Vanwege een weekendje Siddeburen / Zuidbroek komt dit verslag wat later dan je gewend bent. Kwam er vorige week met team 1 slechts één team in actie, deze week ‘mochten alle teams opdraven’. Vier deden dat in een thuiswedstrijd en de overige zeven op ‘vreemde bodem’. De balans was met 5x winst, 1x gelijk en 5x verlies in evenwicht. We zijn nu halverwege het seizoen - team 1 is er zelfs al overheen - en dus is het een mooi moment om een tussenbalans op te maken. Dat wil ik dan ook met je doen.
3e divisie: Hilversum 3 - Kampenion 1
Team 1 presteert tot nu toe goed in de landelijke 3e divisie op een (ahum) uitglijder bij GTTC Groningen 1 na. Met een gemiddelde van bijna 5 punten draait het goed mee. Afgelopen zaterdag ging het op bezoek bij Hilversum 3 en dat team mogen we één van de concurrenten noemen in de strijd om handhaving. De andere concurrenten zijn HTC 2 en Spaarne 1.
Ivan Hollander, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier namen het op tegen Jan Dubelaar, Donald Hessing en Tjarko Bosma.
Omdat ik zelf niet aanwezig ben gewest, beperk ik mij tot de feiten van het wedstrijdformulier. En die feiten tonen aan dat het een spannende wedstrijd is geweest waarbij de teams af en toe ‘haasje-over’ speelden.
Na het dubbel stond het 2 - 2. Ivan won de openingspartij in vijf games van Jan waarbij hij pas in de beslissende game afstand wist te nemen. Mooi dat hij daarvoor de juiste game uitkoos. Gert-Jan moest zijn meerdere erkennen in de - naar later bleek - sterkste Hilversummer van deze zaterdag: Donald. Gert-Jan won nog wel de 1e game, maar daarna pakte Donald drie games op rij. Ton speelde vervolgens een wisselvallige partij tegen Tjarko. Na 1 - 0 werd het 1 - 2, maar helaas voor de Kampenaren wist Ton niet door te drukken. Tjarko won de 4e en 5e game overtuigend.
In het dubbel namen Gert-Jan en Ivan het op tegen Jan en Tjarko. De 1e game ging met nipte cijfers naar Hilversum en de 2e dito naar Kampen. In de 3e game namen GJ en Ivan afstand en zij wonnen die met ruime cijfers. In de 4e game was de spanning weer terug, maar het waren opnieuw GJ en Ivan die deze met nipte cijfers wisten te winnen, ondanks dat bij de gastheren Jan Dubelaar meedeed. Zo pakten Gert-Jan en Ivan opnieuw een heel belangrijk punt en stond het 2 - 2.
Drie partijen later stond het 3 - 4. Eerst ondervond ook Ivan de kracht van Donald. De Hilversummer won in drie games, al waren de verschillen klein. Ton herstelde zich van zijn nederlaag in zijn eerste partij en versloeg Jan vrij overtuigend ‘in straight games’. Gert-Jan verweerde zich daarna meer dan dapper tegen de lastig te bespelen Tjarko. Hij won de 1e en 2e game met klein verschil, maar zag Tjarko de 3e en 4e game winnen. Gelukkig wist GJ zich te herstellen van de ruime nederlaag in de 4e game (11 - 4), want in de beslissende game stond hij er weer. En hoe! Hij pakte die met 5 - 11.
Van de laatste drie partijen wist team 1 er nog slechts één te winnen. Ton moest net als Gert-Jan en Ivan zijn meerdere erkennen in Donald. Ton speelde zeker niet slecht, maar Donald was gewoon net wat beter en won in vieren. Ivan speelde een soortgelijke partij tegen Tjarko. Na vrijwel dezelfde gamestanden als in de partij van Ton tegen Donald, moest Ivan tegenstander Tjarko na vier games feliciteren. Ivan kennende heeft hij dat ook gedaan. In de laatste partij moest Gert-Jan proberen zijn team tegen Jan langszij te brengen. Hoewel het zeker niet eenvoudig ging, slaagde GJ daar wel in. Hij versloeg Jan in vier games.
Zo behaalde team 1 een zwaarbevochten maar nuttig gelijkspel bij Hilversum 3. Nuttig, want het houdt de tegenstander daarmee op afstand. Het was nu afwachten hoe de beide andere concurrenten het er hadden afgebracht. Welnu, Spaarne 1 verloor met 2 - 8 van GTTC Groningen 1 en HTC 2 wist koploper Appelscha knap 4 punten te ontfutselen. Niettemin mag team 1 zich in deze speelronde de winnaar noemen van de (vier) teams die op (hun tellen) moeten passen.
Scores:
Gert-Jan 2, Ivan 1, Ton 1 en dubbel 1
De tussenstand ‘halverwege’:
TTV Appelscha 1 5 - 34
GTTC Groningen 1 5 - 29
Kampenion 1 6 - 29
HTC 2 6 - 27
Hilversum 3 5 - 23
Spaarne 1 5 - 18
Zo je ziet staat team 1 er prima bij. Komende week komt het niet in actie, omdat het op vrijdag 14 oktober al de wedstrijd tegen HTC 2 van komende week heeft gespeeld. Het kan nu ‘rustig’ afwachten wat de uitslagen worden van GTTC Groningen - Hilversum 3 en Spaarne 1 - Appelscha 1. Normaal gesproken zal het voor de concurrenten Hilversum 3 en Spaarne 1 moeilijk zijn om heel veel punten te pakken. Maar goed, wedstrijden worden nog steeds achter de groene of blauwe tafel beslist. En zo hoort het ook!
Team 1 heeft komende week dus geen competitieverplichtingen. Ik heb geruchten gehoord als zijnde dat de heren een trainingsstage op grote hoogte hebben belegd: de torenflat aan de Wortmanstraat. Als warming-up wordt gekozen voor het vijfmaal op en neer lopen van de ’tig’ trappen. Een aantal kaderleden bewaakt de liften.
Hoofdklasse: DTV ’84 1 - Kampenion 2
Ook team 2 presteert dit seizoen als debutant vrij goed in de Hoofdklasse. Het staat 4e en hoeft niet direct te vrezen voor degradatie. Afgelopen vrijdag ging het in Dalfsen op bezoek bij DTV ’84 1 dat knap 2e stond.
Jordy ten Have, Gertjan Wessels en Robin Lieftink moesten zien af te rekenen met Yoran Tonnema, Rik Weijs en Jan Jaap Schipper.
Na het dubbel stond het 2 - 2. Jordy zette in de openingspartij ‘angstgegner’ Yoran overtuigend ‘in straight games’ aan de kant. Waar zo’n reünietoernooitje al niet goed voor is. Gertjan zag daarna tegenstander Rik knap terugkomen van een 0 - 2 achterstand, maar wist in de beslissende game toch weer het verschil te maken. Robin bood daarna Jan Jaap drie games prima tegenstand. Maar toen die 3e game met 14 - 12 naar Jan Jaap ging, was er sprake van een ‘Vorentscheidung’. Robin moest wat anders proberen, maar dat pakte niet goed uit: 11 - 3. In het dubbel moesten Jordy en Robin tegen Jan Jaap en Yoran even zoeken, want de 1e game ging ruim naar DTV ’84. Daarna was de strijd meer in balans, maar sloeg de weegschaal toch door in het voordeel van Jan Jaap en Yoran die in vier games wonnen.
Drie partijen later stond het 3 - 4. Waar Yoran (tot vanavond) een ‘angstgegner’ voor Jordy was, daar is Jordy dat eigenlijk voor Rik. We moeten ver terug in de tijd gaan voor een winstpartij van Rik. En het is frustrerend als het je tegenstander zo gemakkelijk lijkt af te gaan, terwijl hij - ook onder de wedstrijd - liever een biertje drinkt dan een AA-tje. Sorry voor de woordspeling! Ook nu kwam Jordy niet of nauwelijks in de problemen al moest hij de 3e game aan Rik laten. De partij tussen Robin en Yoran was een spannende. Over frustrerend ‘gesproken’, je moet er af en toe flauw van worden hoeveel ballen tegen Robin terugkomen. Zoveel dat je wel regelmatig een fout moet maken. Robin won uiteindelijk in vier games; drie van de vier games werden met het kleinst mogelijk verschil beslist. Wie had verwacht dat de partij tussen Gertjan en Jan Jaap over drie dagen zou gaan, kwam bedrogen uit. Ik had er serieus rekening mee gehouden dat het ‘schuifrecord’ dat op naam staat van Gertjan / Lars, aan gruzelementen geslagen zou worden. Maar nee! Jan Jaap won deze partij eenvoudig in drieën, waarvan tweemaal met ruime cijfers.
Robin had daarna weinig moeite om tegen Rik aan de goede kant van de score te blijven. ‘Tafeltennisrobot’ Robin bracht teveel ballen terug en kwam geen moment in de problemen. Jordy pakte daarna tegen Jan Jaap knap de 1e game, maar zag de 2e met ruime cijfers naar JJ gaan. De 3e en 4e game waren spannend en werden met minimaal verschil beslist. Helaas voor Jordy en team 2 wel in het voordeel van Jan Jaap. Maar Jordy kennende ligt hij daar niet wakker van. Het was toen aan Gertjan en Yoran om uit te maken of de wedstrijd onbeslist zou eindigen, of dat team 2 met de zege aan de haal zou gaan. Welnu, de partij was qua score vrijwel een kopie van die tussen Gertjan en Rik. Gertjan won de 1e en 2e game vrij ruim, maar zag Yoran langszij komen na tweemaal 11 - 8. In de beslissende game wist Gertjan alsnog het verschil te maken.
Team 2 boekte dus een keurige 4 - 6 zege in Dalfsen op DTV ’84 1. Volgens mij is dat de eerste keer dat dit is gebeurd. Het is dat Jan Jaap na een moeizame seizoensstart weer op dreef is, anders had de zege nog hoger kunnen uitvallen. Maar goed, een kniesoor die daar op let. Team 2 heeft in ieder geval gouden zaken gedaan met deze zege. Dat wordt uit onderstaande tussenstand wel duidelijk.
Scores:
Gertjan 2, Jordy 2 en Robin 2
De tussenstand halverwege:
Blauw-Wit 1 5 - 36
DTV '84 1 5 - 26
TT Zwolle 2 5 - 26
Kampenion 2 5 - 25
Swift (D) 1 5 - 19
De Brug 2 5 - 18
Team 2 draait prima mee. Blauw-Wit 1 is de aanstaand kampioen. Daar achter strijden DTV ’84 1, TT Zwolle 2 en Kampenion 2 om plaats 2 en lijken Swift (D) 1 en De Brug 2 te gaan uitmaken welk team degradeert. In het geval er meerdere teams uit de landelijke competitie terugkomen, degraderen beide.
As. vrijdag ontvangt team 2 met TT Zwolle 2 een concurrent in de strijd om plaats 2.
Promotieklasse: Kampenion 3 - Bosman/Wezep 1
Team 3 staat al vrijwel het hele seizoen in de buurt van de ‘gevarenzone’. Het had wel steeds twee teams onder zich, maar het wist daarbij dat het in de laatste wedstrijd nog tegen aanstaand kampioen Bosman/Wezep 1 moest spelen. En daartegen pak je normaal gesproken weinig punten, terwijl de concurrentie sowieso een minder zware tegenstander treffen.
Afgelopen vrijdag was het dus zover: de buren van Bosman/Wezep 1 kwamen op bezoek. Het spreekwoord ‘een goede buur is beter dan een verre vriend’ werd even uit het woordenboek geschrapt. Hoewel oktober niet de sprokkelmaand is, was het voor team 3 deze avond niettemin punten sprokkelen geblazen.
Gerben Wolterink, Bertin Bos en Thomas Niemeijer stonden voor die zware taak. Wiebren van de Schootbrugge, Julian Plette en Jeroen Rotman waren de tegenstanders. Het zal inmiddels bekend zijn dat Julian Plette ook in het 1e jeugdteam van Kampenion speelt en dat hij en Jeroen ook bij Kampenion trainen.
Het werd een wedstrijd waarin enkele dingen duidelijk werden of (nog eens) werden bevestigd:
- Jeroen en Julian zijn te sterk voor de Promotieklasse in de huidige competitie-opzet;
- Bosman/Wezep 1 wordt in speelronde 8 al kampioen;
- Thomas komt eraan;
- Bertin is helaas aan te zien dat hij niet meer traint;
- Gerben kan het - mits 100% fit - veel spelers lastig maken.
Na het dubbel stond het 1 - 3. In de openingspartij toonde Gerben zich vooral vaster dan Wiebren, maar dat komt uiteraard ook doordat Wiebren meer risico in zijn spel legt. Gerben bracht zoveel terug dat Wiebren wel ‘eens’ in de fout moest gaan. Verder kon hij de bal ook niet te hoog terug leggen, want dan strafte Gerben dat regelmatig af. Gerben won na drie spannende games. Bertin speelde tegen Julian zeker geen slechte partij, maar Julian toonde zich completer dan Bertin en won na drie vrij spannende games. Thomas kwam daarna tegen Jeroen heel knap terug van een 0 - 2 achterstand. Thomas speelt heel dwingend en daar had Jeroen het drie games (de 2e, 3e en 4e) lastig mee. In de beslissende game was Jeroen weer bij de les. Of hij wat anders ging spelen, weet ik niet - ik stond zelf ook te spelen - maar feit was dat de beslissende game met 4 - 11 naar Jeroen ging. Niettemin kan Thomas terugkijken op een prima partij.
In het dubbel namen Bertin en Gerben het op tegen Julian en Wiebren. In de 1e game gaven Bertin en Gerben een ruime voorsprong uit handen waarvan de gasten dankbaar profiteerden. Zij wonnen de 2e game ruim en sleepten de 3e game er met nipt verschil uit. Persoonlijk had ik de combinatie Gerben / Thomas of eventueel Bertin / Thomas meer kansen toegedicht. Gerben speelt immers met veel backspin, terwijl Bertin een vlakke slag heeft. Maar goed, de beste stuurlui staan of zitten aan wal.
Drie partijen later stond het 1 - 6. Bertin wist het Wiebren heel lastig te maken, maar bleef op de beslissende momenten net te vaak met lege handen staan. Met andere woorden: Wiebren wist in de finales van (drie van de vier) games het verschil te maken. Gerben verloor daarna kansloos in drie games van Jeroen. Het zal Gerben niet vaak zijn gebeurd dat hij zo weinig kans had tegen Jeroen. Daarna was het de beurt aan de jeugdteamgenoten Thomas en Julian. Laatstgenoemde toonde zich de completere van de twee. Waar Thomas het wint met de maximum snelheid van zijn aanvallende slagen, daar wint Julian het op veel andere - en belangrijkere - onderdelen van het tafeltennis. Thomas kan zowel met de forehand als de backhand openen, maar moet nog leren te doseren, leren te variëren in tempo. Dat is geen verwijt - hij speelt dit seizoen voor het eerst op dit niveau - maar een constatering en een advies. Als Thomas in verschillende tempi leert te spelen, kan hij nog forse sprongen maken. Julian beheerst dat facet (al) wel, maar hij zou een rally juist eerder kunnen beëindigen met een harde, vlakke klap. Hij geeft de tegenstander nog wel eens de mogelijkheid om in de rally te blijven. Vaak weet hij zich wel te redden, omdat hij op dit niveau ‘over heeft’ en daarna het punt alsnog wel maakt. Maar op een hoger niveau - en daar wil Juul toch naar toe - wordt dat wel afgestraft.
Van de laatste drie partijen wist team 3 er slechts één te winnen. Bertin was kansloos tegen Jeroen. Veel meer kan ik er ook niet over melden. Ik heb de partij niet gezien, maar de cijfers tonen dat aan. Thomas en Wiebren maakten er daarna een mooie en spannende partij van. Na 8 - 11, 11 - 8, 9 - 11 en 11 - 9 moest een 5e game de beslissing brengen. Ik schreef hiervoor dat Thomas te vaak in een (te) hoog tempo speelt. Daar neem ik weinig van terug, maar hij heeft af en toe van die partijen dat dit wel vruchten afwerpt. Hij speelt dan zo dwingend dat de tegenstander er niet aan te pas komt en er moedeloos van wordt. De 5e game was daar een voorbeeld van. Thomas speelde een geweldige game en gaf Wiebren geen kans: 11 - 2. In de laatste partij van de avond nam Gerben het op tegen Julian. In de 1e game wist Gerben nog te ontsnappen. Na lang achter te hebben gestaan, sleepte hij die game er nog met 13 - 11 uit. Maar Julian ‘werd daar niet warm of koud van’. Hij speelde het spelletje slim, zocht gecontroleerd de aanval en zocht vaak de juiste bal uit. Hij won de 2e game ruim met 6 - 11 en toonde zich daarna nipt de betere: 9 - 11 en 9 - 11.
Team 3 leed dus een duidelijke 2 - 8 nederlaag tegen aanstaand kampioen Bosman/Wezep 1. Op die nederlaag valt ook niets af te dingen. Beide teams wonnen een vijfpitter met ruim verschil in de beslissende game. Zoals verwacht is de positie van team 3 na deze speelronde wel verslechterd. Aan de ene kant door de eigen ruime nederlaag en aan de andere kant door de uitslagen in de andere zalen.
Scores:
Gerben 1 en Thomas 1; Bertin 0
De stand halverwege:
Bosman/Wezep 1 5 - 41
Blauw-Wit 3 5 - 26
Tafelten Zwolle 4 5 - 25
De Veluwe 2 5 - 24
Kampenion 3 5 - 21
Smash '70 (H) 2 5 - 13
Duidelijk is dat Bosman/Wezep 1 veel te sterk is voor de tegenstanders en dat Smash ’70 2 één van de twee degradanten wordt in de poule. De andere vier teams strijden om de tweede degradatieplaats te ontlopen en team 3 heeft daarbij de hardste noten te kraken.
Komende vrijdag gaat team 3 op bezoek bij TT Zwolle 4. Het zal duidelijk zijn dat dit - voor beide teams - een belangrijke wedstrijd is.
2e klasse: Staphorst 1 - Kampenion 4
Team 4 gaat als een speer die maar niet wil dalen. Niet dat we op dat laatste zitten te wachten, maar goed. Als je in vier wedstrijd 36 punten hebt bijeengeslagen, dan hoef je geen groot rekenwonder te zijn om te concluderen dat het team op een gemiddelde van 9 punten per wedstrijd staat.
Afgelopen maandag al ging team 4 op bezoek bij Staphorst 1 dat als debutant keurig op een 3e plaats staat. Wim Tillema, Nick Kuipers en Dick Hoekman traden aan tegen Albert Kuiper, Sibrand Hassing en Hans Righolt.
Het werd maandag geen walk-over voor team 4. Aan de kant van Staphorst wisten Hans - met antitopspin spelend - en Sibrand het de Kampenaren behoorlijk lastig te maken. Na het dubbel stond team 4 op een 1 - 3 voorsprong. Wim (tegen Albert) en Nick (tegen Sibrand) wonnen hun partijen - relatief - eenvoudig, maar Dick had na zijn partij tegen Hans vast ‘antigevoelens. Hij verloor ‘in straight games’.
In het dubbel versloegen Nick en Wim de tegenstanders Albert en Sibrand na drie nipte games.
Na het dubbel veranderde er niet zoveel. Wim won ook zijn tweede partij tegen Sibrand soeverein en Dick versloeg Albert ‘in straight games’. Nick ondervond echter daarna ook dat Hans lastig te bespelen is. Toen Nick de 2e game na 19 - 17 (!) verloor, geloofde hij het verder wel. Zo stond het 2 - 5.
Toen Dick daarna tegen Sibrand onverwacht tegen zijn tweede nederlaag opliep, had team 4 zomaar ‘een derde tegentreffer’ moeten incasseren, een noviteit dit seizoen. Gelukkig wist Wim daarna wel raad met het materiaal van Hans. Ook voor Wim was het even wennen, maar na 11 - 6, 11 - 13 en 9 - 11 wist Wim in de 4e game wat afstand te nemen: 7 - 11. In de laatste partij van de avond moest Nick tegen Albert weliswaar de 1e game aan de tegenstander laten, maar daarna was het erop en erover en won Nick alsnog betrekkelijk eenvoudig.
Team 4 boekte dus een 3 - 7 zege in Staphorst. Maar laten we daar niet te moeilijk over doen. Het wist een lastig te bespelen tegenstander uiteindelijk toch op de knieën te krijgen. Halverwege het seizoen hebben Kampenaren al een voorsprong van 17 punten opgebouwd op de eerste achtervolger. Wie stopt team 4? Ik denk niemand, of het moet team 4 zelf zijn! Maar daar ga ik niet van uit.
Scores:
Wim 3, Nick 2, Dick 1 en dubbel 1
De stand halverwege:
Kampenion 4 5 - 43
De Brug 6 5 - 26
Smash '70 (H) 4 5 - 24
Staphorst 1 5 - 23
Emmeloord 2 5 - 18
NTC Leogang 2 5 - 16
De situatie is duidelijk, maar dat had je vast al begrepen. Halverwege het seizoen ligt team 4 op titelkoers! Natuurlijk is dat verwacht, want het team is 1e klas waardig!
As. vrijdag ontvangt team 4 Smash ’70 4 uit Hattem, de nieuwe nummer 3.
2e klasse: Kampenion 5 - Harderwijk 1
Team 5 is bezig aan een prima seizoen. Als ‘je’ in vier wedstrijden 35 punten hebt verzameld, dan kan de conclusie niet anders luiden. Maar in tegenstelling tot team 4 heeft team 5 wel een concurrent in de poule: Harderwijk 1. Dat die concurrent al op een achterstand van 8 punten staat, heeft als oorzaak dat het een groot team heeft waarin de krachtsverschillen (te) groot zijn. Voeg daarbij dat de sterkste spelers niet altijd kunnen / willen spelen en de achterstand is grotendeels verklaard.
Afgelopen vrijdag kwam datzelfde Harderwijk 1 op bezoek. En nu verscheen het team wel in de sterkste samenstelling met Philip Bouw, Edwin van der Leij en Jos Wijnands. Simon van der Woude, Sebastian Holzapfel en Jackie van der Meulen stonden voor een pittige opgave.
De Kampenaren kwamen echter prima uit de startblokken. Simon verloor weliswaar - volgens verwachting - in vieren van de sterke Philip, maar Sebastian versloeg daarna keurig Edwin in vier games. Toen Jackie vervolgens prima het oog had in het materiaal en spel van Jos en ook nog eens de vereiste tactiek prima wist uit te voeren - en Jos ‘in straight games’ wist te verslaan - stond team 5 op een keurige 2 - 1 voorsprong.
In het dubbel moesten Sebastian en Simon hun meerdere erkennen in het duo Edwin / Philip, maar daarvan viel niemand van verbazing van de stoel.
Na het dubbel had Sebastian de ondankbaré taak om te proberen Philip van zijn 100% score te halen. Hoewel het na twee games 1 - 1 stond, kwam die verrassing er niet. Philip bleek te sterk en won de 3e en 4e game. Simon wilde daarna dezelfde tactiek als Jackie volgen om de lastig te bespelen Jos te verslaan. Net als Jackie beschikt Simon over een prima backhand, maar waar Jackie ook prima kan tikken, daar blijft Simon liever spinnen. Dat kostte hem uiteindelijk de winst, want na afloop was er één die bleef spinnen: Jos. Jackie zorgde daarna echter tegen Edwin voor een leuke surprise. Hij kwam geen moment in de problemen en pakte via dwingend spel een soevereine driegames zege. Zo stond het dus 3 - 4.
Helaas voor team 5 gingen de laatste drie partijen verloren. Eerst versloeg ook Sebastian zich op het materiaal en spel van Jos. Zeker, hij won twee games met ruime cijfers, maar tegen dit soort spelers is het zaak om de (vaak) volle vijf games geconcentreerd te blijven spelen en de juiste dingen te doen. Het is zo verleidelijk om een gemakkelijk lijkende bal een ‘lel’ te geven, maar dat levert meestal een punt voor de tegenstander op. En net als Simon gaat Sebastiaan het spinnen beter af dan het tikken. Jos won de beslissende game met 7 - 11. Jackie balde daarna leuk mee met Philip, maar slaagde er niet in om een game mee te snoepen. Ook niet zo verwonderlijk dat Philip deze avond zonder problemen ongeslagen bleef. Bij Rega Nijkerk speelt hij Hoofdklasse. Simon en Edwin speelden daarna een spannende en vermakelijke partij tegen elkaar. De verschillen waren klein, maar uiteindelijk won Edwin na vier spannende games.
Team 5 verloor de wedstrijd dus met de cijfers 3 - 7. Op zich is dat een ‘logische’ uitslag tegen een Harderwijk 1 in deze samenstelling. Opvallend was wel dat Edwin tegen zijn 1e en 2e verliespartij opliep en dat Jos twee punten wist te pakken. Ondergetekende had hem kennelijk teveel getergd in de aanloop naar deze avond. Ik weet wat ik de volgende keer moet schijven! :)
De voorsprong van team 5 is gehalveerd en bedraagt na vrijdagavond nog 4 punten.
Scores:
Jackie 2 en Sebastian 1; Simon 0
De stand halverwege:
Kampenion 5 5 - 38
Harderwijk 1 5 - 34
GTC 1 5 - 27
De Spinners 1 5 - 21
Smash '70 (H) 6 5 - 17
Futura 1 5 - 13
Duidelijk is dat de titelstrijd tussen Kampenion 5 en Harderwijk 1 gaat. Als de Harderwijkers regelmatig in de sterkste samenstelling aantreden, kunnen zij de titelstrijd nog spannend maken. Maar als wij hen moeten geloven, gaat dat in de tweede competitiehelft niet vaak gebeuren.
Team 5 gaat komende vrijdag op bezoek bij Smash ’70 6.
2e klasse: Kampenion 6 - TT Zwolle 7
Team 6 is het derde team van Kampenion dat in de 2e klasse uitkomt en ook dat team doet het prima. De openingswedstrijd tegen concurrent Smash ’70 3 werd met 4 - 6 verloren, maar in de drie wedstrijden erna behaalde het in totaal 5 punten meer dan de Hattemers waardoor ook team 6 koploper is. Het heeft een voorsprong van 3 punten op Smash ’70 3. Afgelopen vrijdag ontving het nummer 3 TT Zwolle 7, terwijl Smash’ 70 3 op bezoek ging bij nummer laatst DTV ’84 3. ‘De schade beperken’ luidde het devies, want op dinsdag 25 oktober ontmoeten beide teams elkaar in Hattem.
Danny Bruins, Gerard Palland en Jan Ringenier moesten zien af te rekenen met Jos de Munnik, Renzo Koops en Kevin Lieuw-on.
Na het dubbel stond het 2 - 2. In de openingspartij rekende Danny overtuigend af met Boem Boem Jos. Jos slaat ‘vrijwel op elke bal’, maar gelukkig voor de tegenstanders ook als het eigenlijk niet kan. Zijn foutenpercentage ligt dan ook meestal hoger dan het percentage van de winners, maar hij heeft soms van die wedstrijden …… Danny speelt met meer overleg en won dan ook overtuigend. Gerard had het daarna erg lastig tegen Renzo. Beiden moeten het van de forehand hebben en helaas maakte Gerard teveel fouten om aanspraak te mogen maken op de zege; Renzo won na driemaal 9 - 11. Het was toen de beurt aan Jan en Kevin. Kevin speelde aanvallender dan Jan verwachtte en Jan moest dan ook even zoeken. Op een gegeven moment ‘ontdekte’ Jan dat hij met veel backspin naar de backhand van Kevin moest spelen; daar had Kevin moeite mee. Jan won uiteindelijk na vier spannende games.
Het dubbel Danny / Gerard was vrijdagavond niet in goede doen. De tegenstanders Kevin en Renzo - waar is Jos als je hem nodig hebt? - profiteerden dankbaar. Zij wonnen de 1e game ruim. De drie games daarna werden met 2 punten verschil beslist en omdat twee daarvan naar Zwolle gingen, wonnen zij de partij.
Na het dubbel trok Gerard helaas de lijn van zijn eerste partij door. Weliswaar won hij de 1e en 2e game nog wel, maar hij maakte Jos sterk door de ballen te gemakkelijk aan te geven. Jos begon te scoren en kreeg daardoor meer en meer zelfvertrouwen, terwijl Gerard meer en meer met het hoofd schudde. Jos won drie games op rij en zette zijn team voor het eerst op voorsprong: 2 - 3. Op dat moment kwam vanuit Dalfsen een tussenstand van eerst 2 - 4 en later 2 - 5 door. Danny moest - net als Jan - tegen Kevin even zoeken naar de juiste tactiek; hij verloor de 1e game ruim. Toen hij die juiste tactiek had gevonden en wist uit te voeren, ging het snel en won hij drie games op rij met ruime cijfers. Daarna boekte Jan een even verrassende als overtuigende driegames zege op Renzo die geen antwoord had op Jans service en het feit dat hij in de backhandhoek werd vastgezet: 4 - 3. Smash ’70 stond inmiddels op 2 - 6 en dus mocht team 6 weinig meer laten liggen.
Gerard wist gelukkig in zijn laatste partij tegen Kevin weer zijn niveau te benaderen. Ook nu bleek Kevin onvoldoende antwoord te hebben op de backspinballen naar zijn backhand. Toen ook de forehand van Gerard weer begon te lopen, was het pleit snel beslecht. Het was al weer een tijdje geleden dat Jan tegen Jos had gespeeld, maar één ding had hij nog wel onthouden: ‘als je met veel backspin tegen Jos speelt, is de kans op fouten bij Jos groter dan de kans op winners’. Nee, het was geen mooie partij. Maar het punt was belangrijk; Jan won na drie regelmatige games. In de laatste partij had Danny het niet eenvoudig tegen de linkshandige Renzo. Toch kwam hij eigenlijk geen moment in de problemen. Danny beschikt niet over de lastige service van Jan, maar is in de rally duidelijk gevaarlijker. Dat betaalde zich uit; hij won in drie games waarvan twee nipt.
Zo won team 6 alsnog met 7 - 3 van TT Zwolle 7 na met 2 - 3 te hebben achter gestaan. Op de zege valt niets af te dingen. Het was jammer dat Gerard lange tijd niet zijn niveau wat te halen, anders was de zege hoger uitgevallen. Aan de andere kant kun je ook stellen dat Danny en (vooral) Jan de mindere avond van Gerard prima wisten te compenseren. Het is immers vaak andersom! Toen via de TTapp duidelijk werd dat Smash ’70 3 eerst de negende en later ook de tiende partij had verloren, klaarden de Kamper gezichten als bij donderslag op. Daar waar het halverwege de avond terrein leek te moeten prijsgeven aan Smash ’70 3, daar bleek het aan het eind van de avond zelfs nog een puntje te zijn uitgelopen. Het kan verkeren.
Scores:
Danny 3, Jan 3 en Gerard 1
De stand halverwege:
Kampenion 6 5 - 37
Smash '70 (H) 3 5 - 33
TT Zwolle 7 5 - 24
Dronten '74 2 5 - 23
Bosman/Wezep 3 5 - 20
DTV '84 3 5 - 13
Halverwege heeft team 6 een voorsprong van 4 punten op concurrent Smash ’70 3. Wie dat na de onderlinge openingswedstrijd (4 - 6 verlies) had durven te voorspellen, liep het risico door ‘mannen in witte jassen’ te worden meegenomen. As. dinsdag ontmoeten beide teams elkaar in Hattem. Als team 6 daar tenminste 4 punten weet te pakken, dan is het de voornaamste titelkandidaat in deze poule. Dat is overigens geen eenvoudige opgave, want het spel en materiaal van de Hattemers liggen de spelers van team 6 niet echt. Maar wie weet!
Komende dinsdag gaat team 6 dus op bezoek bij Smash ’70 3.
3e klasse: Shot ’78 2 - Kampenion 7
Team 7 draait dit seizoen redelijk. Niet meer en niet minder. Daar waar het vorig seizoen tot en met de laatste wedstrijd om de titel speelde, daar speelt het dit seizoen ‘om des keizers baard’. Daar zit enig verschil tussen. Plaats 1 is uit het zicht en de laatste plaats (gelukkig) ook.
Afgelopen maandag ging team 7 in Deventer op bezoek bij koploper Shot ’78 2. Arie Hup en Theo Hogenhorst gingen samen met invaller Henny Boxman (team 10) - Harm Bosman was met vakantie - richting Deventer. Ook de Deventernaren moesten in de persoon van Henk de Negro - ik verzin het niet - met een invaller aantreden, maar Henk is wel 3e klasser. Ton Middelburg en Joop Bijsterbosch waren de andere twee.
Het werd een vrij snelle wedstrijd. De gastheren bleken duidelijk te sterk en toonden aan de voornaamste titelkandidaat in de poule te zijn. Na het dubbel stond het 3 - 1. Arie (tegen Ton) en Henny (tegen Henk) verloren hun partij na vier games, waarna Theo in een vijfpitter Joop wist te verslaan.
In het dubbel wisten Arie en Theo nog wel de 1e game te winnen, maar daarna namen Joop en Ton de regie over en wonnen drie games op rij met overtuigende cijfers.
Na het dubbel kwamen de Kampenaren en de Kamperzeedijker nauwelijks nog in het stuk voor. Theo ‘schopte’ het tegen Henk nog wel tot een 5e game, maar die ging met ruime cijfers verloren. Alle andere partijen gingen in drie of vier games naar Shot ’78 2. Naar verluidt waren de heren nog op tijd voor het Sportjournaal van 22.30 uur.
Natuurlijk is het geen schande om van zo’n sterke tegenstander te verliezen, maar 9 - 1 is toch wel ‘errug dik’. ‘Het ene seizoen is het andere niet’ zal ik maar zeggen. Team 7 heeft nu nog slechts één team onder zich: DSC 2. Gelukkig is de marge van 13 punten rustgevend.
Scores:
Theo 1; Arie 0 en Henny 0
De stand halverwege:
Shot '78 2 5 - 37
Swift (D) 5 5 - 34
Olst 3 5 - 25
Heino 4 5 - 23
Kampenion 7 5 - 22
DSC 2 5 - 9
De teams Olst 3 en Heino 4 staan nog in de buurt van team 7. Ik heb er vertrouwen in dat de Kampenaren nog 1 of 2 plekjes weten te stijgen. De titel wordt in ieder geval beslist door de Deventer teams Shot ’78 2 en Swift (D) 5. Zij zetten deze poule op stelten.
Team 7 gaat as. donderdag op bezoek bij Heino 4. Ik ben benieuwd of het een beter resultaat weet te bewerkstelligen dan de 4 - 6 nederlaag in Kampen.
3e klasse: Smash-In 1 - Kampenion 8
Team 8 is bezig aan een prima seizoen. Daar verandert de 6 - 4 nederlaag van vorige week bij Emmeloord 3 - toen het met een invaller moest aantreden - niets aan. Vrijdagavond mochten de ‘heren’ laten zien wat zij waard waren. Toen mochten zij namelijk ‘in het hol van de leeuw’ - dat klinkt wel erg dramatisch, nou vooruit ‘in de schoenendoos van de kat’ dan - laten zien wat zij waard waren.
Team 8 verscheen in de jongst mogelijke samenstelling met Jomar Schilder (16), Arnold Hubach (18) en Roelard Bos (17). Daar stond een ervaren Smash-In 1 tegenover met Albert Dijkstra (96), George Wildeboer (95) en Sven Kaptein (97). Oké, ik overdrijf lichtelijk, maar de boodschap is overgekomen toch?
Vooraf verdedigde team 8 een voorsprong van één schamel puntje en stonden Albert en Sven bij Smash-In 1 nog op 100%.
Na het dubbel was er evenwicht: 2 - 2. Jomar versloeg heel knap Albert ‘in straight games’. Heel knap, want ik weet uit eigen ervaring hoe lastig het spelen is tegen Albert die dus ook nog eens op 100% stond. Chapeau Jomar! Arnold speelde daarna een goede partij tegen George, maar moest helaas toezien hoe de oudKampenionner in de beslissende game het verschil wist te maken. Roelard boekte daarna een keurige zege op Sven. Keurig, want Sven verliest niet veel partijen in de 3e klasse en stond - zoals aangegeven - ook nog op 100%. Roelard won in vier games.
Het dubbel was spannend. Arnold en Jomar traden daarin aan tegen George en Sven. De Kamper youngsters namen een 1 - 2 voorsprong, maar helaas gingen de 4e en 5e game met nipt verschil naar Smash-In 1.
Drie partijen later stond het 4 - 3. Jomar had onvoldoende antwoord op het materiaal en spel van George en verloor in vier games. Roelard deed het daarna goed tegen Albert die een moeilijk bespeelbaar spelletje heeft. Vooral als je voor het eerst tegen hem speelt. Maar kennelijk gaat de jeugd daar anders - lees: onverschrokken - mee om dan de gemiddelde 40 plusser. Roelard nam een 0 - 2 voorsprong, zag Albert daarna nog wel terugkomen tot 2 - 2, maar won de beslissende game toch nog vrij overtuigend. Arnold won vervolgens tegen Sven de 1e game met ruime cijfers, maar die herstelde zich daar knap van. Hoewel de verschillen niet groot waren, won Sven drie games op rij.
De laatste drie partijen gingen alle over de volle vijf games. Eerst leek Roelard tegenstander George op diens eerste nederlaag van de avond te trakteren, hij nam namelijk een 0 - 2 voorsprong. Maar de George van 2016 houdt niet zo van traktaties. Hij herstelde zich knap en won drie games op rij met ruime cijfers. In de voorlaatste partij kwam Jomar tegen de sterke Sven knap van een 2 - 0 achterstand terug; hij kwam in het vervolg van de partij nauwelijks nog in de problemen. In de laatste partij van de avond kwam Arnold helaas een paar mm tekort om Albert aan de zegekar te binden. Ook hier moest een 5e game de beslissing brengen en die ging met 15 - 13 naar Albert.
Ik heb mij aan de volgorde van het wedstrijdformulier gehouden, maar ik begreep dat die volgorde in de praktijk niet werd gehanteerd. Smash-In 1 stond namelijk met 6 - 2 voor waarna de laatste twee partijen nog naar Kampenion 8 gingen. Mogelijk dat George - die ongeslagen bleef - zijn drie partijen snel(ler) achter elkaar speelde.
Hoe dan ook, ik vind dat het jonge Kampenion 8 voor het examen is geslaagd. Als je een topwedstrijd in de 3e klasse, uit bij concurrent Smash-In 1, nipt met 6 - 4 verliest - onder meer na zes vijfpitters - dan heb je het goed gedaan. Twee van de vier verloren vijfpitters gingen met slechts 2 punten verschil naar de tegenstander. Een gelijkspel had de krachtsverhoudingen wellicht wat beter weergegeven. Maar goed, het is niet anders. Je krijgt - net als bij je baan - niet altijd wat je verdient.
Het was jammer dat Arnold geen puntje wist mee te pakken. Gelet op het verschil qua speelklasse bij de jeugd in het afgelopen seizoen tussen Arnold enerzijds en Jomar en Roelard anderzijds, mag toch iets meer van Arnold worden verwacht. Misschien toch maar eens een balletje slaan doordeweeks?
Scores:
Jomar 2 en Roelard 2; Arnold 0
De stand halverwege:
Smash-in 1 5 - 32
Kampenion 8 5 - 31
TT Zwolle 9 5 - 27
Emmeloord 3 5 - 22
Swift '64 1 5 - 20
Heino 5 5 - 18
Ik ben ervan overtuigd dat team 8 weliswaar een kleine ‘veldslag’ heeft verloren, maar nog niet de ‘oorlog’. Met hun leeftijd als wapen zijn Arnold, Jomar en Roelard ontwapenend ‘gevaarlijk’. Bovendien heeft het in routinier Hans nog iemand achter de hand die ook nog een jeugdig enthousiasme uitstraalt. Smash-In 1 is nog niet van team 8 af. Het is nog wel oppassen dat TT Zwolle 9 als derde er niet met het been vandoor gaat.
As. vrijdag ontvangt team 8 Swift ’64 1.
4e klasse: Kampenion 9 - Heino 8
Team 9 had de pech in een poule van 5 teams te moeten uitkomen, de eerste speelronde vrij te zijn en het seizoen in de tweede speelronde te moeten openen met een uitwedstrijd bij - naar later bleek - DE titelkandidaat NTC Leogang 3. Als je dan met 8 - 2 verliest, dan loop je enkele weken achter de tafeltennisfeiten aan. Maar gelukkig laten de spelers zich daardoor niet uit de zaal slaan. Het herstel volgde in speelronde 3 en 4.
Afgelopen vrijdag ontving het Heino 8 dat vooraf één puntje minder had verzameld. Het heeft er alle schijn van dat deze twee teams onderling gaan uitmaken wie als 2e en 3e eindigen achter aanstaand kampioen NTC Leogang 3.
Mattias Beimers, Bert Beks en Robbert Dalsem kwamen namens team 9 in actie en zij namen het op tegen Vincent Schuurman, Peggy van Gurp en invaller Heinz Bottenberg (team 11).
Beide teams maakten er een leuke wedstrijd van. Was de eerste helft voor team 8, de 2e helft grotendeels voor Heino 8. Ik wil nog navragen hoe de 3e helft afliep. Na het dubbel stond team 9 op een 4 - 0 voorsprong. Mattias versloeg Vincent in vier games, Bert versloeg Peggy nipt in vijven: 11 - 9 in de beslissende game. Bert nam een 2 - 0 voorsprong, maar Peggy kwam nog knap terug. Robbert had het bepaald niet gemakkelijk tegen Heinz, maar won uiteindelijk wel ‘in straight games’.
In het dubbel speelden Bert en Mattias tegen Peggy en Vincent. In vier games wisten de Kampenaren de partij naar zich toe te trekken, wat knap is omdat zij volgens mij pas voor het eerst samen dubbelden.
Drie partijen later stond het 5 - 2. Na het dubbel verloor Bert nipt van Vincent. Ditmaal wist hij een 2 - 1 voorsprong niet te verzilveren en moest hij toezien hoe Vincent de 4e en 5e game met nipt verschil won. Mattias had vervolgens weinig moeite met invaller Heinz; hij won overtuigend in drie games. Robbert moest daarna zijn meerdere erkennen in de linkshandige Peggy die een leuk spelletje op tafel legt. Peggy gunde Robbert geen game.
Van de laatste drie partijen wist team 9 er slechts één te winnen. Bert was in drie games te sterk voor invaller Heinz die aldus puntloos terug naar Heino ging. Maar ik had niet de indruk dat hij daar mee zat. Robbert kwam daarna tegen Vincent knap van een 0 - 2 achterstand terug tot 2 - 2. Kennelijk had dit teveel van zijn krachten gevergd, want Vincent maakte in de beslissende game het verschil. Mattias nam tegen Peggy juist een 1 - 0 en 2 - 1 voorsprong, maar zag zijn tegenstander telkens sterk terugkomen en in de beslissende game ook het verschil maken.
Niettemin is de 6 - 4 zege na een leuke wedstrijd geen gek resultaat. Peggy en Vincent zijn goede 4e klassers en de Kampenaren gaven hen goed partij. Het feit dat geen van de zes spelers zonder nederlaag bleef, toont aan dat de spelers elkaar weinig ontliepen. Alleen invaller Heinz kwam wat tekort, maar hij is dan ook een 5e klasser.
Scores:
Bert 2, Mattias 2, Robbert 1 en dubbel 1
De stand halverwege:
NTC Leogang 3 4 - 33
Kampenion 9 4 - 24
Heino 8 4 - 21
Staphorst 2 4 - 12
Bosman/Wezep 5 4 - 10
De tussenstand maakt een aantal dingen duidelijk: 1) NTC Leogang 3 wordt kampioen, 2) team 9 en Heino 8 strijden om plaats 2 en 3) Staphorst 2 en Bosman/Wezep 5 strijden om plaats 4.
Komende week komt team 9 niet in actie.
4e klasse: Wham 2 - Kampenion 10
Ondanks dat team 10 dit seizoen niet geweldig presteert, staat het er niet ‘hopeloos’ voor. Met Wham 2 is er namelijk een team in de poule dat het nog minder doet. Afgelopen woensdag troffen beide teams elkaar in Nieuwleusen in een heuse ‘degradatietopper’.
Bij team 10 was Marco Ilbrink niet beschikbaar en was Jeroen Heldoorn niet fit. Mits beschikbaar stond hij graag zijn plaats af aan een fittere speler. Alice Ringenier (team 11) kon en wilde wel invallen. Samen met Henny Boxman en Gerard Wessels toog zij naar Nieuwleusen om het daar op te nemen tegen Harold de Graaf, Jorian de Jong en Herman Vos.
Welnu, het werd niet de avond van team 10. Alle drie de spelers waren niet in beste doen. Het was alsof zij na de Vierdaagse van Nijmegen te hebben gelopen, zo te voet waren doorgegaan richting Nieuwleusen. Dat is natuurlijk vervelend als je tegen DE concurrent staat te spelen.
Na het dubbel stond team 10 op een 3 - 1 achterstand. Drie van de vier partijen gingen over de volle vijf games en telkens stuiterde het balletje de verkeerde kant op. Na het dubbel ging het niet (veel) beter. Er werd nog één vijfpitter gespeeld en - jawel - ook die ging weer naar Wham 2.
Aan het eind van de avond stond er een - weliswaar geflatteerde - 7 - 3 nederlaag op het wedstrijdformulier. En dat is een forse ‘uppercut’ voor team 10. Het is er nu namelijk zelf verantwoordelijk voor dat Wham 2 weer in het zadel is geholpen. De voorsprong vooraf van 5 punten is namelijk vrijwel verdampt. Nog één schamel puntje bedraagt de voorsprong. Heel teleurstellend!
Alice, Gerard en Henny wisten allen 1x te winnen - van Joriam - en verloren tweemaal waarvan één na een vijfpitter. Ook het dubbel ging na vijf games naar Wham 2.
Scores:
Alice 1, Gerard 1 en Henny 1
De stand halverwege:
Smash '70 (H) 9 5 - 40
's-Heerenbroek 1 5 - 36
Wijhe 2 5 - 24
Zwartsluis 3 5 - 21
Kampenion 10 5 - 15
Wham 2 5 - 14
Het zal duidelijk zijn dat team 10 een lastige tweede competitiehelft tegemoet gaat. En daarvoor is het zelf grotendeels verantwoordelijk.
Komende maandag al komt team 10 weer in actie. Het speelt dan de lastige uitwedstrijd bij Zwartsluis 3.
4e klasse: Effect 3 - Kampenion 11
Team 11 presteert naar behoren in de 4e klasse nadat het het afgelopen seizoen nog in de 5e klasse uitkwam. Het is nog wel oppassen geblazen, want de 4e plaats geeft nog geen garanties. De voorsprong op de plaatsen 5 (1 puntje) en 6 (2 puntjes) is daarvoor te klein. Afgelopen vrijdag ging het in Mariënheem op bezoek bij nummer laatst Effect 3. Een mooie kans om het verschil te vergroten.
Jantiene Knijnenberg, Alice Ringenier en Anne van der Haar stonden voor die uitdaging en Laurens Euren, Daan Freriks en Paul van Drongelen wilden dit voorkomen.
Na het dubbel stond team 11 op een 1 - 3 voorsprong. Jantiene had weinig kans tegen Laurens en verloor met ruime cijfers. Alice moest daarna tegen Boem Boem Daan; opvallend hoeveel verenigingen / teams over een Boem Boem speler beschikken. Als ik de gamestanden zo bekijk, heeft Alice Daan laten uitrazen om daarna zelf geniepig toe te slaan: 11 - 6, 5 - 11, 11 - 5, 10 - 12 en 9 - 11. Anne had het daarna tegen Paul één game lastig, maar toen die gewonnen werd, ging het snel.
In het dubbel speelden Alice en Anne tegen Laurens en Paul. Ook hier wonnen A&A nipt de 1e game en morsten daarna nauwelijks nog druppels.
Na het dubbel zette het patroon van voor het dubbel zich voort. Jantiene wist tegen Boem Boem Daan een game te pakken, maar kwam in de 4e game helaas net iets tekort voor een beslissende 5e game. Zij verloor in vier games. Anne versloeg daarna Laurens in vieren, waarna Alice in drie spannende games Paul versloeg. Het is opvallend hoe vaak Alice een game met twee punten verschil wint.
Ook van de laatste drie partij gingen er weer twee naar team 11. Ook Anne kreeg tegen Boem Boem Daan nauwelijks ritme. Dat kan ook bijna niet, want je speelt nauwelijks een rally. Toen de kruitdampen waren opgetrokken stond er een vijfgames zege (8 - 11 in de 5e) op het wedstrijdformulier. Jantiene speelde daarna een puike partij tegen Paul. Via 0 - 1 en 2 - 1 knikte zij zich terug tot 2 - 2. Maar op het moment dat zij dacht ‘ik kan de partij winnen’, verkrampte zij jammer genoeg. Daardoor kon Paul alsnog met 11 - 8 ontsnappen. Misschien een volgende keer proberen niet met de tussenstanden bezig te zijn en gewoon lekker proberen te ballen. Pffff, ‘hoor wie het zegt …’ In de laatste partij van de avond versloeg Alice tegenstander Laurens in vier games. Verrek en alle games met meer dan 2 punten verschil.
Team 11 pakte dus 7 belangrijke punten in Mariënheem. Het zette Effect 3 daarmee op 7 punten achterstand en vergrootte de voorsprong op nummer 5 Olst 5 tot 4 punten. Omdat Hoonhorst 3 tegen aanstaand kampioen TT Zwolle 10 geen enkel punt wist te pakken, staat team 11 nu zelfs derde. Netjes hoor!
Scores:
Alice 3, Anne 3 en dubbel 1; Jantiene 0
De stand halverwege:
TT Zwolle 10 5 - 44
Wijhe 3 5 - 27
Kampenion 11 5 - 23
Hoonhorst 3 5 - 20
Olst 5 5 - 19
Effect 3 5 - 17
Team 11 is weliswaar nog niet definitief in veilige haven, maar het Kamper scheepje kabbelt wel rustig voort. Als de motor blijft pruttelen en Alice blijft babbelen, moet het team team zich zonder al teveel problemen kunnen handhaven.
Het vorenstaande gelezen hebbende moet je wel met mij tot de conclusie komen dat de elf teams aardig tot prima presteren. Van de elf teams staat alleen team 3 op een degradatieplaats en staat ook team 10 in degradatiegevaar. Niet dat alle andere teams al veilig zijn, maar het degradatiespook staat daar op wat grotere afstand. Opvallend is het dat de drie 2e klasteams alle koploper zijn, al komt dat voor de teams 4 en 5 niet onverwacht. Naast deze teams doet ook team 8 heel keurig mee om de titel.
Komende week beginnen we aan de tweede competitiehelft. Team 1 - wedstrijd tegen HTC 2 al gespeeld - en team 9 - vrijaf - hebben dan geen competitieverplichtingen. De andere negen teams mogen weer aan de bak.
Het programma voor komende week ziet er als volgt uit:
Maandag 24 oktober:
Zwartsluis 3 - Kampenion 10
Dinsdag 25 oktober:
Smash ’70 3 - Kampenion 6
Donderdag 27 oktober:
Heino 4 - Kampenion 7
Vrijdag 28 oktober:
Kampenion 2 - TT Zwolle 2
TT Zwolle 4 - Kampenion 3
Kampenion 4 - Smash ’70 4
Smash ’70 6 - Kampenion 5
Kampenion 8 - Swift ’64 1
Kampenion 11 - TT Zwolle 10
Komend weekend hoop ik daarvan weer verslag te doen.
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wedstrijdsecretaris