In week 6 stond al weer de derde speelronde op het programma. Dat programma bevatte een aantal interessante ontmoetingen. Zo speelden de teams 1, 2, 6 en 7 belangrijke wedstrijden ‘bovenin’ en de teams 3, 4, 5 en 8 ‘onderin’. De resultaten waren wisselend. Ik neem de wedstrijden weer met je door.
Hoofdklasse: Trias 1 - Kampenion 1
Op zaterdag 13 februari speelde team 1 al de topper tegen Trias 1, dat ik op voorhand als grootste concurrent voor de titel inschatte. Beide teams troffen in de eerste twee wedstrijden met DTV ’84 1 en Effekt ’74 1 dezelfde tegenstanders. Team 1 pakte in die wedstrijden 4 punten meer dan Trias 1. Een indicatie wellicht?
Gert-Jan de Lange, Ton Ringenier en Ivan Hollander namen het op tegen Bart van der Zanden, Rik de Boer en Roy van Bedaf.
In de openingspartij trof Gert-Jan kopman Bart. Niet geheel onverwacht werd het een spannende partij. Na vier games stond het 2 - 2, zij het dat GJ de games eenvoudiger won dan Bart. Voor wat dat waard is. De beslissende game was spannend en het was uiteindelijk GJ die de game met 9 - 11 naar zich toetrok. Hij sloeg daarmee een bonuspunt voor zijn team binnen, want Bart verliest niet vaak tegen teams van Kampenion: 0 - 1.
Ton nam het vervolgens op tegen Rik die - als ik het wel heb - met korte noppen op de backhand speelt. Ton heeft wel eens van Rik verloren, maar toonde zich de sterkste in de laatste ontmoetingen. Deze avond was dat opnieuw het geval; Ton won vrij overtuigend in drie games: 0 - 2.
Ivan kruiste daarna de batjes met Roy. Na twee games stond het 1 - 1, maar in de 3e game nam Ivan afstand. De 4e game daarentegen was spannend. Ivan won die nipt met 10 - 12 en wist daarmee de voorsprong te vergroten: 0 - 3.
In het dubbel speelden Gert-Jan en Ivan tegen Bart en Roy. De Kampenaren leken - wellicht mede met de voorsprong ‘in de rug’ - de partij snel te beslissen, want zij wonnen de 1e en 2e game overtuigend. Daarna stokte het echter. De 3e game ging al even overtuigend naar Bart en Roy. De 4e game was voor het eerst spannend. Bart en Roy trokken die met 11 - 9 naar zich toe. Dus moest een beslissende 5e game worden gespeeld. Die leek veel op de 4e, want de game ging met dezelfde cijfers naar Trias 1: 1 - 3.
Gert-Jan moest daarna aantreden tegen Rik, een tegenstander die hem minder ligt dan Bart. Rik slaagde er al vaker in om GJ niet in zijn spel te laten komen en dat gebeurde nu opnieuw. Rik boekte een knappe 3 - 1 zege: 2 - 3.
Het was toen de beurt aan Ivan en Bart. Ivan heeft - net als GJ - wel eens van Bart gewonnen. Hij kan dat herhalen, maar dan moet alles kloppen. Vandaag zat een zege voor Ivan er niet in. Bart schoot uit de startblokken en won de 1e game ruim. Daarna bleef Ivan wel meer in de buurt, maar helaas niet meer dan dat. Bart won ook de 2e en 3e game: 3 - 3. Zo was de 0 - 3 voorsprong verdwenen als sneeuw in de maartzon.
Ton moest proberen zijn team weer op voorsprong te zetten. Dat moest dan gebeuren tegen Roy, een tegenstander waar Ton meestal wel van wint. Maar wat zegt dat? Na twee games stond het 1 - 1. Ook daarna was er niet veel krachtsverschil. Toch was het Ton die de 3e en 4e game met nipt verschil wist te winnen: 3 - 4.
In de achtste partij ondervond ook Ivan de kracht van Rik. Ook hier stond het 1 - 1 na twee games. Maar hier was het de speler van Trias die de 3e en 4e game nipt wist te winnen en zijn team weer langszij bracht: 4 - 4.
Het was zaak om in ieder geval één van de laatste twee partijen te winnen om zo Trias op afstand te houden.
Eerst was het aan Gert-Jan om te proberen tegen Roy het belangrijke 5e punt binnen te halen. Twee games had hij het lastig; het stond toen 1 - 1. Daarna wist GJ echter door te drukken en won hij de 3e en 4e game met ruime cijfers: 4 - 5.
In de laatste partij was het aan Ton om de krachten te meten met Bart, een tegenstander die Ton niet ligt en het is dan ook al enige tijd geleden dat Ton Bart wist te verslaan. Ton, enigszins gehinderd door een wat pijnlijke heup, begon goed aan de wedstrijd. Die pijnlijke heup was wellicht de sleutel tot succes, want Ton koos ervoor om ‘te blijven staan’. Daardoor raakte hij niet uit balans na zijn lange forehand slagen en was hij vaak op tijd voor de volgende bal. Hij vertrouwde (terecht) deels op zijn blok en het resultaat was dat Bart ‘er nauwelijks langs kwam’. Ton won de 1e en 2e game met 7 - 11 en trok de 3e game met 9 - 11 naar zich toe: 4 - 6.
Team 1 herstelde zich al met al knap van de comeback van Trias 1 (van 0 - 3 naar 3 - 3) en boekte uiteindelijke een keurige 4 - 6 zege ‘in het hol van de leeuw’. Het vergroot de voorsprong op Trias daarmee tot 6 punten. Trias 1 moet nu zelfs TT Zwolle 2 nipt voor zich dulden.
De kracht van team 1 is dat de spelers elkaar qua sterkte niet veel ontlopen. Tegen minder sterke tegenstanders resulteert dat vaak in (heel) ruime zeges. En tegen sterke(re) tegenstanders loop je je niet zo snel tegen een (ruime) nederlaag aan, omdat het niet zo snel gebeurt dat allen ‘niet thuis geven’. Ditmaal was Ton de grote man; hij bleef knap ongeslagen.
Net als de afgelopen seizoenen staat team 1 bovenaan in de Hoofdklasse. Het verschil met die afgelopen seizoenen is echter dat team 1 nu al een gaatje heeft geslagen waarbij het ook al tegen de grootste concurrent heeft gespeeld. Dat was in de afgelopen twee seizoenen anders.
Scores:
Ton 3, Gert-Jan 2 en Ivan 1.
Promotieklasse: Blauw-Wit 3 - Kampenion 2
Team 2 is de competitie vrij aardig gestart. Het vindt zichzelf na twee wedstrijden bovenin terug, maar dat is niet onverwacht. In de derde wedstrijd ging het op bezoek bij Blauw-Wit 3 dat de competitie zelfs nog beter begonnen is.
Robin Lieftink, Jordy ten Have en Gertjan Wessels bonden de sportieve strijd aan met Eric Beld, Robert Kole en Ton Nitert.
De gastheren kwamen beter uit de startblokken. Of misschien moet ik zeggen: de gastheren profiteerden hier en daar van de ‘wegzakkers’ van de Kampenionners. Zowel Robin (tegen Eric) als Jordy (tegen Robert) verspeelden de nodige gamepunten en moesten mede daardoor de zege aan de tegenstander laten. Voeg daarbij dat Gertjan weinig kansen had tegen Ton en dat het dubbel in vijven naar Blauw-Wit ging - onder meer door een wereldbal van Eric Beld (het zij hem gegund) - en de 4 - 0 achterstand is vrij snel verklaard.
Daarna ging het niet veel beter. Robin versloeg weliswaar keurig de sterke Robert in vieren, maar daartegenover stonden weer verliespartijen van Gertjan tegen Eric en Jordy tegen Ton. Na zeven partijen stonden de Almeloërs dus op een comfortabele 6 - 1 voorsprong.
In de laatste drie partijen wist team 2 nog wat terug te doen. Dat lukte nog niet in partij acht, want Gertjan verloor nipt in vijven van Robert. Daarna had Robin - in tegenstelling tot zijn teamgenoten - beter het oog in het spel en materiaal van Ton. Hij won in drie nipte games. Jordy tenslotte bepaalde de eindstand op 7 - 3 door Eric - ook al in drie games - te verslaan.
De nederlaag is verdiend, maar zij viel ietwat te hoog uit. Vermoedelijk heeft dat enigszins met de instelling te maken. Als je tegen Blauw-Wit 3 in deze samenstelling speelt, dan weet je dat je te maken krijgt met drie ‘materiaalspelers’ die ook nog eens door de wol geverfd zijn. Je maakt het jezelf dan bepaald niet gemakkelijker als je richting Almelo rijdt met het idee van ‘pffff, een uur in de auto om tegen drie materiaalspelers te spelen’. Nee, je moet tot in de tenen gemotiveerd zijn en er ‘vol op klappen’. En Robin, Jordy en Gertjan zijn zo onderhand op een leeftijd gekomen dat zij dat moeten weten.
Overigens wil ik de tegenstanders op geen enkele wijze in diskrediet brengen. Met ‘materiaalspelers’ heb ik het puur over de rubbers waarmee zij spelen. Eric, Robert, Ton en ook de niet in actie gekomen Marc zijn toffe gasten!
Scores:
Robin 2 en Jordy 1; Gertjan 0
Promotieklasse: Kampenion 3 - Entac 3
Team 3 startte de competitie met een ‘zeperd’ tegen DE titelkandidaat: Blauw-Wit 2. Daarna volgde het herstel tegen concurrent Thibats 1: 5 - 5. Vrijdagavond kwam met Entac 3 een andere concurrent op bezoek. Voor beide teams een belangrijke wedstrijd.
Gerben Wolterink, Bas de Vries en Bertin Bos namen het op tegen Dennis Ticheler, Erik Claus en Joel Kruit. De opstelling van de gasten uit Enschedé leek mogelijkheden te bieden.
Na het dubbel stond het 2 - 2. In de openingspartij moest Gerben zijn meerdere erkennen in Dennis. Gerben speelt met de nodige backspin, maar tegenstander Dennis ‘kan er ook wat van’. Gerben won nog wel de 1e game, maar was in de 2e en 3e game kansloos. De 4e ging met klein verschil naar Dennis. Bas speelde hierna een solide partij tegen Erik en kwam eigenlijk geen moment in de problemen; hij won ‘in straight games’. Ook Bertin speelde hierna een goede partij tegen Joel. Hij moest weliswaar één game nipt afstaan, maar won er drie met ruime cijfers.
In het dubbel namen Bas en Bertin het op tegen Dennis en Erik. B&B speelden voor het eerst samen en moesten duidelijk nog aan elkaar wennen. De gasten trokken met 1 - 3 aan het langste eind. Het dubbel B&B kan nog duidelijk groeien. Het was nog teveel Bed en te weinig Breakfast,
Team 3 trok vervolgens de drie partijen na het dubbel naar zich toe. Bas had opvallend weinig moeite om Dennis te verslaan. Waar Gerben het gevoel had tegen Dennis een marathon te lopen, daar kreeg Bas meer associaties met de 200 meter sprint. In de eerste twee games stond Bas zijn tegenstander in totaal (!) slechts 3 punten toe. Dat het dan moeilijk is om de concentratie vast te houden, bewees Bas in de 3e game; die ging namelijk naar Dennis. In de 4e game was Bas weer bij de les. Gerben versloeg daarna Joel eenvoudig in drie games, terwijl Bertin ook de betere was in zijn partij tegen Erik. Ook hij won ‘in straight games’.
Van de laatste drie partijen wist team 3 er nog twee te winnen. Bas won kinderlijk eenvoudig van Joel, want driemaal met ruime cijfers. Daarna speelden Bertin en Dennis de mooiste partij van de avond. Het werd ook de enige partij die over de volle vijf games ging. De verschillen waren klein, ook in de beslissende game. Uiteindelijk maakte Bertin net wat teveel fouten, die overigens ook werden afgedwongen door Dennis. Laatstgenoemde won de beslissende game met 8 - 11. In de laatste partij van de avond had Gerben het toch nog lastig tegen Erik. De 1e game won hij met ruime cijfers, maar de 2e ging nipt naar Erik. Toen Gerben de 3e game met klein verschil wist te winnen (12 - 10), was het pleit beslecht. Hij won de 4e game overtuigend.
Team 3 boekte daarmee een nuttige 7 - 3 zege op concurrent Entac 3. Het profiteerde vrij aardig van het feit dat de bezoekers niet in de sterkste opstelling verschenen. Ditmaal was Bas de grote man aan Kamper kant. Hij won zijn drie partijen kinderlijk eenvoudig. Positief is verder dat het hele team punten pakt.
Scores:
Bas 3, Bertin 2 en Gerben 2
1e klasse: NTC Leogang 1 - Kampenion 4
Team 4 kent - mede door het programma - een moeizame start. Als je in de openingswedstrijd met Vined 1 de degradant uit de Promotieklasse treft en in de tweede wedstrijd het versterkte De Veluwe 2, dan mag je daarvan spreken. Slechts 4 punten leverden die beide wedstrijden in totaal op.
Het wordt dan ook zaak om punten te gaan pakken. Te beginnen met de wedstrijd bij NTC Leogang 1. Dan treft het niet dat door verschillende oorzaken Guido (werk) en Jackie (ziek) niet kunnen spelen. Gelukkig was Wim Tillema (team 5) bereid om in te vallen. Samen met Dick Hoekman en Nick Kuipers nam hij het op tegen Koos Dorst, Rin van Dijk en - jawel - invaller Johan Wiebenga (team 2). Wat dat betreft trof team 4 het wel, want kopman Bjorn Vrugt bleek ook afwezig.
Na het dubbel stond team 4 op een 1 - 3 voorsprong. In de openingspartij had Dick goed het oog in de (zijspin)service van de linkshandige Koos. En als dat het geval is, speel je veel gemakkelijker tegen deze tegenstander. Dick won vrij eenvoudig in drie games. Nick en Rin maakten er daarna een spannende partij van. Na vier games stond het (dus) 2 - 2. De heren konden er in de 5e game geen genoeg van krijgen, want pas bij 18 - 16 stond de winnaar vast in de persoon van Rin. In de partij tussen de beide invallers versloeg Wim tegenstander Johan ‘in straight games’.
In het dubbel waren Dick en Nick te sterk voor - ik meen - Johan en Rin.
De drie partijen na het dubbel gingen alle naar team 4. Dick bleek te sterk voor Rin en hoefde zelfs geen game af te staan. Dick pakt de service van Rin direct aan en bepaalt dan het ritme in plaats van omgekeerd. Daarna maakten Wim en Koos er een lange partij van die pas in de 5e game moest worden beslist. Wim trok die met 8 - 11 naar zich toe. Vervolgens versloeg Nick tegenstander Johan in drie (vrij) nipte games.
Van de laatste drie partijen ging er nog slechts één naar team 4. Eerst bleek Rin net wat taaier dan Wim. Wim nam weliswaar een 1 - 2 voorsprong in games, maar Rin is pas verslagen als de laatste bal is geslagen. Rin won de 4e en 5e game en daarmee de partij. Dick was hierna niet helemaal bij de les in zijn partij tegen Johan. Johan brengt vanuit de 2e of 3e positie veel ballen - vaak hoog - terug en dergelijke tegenstanders kom je niet al te vaak tegen. Dick ontvangt de ballen het liefst met backspin laag over het net, zodat hij zijn topspin opening in stelling kan brengen. Hij kwam nog wel knap terug van een 2 - 0 achterstand, maar zag tegenstander Johan in de beslissende game met 12 - 10 aan het langste eind trekken. In de laatste partij van de avond zorgden Koos en Nick ook al voor een vijfpitter. De eerste drie games werden ruim gewonnen door achtereenvolgens Koos, Nick en Koos. Nick sleepte de 4e game er met 9 - 11 uit en wist daarna in de beslissende game het verschil te maken.
Team 4 boekte dus een even nuttige als noodzakelijk 3 - 7 zege op NTC Leogang 1. De zege had zelfs nog wat hoger kunnen (moeten?) uitvallen. Het verloor drie van de vijf vijfpitters waarvan twee ‘in de verlenging’. Hoe dan ook, team 4 doet weer mee!
Scores:
Dick 2, Nick 2, Wim 2 en dubbel 1
1e klasse: Kampenion 5 - TT Zwolle 5
Ook team 5 heeft het moeilijk in de 1e klasse. Wist het de openingswedstrijd tegen mededebutant De Toekomst 4 nog nipt te winnen, vorige week verloor het met maximale cijfers bij Smash ’70 2. Ook voor team 5 is het dus zaak om punten te gaan pakken.
Afgelopen vrijdag kwam TT Zwolle 5 op bezoek, een tegenstander waartegen mogelijkheden lagen. Maar dat is theorie. Het gaat uiteraard om de praktijk. Simon van der Woude, Sebastian Holzapfel en Hans de Vries namen het op tegen Marc Noorda, Hans Speek en Wessel Kamer.
De eerste drie enkelpartijen gingen alle in vier games naar de gasten. Over het algemeen waren de verschillen niet groot, maar op de beslissende momenten deden de bezoekers de juiste dingen. Dan zag je terug dat zij al langer op dit niveau (of hoger) spelen. Simon was in de 1e game kansloos tegen Marc, maar herpakte zich vervolgens prima. Marc was echter net wat beter. Sebastian won knap de 1e game van Hans, maar zag daarna Hans drie games op rij winnen. De Kamper Hans moest zich vervolgens in vier games gewonnen geven tegen Wessel, een speler die niet altijd naar ‘logische’ oplossingen zoekt en daarmee meestal zijn tegenstander (en soms zichzelf) weet te verrassen. Wessel was in vier games te sterk.
Het dubbel ging ook al over vier games, maar ditmaal bleven Sebastian en Simon aan de goede kant van de score. Zij versloegen Hans en Wessel.
Na het dubbel had Sebastian geen kans tegen Marc. Marc is er een tijdje ‘tussenuit geweest’, maar dat hoeft niet altijd een nadeel te zijn. Zeker op dit niveau ‘kun je hem om een boodschap sturen’. Marc won eenvoudig in drieën. Simon had hierna ook geen vat op het spel van Wessel. Als Wessel zijn hoofd erbij weet te houden (letterlijk en figuurlijk), is hij lastig te verslaan. Als hij dit aspect onder de knie weet te krijgen, is de 1e klasse niet het eindstation. Wessels won in vieren. In de zevende partij nam de Kamper Hans (de Vries) het op tegen de Zwolse Hans (Speek). Vandaar dat ik beiden maar even met de achternaam noem. Speek nam een 0 - 1 en 1 - 2 voorsprong, maar De Vries had het beste voor het laatst bewaard. Hij won de 4e game met ruim verschil en was in de beslissende game net wat beter: 11 - 8. Zo stond het 2 - 5.
In de achtste partij kwam Sebastian tegen Wessel knap van een 0 - 2 achterstand terug tot 2 - 2. Maar waar je mogelijk dacht dat Sebastian zou kunnen doordrukken, daar wist Wessel in de beslissende game het verschil te maken: 5 - 11. Hans en Marc maakten er vervolgens een boeiende partij van. De 1e en 2e game gingen - helaas voor Hans en team 5 - met nipt verschil naar Marc. De 3e game was duidelijk voor Hans, maar de 4e weer voor Marc. In de laatste partij van de avond verloor Simon in vier nipte games - want telkens 2 punten verschil - van Hans. Er had dan ook duidelijk meer in gezeten. In de 4e game miste Simon op 9 - 9 twee backhand openingen die hij normaal gesproken blind raak slaat. De volgende keer dan misschien maar de ogen dicht doen?
Zo leed team 5 een ruime 2 - 8 nederlaag tegen TT Zwolle 5 en op die nederlaag valt eigenlijk niets af te dingen. Ik schreef het hiervoor al, de Zwollenaren speelden geroutineerder. Weliswaar hebben de Kamper Hans en Simon ook al eerder 1e klas (of hoger) gespeeld, maar dat is langer geleden. Na drie wedstrijden is al duidelijk geworden dat handhaving een heel moeilijk karwei wordt.
Scores:
Hans 1 en dubbel 1; Sebastian 0 en Simon 0
2e klasse: Kampenion 6 - Dronten ’74 1
Team 6 is de competitie prima gestart. Als je 16 punten hebt behaald uit twee wedstrijden tegen sterke tegenstanders - Smash ’70 3 en Emmeloord 2 - dan is dat de enig juiste conclusie. Afgelopen vrijdag kwam met titelkandidaat Dronten ’74 1 opnieuw een sterke tegenstander naar Kampen. Zou team 6 die wedstrijd ook zonder kleerscheuren doorkomen?
Gerard Palland, Danny Bruins en Jan Ringenier bonden de sportieve strijd aan met Veronica van Eeden, Julian van Egmond en Onno Huisman.
Zoals wel vaker - zij spelen ongeveer ‘voor het 23ste opeenvolgende seizoen’ tegen elkaar - maakten beide teams er een mooie wedstrijd van. Vooraf waren de Kampenaren er niet helemaal gerust op. Bij de gasten had namelijk (Kampenaar) Julian van Egmond de plaats ingenomen van Ron Dorst en Rick Holwerda, waardoor het team er nog wat sterker op is geworden.
In de openingspartij maakten Gerard en Veronica er direct al een mooie wedstrijd van. Gerard wist zijn forehand regelmatig in stelling te brengen en won de 1e game overtuigend. Daarna ging Veronica actiever spelen waardoor Gerards forehand minder vaak doorkwam. Veronica won de 2e en 3e game. Daarna varieerde Gerard meer met zijn forehand aanval en moest Veronica in de 4e game het antwoord schuldig blijven. De beslissende game was spannend. Op 7 - 7 kreeg Gerard twee ‘k-ballen’ tegen. Waar ondergetekende op zo’n moment zou zijn gaan discuswerpen met het batje, daar bleef Gerard rustig om vervolgens geen punt meer af te staan. Danny was daarna net wat completer dan Julian. Beiden hebben een ‘aardige’ forehand, maar Danny is minder kwetsbaar op de backhand. Hij won dan ook ‘in straight games’. Jan was daarna tegen kopman Onno twee games duidelijk de mindere, maar won de 3e game verrassend eenvoudig. In de 4e game stond Onno er echter weer. Hij liep snel uit naar een grote voorsprong en won de game - en daarmee de partij - kinderlijk eenvoudig.
In het dubbel namen Danny en Gerard via 13 - 11 en 14 - 12 een 2 - 0 voorsprong tegen Onno en Veronica. Laatstgenoemden sleepten de 3e game er met 9 - 11 uit en bleken in de 4e game duidelijk beter: 3 - 11. In de beslissende game kon het lang beide kanten op. Helaas maakte Danny - die in het dubbel niet zijn niveau haalde - toen wat foutjes waardoor de gasten de game en de partij nog naar zich wisten toe te trekken: 8 - 11. Zo stond het weer gelijk: 2 - 2.
Na het dubbel wist Danny de muur Veronica niet af te breken. Danny speelde bepaald aanvallend, maar daar houdt Veronica wel van. Zij gebruikt dan de snelheid van de tegenstander en countert er lustig op los. Veronica won dan ook (te) eenvoudig in drie games. Het was toen de beurt aan Gerard en Onno. Beiden beschikken over een forehand ‘om U tegen te zeggen’. Gerard maakte ditmaal net wat teveel fouten om het Onno heel moeilijk te kunnen maken. Hij kwam nog wel van 0 - 2 tot 1 - 2 terug, maar zag de 4e game weer nipt naar Onno gaan die over het geheel genomen verdiend won. Zo stond het dus ‘ineens’ 2 - 4 nadat de Kampenaren met 2 - 0 hadden voorgestaan. En dus lag er enige druk op de partij van Jan tegen Julian. De laatste ontmoetingen gingen meestal in vijven naar Julian en daar had Jan lering uit getrokken. Hij hield Julian grotendeels op diens mindere backhand en dat bleek deze avond succesvol. Mogelijk mede omdat Julian niet helemaal fit was. Hoe dan ook. Jan won ‘in straight games’.
Danny was na zijn verloren partij tegen Veronica wel gaan zitten, maar niet bij de pakken neer. Tegen kopman speelde hij zijn beste partij van de avond. Met gevarieerd aanvallend spel liet hij Onno niet in diens favoriete spelletje - over ongeveer driekwart van de tafel de forehand in stelling brengen - komen. In de 1e game liet Danny Onno in het zicht van de haven nog ontsnappen (9 - 11), maar daarna kwam hij niet meer in de problemen en won hij heel overtuigend drie game op rij. Een heel knappe overwinning. Hij pakte daarmee voor zijn team een belangrijk bonuspuntje. Jan nam het daarna op tegen Veronica. Hij won de 1e game ruim en maakte daarna de fout door iets te aanvallend te willen spelen. Hij speelde Veronica daarmee in de kaart - of Jan maakte een fout of Veronica counterde knap - en verloor drie games op rij met telkens 2 punten verschil. In de laatste partij van de avond was Gerard tegen Julian lange tijd niet in goede doen. Hij verloor de 1e game ruim (5 - 11) en stond ook in de 2e game ruim achter. Toch wist hij zich nog te herstellen en verzorgde een act waar Houdini jaloers op zou zijn geweest. Niettemin stond Julian er weer in de 3e game: 7 - 11. Door zijn tegenstander meer op diens backhand te houden en regelmatig zijn forehand in stelling te brengen wist Gerard de partij alsnog te kantelen: 11 - 7 en 11 - 7.
Zo hielden team 6 en Dronten ’74 1 elkaar met 5 - 5 in evenwicht. Die uitslag geeft de verhoudingen van die avond ook wel goed weer. Aan Dronter kant was (Kampenaar) Julian niet 100% fit en daarvan profiteerden de andere Kampenaren optimaal, al zullen we natuurlijk nooit weten of Julian anders wel (tenminste) een partij zou hebben gewonnen. Feit is in ieder geval dat Danny, Gerard en Jan momenteel aardig in vorm zijn en in reserve Thomas over een sterke speler 'achter de hand' beschikken. Team 6 handhaaft zich door de puntendeling keurig aan kop.
Scores:
Danny 2, Gerard 2 en Jan 1
3e klasse: Heino 5 - Kampenion 7
Net als team 6 is ook team 7 voortvarend aan de competitie begonnen. Met 15 punten uit twee wedstrijden staat het ‘doodleuk’ aan kop. Afgelopen vrijdag mocht het die koppositie verdedigen tegen ‘runner up’ Heino 5.
Theo Hogenhorst, Harm Bosman en Arie Hup moesten proberen Stef Veldman, Natascha Godeschalk en Ep van Faassen op afstand te houden.
Na het dubbel stond team 7 met 1 - 3 aan de goede kant van de score. In de openingspartij had Theo het - met name in de 1e en 3e game - bepaald niet gemakkelijk tegen Stef, maar uiteindelijk won Theo wel in drie games. Harm moest het daarna afleggen tegen Natascha die - enigszins verrassend - in vier games won. Arie zag daarna tegenstander Ep een 2 - 0 voorsprong nemen, maar Arie heeft wel vaker ‘met dit bijltje gehakt’. Dat mag je een understatement noemen, want Arie tafeltennist inmiddels zo’n 144 jaar. Hij wist de partij knap te doen kantelen en won drie games op rij.
Harm en Theo spelen dit seizoen tot dusver de meest vreemde dubbelpartijen en de partij tegen Natascha en Stef vormde daarop geen uitzondering. Wat te zeggen van de gamestanden 11 - 9, 2 - 11, 4 - 11 en 11 - 3? Ook de beslissende game liet weer een ruim verschil zien en wel in het voordeel van Harm en Theo: 2 - 11.
Drie partijen later stond het zelfs 1 - 6. Eerst had Theo geen moeite om af te rekenen met Natascha. Hij gaf haar geen enkele kans en won eenvoudig ‘in straight games’. Arie gebruikte hierna tegen Stef zijn noppen slim en won ook al in drie games. Harm zag vervolgens tegenstander Ep (opnieuw) een 2 - 0 voorsprong nemen. Ep deed dat eerder al tegen Arie. Maar ook nu wist hij die voorsprong niet te verzilveren. Harm sleepte de 3e game er met 9 - 11 uit en was in de 4e en 5e game duidelijk de betere.
Van de laatste drie partijen wist team 7 er nog twee te winnen. Eerst moest Arie - enigszins verrassend - zijn meerdere erkennen in Natascha die als een Russische ‘Bondgirl’ genadeloos toesloeg. Zij won knap in vier games. Theo was daarna in vier games net wat beter / vaster dan tegenstander Ep: 9 - 11, 7 - 11, 11 - 6 en 9 - 11. In de laatste partij van de avond wist Harm tegen Stef de 1e en 2e game met nipt verschil te winnen (11 - 13 en 9 - 11). Daarmee was het verzet van Stef vrijwel gebroken, want in de 3e game nam Harm afstand: 5 - 11.
Zo boekte koploper team 7 een ‘belachelijk ruime’ 2 - 8 zege op nummer 2 Heino 5. Het heeft nu een voorsprong van 6 punten op de nieuwe nummer 2: Smash ’70 7. Dat team schat ik overigens hoger in dan Heino 5. Grote man aan Kamper kant was Theo die eenvoudig ongeslagen bleef.
Scores:
Theo 3, Arie 2, Harm 2 en dubbel 1
3e klasse: Harderwijk 2 - Kampenion 8
Team 8 heeft het moeilijk in een andere poule van de 3e klasse, maar dat is begrijpelijk. Waar de spelers van team 7 met elkaar 524 jaar ervaring hebben op (tenminste) dit niveau, daar hebben bij team 8 alleen Hans van de Berg en Danny Visscher die ervaring. Beide spelen echter niet of nauwelijks mee. Voor Robbert Dalsem, Jomar Schilder, Martijn Haanappel en Roelard Bos is het allemaal nieuw.
Vrijdagavond speelde team 8 de belangrijke uitwedstrijd tegen Harderwijk 2. Dat team had vooraf namelijk 3 punten minder dan team 8. Dan treft het natuurlijk niet dat van het zesmansteam liefst vier spelers niet beschikbaar zijn. Zo moesten Jomar en Robbert met invaller Rense Beimers (team 10) op pad. Pieter Berkelaar, Henk Vlieger en Mustaffa Montasser waren de tegenstanders. Dat team heeft (wel) de nodige ervaring op dit niveau.
Na het dubbel stond het keurig 2 - 2. In de openingspartij kwam Robbert net ietsje tekort tegen Pieter die te taai bleek. Robbert verloor in vijven. Jomar bleek daarna verrassend in vier games te sterk voor Henk. Beiden moeten het vooral hebben van de sterke forehand, maar waar Henk meer spint daar slaat Jomar vlakker. Kennelijk was dat in zijn voordeel. Rense verloor daarna in drie games van Mustaffa, maar dat is geen schande.
Het dubbel werd de spannendste partij van de avond. Wat te zeggen van 10 - 12, 9 - 11, 11 - 9 en 11 - 8? De hoofdrolspelers waren Jomar en Robbert aan Kamper en Henk en Pieter en Harderwijker kant. Ook de beslissende game was spannend en die ging met 11 - 13 naar Jomar en Robbert. Heel knap.
Drie partijen later stond het 5 - 2. Robbert was drie games (tenminste) gelijkwaardig aan Henk, maar stond toen wel met 2 - 1 achter. Henk maakte in de 4e game het verschil. Rense bood vervolgens Pieter prima partij. Hij verloor weliswaar in drie games, maar de 1e en de 3e met slechts twee punten verschil. Jomar speelde hierna een sterke partij tegen Mustaffa, maar moest zich uiteindelijk toch in vier games gewonnen geven.
Ook de laatste drie partijen gingen voor team 8 verloren. Rense was - zoals mocht worden verwacht - niet opgewassen tegen Henk. Net als Jomar speelde ook Robbert sterk tegen Mustaffa, maar ook nu trok de tegenstander in vier games aan het langste eind. Jomar was in de laatste partij tegen Pieter niet meer in staat het niveau van zijn eerste twee partijen te halen. Hij verloor ‘in straight games’.
Zo leed team 8 een ruime 8 - 2 nederlaag tegen Harderwijk 2 dat nu dus drie punten voor staat. Ik vermoed dat de ervaring van de Harderwijkers van grote invloed is geweest.
Scores:
Jomar 1 en dubbel 1; Rense 0 en Robbert 0
4e klasse: De Spinners 3 - Kampenion 9
Team 9 liet een nipte 4 - 6 zege bij Swift (D) 10 volgen door een ruime 2 - 8 nederlaag thuis tegen Zwartsluis 3. Dus is het toch weer oppassen geblazen voor het team. Afgelopen woensdag ging het in Emst op bezoek bij De Spinners 3.
Gerard Wessels, Henny Boxman en - de nog niet fitte - Jeroen Heldoorn bonden de sportieve strijd aan met Aart van Amersfoort, Teun de Graaf en Hein Kers.
Na het dubbel stond team 9 op een 3 - 1 achterstand. Gerard verloor in vier games van Aart, waarna Henny evenveel games nodig had om Teun te verslaan. Jeroen speelde een goede partij tegen Hein, maar kwam in vier games net te kort.
In het dubbel legden Gerard en Jeroen het ook al in vier games af tegen Aart en Teun.
De drie partijen na het dubbel gingen alle naar De Spinners 3. Gerard verloor - opnieuw in vier games - van Teun, terwijl Jeroen ‘in straight games’ verloor van Aart. Henny moest vervolgens in drie games zijn meerdere erkennen in Hein.
Toen Jeroen in de achtste partij ook nog eens in drie games van Teun verloor, leek team 9 op een zeperd af te stevenen. Gelukkig wisten Gerard en Henny de nederlaag nog een wat draaglijker aanzien te geven. Gerard vocht tegen Hein voor wat hij waard was en dat bleek nog aardig wat te zijn. Hij kwam van een 1 - 0 en 1 - 2 achterstand terug en maakte in de 4e en 5e game het verschil. In de laatste partij van de avond versloeg Henny tegenstander Aart ‘in straight games’.
Team 9 leed dus een 7 - 3 nederlaag in Emst. Jammer was het dat Jeroen nog niet volledig hersteld was van een griepje. Maar moet je dan niet je energie sparen en het dubbel aan je voorbij laten gaan? Zeker nadat de eerste enkelpartij al de nodige inspanning vergde? Misschien wel. Team 9 staat inmiddels weer op een gedeeld laatste plaats en dat terwijl het de competitie zo aardig opende. Oppassen heren!
Scores:
Henny 2 en Gerard 1; Jeroen 0
5e klasse: Kampenion 10 - DTV ’84 7
Team 10 is na twee speelrondes ruim koploper in de 5e klasse C. Dat is netjes. Afgelopen vrijdag kwam DTV ’84 7 uit Dalfsen op bezoek. Team 10 bracht drie dames achter de tafel: Alice Ringenier, Alies Hendriks en Jantiene Knijnenberg. De afwezige Anne van der Haar vierde deze avond zijn verjaardag! Proficiat Anne! De gasten verschenen met Jan Verheijen, Bert Klarenbeek en Wilco Braam.
Na het dubbel stond team 10 op een 3 - 1 voorsprong. Alice kende weinig moeite met tegenstander Jan. Met de ‘eigen Jan’ heeft ze veel meer te stellen. Alice won simpel in drie games. Alies had het veel lastiger met Bert. Bert nam een 0 - 1 en 1 - 2 voorsprong, maar Alies trok de 4e game weer naar zich toe. In het begin van de beslissende game ging het nog gelijk op, maar daarna maakte Alies alsnog het verschil: 11 - 6. Jantiene speelde daarna drie goede en één mindere game tegen Wilco die in een rolstoel zit. Dat is even wennen; ik doel dan op het spelen tegen iemand in een rolstoel. Wilco won in vier games.
In het dubbel versloegen de dames Alice en Alies de heren Bert en Jan in vier games. De 1e game was nog voor de heren, maar daarna was het ‘ladies time’.
Drie partijen later stond het 5 - 2. Alies had ook niet al te veel moeite met Jan; ook zij hoefde geen game af te staan. Alice had het daarna zeker niet gemakkelijk tegen Wilco. Zij heeft wel ervaring met het spelen tegen iemand in een rolstoel ‘met dank aan Fadli en Fevzi Ozturk’. Zij won in drieën, maar de 1e en 3e game heel nipt. Jantiene leek daarna tegen Bert op de (eerste) zege af te stevenen. Met prima spel en met harde forehand slagen - ondergetekende is jaloers op die forehand - was zij drie games duidelijk de betere. Maar op het moment dat de zege begint te gloren, is het net of Jantiene dan schrikt en minder vrijuit gaat spelen. Ze verkrampte iets en daarvan profiteerde Bert in de 4e game: 9 - 11. Ook in de beslissende game had Jantiene winstkansen, maar helaas voor haar lukte het net niet: 8 - 11. Heel sneu!
Van de laatste drie partijen wist team 10 er nog slechts één te winnen. Eerst was Alies duidelijk de sterkste in haar partij tegen Wilco. Zij won driemaal met ruim verschil. Jantiene verloor vervolgens nipt de 1e game van Jan en daarna was de koek op. Niet verwonderlijk, want ook Jantiene is al geruime tijd grieperig (geweest). Op een gegeven moment is de brandstof op. In de laatste partij van de avond was Alice verrassend kansloos tegen Bert. Doorslaggevend was dat Bert wel aanviel en Alice vrijwel niet. Had overigens de man van Alice Bert geheten, dan had zij de partij vast gewonnen.
Team 10 boekte dus een kleine 6 - 4 zege op DTV ’84 7. Het blijft daarmee ruim op kop al is de stand wat vertekend omdat TT Zwolle 13 en Smash ’70 11 een wedstrijd minder speelde.
Grote ‘man’ aan Kamper kant was deze avond Alies. Nadat zij de ‘hangpartij’ tegen Bert wist te winnen, kwam zij verder niet meer in de problemen.
Scores:
Alies 3, Alice 2 en dubbel 1; Jantiene 0
De balans was dus nipt positief deze week: 5x winst, 1x gelijk en 4x verlies. Voorlopig (?) doen vier teams (1, 6, 7 en 10) bovenin mee en lijken de teams 4, 5, 8 en 9 te moeten oppassen. We blijven het volgen!
Komende week is er geen seniorencompetitie en dus heb ik het volgend weekend tijd over! Tot een volgende keer!
Jan Ringenier,
wedstrijdsecretaris