In week 48 stond al weer de laatste competitieronde op het programma. De weken zijn voorbij gevlogen. Tien teams, correctie negen teams, kwamen in actie en zij presteerden goed tot prima. Zij kwamen namelijk tot zes zeges en drie nederlagen. Team 1 deed dit seizoen t/m de laatste wedstrijd en de laatste partij mee om de titel in de Hoofdklasse, maar de tegenstander was als team te sterk. Team 8 stelde de titel veilig, terwijl team 7 een enkel puntje tekort kwam om degradatie af te wenden. Ik neem de wedstrijden weer met je door en leg de eindstanden naast mijn prognoses voorafgaand aan het seizoen. Ook de percentages vermeld ik al zeggen die cijfers niet alles. Het zal duidelijk zijn dat de wedstrijd De Brug 1 - Kampenion 1 ‘wedstrijd van de week’ is.
Hoofdklasse: De Brug 1 - Kampenion 1
Op zaterdag 28 november was het dan zover: de finale van de Hoofdklasse met in de hoofdrol de spelers van de Brug 1 en Kampenion 1. Oftewel Edwin Tiele, Waldo Hagenaars en Christiaan Brouwer tegen Ivan Hollander, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier.
De wedstrijd werd gespeeld voor een leuk aantal supporters en overige toeschouwers.
Het is goed om vooraf aan te geven dat ondergetekende niet bij de wedstrijd aanwezig is geweest. Er moest iemand in de zaal van Kampenion aanwezig zijn om de jeugdwedstrijden (goed) te laten verlopen en gelet op mijn bloeddruk en hart heb ik ervoor gekozen om in Kampen achter te blijven en anderen - waaronder Ralph Trip - de gelegenheid te bieden naar Apeldoorn te gaan.
De opdracht van team 1 was: allemaal winnen van Christiaan en dan proberen ergens een bonuspuntje mee zien te pakken!
Ivan en Edwin beten het spits af. Het werd een 3 - 0 zege voor Edwin, maar als ik de gamestanden 13 - 11, 11 - 7 en 12 - 10 zo bekijk, dan krijg ik de indruk dat Ivan prima partij bood maar dat Edwin op de beslissende momenten nog wat extra’s kon brengen. En die conclusie lijkt vaker te kunnen worden getrokken deze middag: 1 - 0
Gert-Jan mocht daarna tegen Waldo proberen zijn huzarenstukje van de onderlinge ontmoeting in Kampen te herhalen. Maar Waldo was een gewaarschuwd mens en bovendien telde hij deze competitie al bijna voor twee. Gert-Jan kreeg geen kans om in de buurt te komen van de ‘Kamper herhaling’. Waldo heeft daarvoor teveel in huis en bleek dat ook nog eens te hebben meegenomen. De gamestanden 11 - 8, 11 - 9 en 15 - 13 geven aan dat de verschillen niet groot waren, maar ik verwijs hier naar de conclusie die ik bij de 1e partij partij trok: 2 - 0.
Ton moest tegen Christiaan dan voor het eerste Kamper punt zorgen. Tot nu toe verliep de wedstrijd namelijk vrijwel volgens schema. Maar Christiaan bleek in goede vorm te steken en ook meer te kunnen scoren dan destijds in Kampen. Beide spelers ontliepen elkaar vier games vrijwel niets: 11 - 9, 9 - 11, 7 - 11 en 12 - 10. Helaas voor team 1 was het niet Ton die in de beslissende game wist door te drukken, maar Christiaan. Hij trok die game met 11 - 7 naar zich toe en bezorgde zijn daarmee een bonuspunt, terwijl Kampenion ‘op min 1 stond’: 3 - 0
De Kampenaren moesten proberen in het dubbel een bonuspunt terug te pakken. Gert-Jan en Ivan - een sterk en goed ingespeeld duo - namen het op tegen Christiaan en Waldo. Ook dit werd een spannende partij. Drie games ging het gelijk op: 11 - 9, 9 - 11 en 11 - 9. Daarna waren het juist Gert-Jan en Ivan die de regie overnamen en de 4e game ruim wisten te winnen: 5 - 11. In de beslissende game stonden de Kampenaren vrijwel vanaf het begin op voorsprong en zij wisten die tot het eind te behouden: 7 - 11. Zo stond het 3 - 1 en was het verloren bonuspunt teruggepakt. Maar het betekende nog steeds dat een tweede moest worden gepakt en wel tegen Edwin of Waldo.
Na het dubbel speelde Ivan tegen Waldo vrijwel een kopie van zijn wedstrijd tegen Edwin. Qua gamestanden dan. Na een 3 - 0 nederlaag met de cijfers 12 - 10, 11 - 7 en 11 - 9 haal ik mijn conclusie van de eerste partij van de middag maar weer van stal. Wat een weelde als je spelers als Edwin en Waldo in je team hebt: 4 - 1.
Ton was hierna kansloos tegen Edwin. Hij kwam geen moment in de buurt van gamewinst en verloor met duidelijke cijfers: 11 - 6, 11 - 7 en 11 - 4: 5 - 1.
Gert-Jan diende dan ‘volgens Bartjens’ af te rekenen met Christiaan. De ‘Benjamin’ kweet zich prima van die opdracht en hij versloeg Christiaan met 7 - 11, 9 - 11 en 7 - 11. Kampenion 1 leefde nog steeds: 5 - 2. Maar het betekende wel dat het van de laatste drie partijen er twee moest winnen.
Eerst was het de beurt aan Ton om te proberen het tweede bonuspunt binnen te slepen en wel tegen Waldo. In Kampen verloor Ton destijds kansloos in drie games met ruime cijfers. In Apeldoorn speelde Ton beter dan in Kampen, maar het was helaas niet voldoende. Ook nu bleek Waldo te sterk en hij won dan ook met 11 - 9, 11 - 9 en 11 - 7 en hij bevestigde daarmee de eerder getrokken conclusie weer eens: 6 - 2.
Aan Gert-Jan en Ivan de zware taak om de twee resterende partijen te winnen. Allereerst Ivan tegen Christiaan. Beide ontliepen elkaar nauwelijks iets en Christiaan bewees opnieuw beter op dreef te zijn dan in Kampen. Na vier games stond het 2 - 2: 15 - 13, 8 - 11, 11 - 9 en 11 - 6. In de beslissende 5e game was het dan toch Ivan die het verschil wist te maken en de hoop levend hield: 5 - 11. Met nog één partij te gaan stond het dus 6 - 3.
Het was aan Gert-Jan om te proberen die hoop nog te verzilveren, maar hij stond voor de zware opgave om de sterke Edwin te verslaan en dat in zijn derde partij wat normaal gesproken niet zijn beste is. Maar Gert-Jan speelde voor wat hij waard was en dat bleek behoorlijk wat te zijn. Maar de vaker getrokken conclusie deed ook hier weer opgeld: in de beslissende fases van de games weten Edwin en Waldo iets extra’s te brengen, omdat zij seizoenen lang 2e divisie hebben gespeeld. De 1e game ging met 13 - 11 naar Edwin en de 2e met 11 - 8. In de 3e game leek Gert-Jan terug te komen in de partij, want hij nam een 6 - 10 voorsprong. Helaas wist hij die niet te verzilveren; Edwin kwam punt voor punt terug en won alsnog met 13 - 11.
De Brug 1 versloeg team 1 dus met de cijfers 7 - 3 en het promoveert daarmee naar de landelijke 3e divisie. Zowel die 7 - 3 zege als het kampioenschap en de promotie zijn verdiend, omdat de Apeldoorners het sterkste team achter de tafel kunnen brengen. Feit is echter dat zij dat niet wekelijks hebben gedaan waardoor team 1 heel, heel lang in de race bleef.
Felicitaties aan Christiaan, Edwin, Jan en Waldo met de behaalde titel en de daaraan gekoppelde promotie!
Gert-Jan, Ivan en Ton kunnen (en moeten) terugkijken op een prachtig seizoen. Zij hebben als team negen van de tien wedstrijden gewonnen en helaas werd die ene verloren wedstrijd fataal. Toch kunnen zij zichzelf niets verwijten. De aanwezigheid van Edwin en Waldo bij De Brug, maar wellicht ook de afwezigheid van Sander dit seizoen, gaf de doorslag. Dan is het geen schande om achter dit team als tweede te eindigen.
Natuurlijk kun je dan clichés als ‘een BRUG te ver’, of ‘de BietenBRUG op’ van stal halen, maar daarmee doe ik de spelers van beide teams tekort.
Het werd inderdaad een prachtige wedstrijd, een heuse finale, tussen De Brug 1 en Kampenion 1 die pas in de laatste partij werd beslist. In Kampen heb ik helaas van de sfeer weinig meegekregen, ook al zat ik af en toe aan de radio gekluisterd om te luisteren naar het verslag van Arnaud ‘Aart’ van der Sluis en hield Robin Lieftink mij via whatsapp op de hoogte. Naderhand vernam ik dat de wedstrijd in een prima sfeer en zeer sportief is verlopen. Ook de supporters van beide partijen steunden de teams op sportieve wijze en applaudisseerden voor zowel De Brug 1 als Kampenion 1. En zo hoort het ook! Chapeau. Je komt helaas wel eens anders tegen.
Gert-Jan, Ivan en Ton moeten het komend seizoen dus opnieuw in de Hoofdklasse uitkomen. Dat terwijl zij gezamenlijk in 10 wedstrijden tot 78 punten (!) kwamen. Het is nu zaak om even stoom af te blazen en straks de batterijen weer op te laden. In de voorjaarscompetitie komt er een nieuwe kans en het is dan zaak om die te grijpen!
Gert-Jan, Ivan en Ton, dank voor het prachtige seizoen!
Scores:
Gert-Jan 1, Ivan 1 en dubbel 1; Ton 0
Eindstand promotiepoule:
De Brug 1 10 - 79 P
Kampenion 1 10 - 78
ENTAC 2 10 - 47
TT Zwolle 2 10 - 45
Percentages promotiepoule:
Gert-Jan de Lange 9 7 78%
Ivan Hollander 9 6 67%
Ton Ringenier 9 6 67%
Percentages 1e ronde:
Ivan Hollander 21 19 90%
Gert-Jan de Lange 21 16 76%
Ton Ringenier 21 16 76%
Mijn prognose voor team 1 luidde: een 1e plaats. Ik zat er 1 puntje naast!
Hoofdklasse: Kampenion 2 - Effekt ’74 1
Team 2 stond vrijdagavond voor de (voorlopig) laatste wedstrijd in de Hoofdklasse, die tegen Effekt ’74 1. Natuurlijk wilden de spelers op waardige wijze afscheid nemen en dan heb ik het over Robin Lieftink, Jordy ten Have en Ralph Trip. Lars Hubbelmeijer, Gert Jan Arends en Peter Waenink waren de tegenstanders.
Na het dubbel stonden de gasten op een 1 - 3 voorsprong. In de openingspartij had Robin de handen meer dan vol aan de vrijuit en aanvallend spelende Lars. Laatstgenoemde nam een 1 - 2 voorsprong, maar moest toezien hoe de taaie Robin terugkwam in de wedstrijd en alsnog in vieren won. Jordy begon tegen Gert Jan nog wel redelijk, maar nadat de 1e game met 8 - 11 naar Gert Jan ging was het pleit (te) snel beslecht. Vanuit Kamper gezichtspunt gezien uiteraard. Ik heb Gert Jan niet horen klagen. Ralph speelde vervolgens tegen Peter een goede, maar wisselvallige, partij. Ralph begon niet sterk, had een prima middengedeelte, maar het eind was weer minder. Zo zijn de gamestanden 6 - 11, 12 - 10, 11 - 3, 4 - 11 en 7 - 11 verklaard.
In het dubbel wisten Jordy en Robin tegen Gert Jan en Peter hun prestatie van vorige week niet te benaderen. De gasten wonnen in vieren.
Drie partijen later stond het 2 - 5. Jordy ondervond na het dubbel ook de toegenomen sterkte van youngster Lars. Jordy speelde niet eens zo slecht, maar hij kon niet voorkomen dat Lars na drie nipte games de felicitaties in ontvangst mocht nemen. Robin had hierna niet heel veel problemen om tegen Peter zijn tweede winstpartij op het formulier te doen schrijven. Op de één of andere manier ligt het spelletje van Peter Robin wel en omgekeerd niet. Ralph was vervolgens tegen kopman Gert Jan twee games gelijkwaardig en kwam in één game tekort.
Van de laatste drie partijen wist team 2 er nog twee te winnen. Eerst zette Jordy zichzelf ook op het wedstrijdformulier via een nipte viergameszage op Peter. Daarna leek Ralph lange tijd tegen Lars op de zege af te stevenen. Bij ‘best of three’ had hij op zeker gewonnen. Maar we spelen ‘best of five’ en Lars wist nog knap van een 2 - 1 achterstand terug te komen en game 4 en 5 met ruime cijfers te winnen. In de laatste partij van de avond was Robin - in een partij met de nodige netballetjes - tegen Gert Jan net wat gelukkiger. De verschillen waren klein, maar het was Robin die in vier nipte games won.
Team verloor zijn laatste wedstrijd dus met 4 - 6. En die uitslag is wel terecht. Robin was weer taai, gedegen en vast, Jordy was niet helemaal in goede doen en Ralph speelde zeker niet slecht, maar kwam tweemaal in de beslissende game tekort.
Al met al moeten we constateren dat het verschil tussen Jordy en Robin enerzijds en Ralph anderzijds te groot was. Dat klinkt ‘lullig’, maar zo bedoel ik het niet. De cijfers tonen het aan en Ralph is zelf de eerste om dit toe te geven. Vorig seizoen kon Ralph zichzelf in een viermansteam nog buiten de opstelling laten, maar dat was dit seizoen niet mogelijk. Komend seizoen moet team 2 eerst maar eens proberen om weer bovenin mee te doen. Daarna zien wij wel weer verder.
Man of the match was Robin die vanavond te taai was voor zijn opponenten. In voetbaltermen gesproken moet je hem 5x voorbij om hem kwijt te zijn. Maar de Robin van nu speelt wel wat aanvallender dan enkele seizoenen geleden. De trainingen beginnen wat dat betreft 40 mm vruchten af te werpen.
Scores:
Robin 3 en Jordy 1; Ralph 0
Eindstand degradatiepoule:
Effekt '74 1 10 - 45
DTV '84 1 10 - 44
De Toekomst 2 10 - 33 D
Kampenion 2 10 - 29 D
Percentages degradatiepoule
Robin Lieftink 9 7 78%
Jordy ten Have 9 6 67%
Ralph Trip 9 1 11%
Percentages 1e ronde:
Robin Lieftink 21 8 38%
Jordy ten Have 15 5 33%
Ralph Trip 21 1 5%
Mijn prognose voor team 2 luidde: een 8e en laatste plaats. Soms is het niet leuk om gelijk te krijgen!
1e klasse: TT Zwolle 6 - Kampenion 3
Team 3 behaalde vorige week al de titel in de 1e klasse A. In die negen wedstrijden speelde het driemaal gelijk en won het zesmaal. De concurrentie - voor zover je daarvan mag spreken - liet in de onderlinge wedstrijden en tegen team 3 uiteraard teveel punten liggen.
Vrijdagavond speelde team 3 de laatste competitiewedstrijd bij TT Zwolle 6 en natuurlijk wilden Bas de Vries, Gertjan Wessels en Gerben Wolterink ongeslagen blijven en hun sportieve plicht vervullen. Andere teams hebben daar nog wel eens moeite mee. Hans Speek, Sake Elfring en Arjan Bakker waren de tegenstanders.
Het werd een bijzondere en boeiende wedstrijd. Na het dubbel stond team 3 op een keurige 0 - 4 voorsprong. Bas (1 - 3 tegen Hans) en Gertjan (0 - 3 tegen Sake) wonnen hun partijen min of meer overtuigend, maar Gerben moest tot het uiterste gaan om de ‘heel vlak spelende’ Arjan te verslaan. Arjan nam een 1 - 0 en 2 - 1 voorsprong, maar Gerben wist de partij er toch nog uit te slepen.
In het dubbel waren Gerben en Gertjan duidelijk sterker dan Arjan en Hans.
Drie partijen later stond het 2 - 5. Bas moest alle zeilen bijzetten om de jeugdige Sake ‘van zich af te houden’. Na vier games stond het 2 - 2, maar in de beslissende game wist Bas zo te laveren dat hij de wind in de zeilen kreeg. Gerben nam het daarna op tegen ‘angstgegner’ Hans. Na twee spannende games stond het 1 - 1 en de teller ‘zag de bui al weer hangen’. Maar zie, Gerben wist vervolgens de 3e en 4e game ruim te winnen waardoor zowel hijzelf als de teller opgelucht adem haalde. Gertjan had het daarna erg lastig tegen Arjan, oftewel ‘kapper’ en met backspin spelende Gertjan tegen de vlak spelende Arjan. Het was uiteindelijk Arjan die Gertjan na vijf games tegen de vlakte sloeg.
Van de laatste drie partijen gingen er nog twee naar team 3. Alle drie partijen gingen over vijf games. Eerst had ook Gerben het lastig met de jeugdige Sake. Even leek het erop dat Gerben na drie games zou weten door te drukken, maar Sake counterde knap in de 4e game. In de beslissende game was het uiteindelijk toch Gerben die duidelijk aan het langste eind trok. Bas speelde daarna een soortgelijke partij tegen Arjan. Hij won de 3e game bij een 1 - 1 tussenstand, maar Arjan won de 4e game weer overtuigend. Kennelijk was de Zwolse koek toen op, want de beslissende game werd een walkover voor Bas: 0 - 11. Sorry Arjan! In de laatste partij van de avond wist Gertjan tegen Hans een 1 - 2 voorsprong niet te verzilveren. De 4e en 5e game gingen met nipt verschil naar Hans.
Zo boekte team 3 een keurige 2 - 8 zege in Zwolle. De uitslag geeft de krachtsverhoudingen niet helemaal goed weer. Zes partijen gingen over de volle vijf games en vier daarvan waren voor team 3. Een prima afsluiting van het 1e klasse seizoen voor team 3. Komend seizoen mag het het - net als team 2 - in de Promotieklasse proberen!
Scores:
Bas 3, Gerben 3, Gertjan 1 en dubbel 1
Eindstand:
Kampenion 3 10 - 70 P
Heino 1 10 - 53
Effect 1 10 - 51
TT Zwolle 6 10 - 48
De Brug 5 10 - 42 D
Swift (D) 2 10 - 36 D
Percentages:
Gertjan Wessels 27 21 78%
Gerben Wolterink 30 23 77%
Bas de Vries 24 18 75%
Een overtuigend kampioenschap dus voor team 3 met uiteindelijk nog een mooi gemiddelde van 7 punten per wedstrijd.
Mijn prognose voor team 3 luidde: een 1e plaats. Meestal is het leuk om gelijk te krijgen!
1e klasse: TT Zwolle 5 - Kampenion 4
Team 4 maakt een wisselvallig seizoen door. Helaas zijn de dalen net wat talrijker dan de pieken en zo kon het gebeuren dat het voor de laatste speelronde nog niet in veilige haven was. Die haven werd door de mist nog iets meer aan het zicht onttrokken toen bekend werd dat nummer voorlaatst Smash ’70 3 op donderdagavond met 3 - 7 had gewonnen bij De Veluwe 2. Dat betekende dat team 4 in de laatste competitiewedstrijd bij nummer 2 TT Zwolle 5 tenminste 4 punten moest pakken om klassebehoud veilig te stellen.
Dan schiet het natuurlijk niet echt op als om uiteenlopende - en goede redenen - Dick Hoekman en Guido Wessels niet beschikbaar zijn. Na het nodige geregel bleek uiteindelijk Pascal Bruins (reserve bij team 5) te kunnen en te willen invallen, dit aan de zijde van Bertin Bos en Nick Kuipers. Roelof Buschgens, Wessel Kamer en invaller Erwin Bakker (team 8) waren de tegenstanders.
De start van team 4 was onverwacht goed. Pascal, die kennelijk weinig ritme nodig heeft, verschalkte in de openingspartij kopman Roelof die dit seizoen pas één partij - tegen Wiebren van de Schootbrugge - had verloren. Pascal won keurig in vier games. Bertin bleef daarna tegen Wessel na vier games aan de goede kant van de score en zette zijn team op een 0 - 2 voorsprong. Nick verhoogde de Kamper feestvreugde via een regelmatige viergames zege op invaller Erwin.
In het dubbel kwamen Bertin en Nick tegen Roelof en Wessel weliswaar knap van een 2 - 0 achterstand terug, maar in de beslissende game was de tank leeg / werden de Kampenaren door de Zwolse tank overreden (doorhalen wat niet van toepassing is): 11 - 2.
Zo stond het 1 - 3 en had team 4 dus nog één puntje nodig.
Na het dubbel nam Pascal het op tegen Wessel. Na twee games stond het 1 - 1 en daarna bleek Pascal zowel in de 3e (10 - 12) als de 4e game (12 - 14) de gelukkigste van de twee. Hij bepaalde daarmee de tussenstand op 1 - 4 en dat betekende dat team 4 halverwege de wedstrijd het degradatiespook richting Hattem had weten te verjagen. Voor mij totaal onverwacht, maar daarom niet minder knap. Nick bezorgde Roelof hierna diens tweede nederlaag op een avond en dat was Roelof dit seizoen nog niet eerder gebeurd. Nick won de beslissende 5e game met 8 - 11. Bertin bleek vervolgens te sterk voor invaller Erwin die na de nipt verloren 1e game (11 - 9) het hoofd moest buigen.
Van de laatste drie partijen won team 4 er nog één. Eerst vergrootte Nick de voorsprong nog eens via een viergames zege op Wessel. Nick bleef daardoor keurig ongeslagen deze avond. Pascal kon hetzelfde presteren, maar hij moest dan zien af te rekenen met invaller Erwin. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. Pascal wist een 1 - 2 voorsprong niet te verzilveren en zag Erwin terugkomen tot 2 - 2. In de beslissende game was ditmaal de speler aan Zwolse kant de gelukkigste: 13 - 11. Pascal bleef daardoor weliswaar niet ongeslagen, maar hij zette met zijn zege in de openingspartij op Roelof wel de (Kamper) toon. In de laatste partij van de avond verloor Bertin in vier games van Roelof. Bertin won nog wel de 1e game, maar moest vervolgens toezien dat Roelof de regie overnam en alsnog vrij overtuigend won.
Niettemin boekte team 4 een keurige 3 - 7 zege op nummer 2 TT Zwolle 5. De Zwollenaren speelden weliswaar met een invaller, maar dat deed team 4 ook. Via die knappe zege handhaafde het zich niet alleen, het ging zelfs ook nog over De Veluwe 2 heen en beëindigde het seizoen nog als derde.
Man of the match was vanavond Nick die knap ongeslagen bleef. Maar ook Pascal en Bertin kunnen terugkijken op een prima avond.
Scores:
Nick 3, Bertin 2 en Pascal 2
Eindstand:
Bosman/Wezep 1 10 - 84 P
TT Zwolle 5 10 - 58
Kampenion 4 10 - 45
De Veluwe 2 10 - 44
Smash '70 (H) 3 10 - 42 D
DTV '84 3 10 - 27 D
Percentages:
Bertin Bos 24 16 67%
Nick Kuipers 21 9 43%
Dick Hoekman 21 9 43%
Guido Wessels 21 6 29%
Mijn prognose voor team 4 luidde: een 4e plaats. De spelers hebben mij in de laatste wedstrijd ‘een oor aangenaaid’. Maar ik kan daar wel mee leven!
2e klasse: Kampenion 5 - Olst 2
De aanloop naar de wedstrijd was deze week ‘onrustig’. Op dinsdag 24 november kwam het verzoek vanuit Olst binnen om de wedstrijd of te verzetten of niet meer te laten spelen. Dit terwijl er voor team 5 nog kansen - weliswaar kleine maar toch - lagen op de titel.
Zowel de competitieleider als ondergetekende gaven aan dat wedstrijden niet tot na het seizoen mogen worden verzet. Olst werd vriendelijk maar dringend verzocht op vrijdagavond naar Kampen af te reizen.
Vervolgens werd het stil. Toen koploper De Spinners 1 op woensdag 25 november in eigen huis ook nog eens met 4 - 6 verloor van Smash ’70 4 - dank je wel, Hattem! - werden de titelkansen ietsje groter. Team 5 heeft een zege van tenminste 9 - 1 nodig om die titel binnen te halen. Ook team 5 moest trouwens een invaller zien te regelen, omdat Jelmer van der Veen en Wim Tillema om uiteenlopende redenen niet beschikbaar waren. Die invaller werd gevonden in de persoon van Gerard Palland (team 6).
Helaas kwam op vrijdagnamiddag 27 november vanuit Olst het bericht binnen dat het alsnog niet was gelukt om tenminste twee personen op de been te krijgen. De met veel moeite geregelde invaller moest onverwacht overwerken.
Kennelijk gaven de overige spelers uit Olst 3, 4 en 5 niet thuis.
Wat een afknapper, wat een anticlimax. In plaats van een kampioenswedstrijd te spelen, keerden Sebastian Holzapfel en Simon van der Woude tegen 21.30 uur onverrichter zake huiswaarts. Gerard Palland was alsnog bij het eigen team 6 aangeschoven.
De competitieleider heeft de wedstrijd opnieuw vastgesteld voor vrijdag 4 december as. Namens team 5 nodig ik de leden uit om die avond te komen vrij spelen en de spelers van team 5 aan te moedigen! Dan is het nog ‘een beetje gezellig’ in de zaal!
De stand:
De Spinners 1 10 - 64
Hoonhorst 1 10 - 58
Kampenion 5 9 - 55
Smash '70 (H) 4 10 - 49
Trias 5 10 - 44 D
Olst 2 9 - 20 D
Omdat het onderlinge resultaat tussen team 5 en De Spinners 1 in het voordeel van team 5 is, is het bij een zege van tenminste 9 - 1 kampioen. Dat is niet eenvoudig, maar ook niet onmogelijk.
2e klasse: Kampenion 6 - Swift (D) 3
Team 6 draait een goed seizoen. Het degradatiespook heeft zich niet laten zien, mede omdat de spelers die seizoen behoorlijk de geest hadden. Vorige week werd de strijd om plaats 2 nipt verloren van Dronten ’74 1, zodat de 3e plaats vrijwel vast stond. Vrijdagavond kwam het door blessures geplaagde Swift (D) 3 op bezoek.
Ook nu hadden de Deventernaren weer personele problemen. De kopmannen Edwin Buckert en Arjan Timmermans kwamen dit seizoen door blessures respectievelijk niet en slechts tweemaal in actie. Zou het team zich normaal gesproken in de buurt van plaats 2 nestelen, nu werd al vrij snel duidelijk dat een 5e plaats het maximaal haalbare was. Heel sneu.
Swift (D) 3 verscheen vrijdagavond met slechts twee spelers: Gerrit Jan van der Linden en Martijn Stoelhorst. Arjan Timmermans was overigens wel aanwezig voor de morele support. Namens team 6 kwamen Gerard Palland, Danny Bruins en Jan Ringenier in actie.
Het werd - begrijpelijk - een wedstrijd om des keizers baard. De Kampenaren begonnen al met een 3 - 0 voorsprong aan de wedstrijd en via zeges van Gerard op Gerrit Jan en Danny op Martijn stond het al snel 5 - 0.
Het dubbel ging in drieën naar de gasten waarna Jan in vier games net iets beter was dan Gerrit Jan. Gerard - die niet helemaal in goeden doen was - verloor in vier games van Martijn die overigens goed stond te spelen: 5 - 2. De resterende twee partijen gingen naar team 6. Eerst nam Jan tegen Martijn in drie games revanche voor de in Deventer verloren partij waarna Danny en Gert Jan voor de spannendste partij van de avond zorgden. Danny nam een 2 - 0 voorsprong, maar gaf zowel in de 3e als in de 4e game in de beslissende fase het heft uit handen waarna Gert Jan dankbaar profiteerde: 10 - 12 en 10 - 12. De 5e game leek lang volgens eenzelfde scenario te verlopen, maar uiteindelijk bleek Danny ditmaal de gelukkigste: 12 - 10.
Team 6 won de wedstrijd dus met 8 - 2 waardoor Swift (D) 3 officieel degradeerde en het zelf definitief beslag legde op plaats 3. Dat is een prima prestatie. In tien wedstrijden kwam het tot bijna 6 punten gemiddeld per wedstrijd.
Scores:
Danny 2, Jan 2 en Gerard 1 (allen uit twee partijen)
Eindstand:
Leogang SL 1 10 - 81 P
Dronten '74 1 10 - 68
Kampenion 6 10 - 58
Smash '70 (H) 5 10 - 36
Swift (D) 3 10 - 31 D
De Toekomst 5 10 - 26 D
Percentages:
Gerard Palland 29 18 62%
Jan Ringenier 20 12 60%
Danny Bruins 26 14 54%
Theo Hogenhorst 12 5 42%
Mijn prognose voor team 6 luidde: een 4e plaats. Team 6 deed het dus nog iets beter.
4e klasse: Vined 4 - Kampenion 8
Team 8 is dit seizoen duidelijk de sterkste in de 4e klasse E. Vorige week ‘liep het op één puntje de titel mis’ toen Emmeloord 3 een puntje inliep en het verschil terugbracht tot 9 punten. Maar niemand twijfelde er uiteraard aan dat team 8 die titel in de laatste competitieronde veilig zou stellen. Op donderdagavond ging het op bezoek bij Vined 4.
Omdat Gerard Wessels met vrouw en zoon Guido vertrokken was naar warme oorden - de familie volgde de vogeltrek naar het zuiden - zochten Harm Bosman en Arie Hup een invaller. Nadat Harm na een half uur telefoneren tevergeefs een invaller had gezocht, kwam hij bij ondergetekende - die immers wedstrijdsecretaris is - uit. Laat vrouwlief Alice nu op dat moment ‘toevallig’ naast die wedstrijdsecretaris op de bank zitten. ‘O, nou als ze niemand kunn’n vind’n, dan wil ik wel invall’n heur!’ Zo gezegd, zo gedaan!
Frank Visser, Dicky Koch - Slegers en Betty Hoogers - Rietberg waren de tegenstanders.
In de openingspartij nam Frank tegen Harm revanche voor de in Kampen opgelopen nederlaag. Tot dat moment was Frank nog ongeslagen. Donderdagavond won Frank vrij overtuigend in vieren. Arie viel de eer te beurt om het kampioenschap veilig te stellen. Hij liet tegenstander Dicky in drie games kansloos. Het is ook wel terecht dat Arie hiervoor verantwoordelijk werd, ook al is ook Harm bezig aan een sterk seizoen.
Felicitaties Arie, Harm en de vanavond afwezige Gerard.
Alice moest hierna in drie nipte games haar meerdere erkennen in Betty die aanvallend meer in huis heeft en ook had meegebracht.
In het dubbel lieten diezelfde Betty en Frank de tegenstanders Arie en Harm kansloos: 3 - 1.
Drie partijen later stond het 4 - 3. Harm was in drie games te sterk voor Dicky, waarna Alice de sterke Frank knap tegenstand bood. Zij kwam keurig van een 2 - 0 achterstand terug tot 2 - 2 en ook in de beslissende game bleef zij goed bij. Toch won Frank uiteindelijk met 11 - 8. Arie bracht zijn team wat dichterbij via een overtuigende driegames zege op Betty.
Van de drie resterende partijen wist team 8 er nog één te winnen. Alice verloor in vier games van Dicky in de partij tussen de deze avond nog puntloze dames. Harm zorgde daarna voor de ‘aansluitingstreffer’ door Betty in drie games terug te wijzen. In de laatste partij van de avond ‘schopten’ Arie en Frank het tot een vijfpitter. Arie kwam namelijk knap terug tot 2 - 2 na een 2 - 1 achterstand in games. Ook de beslissende game kon beide kanten opvallen. Het was uiteindelijk Frank die na 12 - 10 de gelukkigste was en zijn tweede revanchepartij van de avond verwezenlijkte.
Zo liep team 8 in Heerde tegen een 6 - 4 nederlaag aan. Maar of Arie en Harm daarvan in de war zijn geraakt? Om nog maar te zwijgen van Spaanse Gerard. De heren behaalden overtuigend de titel in de 4e klasse E. Zij mogen het dus weer in de 3e klasse proberen. In welke samenstelling dat gebeurt, is nu nog niet duidelijk.
Scores:
Arie 2 en Harm 2; Alice 0
Eindstand:
Kampenion 8 10 - 68 P
Batfighters 3 10 - 58
Emmeloord 3 10 - 58
Vined 4 10 - 52
Leogang SL 4 10 - 38
GTC 3 10 - 26 D
Percentages:
Arie Hup 30 27 90%
Harm Bosman 30 25 83%
Gerard Wessels 21 11 52%
Mijn prognose voor team 8 luidde: een 2e plaats. De heren deden het zelfs nog beter, maar je ‘hoort’ mij niet klagen.
4e klasse: Kampenion 9 - Smash ’70 10
Kennelijk is het in de laatste speelronde voor nogal wat teams teveel gevraagd om compleet aan te treden. Ook de tegenstander van team 9 - Smash ’70 10 - namelijk trad afgelopen vrijdag met slechts twee spelers aan. Of is dit wellicht een mentaliteitskwestie? Er staat niks meer op het spel en waarom zou je dan ….. ? Wie het weet, mag het zeggen.
Jomar Schilder, Mattias Beimers en Robbert Dalsem kregen alleen Karen Talaljan en Rik Sneller als tegenstanders.
Ook team 9 begon zodoende met een 3 - 0 voorsprong aan de wedstrijd. Van de zeven wedstrijden die wel werden gespeeld, waren er vijf spannend. Vijfmaal moest een 5e game de beslissing brengen.
Omdat beide teams niet helemaal de wedstrijden volgens het boekje volgden - dit om te voorkomen dat iemand twee partijen achter elkaar moest spelen - is het voor mij lastig om de juiste volgorde te achterhalen. Maar eigenlijk is dat ook niet zo belangrijk. Ik ga de Kamper spelers maar even langs.
Jomar speelde eerst tegen Karen en beiden ontliepen elkaar weinig. Na vier games stond het 2 - 2 en in de beslissende game sloeg Jomar net iets meer raak: 11 - 8. Zijn tweede partij tegen Rik was vrijwel een kopie van zijn eerste partij. Ook hier kwam hij met 2 - 1 voor waarna de tegenstander in de gelijkmakende slagbeurt inderdaad gelijk maakte. En ook hier was de beslissende game met 11 - 8 voor Jomar.
Mattias leek hier nauwelijks voor onder te willen doen. In zijn eerste partij zag hij tegenstander Rik van een 2 - 0 achterstand terugkomen tot 2 - 2. Dit kostte kennelijk de nodige energie, want in de beslissende game wist Mattias afstand te nemen: 11 - 4. In zijn tweede partij - die tegen Karen - was er ook nauwelijks krachtsverschil. Mattias wist een 2 - 1 voorsprong niet te verzilveren. Karen won de 4e game overtuigend en was in de beslissende game net iets gelukkiger: 9 - 11.
Robbert had het deze avond wat gemakkelijker. Hij hoefde geen vijfpitter te spelen. Tegen Erik won hij ‘in straight games’ al waren de verschillen klein. In zijn partij tegen Karen moest hij de 3e game aan de tegenstander laten. Maar omdat hij er zelf drie winnend afsloot, won hij ook zijn tweede partij.
En ja hoor, ook het dubbel ging over de volle vijf games. Karen en Rik namen tegen Jomar en Robbert een 0 - 2 voorsprong in games. Daarna schakelden de Kampenaren een tandje bij, of haalden de gasten niet meer het niveau van het begin. Hoe dan ook, Jomar en Robbert wonnen drie games op rij met ruime cijfers.
Zo stond er aan het eind een geflatteerde 9 - 1 zege op het wedstrijdformulier. Team 9 sloot namelijk vier van de vijf vijfpitters winnend af.
Jomar en Robbert bleven beiden ongeslagen, al kostte dat Jomar duidelijk meer moeite. Maar dat neemt niet weg dat beiden kunnen terugkijken op een goede avond.
Scores:
Jomar 2, Robbert 2, Mattias 1 en dubbel 1 (allen uit twee partijen)
Eindstand:
Hoonhorst 2 10 - 73 P
Kampenion 9 10 - 57
Zwartsluis 3 10 - 54
Smash '70 (H) 10 10 - 42
Bosman/Wezep 4 10 - 39
Heino 9 10 - 35 D
Percentages:
Robbert Dalsem 20 17 85%
Roelard Bos 3 2 67%
Mattias Beimers 23 13 57%
Jomar Schilder 17 9 53%
Martijn Haanappel 18 8 44%
Mijn prognose voor team 9 luidde: een 4e plaats. Het team eindigde zelfs nog als 2e. Enerzijds vanwege de eigen ruime zege en anderzijds vanwege de 0 - 10 ‘zeperd’ van nummer 2 Zwartsluis 3 in eigen huis tegen kampioen Hoonhorst 2.
4e klasse: Wham 2 - Kampenion 10
En dan team 10. Dat team deed vorige week goede zaken, toen het de directe concurrent TT Zwolle 12 - ondanks dat Rense Beimers na één wedstrijd geblesseerd moest afhaken - met 6 - 4 versloeg en de voorsprong vergrootte tot 3 punten. Bovendien was het onderlinge resultaat in Kampens voordeel. Woensdagavond moest het karwei ‘nog even’ worden afgemaakt in de uitwedstrijd bij Wham 2.
Bij team 10 waren Marco Ilbrink en - diezelfde - Rense Beimers niet beschikbaar. Zo kon het gebeuren dat Henny Boxman en Jeroen Heldoorn met - jawel - Alice Ringenier richting Nieuwleusen gingen. Harold de Graaf, Herman Vos en Joram de Jong waren de tegenstanders.
Na het dubbel was er balans tussen beide teams. Henny ‘moest toestaan’ dat Harold in de openingspartij revanche nam voor de in Kampen verloren vijfpitter. Ditmaal kwam Harold van een 1 - 2 achterstand terug, sleepte hij de 4e game er op de wenkbrauwen uit en was hij net wat beter in de beslissende game. Jeroen trad daarna aan tegen ‘angstgegner’ Herman. Vaak is Herman te vast voor Jeroen die zich dan op diens spel ‘verslaat’. Woensdagavond ‘was alles anders’. Jeroen was in de 1e en 2e game net iets beter / gelukkiger (doorhalen wat niet van toepassing is) dan Herman die op zijn beurt de 3e game nipt won. In de 4e game was Jeroen net wat sterker en hij won die dan ook met 8 - 11. Alice versloeg vervolgens Joram eenvoudig en drieën en voorkwam door haar aanwezigheid niet alleen een boete, zij droeg ook haar steentje bij in de score.
In het dubbel speelden Henny en Jeroen - uiteraard - een vijfpitter tegen Harold en Herman. De Kampenaren kwamen nog wel knap van een 2 - 1 achterstand terug, maar de beslissende game was ‘in een poep en een scheet voorbij’: 11 - 4.
Drie partijen later stond het 3 - 4. Herman bleek taai, maar tegenstander Henny bleek nog taaier dan taai. Na vier games moest Herman Henny dan ook feliciteren. Alice was hierna in de 1e game kansloos tegen Harold die aanvallend goed doorkwam. Daarna knokte Alice zich terug in de wedstrijd, maar toch verloor zij ook de 2e en 3e game, zij het nipt. Jeroen gaf tegenstander Joram vervolgens geen enkele kans waarmee hij zijn team opnieuw op voorsprong zette.
Van de laatste drie partijen gingen er nog twee naar team 10. Eerst moest Alice haar meerdere erkennen in Herman. De 1e en 2e game gingen met miniem verschil naar Herman en de 3e iets ruimer naar Alice. Toen was de tank kennelijk leeg, want Herman maakte in de 4e game het verschil. Henny had vervolgens ook weinig moeite om de jongste Whammer, Joram, te verslaan en zo stond team 10 opnieuw op voorsprong. In de laatste partij was het aan Jeroen en Harold om te bepalen of de wedstrijd al dan niet een winnaar zou krijgen. Daar hadden de heren ‘even voor nodig’: 11- 8, 6 - 11, 7 - 11 en 11 - 8. In de beslissende game trokken beide die lijn door en er was een verlenging voor nodig om een winnaar aan te wijzen; tot strafballen kwam het net niet. Jeroen was in die verlenging de gelukkigste na 11 - 13.
Team 10 boekte dus een heel nuttige 4 - 6 zege in Nieuwleusen. Die uitslag betekende dat concurrent TT Zwolle 12 alleen bij een 10 - 0 zege op Wijhe 3 degradatie kon afwenden. Daar hield echter niemand rekening mee.
Grote man aan Kamper kant was ditmaal Jeroen die dit seizoen kennelijk wat laat gepiekt heeft. Tip: sla eens een balletje voorafgaand aan de competitie. Dat speelt echt gemakkelijker!
Alice is niet alleen de moeder maar ook de Haarlemmer olie van de vereniging. Hielp zij op woensdagavond team 10 uit de brand, een dag later bluste zij de personele brand bij team 8. Het wekt dan ook vast geen verbazing dat Alice dit seizoen tot het maximale aantal van vijf invalbeurten is gekomen. Chapeau!
Scores:
Jeroen 3, Henny 2 en Alice 1
Eindstand:
Heino 7 10 - 62 P
Wijhe 3 10 - 57
's-Heerenbroek 2 10 - 51
Wham 2 10 - 47
Kampenion 10 10 - 44
TT Zwolle 12 10 - 38 D
Percentages:
Henny Boxman 30 19 63%
Jeroen Heldoorn 24 12 50%
Marco Ilbrink 6 2 33%
Rense Beimers 10 1 10%
Mijn prognose voor team 10 luidde: een 4e plaats. Het eindigde uiteindelijk als 5e, maar ik kan daar prima mee leven gezien het feit dat het een tijdje laatste heeft gestaan.
5e klasse: Emmeloord 4 - Kampenion 11
Team 11 speelt een steady seizoen. Het bivakkeert de hele competitie al rond de plaatsen 2 en 3. Net als de gemeentegenoten ’s-Heerenbroek 3. De laatste weken was echter ook Emmeloord 4 richting de top 3 geslopen. Dat team was afgelopen vrijdag in de Noordoostpolder de tegenstander.
Bij team 11 genoot Alice Ringenier - zie de bijdragen van team 8 en 10 - van een welverdiende rust. Het was overigens de vraag geweest of zij haar rechter arm had kunnen opbeuren. Nee, vrijdagavond was het de beurt aan Alies Hendriks, Anne van der Haar en Jantiene Knijnenberg. Michel Schrijer, Larisa Dam en Gerard Hameetman waren de tegenstanders.
Na het dubbel stond team 11 op een 1 - 3 voorsprong. Alies en Anne hadden niet al teveel moeite om hun partijen in drieën te winnen. Jantiene verloor haar eerste partij in drie nipte games van Gerard.
In het dubbel bleken Alies en Anne in vier games te sterk voor Larissa en Michel.
Drie partijen later stond het 2 - 5. Alies kwam ook tegen Larissa geen moment in de problemen en boekte een soevereine driegames zege. Jantiene balde tegen Michel leuk mee, maar zij verloor niettemin in drie games. Anne had het vervolgens lastig met het spelletje van Gerard. Hij hoefde weliswaar geen game af te staan, maar veel scheelde het niet na driemaal 9 - 11.
Ook van de laatste drie partijen gingen er twee naar team 11. Jantiene kwam tegen Larissa heel knap van een 2 - 0 achterstand terug tot 2 - 2, maar wist het niveau van de 3e en 4e game helaas niet vast te houden waardoor Larissa in de beslissende game afstand wist te nemen en te houden. Veilig Verkeer Nederland was er blij mee. Alies had hierna het juiste antwoord op het spelletje van Gerard; zij won in drie games met ruim verschil. In de laatste partij van de avond toonde Anne zich de betere van Michel. Ook ditmaal hoefde hij geen game af te staan.
Team 11 boekte dus een keurige 3 - 7 zege in Emmeloord. Het houdt daarmee de polderbewoners achter zich en eindigt kort achter ’s-Heerenbroek 3 op plaats 3. Dat is netjes.
Alies en Anne bleven vrij eenvoudig ongeslagen. Jantiene wist helaas in de laatste competitiewedstrijd niet tot haar eerst winstpartij te komen, al komt zij daar steeds dichterbij. De komende weken - in de ‘winterstop’ - gewoon wekelijks blijven ballen en dan begin je straks in de voorjaarscompetitie met meer ritme en met fris elan aan het nieuwe seizoen!
Scores:
Alies 3, Anne 3 en dubbel 1; Jantiene 0
Eindstand:
Vined 6 10 - 64 P
's-Heerenbroek 3 10 - 56
Kampenion 11 10 - 55
Emmeloord 5 10 - 51
Smash-in 3 10 - 44
Nevanco 2 10 - 30 D
Percentages:
Anne van der Haar 24 20 83%
Alies Hendriks 21 15 71%
Alice Ringenier 21 14 67%
Jantiene Knijnenberg 24 0 0%
Mijn prognose voor team 11 luidde: een 3e plaats en het voldeed daar keurig aan. Ik zou willen dat - het team van - Alice altijd zo gehoorzaam was.
Terugkijkend op het seizoen brengt toch wat gemengde gevoelens boven. Kampenion mocht twee titels begroeten - team 3 in de 1e klasse en team 8 in de 4e klasse - en moest twee degradaties accepteren: team 2 vanuit de Hoofdklasse en team 7 vanuit de 2e klasse. En natuurlijk speelt de nipt misgelopen promotie naar de landelijke 3e divisie van team 1 een rol. Toch overheerst uiteindelijk het positivisme. Als ik kijk naar het potentieel van de vereniging, dan constateer ik de (nabije) toekomst er rooskleurig uitziet:
- die promotie naar de 3e divisie komt er wel
- het niveau van de spelers - en daarmee van de teams - neemt nog steeds toe
- verder gaat wel kwalitatief als kwalitatief prima met de jeugdafdeling van de vereniging
Daar mogen we - nee moeten we - tevreden over zijn!
Met (voorlopig) 3 uit 10 scoor ik 30% met mijn prognoses. Dat houdt niet over. Geen best seizoen dus voor mij persoonlijk! Maar mogelijk dat team 6 die score nog iets kan dan verbeteren!
Dit was mijn voorlaatste bijdrage van het seizoen. Volgend weekend meld ik mij nog eenmaal met een kort verslag van de laatste competitiewedstrijd van team 5 tegen Olst 2. Wellicht weet team 5 dat positieve gevoel nog wat te versterken!
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wedstrijdsecretaris