenier achter de tafel. Al met al een toch wel bijzondere wedstrijd gezien het kortere en langere verleden.
De eerste partij ging tussen Ton en Robin. Ton was uitstekend op dreef, sloeg een groot aantal winners met (vooral) de
forehand en gaf tegenstander Robin eigenlijk geen kans: 1 - 0.
Daarna was het de beurt aan de generatiegenoten Dick en Johan. In de 1e game leek Dick te gaan stunten, want hij stond lange tijd aan de goede kant van de score. Maar in het zicht van de haven deed Johan het schip van Dick kapsijzen. Na de gewonnen 1e game kwam Johan eigenlijk niet meer in de problemen: 1 - 1.
Jordy speelde vervolgens tegen Hans een prima partij. Hij nam met goed en actief spel een 2 - 0 voorsprong en in de derde game was hij heel dichtbij een 3 - 0 zege. Hans wist echter te ontsnappen en sleepte de game nog naar zich toe. In de games vier en vijf was Hans net wat constanter dan Jordy en moest Jordy hem alsnog feliciteren: 1 - 2. Toch kon Jordy terugkijken op een goede partij.
In het dubbel speelden Jordy/Ton tegen vader en zoon Johan/Robin. De eerste game ging nog naar team 1, maar daarna bleken vader en zoon Lieftink vooral wat leper: 1 - 3. Dat is natuurlijk niet helemaal verrassend gezien de aanwezigheid van Johan bij de tegenpartij.
Toen Dick na het dubbel nipt zijn meerdere moest erkennen in Robin, leek team 1 op een ruime nederlaag af te stevenen. Dick won nog wel de eerste game, maar maakte daarna te veel fouten om de vaste Robin aan het wankelen te krijgen: 1 - 4.
Het was aan Ton om zijn team weer wat dichterbij te brengen. Dit moest dan gebeuren tegen Hans. Ton speelde heel geconcentreerd en scherp. Hans koos - de partij van Ton tegen Robin gezien hebbende - ervoor om meestal de backhand van Ton op te zoeken. Maar dat bleek niet de sleutel tot succes, omdat de backhand van Ton inmiddels behoorlijk is verbeterd. Ton won de partij vrij eenvoudig met 3 - 0: 2 - 4.
Hierna was het de beurt aan Jordy en Johan. Beide spelers bleken aan elkaar gewaagd en dat is eigenlijk al een compliment waard voor Jordy. Er was een vijfde game nodig om een winnaar aan te wijzen. Jordy ging in die game uitstekend van start en nam een 3 - 1 voorsprong die hij zelfs wist uit te bouwen tot 7 - 1. Maar Johan laat zich niet zo gauw uit het veld - eh pardon van de tafel - slaan. Punt voor punt kwam hij terug. Het werd zelfs 7 - 7. Iedereen hield nu rekening met een overwinning van Johan, maar Jordy bleek koeler dan wij dachten. Hij had het voordeel dat hij aan service was. Hij verzilverde zijn beide servicepunten en kwam op 9 - 7. Via 10 - 7 en 10 - 8 verzilverde Jordy uiteindelijk één van zijn matchpunten. Daarmee bracht hij zijn team terug tot 3 - 4.
Dick had vervolgens in zijn partij tegen Hans niet al te veel kans. Qua spel en stijl lijken beide spelers wel wat op elkaar,
al is Dick rechtshandig en Hans linkshandig. Beiden houden ervan een bolle topspin te spelen en beiden zijn niet de meest beweeglijke spelers van het circuit. Maar Hans is vaster dan Dick en weet het maken van fouten langer uit te stellen: 3 - 5.
In partij negen kwamen de oud-teamgenoten Jordy en Robin tegen elkaar in actie. Jordy bleek zijn hoge niveau van de beide vorige partijen te hebben vastgehouden en dreef daarmee Robin af en toe tot wanhoop. Robin wist zelfs geen game te pakken en ik denk dat hij zich meer had voorgesteld van zijn partij tegen Jordy: 4 - 5.
In de laatste partij van de middag ontmoetten Ton en Johan - op papier de beide kopmannen - elkaar. Net als Jordy wist Ton zijn hoge niveau van zijn eerdere partijen vast te houden. Met prima spel trok Ton de eerste game naar zich toe, maar toch had iedereen zoiets van 'Johan komt straks met een andere strategie; Ton heeft nog lang niet gewonnen'. Toch speelde Ton als in een roes. Hij bleef maar winners slaan en hij bleef zo scherp als een mes. Hij gaf daarmee Johan niet de kans om terug te komen in de wedstrijd. Ton boekte zijn derde opeenvolgende 3 - 0 overwinning en bezorgde zijn team en zichzelf daarmee een knap gelijkspel: 5 - 5.
Ik heb veel competitiewedstrijden van Ton gezien, maar ik kan me niet herinneren een wedstrijd van Ton te hebben gezien waarin hij in (al) zijn drie partijen zo sterk stond te spelen. Chapeau. Trouwens ook Jordy kan terugkijken op een goede middag waarin hij drie sterke partijen speelde. Dat moet de burger - en vooral Jordy - moed geven voor de rest van het seizoen. Ik hoop in ieder geval dat hij ervan genezen is van zijn mogelijke voornemen om met noppen (?) op de backhand te gaan spelen, want met zijn snelle arm en korte beweging met de backhand heeft hij zaterdag menige winner geslagen. Dick kwam deze middag niet in de buurt van een overwinning. Maar Robin, Johan en Hans zijn voor Dick dan ook lastige - want vaste - tegenstanders die hem bovendien goed kennen qua spel.
De slotconclusie mag luiden dat een uitslag van 5 - 5 tegen Emmeloord niet verkeerd is. En dat die vijf punten door Jordy en Ton - nog jonge spelers - werden binnengehaald, is een prettige constatering. Naast Jordy en Ton kent Kampenion nog een paar 'jonge honden' die al op een vrij hoog niveau spelen. Zo bekeken acht ik de kans vrij groot dat team 1 over enige tijd weer aan de poort van de 1e divisie Oost klopt. Dit seizoen is het doel 'overleven' - dus handhaving - en daarna moet team 1 zich zien op te werken naar de bovenste plaatsen om zodoende de stap naar de 1e divisie Oost weer te maken.
Komende week is team 1 dus vrij. De teams 2 t/m 7 komen wel in actie en alle spelen een thuiswedstrijd. Elders op de site lees je wie de tegenstanders zijn.
Jan Ringenier
wedstrijdscretaris senioren
Kampenion
2e div. Oost Kampenion 1 - Emmeloord 1 5 - 5
Ton Ringenier 3 en Jordy ten Have 2; Dick Hoekman 0
De spelers van de teams van Kampenion en Emmloord kennen elkaar vrij goed, omdat zij elkaar de laatste seizoenen een aantal malen zijn tegengekomen. Emmeloord trok daarbij volgens mij altijd aan het langste eind. Bij Emmeloord spelen vader (Johan) en zoon (Robin) Lieftink, Hans Vlig en Richard Stolwijk die zaterdag uitviel. Johan Lieftink (inmiddels eind veertig) is vroeger zijn tafeltenniscarriére bij Kampenion begonnen. Toen de vereniging niet meegroeide met zijn niveau, trok Johan (terecht) zijn eigen plan en heeft hij - o.a. bij Hoonhorst - lange tijd op landelijk niveau kunnen acteren. Inmiddels speelt hij al weer geruime tijd in zijn woonplaats Emmeloord bij de gelijknamige vereniging alwaar hij menige functie heeft vervuld en nog altijd vervult. Zoon Robin heeft heel recent nog jeugdcompetitie - landelijk A - bij Kampenion gespeeld. Hij is nog steeds lid van onze vereniging en volgt met enige regelmaat op donderdagavond de training. Hans Vlig completeerde zaterdag het team.
Bij team 1 verschenen Dick Hoekman (generatiegenoot van Johan), Jordy ten Have (oud-teamgenoot van Robin) en Ton Ringenier achter de tafel. Al met al een toch wel bijzondere wedstrijd gezien het kortere en langere verleden.
De eerste partij ging tussen Ton en Robin. Ton was uitstekend op dreef, sloeg een groot aantal winners met (vooral) de
forehand en gaf tegenstander Robin eigenlijk geen kans: 1 - 0.
Daarna was het de beurt aan de generatiegenoten Dick en Johan. In de 1e game leek Dick te gaan stunten, want hij stond lange tijd aan de goede kant van de score. Maar in het zicht van de haven deed Johan het schip van Dick kapsijzen. Na de gewonnen 1e game kwam Johan eigenlijk niet meer in de problemen: 1 - 1.
Jordy speelde vervolgens tegen Hans een prima partij. Hij nam met goed en actief spel een 2 - 0 voorsprong en in de derde game was hij heel dichtbij een 3 - 0 zege. Hans wist echter te ontsnappen en sleepte de game nog naar zich toe. In de games vier en vijf was Hans net wat constanter dan Jordy en moest Jordy hem alsnog feliciteren: 1 - 2. Toch kon Jordy terugkijken op een goede partij.
In het dubbel speelden Jordy/Ton tegen vader en zoon Johan/Robin. De eerste game ging nog naar team 1, maar daarna bleken vader en zoon Lieftink vooral wat leper: 1 - 3. Dat is natuurlijk niet helemaal verrassend gezien de aanwezigheid van Johan bij de tegenpartij.
Toen Dick na het dubbel nipt zijn meerdere moest erkennen in Robin, leek team 1 op een ruime nederlaag af te stevenen. Dick won nog wel de eerste game, maar maakte daarna te veel fouten om de vaste Robin aan het wankelen te krijgen: 1 - 4.
Het was aan Ton om zijn team weer wat dichterbij te brengen. Dit moest dan gebeuren tegen Hans. Ton speelde heel geconcentreerd en scherp. Hans koos - de partij van Ton tegen Robin gezien hebbende - ervoor om meestal de backhand van Ton op te zoeken. Maar dat bleek niet de sleutel tot succes, omdat de backhand van Ton inmiddels behoorlijk is verbeterd. Ton won de partij vrij eenvoudig met 3 - 0: 2 - 4.
Hierna was het de beurt aan Jordy en Johan. Beide spelers bleken aan elkaar gewaagd en dat is eigenlijk al een compliment waard voor Jordy. Er was een vijfde game nodig om een winnaar aan te wijzen. Jordy ging in die game uitstekend van start en nam een 3 - 1 voorsprong die hij zelfs wist uit te bouwen tot 7 - 1. Maar Johan laat zich niet zo gauw uit het veld - eh pardon van de tafel - slaan. Punt voor punt kwam hij terug. Het werd zelfs 7 - 7. Iedereen hield nu rekening met een overwinning van Johan, maar Jordy bleek koeler dan wij dachten. Hij had het voordeel dat hij aan service was. Hij verzilverde zijn beide servicepunten en kwam op 9 - 7. Via 10 - 7 en 10 - 8 verzilverde Jordy uiteindelijk één van zijn matchpunten. Daarmee bracht hij zijn team terug tot 3 - 4.
Dick had vervolgens in zijn partij tegen Hans niet al te veel kans. Qua spel en stijl lijken beide spelers wel wat op elkaar,
al is Dick rechtshandig en Hans linkshandig. Beiden houden ervan een bolle topspin te spelen en beiden zijn niet de meest beweeglijke spelers van het circuit. Maar Hans is vaster dan Dick en weet het maken van fouten langer uit te stellen: 3 - 5.
In partij negen kwamen de oud-teamgenoten Jordy en Robin tegen elkaar in actie. Jordy bleek zijn hoge niveau van de beide vorige partijen te hebben vastgehouden en dreef daarmee Robin af en toe tot wanhoop. Robin wist zelfs geen game te pakken en ik denk dat hij zich meer had voorgesteld van zijn partij tegen Jordy: 4 - 5.
In de laatste partij van de middag ontmoetten Ton en Johan - op papier de beide kopmannen - elkaar. Net als Jordy wist Ton zijn hoge niveau van zijn eerdere partijen vast te houden. Met prima spel trok Ton de eerste game naar zich toe, maar toch had iedereen zoiets van 'Johan komt straks met een andere strategie; Ton heeft nog lang niet gewonnen'. Toch speelde Ton als in een roes. Hij bleef maar winners slaan en hij bleef zo scherp als een mes. Hij gaf daarmee Johan niet de kans om terug te komen in de wedstrijd. Ton boekte zijn derde opeenvolgende 3 - 0 overwinning en bezorgde zijn team en zichzelf daarmee een knap gelijkspel: 5 - 5.
Ik heb veel competitiewedstrijden van Ton gezien, maar ik kan me niet herinneren een wedstrijd van Ton te hebben gezien waarin hij in (al) zijn drie partijen zo sterk stond te spelen. Chapeau. Trouwens ook Jordy kan terugkijken op een goede middag waarin hij drie sterke partijen speelde. Dat moet de burger - en vooral Jordy - moed geven voor de rest van het seizoen. Ik hoop in ieder geval dat hij ervan genezen is van zijn mogelijke voornemen om met noppen (?) op de backhand te gaan spelen, want met zijn snelle arm en korte beweging met de backhand heeft hij zaterdag menige winner geslagen. Dick kwam deze middag niet in de buurt van een overwinning. Maar Robin, Johan en Hans zijn voor Dick dan ook lastige - want vaste - tegenstanders die hem bovendien goed kennen qua spel.
De slotconclusie mag luiden dat een uitslag van 5 - 5 tegen Emmeloord niet verkeerd is. En dat die vijf punten door Jordy en Ton - nog jonge spelers - werden binnengehaald, is een prettige constatering. Naast Jordy en Ton kent Kampenion nog een paar 'jonge honden' die al op een vrij hoog niveau spelen. Zo bekeken acht ik de kans vrij groot dat team 1 over enige tijd weer aan de poort van de 1e divisie Oost klopt. Dit seizoen is het doel 'overleven' - dus handhaving - en daarna moet team 1 zich zien op te werken naar de bovenste plaatsen om zodoende de stap naar de 1e divisie Oost weer te maken.
Komende week is team 1 dus vrij. De teams 2 t/m 7 komen wel in actie en alle spelen een thuiswedstrijd. Elders op de site lees je wie de tegenstanders zijn.
Jan Ringenier
wedstrijdscretaris senioren
Kampenion