De jeugdcompetitie is vrijwel afgelopen. Hier en daar staat nog een inhaalwedstrijd op het programma en toevallig zijn er twee van belang voor jeugdteams van Kampenion. Daarover hierna meer. In overleg met wedstrijdsecretaris jeugd Ralph Trip besteed ik aandacht aan de jeugdcompetitie. Ralph was als coach vooral gericht op jeugdteam 1 en heeft dus niet heel veel van de andere teams meegekregen. Dit terwijl ik iedere week als zaalwacht in de thuishaven van Kampenion aanwezig was en dus een redelijk beeld heb van de verrichtingen van de teams en de spelers. Ik neem de teams één voor één met je door.
Kampioensgroep: Kampenion 1 - Gert-Jan de Lange, Guido Wessels en Bertin Bos
Ralph heeft - als wedstrijdsecretaris en als coach - al ruim aandacht besteed aan team 1 in een afzonderlijk artikel. Dus wil ik het niet te lang maken.
Ik heb het jaren geleden als wedstrijdsecretaris jeugd eens meegemaakt dat jeugdteam 1 landelijk A haalde. Dat was toen een unieke prestatie en ik was van mening dat niet iedereen dat besefte. Het wordt zo snel gewoon gevonden. Welnu, dit seizoen kwam jeugdteam 1 uit in de Kampioensgroep. Dat is het hoogste niveau in de jeugdcompetitie. Als landelijk A al uniek is, wat is dit dan? Zeg het maar!
Jeugdteam 1 heeft een prachtig seizoen meegemaakt. Natuurlijk hadden we op voorhand de Olympische gedachte als motto: meedoen is belangrijker dan winnen. Maar toch heeft team 1 goed meegedaan. Wiskundig gezien had het na vijf wedstrijden nog kansen om de halve finales te halen, maar uiteindelijk moest het in de degradatiegroep spelen waarin het uiteindelijk als zevende eindigde. Het hield IJsseltop 1 achter zich.
Gert-Jan de Lange kan terugkijken op een fenomenaal seizoen. Vooraf hield ik mijn hart vast voor de combinatie Hoofdklasse in senioren 1 en Kampioensgroep in jeugd 1, maar Gert-Jan heeft met prima prestaties - zowel bij de senioren als bij de jeugd - laten zien dat mijn bedenkingen niet terecht waren. Hij plaatste zich in de eerste ronde qua percentage tussen de toppers van Twenty-one Up, FVT en Amsterdam! Alleen tegen datzelfde Twenty-one up won hij slechts één partij. In alle andere partijen 2 of 3. Tot de allerlaatste wedstrijd van het seizoen tegen IJsseltop 1 toen hij opnieuw slechts 1 partij won.
Petje af voor de prestaties van Gert-Jan.
Van Guido Wessels hadden we misschien iets meer verwacht. Immers, hij speelt al sinds 1824 aan de zijde van Gert-Jan en dus telkens in dezelfde klasse. We wisten dat hij niet het niveau van Gert-Jan had, maar een winstpercentage van 14 is aan de magere kant. Persoonlijk had ik verwacht dat Guido tussen de 20 en 30% zou spelen. Dat is natuurlijk geen verwijt, maar een constatering. Guido won samen met Gert-Jan nog wel een behoorlijk aantal dubbelpartijen. Al had ik wel eens het idee dat Guido soms wat moeite had met de motivatie. Toch neemt niemand Guido dit seizoen Kampioensgroep meer af.
En datzelfde kan ik schrijven over Bertin Bos. Nadat Wiebren van de Schootbrugge na het voorjaarsseizoen moest stoppen bij de jeugd, nam Bertin zijn plek in. Wie had toen kunnen vermoeden dat het team zich zou weten te plaatsen voor de Kampioensgroep? Ik niet in ieder geval. Voor Bertin zou het helemaal een zwaar seizoen worden zo verwachtten we. En dat was ook zo. Toch kwam Bertin qua niveau af en toe goed mee. Van hem mochten we geen tot heel weinig punten verwachten en dat kwam ook uit. Bertin won in de reguliere competitie slechts één partij. Het bijzondere was dat dit al in zijn eerste partij van de competitie gebeurde. Pas in de play downgroep kwam Bertin weer tot scoren. Hij won daarin drie van de negen partijen. Ik heb respect voor de manier waarop hij dit seizoen is omgegaan met de vele nederlagen. Bertin bleef positief en er kwam geen onvertogen woord over zijn lippen. Chapeau!
Het team valt nu uit elkaar, want de Siamese tweeling Gert-Jan en Guido moeten stoppen bij de jeugd. Sinds 2005 hebben zij in één team gespeeld. Daar komt dus nu een einde aan. Gert-Jan speelt bij de senioren in team 1 en Guido deed dat in team 4.
Bertin gaat nog wel door bij de jeugd. Hij krijgt komend seizoen dus nieuwe teamgenoten.
Guys, bedankt voor een heel mooi en gedenkwaardig seizoen. Ook een woord van dank aan Ralph Trip die jeugdteam 1 zo'n vijf jaar heeft gecoacht! Dat is een hele periode! Jullie hebben de Kampioensgroep naar Kampenion gebracht. Zonder Bertin en Guido tekort te willen doen, had alleen Gert-Jan het niveau van de Kampioensgroep. Ook dit is geen verwijt, maar een constatering. Ik heb van jullie genoten, jongens!
Stand na 7 wedstrijden:
Twenty-one Up 1 7 - 53
FVT 1 7 - 47
Amsterdam 1 7 - 41
Amsterdam 2 7 - 40
HTC 1 7 - 31
SVE 1 7 - 27
Kampenion 1 7 - 24
TT IJsseltop 1 7 - 17
Eindstand play-down:
HTC 1 10 - 52
SVE 1 10 - 41
Kampenion 1 10 - 38
TT IJsseltop 1 10 - 28
Landelijk B: Kampenion 2 - Wim Tillema, Thomas Niemeijer, Eljakim Doorneweerd en Danny Bruins
Team 2 telde dit seizoen vier spelers. Het team kwam uit in landelijk B en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het in een sterke poule was ingedeeld. Ik heb teams in de thuishaven van Kampenion gezien die een meer dan behoorlijk niveau hadden: Effekt ’74 1, HBC 3, Docos 1 en ook Emmen 1. Deze vier team ontliepen elkaar niet zo heel veel.
Op ruime afstand van deze vier teams eindigde team 2 op een 5e plaats en dat is ook een terechte klassering. Wim Tillema was de constante factor in het team, maar dat lag ook in de lijn der verwachting. Immers de keuze voor een plek in team 1 ging tussen hem en Bertin. De keuze viel uiteindelijk op Bertin, vooral omdat die een wat hoger tempo aankan. Wim kan terugkijken op een stabiel seizoen waarin hij twee van zijn drie partijen wist te winnen. Wim beheerst veel slagen, maar hij moet nog werken aan het wat inkorten van zijn slagen en het spelen in een hoger tempo. Dan kan Wim nog de nodige progressie maken.
Thomas Niemeijer speelde wat wisselvallig. De ene keer top en de andere keer nop. Hij presteerde het soms om als kopman terug te komen van een uitwedstrijd tegen een sterke tegenstander en een andere keer als nummer laatst van het team. Thomas heeft zeker mogelijkheden. Hij speelt aanvallend, heeft een forehand- en backhand opening en een aardige service. Het voetenwerk is een aandachtspuntje. Als hij beter achter de bal komt, zit er nog meer in. Als hij goed en intensief traint, zit er ook bij hem duidelijk nog progressie in.
Eljakim Doorneweerd speelde dit seizoen vrij aardig naar de mogelijkheden. Eljakim heeft niet zo’n uitgebreid slagenarsenaal als Wim en Thomas, maar toch weet hij het menige tegenstander lastig te maken. De backhandtik is zijn wapen en dan het liefst zo kort mogelijk na de service. Het was af en toe op de tenen lopen, maar toch won Eljakim nog ruim een kwart van zijn partijen. Ik heb genoten van de wedstrijdinstelling van Eljakim. Hij moet nu stoppen bij de jeugd en gaat bij zijn cluppie Bosman/Wezep verder bij de senioren. Eljakim, bedankt voor de mooie seizoenen en veel succes in de seniorencompetitie bij Wezep!
Danny Bruins maakte een moeizaam seizoen door. Als Benjamin van het team won hij dit seizoen weinig partijen. Hij werd wel eens weggeslagen, maar vaak verloor hij ook in vijven. Danny heeft eigenlijk een ‘seniorenspelletje’ en dat bedoel ik niet negatief. In de seniorencompetitie kan hij in de 2e klasse terugkijken op een goed seizoen. Het tempo ligt daar lager en dan komt Danny prima mee. Ook zijn aanval komt daar beter uit de verf. Dat is volgens mij meteen de verklaring voor het (wat) tegenvallend presteren in de jeugdcompetitie. Danny heeft moeite met het tempo. Hij heeft ook regelmatig moeite om het allemaal te belopen. Toch is het voor Danny goed om ook jeugdcompetitie te (blijven) spelen. Daar leert hij van.
Guys, het was een pittig maar toch ook een leerzaam seizoen! En dat nemen jullie toch maar mooi in jullie bagage mee.
Eindstand:
HBC 3 10 - 66
Effekt '74 1 10 - 64
Emmen 1 10 - 58
Docos-wolkyshop.nl 1 10 - 54
Kampenion 2 10 - 32
De Treffers '70 1 10 - 26
Hoofdklasse: Kampenion 3 - Roderick van Braak, Ditmar van Dorp, Roelard Bos en invallers
Vooraf was mijn inschatting dat team 3 - als debutant - direct om de bovenste plaatsen zou kunnen meedoen. In mijn beleving is het verschil tussen 1e klasse en Hoofdklasse niet zo groot. Welnu, team 3 heeft inderdaad bovenin meegedaan. Het was jammer dat Roelard Bos na twee competitiewedstrijden ‘uit balans raakte’, geblesseerd raakte en dit seizoen niet meer in actie kon komen. Niet dat team 3 anders wel even kampioen was geworden, maar het had De Toekomst 1 wel meer partij en tegenstand kunnen bieden.
Toch mag hier niet onvermeld blijven dat alle invallers de nodige punten wisten te pakken. Zo speelde Bert Beks (team 4) ‘doodleuk’ 50% in de Hoofdklasse; hij won 6 van zijn12 partijen. Matthias van der Molen kwam tot 33%: 2 uit 6 en ook Jarno van den Heuvel, dit seizoen in de 4e klasse debuterend (!), won 1 van zijn 3 partijen. Heel knap, jongens.
Roderick van Braak kan terugkijken op een goed seizoen. Als je 25 van de 30 partijen wint en 83% speelt in je eerste seizoen Hoofdklasse, dan heb je het goed gedaan. Toch ben ik ervan overtuigd dat hij nog beter kan als hij minder met de punten, zichzelf en zijn omgeving bezig is. Als hij zich nog meer concentreert op zijn slagen en de dingen die hij moet doen, dan haalt hij een nog hoger niveau en wint hij nog meer. Nu kwam het te vaak voor dat hij ging verdedigen als het spannend werd. Niet doen, Roderick!
Ditmar van Dorp is een bijzondere speler. Hij kan winnen van de beste tegenstanders en verliezen van spelers die onderaan de percentagelijst staan. Hoe beter de tegenstander, hoe beter Ditmar vaak ook speelt. Hij speelt bijna hetzelfde percentage als vorig seizoen in de 1e klasse en ik ben ervan overtuigd dat dit ook het geval zou zijn als Ditmar landelijk C zou spelen. De serviceontvangst en de backhand verdienen nog steeds wat extra aandacht. Maar ik ben ervan overtuigd dat Ditmar nog verder kan doorgroeien. Hij moet er alleen zelf nog in geloven.
Roeland Bos heeft dus slechts twee wedstrijden kunnen meedoen. In de wedstrijd tegen nummer voorlaatst De Trefhoek 1 won hij twee partijen en de week erop tegen (aanstaand) kampioen De Toekomst 1 kwam hij niet tot winst. Twee wedstrijden is te weinig om een goede beoordeling te kunnen maken. Het is ook lastig in te schatten op welk percentage Roelard zou zijn geëindigd als hij niet geblesseerd was geraakt. Maar ik vermoed dat hij wel iets beter had gepresteerd dan de invallers in totaal hebben gedaan: 9 uit 21.
Team 3 is de competitie als tweede geëindigd. Het heeft tweemaal met het eigen team kunnen spelen, zevenmaal met een invaller en eenmaal heeft het met slechts twee spelers gespeeld. Toch had het 4 punten voorsprong op de nummer 3. Ik vind dat een knappe prestatie! Complimenten aan Roderick, Ditmar, Roelard en de invallers!
‘Eindstand’:
Kampenion 3 10 - 57
De Toekomst 1 9 - 56
Torenstad 1 10 - 53
Swift (D) 1 10 - 51
De Trefhoek 1 9 - 38
Trias 1 10 - 35
1e klasse: Kampenion 4 - Bert Beks, Ali-Imran Ugurlu en Matthias van der Molen
Voor team 4 is de competitie nog niet helemaal afgelopen. De oorzaak daarvan is dat het team door een misverstand op zaterdag 21 maart jl. niet is komen opdagen voor de competitiewedstrijd bij DTS 5. Een van de spelers en zijn vader waren in de veronderstelling dat de wedstrijd ’s middags om 14.00 uur zou beginnen (DST 3 in dezelfde poule speelt zijn wedstrijden namelijk ook op dat tijdstip), maar dat was om 10.00 uur.
Dat betekent dat het team 10 punten in mindering heeft gekregen en dat de wedstrijd alsnog op zaterdag 16 mei as. moet worden gespeeld.
Betekent dit dat team 4 in degradatieproblemen is gekomen? Het antwoord is ja. Maar zoals het er nu naar uitziet, degradeert het team niet. Als het in die laatste wedstrijd 2 punten haalt, passeert het Heino 1 in de stand en als het 6 punten haalt, passeert het ook nog DTS 5. Die 2 punten komen er zeker wel!
Tot zaterdag 21 maart draaide team 4 redelijk mee. Het stond stond 4e en hoefde niet direct bang te zijn voor degradatie. De teams DTS 3 en Swift (D) 2 hadden inmiddels ruime afstand genomen. Maar een 4e plaats was voor dit team - dat debuteerde op dit niveau - bepaald niet slecht.
Bert Beks heeft een druk seizoen achter de rug. Hij speelde alle wedstrijden in team 4 en daarnaast dus nog eens vier in team 3. Bert kan terugkijken op een vrij goed seizoen. Hij heeft het meeste moeite met passieve spelers die blijven schuiven en met spelers die een heel hoog tempo spelen. En hij vindt het heerlijk om tegen contraspelers te spelen. Met zijn service probeert hij al zijn forehand klap of backhand tik in stelling te brengen en dat lukt steeds beter. Bert speelt net boven de 50% en ik ben ervan overtuigd dat er nog behoorlijk wat progressie in Bert zit. Iets meer bewegen en een rustige opening op een backspin bal en je zult zien dat het dan gemakkelijker gaat.
Ali-Imran Ugurlu kan meer dan hij zelf denkt. Hij blijft soms te vaak schuiven, terwijl hij een (op het oog) vrij eenvoudige bal ‘aan zich voorbij laat gaan’. En aan de andere kant is hij soms te ongedurig waardoor hij op de verkeerde bal komt. Het blijft een lastig spelletje dat tafeltennis: de balans tussen aanval en verdediging. Ali-Imran speelt net onder de 50% en ook hij kan nog progressie maken.
Mattias van der Molen was de enige van de drie die al ervaring had met het spelen in de 1e klasse. Hij speelde namelijk vorig seizoen in team 3 dat de titel behaalde in die klasse. Omdat de Technische Commissie en de wedstrijdsecretarissen vonden dat Roelard Bos net wat verder was dan Matthias, zijn beiden van team gewisseld. Achteraf gezien is dat een terechte keuze gebleken, want Matthias heeft niet zijn beste seizoen gespeeld. Hij bleef net onder de 20% steken. Vanaf het moment dat hij van 2x in de week 1x in de week is gaan trainen, is het wat minder geworden. Matthias is vrij compleet, maar door zijn geringe lengte had hij af en toe moeite om zijn slagen te maken. Matthias gaat helaas stoppen; hij gaat werken op de zaterdag. Jammer! Matthias, bedankt voor de jaren bij Kampenion en misschien zien we je later nog eens terug bij onze vereniging.
Ik ga ervan uit dat team 4 minimaal als vijfde eindigt en zich dus handhaaft. Dat is een goede prestatie voor het debutantenteam! Keurig jongens!
‘Eindstand’:
Swift (D) 2 10 - 73
DTS 3 10 - 68
TT Zwolle 1 10 - 58
Heino 1 10 - 28
DTS 5 9 - 27
Kampenion 4 9 - 26*
3e klasse: Kampenion 5 - Jomar Schilder, Orhan Tozan en Peter Tillema
Team 5 speelde in een spannende poule. Halverwege de competitieronde konden vier teams nog kampioen worden: Wijhe 1, Rijssen 2, Smash ’70 3 en team 5. Via twee heel ruime zeges in de eerste twee wedstrijden van de terugronde, plaatste team 5 zich aan kop en daar is het niet meer vanaf geweest.
Zo behaalde het team met Jomar Schilder, Orhan Tozan en Peter Tillema keurig het kampioenschap. En dat is een terecht en verdiend kampioenschap. Als team was het in de breedte het sterkst.
Jomar Schilder was de onbetwiste kopman van het team met ruim 80%. Jomar beheerst veel slagen. Als hij de concentratie weet vast te houden, hoeft hij op dit niveau heel weinig te verliezen. Maar soms was Jomar zelf zijn grootste tegenstander. Dan had hij ‘wegzakkers’ waardoor hij onnodig games en soms ook partijen verloor. Het is zaak om het koppie erbij te houden als je hoger komt te spelen, Jomar. Want anders verlies je (onnodig) meer partijen.
Orhan Tozan heeft zich dit seizoen qua spel verbeterd ten opzichte van het vorig seizoen. Toen worstelde hij regelmatig met zijn forehand. Een onnodige, extra beweging met de pols zorgde er toen voor dat de ballen te hoog opkwamen waarmee hij de tegenstander uitnodigde om aan te vallen. Dit seizoen ging dat beter. Orhan opende zelf wat meer met zijn forehand al moet hij de beweging nog wat meer naar voren dan naar boven maken. Toch kan Orhan tevreden zijn met een winstpercentage van 67. Als Orhan nog wat gaat werken aan zijn forehand, zit er zeker nog verbetering in.
Peter Tillema is de sterke nummer drie van het team. Als je met bijna 50% de nummer drie van het team bent, betekent dit dat het team in de breedte sterk is. Dat is minstens zo belangrijk als een sterke kopman. Want Wijhe 1 bijvoorbeeld had ook een sterke kopman, maar geen sterke nummer drie. Net als Ali-Imran in team 4 heeft ook Peter moeite met de balans te vinden tussen verdediging en aanval en hoe koppel je dat dan weer aan het speltype van je tegenstander? Dat is ook één van de moeilijkste dingen in tafeltennis. Maar ook bij Peter is zeker nog verbetering mogelijk.
Team 5 kan terugkijken op een prima seizoen. In de eerste competitiehelft bleef het prima in het spoor van koploper Wijhe 1 om in de tweede competitiehelft het verschil te maken. Uiteindelijk werd het kampioen met 6 punten voorsprong op Rijssen 2 en 7 punten op Wijhe 1. Nogmaals gefeliciteerd Jomar, Orhan en Peter!
Eindstand:
Kampenion 5 10 - 63
Rijssen 2 10 - 57
Wijhe 1 10 - 56
Smash '70 (H) 3 10 - 53
Heino 2 10 - 38
DTV '84 1 10 - 33
3e klasse: Kampenion 6 - Marco Antonides, Jasper Lambregtse en Rik ten Caat
Team 6 presteerde steeds beter naarmate het seizoen langer duurde. Behaalde het in de eerste competitiehelft 20 punten uit 5 wedstrijden, in de tweede competitiehelft leverden evenveel wedstrijden 31 punten op. Het verloor geen wedstrijd meer. Nee, ik moet dat anders formuleren: het won die laatste vijf wedstrijden!
Het seizoen duurde dan ook te kort voor dit team. Hoogtepunten waren de 4 - 6 zege op de latere kampioen De Veluwe 2 in Apeldoorn en de 7 - 3 zege op Emmeloord 1 in de laatste wedstrijd waardoor de polderbewoners (heel sneu) de titel op één puntje naar De Veluwe 2 zagen gaan.
Marco Antonides is een speler met mogelijkheden. Als je nagaat dat hij niet één van de meeste beweeglijke spelers is (ik druk mij voorzichtig uit), maar dat hij zijn meeste partijen relatief eenvoudig wint, dan moet ik concluderen dat er nog veel meer in zit. Een percentage van 77 is dan een prima resultaat! Net als Jomar heeft Marco regelmatig last van concentratieproblemen. Hij komt vaak eenvoudig met 2 - 0 voor waarna hij zijn tegenstander nog laat terugkomen tot 2 - 2. In de beslissende game schakelt hij dan weer een tandje bij waarna hij die game weer eenvoudig wint. Ook voor Marco geldt dat hij hieraan moet werken, want op een hoger niveau worden concentratieproblemen eerder afgestraft.
Jasper Lambregtse kan ook terugkijken op een goed seizoen. Ik heb het idee dat de poule sterker was dan het vorig seizoen. Jasper speelde vorig seizoen een iets hoger percentage - 54 tegen 48% - maar ik vind dat het spel is verbeterd. Ook slaat Jasper zijn forehand technisch beter dan het vorig seizoen. Verder is Jasper lichtvoetig. Als hij dit nog wat functioneler weet in te zetten, is er nog veel progressie mogelijk.
En dan Rik ten Caat. Rik had de ondankbare taak om Matthieu van den Berg op te volgen in dit team. Rik was zelf kampioen geworden met zijn team in de 5e klasse en dus moest hij de 4e klasse overslaan en direct in de 3e klasse uitkomen. Ik geef het je te doen. In het begin van het seizoen had Rik het moeilijk en dat is begrijpelijk. Niet alleen qua niveau, maar ook om met al die nederlagen om te gaan. Het duurde tot de vijfde wedstrijd voor Rik zijn eerste partij won en dan direct tegen een speler van een titelkandidaat: Emmeloord 1. Dat gaf Rik kennelijk zoveel zelfvertrouwen dat hij daarna elke wedstrijd een partij won. Ik vind dat heel knap! Complimenten Rik voor de manier waarop jij dit seizoen hebt gespeeld en je hebt weten te verbeteren!
Team 6 heeft de competitie als 4e beëindigd op 1 punt achterstand van de nummer 3. Ik schreef het al, het ging steeds beter spelen naarmate het seizoen langer duurde. Dat is heel knap. Klasse jongens!
Eindstand:
De Veluwe 2 10 - 61
Emmeloord 1 10 - 60
Smash '70 (H) 2 10 - 52
Kampenion 6 10 - 51
Ugchelen 1 10 - 47
Harderwijk 1 10 - 29
4e klasse: Kampenion 7 - Jarno van den Heuvel, Marinus Zagt en Wietse Keuning
Team 7 werd - ik schreef het hiervoor al - in de najaarscompetitie kampioen in de 5e klasse en dus debuteerde het in de 4e klasse. Wietse Keuning en Marinus Zagt moesten zonder Rik ten Caat verder en voor hem in de plaats kwam Jarno van den Heuvel. Jarno had in de trainingen indruk gemaakt en de Technische Commissie en de wedstrijdsecretarissen durfden het wel aan om hem in de 4e klasse te laten debuteren. Dat pakte goed uit, want het team eindigde op een keurige 3e plaats. Kampioen GTC 1 en Staphorst 2 bleken te sterk, maar team 7 werd ‘the best of the rest’.
Jarno van den Heuvel kwam, zag en (over)won vaak. Hij heeft een natuurlijke manier van spelen. De forehand opening is zijn handelsmerk en die slaat hij heel naturel. Hij sloeg die al toen hij voor het eerst bij Kampenion binnenliep. Helaas is zijn materiaal niet ‘je van het’. Zijn rode rubber, die hij eerst op zijn forehand gebruikte, is zo glad als een biljartbal en dan is het vaak heel lastig om grip te krijgen op de bal. Nadat hij met zwart voor is gaan spelen, ging het wat beter. Toch is het raadzaam om in overleg met trainer Ralph Trip eens naar ander materiaal om te zien. Jarno speelde in zijn eerste competitie een prima seizoen met een winstpercentage van 70. Maar belangrijker nog is het vertoonde spel. En dat zag er goed (verzorgd) uit!
Marinus Zagt debuteerde dus ook in de 4e klasse. Marinus houdt de bal eerst op tafel en probeert dan de juiste bal uit te zoeken om (bij voorkeur) met de backhand te tikken. Maar het blijft af en toe lastig om de bal op het juiste moment te raken. Marinus is nog wel eens te laat en dan gaat de bal in het net. Maar ik vind dat Marinus met een percentage van 44 tevreden mag zijn. Er zit zeker nog rek in het spel van Marinus. Daarvan ben ik overtuigd.
Voor Wietse Keuning geldt bijna hetzelfde als voor Marinus. Ook Wietse debuteerde op dit niveau, terwijl hij nog niet zo lang competitie speelt als Marinus. Wietse probeert wel eerder de aanval te zoeken, maar heeft af en toe wat moeite met het hogere tempo dan in de 5e klasse en het feit dat meer ballen terugkomen dan in de 5e klasse. Maar dat is niet erg. Wietse heeft zowel een aardige forehand als backhand. Een winstpercentage van 33 is niet gek in het eerste seizoen 4e klasse. Ook hij kan zich nog behoorlijk verbeteren.
Team 7 eindigde als debutant dus op een keurige 3e plaats. Daarover mogen de spelers tevreden zijn. Complimenten aan Jarno, Marinus en Wietse.
Eindstand:
GTC 1 10 - 79
Staphorst 2 10 - 71
Kampenion 7 10 - 48
Dronten '74 1 10 - 42
TT Zwolle 3 10 - 33
Zwartsluis 1 10 - 27
5e klasse: Kampenion 8 - Ernst van den Broek, Jannick van den Broek en Dinant van den Heuvel
Bij team 8 kwamen de broers Ernst en Jannick van den Broek uit de Startersklasse waar zij - samen met Maurits Koers - kampioen werden. Dit seizoen mochten zij het in de 5e klasse proberen, samen met Dinant van den Heuvel die - net als broertje Jarno - nog niet zo lang lid was bij Kampenion.
Daar waar de teams 5 en 6 het vooral van de tweede competitiehelft moesten hebben, daar maakte team 8 het verschil juist in de eerste competitiehelft. In de laatste wedstrijden ging het allemaal wat moeizamer, maar toch kon het in de voorlaatste wedstrijd - thuis tegen Emmeloord 2 - al kampioen worden. Dat lukte ondanks een 4 - 6 nederlaag tegen een sterk spelende tegenstander. Ook de laatste competitiewedstrijd ging met die cijfers verloren, maar toen speelde tegenstander Staphorst 3 met een invaller uit team 2 dat een klasse hoger speelde.
Felicitaties nogmaals aan Ernst, Jannick en Dinant.
Ernst van den Broek is de rechtshandige van de twee-eiige tweeling. Ernst speelt om te winnen en neemt daarom het initiatief en legt risico in het spel. En ach dat hij daardoor wel eens fouten maakt, dat zit hij niet zo mee. Een positieve instelling dus en ik heb geleerd dat zoiets je ver kan brengen. Voor de duidelijkheid, ik heb het hier niet over mijzelf. Ik denk dat Ernst er wel komt. Ook als er geen competitie is op zaterdag is hij vaak met broer Jannick in de zaal te vinden. Dat tekent de goede instelling. Ernst kwam tot 73% dit seizoen.
Over Jannick van den Broek kan ik bijna hetzelfde zeggen als over broer Ernst, al is hij dan linkshandig. Jannick is de fanatiekste van de twee zo vertelde moeder Saskia mij. Hij houdt alles bij. Ook Jannick speelt om te winnen en neemt daarom graag risico. Dat is positief, want daar leer je het meest van. Hij kan het feit dat hij linkshandig is misschien nog wel wat meer uitbuiten. Maar dat komt allemaal nog wel. Ook Jannick is op een vrije zaterdagmiddag regelmatig terug te vinden in de zaal om te ballen. Ook Jannick komt er wel. Hij speelde precies 70%.
Dinant van den Heuvel is de oudste van de tafeltennissende broertjes Van den Heuvel. Ook Dinant speelt om te winnen en dat zie ik graag. Natuurlijk maak je dan meer fouten dan wanneer je de ballen vooral op tafel houdt, maar je leert er wel meer van. Het is bij Dinant zaak om de slagen te leren afmaken. ‘De bal met je batje nawijzen’ zeggen we dan. Maar als je in je eerste seizoen 57% haalt in de 5e klasse, dan heb je het goed gedaan. Dinant is fanatiek genoeg en ook dat is positief.
Team 8 behaalde dus het kampioenschap in de 5e klasse. Dat betekent dat het team promoveert naar de 4e klasse. Dat is weer een stapje hoger en daar wordt ook weer wat meer gevraagd, maar ik ben ervan overtuigd dat het team zich daar moet kunnen handhaven.
Eindstand:
Kampenion 8 10 - 65
Leogang SL 3 10 - 57
Emmeloord 2 10 - 50
Staphorst 3 10 - 47
Zwartsluis 3 10 - 45
Smash '70 (H) 4 10 - 36
5e klasse: Kampenion 9 - Maurits Koers, Jeroen Kasper, Luuk Regterschot en Marco Molenaar
En dan tenslotte team 9. Jaja, Kampenion telde dit seizoen liefst negen jeugdteams. Samen met Swift (D) uit Deventer had het de meeste jeugdteams die in competitieverband uitkomen. Daar mogen we met elkaar best wel trots op zijn.
Team 9 kende in Maurits Koers één speler met competitie-ervaring. Jeroen Kasper, Marco Molenaar en Luuk Regterschot maakten hun debuut. Dat verschil was ook heel goed terug te zien dit seizoen. Maar dat is helemaal niet erg.
Het team had het moeilijk dit seizoen. Het stond lang op de laatste plaats, maar zie … in de laatste competitieronde won het zelf heel knap met 4 - 6 bij koploper Wijhe 2, terwijl nummer voorlaatst GTC 3 met 10 - 0 verloor bij De Veluwe 5 waardoor team 9 1 puntje boven GTC 3 eindigde. Ik vind dat een keurige prestatie. Maar ook bij een laatste plaats was ik tevreden geweest hoor!
Maurits Koers kan terugkijken op een prima seizoen. Speelde hij in de eerste competitiehelft al niet slecht, in de tweede helft ging het nog beter. Uiteindelijk kwam Maurits tot een percentage van 73 en dat is dus van hetzelfde niveau als de broertjes Van den Broek uit team 8. Maurits probeert slim te serveren en daarna zo snel mogelijk met zijn forehand het punt te scoren. Uit betrouwbare bron vernam ik dat Maurits ook op de training fanatieker is geworden en dat zie je dan ook terug in zijn spel en resultaten. Heel netjes.
Jeroen Kasper is dus één van de drie debutanten in team 9. Tegen de sterkere teams in de poule had hij het moeilijk, maar Jeroen pakte keurig zijn puntjes mee tegen de andere teams. Hij won met 27% bijna 1 van zijn 3 partijen. Als Jeroen trouw de trainingen blijft bezoeken en daar goed meedoet, dan gaat hij zich komend seizoen verbeteren.
Luuk Regterschot was dit seizoen eigenlijk reserve. Toch heeft hij nog zes partijen meegedaan. Ook Luuk debuteerde en hij won met 24% bijna 1 van zijn 4 partijen. Luuk is gezond fanatiek en behoorlijk teleurgesteld na een verloren partij. Maar dat is een gezonde instelling. Luuk heeft al laten weten komend seizoen volledig te willen meedraaien. Goed om te lezen!
Marco Molenaar is duidelijk de Benjamin van het team. Marco werd deze maand pas 9 jaar. Je ziet die jonge leeftijd ook terug in het spel van Marco. Hij is nog heel speels en heeft moeite met de ‘oog-hand coördinatie’. Maar dat is heel normaal. Het is dan ook geen toeval dat Marco dit seizoen geen partij wist te winnen. Als Marco lid blijft, de trainingen blijft bezoeken en actief meedoet, dan komt zijn tijd nog wel.
Team 9 eindigde dus op een 5e plaats. Dat is dus wat vertekend, omdat Maurits in zijn eentje meer dan de helft van de punten heeft binnengehaald. Dat bedoel ik niet vervelend. Ik bedoel daarmee te zeggen dat waar Maurits eigenlijk wel een klasse hoger aankan, zijn teamgenoten Jeroen, Luuk en Marco het nog moeilijk genoeg hebben in de 5e klasse. Maar niet wanhopig worden, jongens! Gert-Jan de Lange en Guido Wessels (jeugdteam 1) zijn ook zo begonnen!
Eindstand:
Zwartsluis 2 10 - 65
De Veluwe 5 10 - 64
Wijhe 2 10 - 61
TT Zwolle 4 10 - 41
Kampenion 9 10 - 35
GTC 3 10 - 34
Omdat ik iedere zaterdagmiddag in de hal van Kampenion ben en daarom veel jeugdwedstrijden en jeugdspelers zie, meen ik te kunnen zeggen dat het mij opvalt dat heel veel spelers van onze jeugdteams een positieve spelopvatting hebben. Daarmee bedoel ik dat zij spelen om te winnen daar waar spelers van sommige andere verenigingen - ik noem geen namen - vaak spelen om niet te verliezen. Met schuiven en prikken kun je een hoog percentage halen en misschien sneller doorgroeien naar de hogere klassen in de afdeling Oost. Maar op de langere termijn red je het niet met dat spel. In de landelijke competitie word je met dat speltype vaak ‘kaal gebeukt’, of je moet je met bijvoorbeeld lange noppen goed kunnen ontwikkelen. Spelers die spelen om te winnen, hebben een grotere kans om te slagen in de landelijke competitie. Begrijp me goed, dat is niet voor iedereen weggelegd. Want je moet natuurlijk wel een behoorlijk niveau hebben. Maar ik ben ervan overtuigd dan een behoorlijk aantal van onze jeugdspelers kan doorgroeien naar 1e klasse, Hoofdklasse in de afdeling Oost en een aantal zelfs naar de landelijke competitie.
Ik hoop ik niemand van onze jeugdspelers voor het hoofd heb gestoten met mijn beschrijvingen. Het is zoals ik het zag en zie en het is positief bedoeld. Maar ik ben niet zo’n grote kenner als je trainer. Dus als ik je mocht hebben beledigd, denk dan maar gewoon: ‘lekker laten kletsen die Jan’.
Ik vind dat we als vereniging kunnen terugkijken op een mooi en succesvol seizoen. Team 1 kwam uit in de hoogste landelijke klasse en presteerde naar de mogelijkheden. De teams 5 en 8 werden kampioen en geen enkel team degradeerde; ik ga er maar vanuit dat team 4 tenminste 2 punten weet te halen op zaterdag 16 mei as.
Het is nu even afwachten welke spelers - naast Gert-Jan, Guido, Eljakim en Matthias - gaan stoppen en wie juist voor het eerst competitie gaan spelen. In de tweede helft van de maand mei wordt de de nieuwe teamindeling bekend. Daarover informeert Ralph jullie dan weer!
Mede namens wedstrijdsecretaris jeugd Ralph Trip bedank ik een ieder voor dit mooie seizoen: de spelers, de ouders die hebben gereden, de coaches, de barmannen en -vrouwen, de zaalwachten en de toeschouwers en supporters!
Tot het volgend seizoen!
Jan Ringenier