Bijna tien jaar geleden liepen twee 9-jarige jongetjes voor het eerst de zaal van Kampenion binnen. Zij deden allebei mee aan Jeugd in Beweging - lessen voor basisscholieren - dat ieder najaar werd georganiseerd door Kampenion. Het was eind 2005 en een bijzondere periode voor Kampenion, want in die tijd had de vereniging maar liefst 12 jeugdteams en zo'n 120 leden: een recordaantal. Na een proeflidmaatschap besloten de beide jongetjes volwaardig lid te worden en ook competitie te gaan spelen. Ondertussen deden zij nog mee aan het Scholierentoernooi in de Kerstvakantie van 2005, die één van de twee jongetjes - die op de foto hier links onder - op zijn naam wist te schrijven. De ander - op de foto daarnaast - volgde twee jaar later.
In het voorjaar van 2006 werd door het eerste jeugdteam van Kampenion - met daarin o.a. Ton Ringenier die op de foto hier links onder zijn toekomstig teamgenoot aandachtig volgt - geschiedenis geschreven: het pakte het kampioenschap in Landelijk B. Dat betekende dat er in het najaar van 2006 op het hoogste landelijke niveau werd gespeeld: Landelijk A. Op dat moment was dat heel bijzonder voor Kampenion, want de hoogste Landelijke jeugdklasse was nog nooit eerder behaald. De beide jongetjes maakten deze historische prestatie slechts vanuit hun ooghoeken mee: zij waren beretrots op het kampioenschap dat zij met Kampenion 12 behaalden in de Welpenklasse; zie hieronder de kampioensfoto!
De beide jongetjes groeiden hierna langzaam maar zeker toe naar een hoger niveau. Na twee seizoenen 5e klasse in respectievelijk Kampenion 9 en 8 - waarbij zij in het voorjaar van 2007 weer kampioen werden - gingen zij in het najaar van 2007 3e klasse spelen in Kampenion 5. Terwijl de jongetjes twee klassen hoger gingen spelen, zakte het eerste jeugdteam twee klassen lager: na twee moeizame seizoenen in Landelijk A moesten er na het voorjaar van 2007 drie van de vier spelers stoppen bij de jeugd. Kampenion keerde echter snel weer op het hoogste niveau terug: met een nieuwe lichting spelers wist Kampenion 1 na twee kampioenschappen op rij voor de tweede keer Landelijk A te behalen; zie de kampioensfoto rechtsonder.
Na een moeizaam 3e klasse debuut in het najaar van 2007 - de één won 3 en de ander 7 potjes - werd door de jongetjes na nogmaals 3e klasse, twee seizoenen 2e klasse (met een kampioenschap eind 2009) en een seizoen 1e klasse samen het hoogste afdelingsniveau behaald: de Hoofdklasse. Inmiddels was het voorjaar 2010 en moesten beide jongens nog twee teams voor zich dulden: team 1 - dat aan het vierde opeenvolgende seizoen Landelijk A bezig was - en team 2, dat eveneens Hoofdklasse speelde en dus tegenstander van team 3 was. Het was een bijzondere competitie waar team 2 en 3 deel van uitmaakten, want er werd voor het eerst en - zo bleek later - ook voor het laatst gespeeld in een poule van 8 teams, die een volledige competitie tegen elkaar speelden: alle teams troffen elkaar zevenmaal thuis en zevenmaal uit.
Met een mooie 3e plaats werd het laatste jeugdseizoen in de afdelingscompetitie afgesloten. Van team 1 bleef na de voorjaarscompetitie van 2010 alleen Ivan Hollander over - de rest had een te hoge leeftijd bereikt - en ook van team 2 stopten alle spelers. Jan Ringenier - op dat moment wedstrijdsecretaris jeugd - schreef destijds het volgende:
"Ik heb het ruim vier jaren geleden ook al geschreven: gerenommeerde (oud)Kampenionners als Johan Lieftink, Gerben Last, Harmen Kramer en Hugo Beute hebben bij Kampenion nooit Landelijk A kunnen spelen. De spelers die in de periode 2006 – 2010 voor Kampenion 1 hebben gespeeld, hadden dat voorrecht wel. Dat Kampenion 1 in die periode nooit een rol van betekenis heeft kunnen spelen in die Landelijk A-competitie mag wat mij betreft de (tafeltennis)pret niet drukken. Op zaterdag 17 april jl. kwam er een einde aan een prachtig stukje geschiedenis van Kampenion. En is het niet zo dat een geschiedenis zich af en toe herhaalt? Wie weet."
In het najaar van 2010 gingen Gert-Jan de Lange en Guido Wessels - de jongetjes die inmiddels al vanaf de Welpenklasse 10 seizoenen bij elkaar in het team zaten - samen met Pascal Bruins en Ivan Hollander Landelijk C spelen in het eerste jeugdteam van Kampenion. Dat werd meteen een succes, al hadden zij een beetje geluk: het sterkste team uit de competitie - JVC 2 - trok zich halverwege de competitie terug. Team 1 beschikte echter wel over de sterkste speler van de competitie: Ivan wist al zijn partijen in winst om te zetten. Mede hierdoor werd Kampenion meteen kampioen en speelde het in het voorjaar van 2011 Landelijk B; zie de kampioensfoto linksboven.
Voor Gert-Jan en Guido betekende dit dat zij voor het vijfde opeenvolgende seizoen een klasse hoger gingen spelen. In hun debuutseizoen op Landelijk B-niveau werd team 1 zonder kopman Ivan - die helaas vrijwel het hele seizoen geblesseerd was - knap derde, al was de voorsprong op de nummers 4 en 5 slechts één en twee punten. Zij bleken echter een makkelijke indeling gehad te hebben; in de daaropvolgende twee seizoenen - najaar 2011 en voorjaar 2012 - kwam jeugdteam 1 niet verder dan een 5e en een 4e plaats in Landelijk B. Hierna moest Ivan - wiens blessure aan bleef houden waardoor hij nauwelijks in actie was gekomen - ook stoppen met de jeugd en gingen 'de drie musketiers' - Gert-Jan, Guido en Pascal - gezamenlijk verder.
In het najaar van 2012 stond jeugdteam 1 er ineens! Het was niet zo dat het niveau in de competitie gezakt was; de drie spelers leken in de zomerperiode gegroeid te zijn. Tegen sterke tegenstanders werden prima resultaten geboekt. Belangrijk waren de ruime overwinningen tegen concurrent SKF 1, dat thuis met 8-2 en uit met 3-7 verslagen werd. In een bijzonder spannend seizoen pakte team 1 het kampioenschap met 62 punten en 2 punten meer dan concurrent SKF 1. Hierdoor werd voor de derde maal in de historie van Kampenion Landelijk A behaald; zie de kampioensfoto linksonder. Als 'toetje' voor deze prestatie werd het door de gemeente Kampen genomineerd voor de titel 'Jeugdsportploeg van het jaar 2012'. Helaas kreeg het die titel niet: het eindigde op een (gedeelde) 3e plaats; zie de de tweede foto van links hieronder.
Het debuut in Landelijk A was boven verwachting: team 1 werd direct (gedeeld) tweede! Dit was een extra knappe prestatie gezien het feit dat kopman Gert-Jan de helft van het seizoen miste door rugklachten en in de andere helft om diezelfde reden niet altijd voluit kon gaan. Pascal speelde echter 'het seizoen van zijn leven' en mocht maar liefst 22 van de 30 keer de felicitaties in ontvangst nemen. Helaas wist team 1 deze lijn niet door te trekken; in de najaarscompetitie kon het geen potten breken: het beste resultaat was een gelijkspel in de eerste wedstrijd van het seizoen en het eindigde als zesde en laatste.
In het voorjaar van 2014 kwam Wezeper Wiebren - die al enkele seizoenen in team 2 speelde - het eerste jeugdteam versterken: hij nam de plek in van Pascal, die niet of nauwelijks meer trainde. En nadat begin 2006 geschiedenis werd geschreven met het behalen van Landelijk A, werd in het voorjaar van 2014 wederom geschiedenis geschreven: team 1 werd ongeslagen eerste en pakte dus het kampioenschap in Landelijk A! Het was een mooie teamprestatie: Wiebren en Guido speelden iets boven de 60% en Gert-Jan - die zich door de jaren heen sterk had ontwikkeld - wist 25 van zijn 29 enkelpartijen in winst om te zetten. Zie de kampioensfoto linksonder.
Helaas moest Wiebren na het voorjaar zijn batje voor wat de jeugdcompetitie betreft aan de wilgen hangen omdat hij een te hoge leeftijd had bereikt. Bertin - die tot dusver in team 2 zat - werd naar team 1 doorgeschoven. Het leek daarom bij voorbaat een kansloze missie voor team 1 om in het najaar 2014 bij de beste twee teams in Landelijk A te eindigen. Die plek zou immers een plek in de Kampioensgroep opleveren in het voorjaar van 2015, waar de beste acht team van Nederland om de landstitel zouden strijden. Maar omdat de competitie was versterkt - diverse teams en spelers die in het voorjaar in de Kampioensgroep hebben gespeeld keren immers in het najaar weer terug in Landelijk A - en team 1 wat verzwakt was, leek het behalen van de eerste twee plaatsen een erg lastige opgave.
Gert-Jan leek in het najaar echter het niveau in Landelijk A te zijn ontgroeid: op een off-day verloor hij 2 partijen en in een andere wedstrijd nog eentje. De overige 27(!) wedstrijden werden in winst omgezet en hij had ook een belangrijk aandeel in de 8 gewonnen dubbelspelen. Met zijn puntenproductie hief hij het feit dat voor Bertin (zoals verwacht) het niveau wat te hoog was op. Met Guido die iets boven de 50% speelde en Bertin die hier en daar een partij meepakte, bleef team 1 tegen de verwachting in toch kansen houden op een plek bij de eerste twee. Uiteindelijk behaalde het die felbegeerde tweede plaats ook en schreef het voor de tweede maal binnen een jaar geschiedenis door te promoveren naar de Kampioensgroep!
Door deze unieke prestatie werd Kampenion 1 wederom genomineerd voor de titel 'Jeugdsportploeg van het jaar'. Ditmaal bleek de prestatie groot genoeg: Kampenion 1 werd door de jury als winnaar aangewezen en behaalde daarmee de titel 'Jeugdsportploeg van het jaar 2014'. Een bijzondere erkenning, die bovendien voor de nodige publiciteit zorgde in de Kamper media. Zie voor zowel de 'promotie-foto' als de foto van de sportverkiezingen hierboven.
Als team wist Kampenion 1 redelijk mee te komen in de Kampioensgroep. Individueel was dat anders: Waar Guido en Bertin hier en daar een puntje meepakten, kreeg Gert-Jan enkel tegen de titelkandidaten voldoende uitdaging. Hij eindigde na zeven wedstrijden en dus een halve competitie met 17 winstpartijen en dus slechts 4 verliespartijen tussen de sterkste zes spelers van de twee teams die uiteindelijk samen om de landstitel speelden. En daar mogen we Gert-Jan gerust een compliment voor geven, gezien het feit dat het tot stand is gekomen door veel en hard te trainen. '75 uit 89' spelen in achtereenvolgens twee seizoenen Landelijk A en één seizoen Kampioensgroep zal waarschijnlijk niet snel door iemand van Kampenion geëvenaard worden. Daar moet bij gezegd worden dat in de lagere klassen de meeste punten van Guido kwamen; pas halverwege het afgelopen seizoen ging Gert-Jan Guido voorbij voor wat betreft het totaal aantal winstpartijen in de jeugdcompetitie. Gert-Jan heeft uiteindelijk zijn hele jeugdperiode (inclusief invalbeurten) 314 uit 541 (= 58%) gespeeld; Guido 303 uit 551 (= 55%).
Op zaterdag 25 april 2015 speelden Gert-Jan en Guido hun laatste jeugdwedstrijd; zie hieronder enkele foto's van hun laatste optreden bij de jeugd. Na een mooi seizoen in de Kampioensgroep eindigde team 1 op de 7e plaats met een kleine achterstand op de nummer 6. Aan de ene kant klinkt dat misschien niet heel indrukwekkend. Aan de andere kant is team 1 wel het 7e jeugdteam van Nederland geworden! Een mooie en ook bijzondere prestatie voor een relatief kleine vereniging als Kampenion.
Gert-Jan en Guido kunnen terugkijken op een bijzondere jeugdperiode waarin zij samen in het voorjaar van 2006 in team 12 in de Welpenklasse debuteerden en 9 jaar later - na 19 seizoenen onafgebroken bij elkaar in het team te hebben gezeten met een wisselende derde en soms vierde teamgenoot - in het voorjaar van 2015 in team 1 op het hoogste jeugdniveau in de Kampioensgroep hun jeugdcarriére afsloten. Wat dat betreft kunnen we aan 'Roodkapje', 'Sneeuwwitje' en 'Hans en Grietje' nu ook 'Gert-Jan en Guido' toevoegen, met als enige verschil dat hun sprookje werkelijkheid is!
Het tijdperk van het team 1 van de afgelopen jaren is voorbij en aankomend seizoen begint een nieuw tijdperk, waar overigens Bertin - die de afgelopen twee seizoenen in team 1 zat - ook nog een jaar deel van uit gaat maken. Toch is er een verschil met de voorgaande nieuwe tijdperken: het is de verwachting dat het nieuwe eerste jeugdteam aankomend seizoen op z'n minst Landelijk B en misschien wel Landelijk A speelt. Daarmee lijkt Kampenion sowieso nog één jaar - want daarna moeten Bertin en Wim stoppen met jeugdcompetitie - op een hoog Landelijk jeugdniveau te kunnen spelen. Maar ook de opvolgers van Bertin en Wim staan al klaar en spelen op dit moment al landelijk of op een hoog regionaal niveau. Er lijkt daarom meer continuïteit te zitten in het niveau van het eerste jeugdteam dan voorheen. En dat is een prettige constatering.
De geschiedenis heeft zich dus inderdaad herhaalt en zelfs overtroffen. Op zaterdag 25 april jl. kwam er een einde aan een prachtig stukje geschiedenis van Kampenion. En is het niet zo dat de geschiedenis zich af en toe opnieuw herhaalt? Wie weet.
Ralph
Reacties
Ik ben het helemaal met je eens!
Maar ........ ons aller Ralph is de schrijver van dit artikel. Dus ere wie ere toekomst!
Met sportieve groet,
Jan