FacebookTwitterYoutube
Sport Europe


In week 48 stond de laatste speelronde op het programma; de laatste beslissingen zouden vallen. Zou team 3 nog een Houdini act weten te vervullen? Zou team 6 de benodigde 7 punten weten te pakken? En hoe snel zouden de benodigde 3 punten bij team 8 op het scorebord staan? Welnu, er was ‘tafeltennisverdriet’ en vreugde. De teams 3 en 6 kwamen zegge en schrijve 1 puntje te kort. En team 8 had het nog heel lastig om de benodigde 3 punten binnen te halen, maar zij kwamen er wel. Ik neem de wedstrijden met je door, vermeld de eindstanden en leg de eindscores weer naast mijn prognoses voorafgaand aan het seizoen.

 

3e divisie: Kampenion 1

Vorige week werd al duidelijk dat team 1 in zijn debuutseizoen in de landelijke 3e divisie is gedegradeerd. Ik ben daar toen ook al nader op ingegaan en wil dat nu niet teveel meer doen.
Wel vermeld ik hier nog de eindstand en leg ik die naast mijn prognose.

De eindstand:
TTV Appelscha 1        10 - 63 P
GTTC Groningen 1       10 - 60
Hilversum 3            10 - 49
Spaarne 1              10 - 45
Kampenion 1            10 - 43 D
HTC 2                  10 - 40 D

Kun je je nog herinneren dat ik het in mijn bijdrage van vorige week had over een escapescenario voor team 1? De concurrenten Spaarne 1 en HTC 2 moesten vorige week dan een 5 - 5 of liever nog 4 - 6 wedstrijd spelen waarna beide teams dan in de laatste wedstrijd met (tenminste) 8 - 2 zouden moeten verliezen bij de nummers 1 en 2, respectievelijk Appelscha 1 en GTTC Groningen 1. Duidelijk werd al snel dat Spaarne 1 niet aan dat scenario wenste mee te werken. Het won met 7 - 3. Deel twee van het scenario kwam wel uit, want beide concurrenten verloren hun laatste competitiewedstrijd inderdaad met de cijfers 8 - 2. Jammer dat Spaarne zo kinderachtig was vorige week om zich niet aan het Kamper scenario te houden. ;)

Team 1 eindigde dus als 5e in een zware poule. Met die 43 punten is het de op één na beste nummer 5 van de acht poules in de 3e divisie. Enjoy&Deploy Taverzo 2 behaalde 1 puntje meer, maar dat had een team in de poule dat in 10 wedstrijd slechts 7 punten wist te behalen. De onderlinge wedstrijden leverden liefst 20 punten op. Kortom, ook als ik de eindklassering van team 1 afzet tegen de eindstanden in de andere poules, kom ik tot de conclusie dat het - als debutant - goed heeft gepresteerd. Het kwam - kort gezegd - wat tafeltennisgogme en tactisch vermogen te kort ten opzichte van de andere teams die vaak over een topper en / of een routinier beschikten.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 4de plaats. Het werd dus uiteindelijk een 5de.

 

Hoofdklasse: Kampenion 2 - DTV ’84 1

Na negen wedstrijden was vrijwel zeker dat team 2 zich heeft gehandhaafd in de Hoofdklasse. Het is het hele seizoen niet in direct degradatiegevaar geweest en dat is een keurige prestatie. Zeker als we bedenken dat het het afgelopen de titel pakte in de Promotieklasse. Het feit dat de Hoofdklasse dit seizoen twee poules telt, zal - zo reëel moeten we zijn - daar ook aan hebben bijgedragen. Het niveau is er immers niet hoger op geworden nu de Hoofdklasse van 8 naar 12 teams is gegaan.

Afgelopen vrijdag kwam het op de 2e plaats staande DTV ’84 1 op bezoek. De eerste ontmoeting in Dalfsen eindigde in een 4 - 6 zege voor team 2. Wat zou het vrijdagavond worden?

Robin Lieftink, Jordy ten Have en Gertjan Wessels namen het op tegen Yoran Tonnema, Janjaap Schipper en invaller Dionne Damman (team 2).

Deze avond vielen een paar dingen op. Janjaap bleef vrij eenvoudig ongeslagen. Long noppie JJ bleek opnieuw een te groot obstakel voor de Kampenaren. Invalster Dionne kwam knap mee op dit niveau. Bijna wist zij de scalp Gertjan in haar sporttas te stoppen, maar die ontdekte na een 0 - 2 achterstand in games bijtijds dat de rits nog niet dicht was. Gertjan ontsnapte alsnog door drie games op rij te winnen. Ook tegen Robin en Jordy werd Boem Boem Dionne zeker niet weggeslagen. Yoran zit in een mindere fase. Had hij een goede periode in de competitie, de laatste weken is hij op zoek naar zijn vorm. Mogelijk dat hij die bij een uitwedstrijd heeft laten liggen.

Gertjan, Jordy en Robin wonnen ieder tweemaal; JJ was dus te sterk, maar de beide andere partijen leverden winst op. Mede omdat JJ - samen met Yoran - ook dubbelde, ging ook dit punt naar DTV ’84 1. Aan het eind van de avond stond er dus een 6 - 4 zege op het wedstrijdformulier. Dat is netjes. Het is nog niet zo lang geleden dat team 2 niet van deze tegenstander kon winnen. Nu doet het dat dus tweemaal in het seizoen.

Scores:
Gertjan 2, Jordy 2 en Robin 2

De eindstand:
Blauw-Wit 1            10 - 67 K
TT Zwolle 2            10 - 53
DTV '84 1              10 - 52
Kampenion 2            10 - 48
Swift (D) 1            10 - 43
De Brug 2              10 - 37 D

Team 2 is dus op een keurige 4e plaats geëindigd. Het heeft een steady seizoen gedraaid zonder echte uitschieters naar boven of beneden, al zijn de twee zeges op DTV ’84 1 zeker het vermelden waard. Komend seizoen komt het opnieuw in de Hoofdklasse uit. Met twee sterke kampioenen uit de Promotieklasse - de bekende teams Bosman/Wezep 1 en Emmeloord 1 - wordt de Hoofdklasse er dan in mijn ogen sterker op.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 5de plaats. Het werd uiteindelijk dus een plekje hoger.

 

Promotieklasse: Bosman/Wezep 1 - Kampenion 3

Team 3 stond in de laatste speelronde voor een heel zware opgave. Het stond voorlaatste en hoewel de verschillen - zelfs met de nummer 2 - klein waren, had het de uitwedstrijd tegen kampioen Bosman/Wezep 1 nog voor de boeg, waar de concurrentie (uiteraard) minder sterke tegenstanders trof. Het moest in Wezep eigenlijk winnen om nog enige kans te houden op handhaving en zelfs dan was het afhankelijk van uitslagen in andere zalen. Maar ja, de Wezepers hadden alle negen voorgaande wedstrijden gewonnen …..

Bas de Vries, Thomas Niemeijer en Gerben Wolterink hadden de zware opgave om Julian Plette, Hermen van de Schootbrugge en Wiebren van de Schootbrugge van een tiende overwinning af te houden. Jeroen Rotman kwam alleen in het dubbelspel uit.

Team 3 speelde een heel sterke wedstrijd. Het bood de ongenaakbare kampioen prima partij. Zes van de tien partijen gingen over de volle vijf games. Helaas gingen vier daarvan naar de gastheren. De overige vier partijen gingen in drie games en die werden keurig verdeeld. Daaruit kun je al afleiden dat team 3 uiteindelijk met 6 - 4 verloor. Als dat in de 3e of 4e wedstrijd van het seizoen gebeurt, dan zeg je: prima uitslag. En waarom zou dat dan in de laatste wedstrijd anders zijn?

Namens team 3 won Gerben tweemaal (van de broers Hermen en Wiebren) en Bas en Thomas ieder eenmaal (beiden van Hermen). Aan Wezeper kant bleef Julian - zij het nipt - ongeslagen en pakte Wiebren 2 punten. Broer Hermen bleef puntloos. In het dubbel waren Bas en Gerben - zeker na de 1e game - vrij kansloos tegen Hermen en Jeroen.

Scores:
Gerben 2, Bas 1 en Thomas 1

Toen de uitslagen uit de andere zalen bekend waren, werd duidelijk dat team 3 uiteindelijk 1 puntje te kort kwam om zich te handhaven. Blauw-Wit 3 vervulde zijn sportieve plicht tegen De Veluwe 2 - de voornaamste concurrent van team 3 - en ging er vol voor. Uiteindelijk won het met 7 - 3, waar 8 - 2 handhaving van team 3 had betekend. Ook Bosman/Wezep 1 vervulde zijn sportieve plicht. Niet alleen donderdagavond, maar het hele seizoen. Het speelde tegen de nummers 2 t/m 5 eenmaal met beide kopmannen - Jeroen en Julian - en eenmaal met één kopman. Misschien is dat allemaal niet bijzonder, want het zou immers normaal moeten zijn? We kennen echter andere voorbeelden.

Een ding is duidelijk: team 3 heeft het niet afgelopen donderdagavond laten liggen bij kampioen Bosman/Wezep 1.

De eindstand:
Bosman/Wezep 1         10 - 79 P
Blauw-Wit 3            10 - 50
TT Zwolle 4            10 - 47
De Veluwe 2            10 - 46
Kampenion 3            10 - 45 D
Smash '70 (H) 2        10 - 33 D

Team 3 moet dus uithuilen, de accu weer opladen en er straks in januari weer vol tegenaan gaan. Daarbij is het ‘niet verkeerd’ om af en toe eens een balletje te (blijven) slaan. Dit kan namelijk het verschil zijn tussen een puntje meer en minder! En aan de stand hierboven kun je zien hoe belangrijk dat is.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 3de plaats. Hier zat ik er twee plaatsen naast, hoewel de verschillen klein zijn zoals je ook zelf kunt zien.

 

2e klasse: Kampenion 4 - Staphorst 1

Team 4 pakte vorige week maandag - zonder op dat moment zelf in actie te komen - al de titel. Niettemin won het de vrijdag ‘gewoon’ met 9 - 1 van NTC Leogang 2 dat daardoor degradatie eigenlijk niet meer kon ontlopen. Afgelopen vrijdag kwam Staphorst 1 - dat 4e stond - naar Kampen. Ook nu zou team 4 uiteraard ‘gewoon’ zijn sportieve plicht vervullen. Zoals het hoort.

Zouden Dick Hoekman, Wim Tillema en Nick Kuipers een beter resultaat kunnen halen dan de 3 - 7 zege in Staphorst? Ralph Trip kwam alleen in het dubbel (met Nick) uit. Hans Righolt, Sibrand Hassing en Albert Kuiper moesten proberen een aantal punten te pakken om Emmeloord 2 op afstand te houden. Dat team - dat vooraf 2 punten minder had dan Staphorst - speelde namelijk nog bij degradant NTC Leogang 2 in Nunspeet

Het werd zo’n ‘typische’ wedstrijd tussen een team dat bovenaan staat en een team dat de punten heel goed kan gebruiken. Sommige wedstrijden gingen eenvoudig naar de koploper en andere werden pas in de 5e game beslist. Maar dan vaak - in dit geval zelfs telkens - naar de koploper. Viermaal moest een beslissende game worden gespeeld en viermaal ging die met ruime cijfers naar team 4. Voor Staphorster Sibrand waren de druiven ‘om uit te spugen’, want hij speelde drie vijfpitters en verloor die alle.

Je raadt het al, team 4 behaalde een maximale score en verwees Staphorst 1 daarmee naar de 3e klasse. Concurrent Emmeloord 2 won namelijk met 3 - 7 bij nummer laatst NTC Leogang 2. Zuur voor Staphorst 1 dat dit seizoen lange tijd 3e stond. Maar goed, als sportman verwacht je dat iedere speler / ieder team zijn sportieve plicht vervult. Daar ga je toch vanuit? Welnu, team 4 heeft zijn sportieve plicht vervuld.

Scores:
Dick 3, Nick 3, Wim 3 en dubbel 1

Wim speelde een ongelooflijk seizoen. Hij wist al zijn 29 partijen te winnen, een heel knappe prestatie. Proficiat!

De eindstand:
Kampenion 4            10 - 83 P
Smash '70 (H) 4        10 - 53
De Brug 6              10 - 52
Emmeloord 2            10 - 42
Staphorst 1            10 - 37 D
NTC Leogang 2          10 - 33 D

Die eindstand toont aan dat het hoog tijd wordt dat team 4 zijn kunsten (weer) in de 1e klasse gaat vertonen.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 1ste plaats. Mijn voorgevoel was correct.

 

2e klasse: Harderwijk 1 - Kampenion 5

Net als team 4 werd team 5 afgelopen week kampioen zonder op dat moment zelf in actie te komen. Het was wel zo prettig dat het de titel al op zak had, want voor deze speelronde stond de ontmoeting met nummer 2 Harderwijk 1 op het programma. Normaliter was het DE finale van het seizoen geweest. Nu was het eerder het toetje.

Sebastian Holzapfel, Jackie van der Meulen en Simon van der Woude namen het op tegen Bert Monster, Edwin van der Leij en Jos Wijnands.

Welnu, het was maar goed dat de titelstrijd al beslist was. Team 5 leed namelijk een 6 - 4 nederlaag tegen Harderwijk 1 dat niet in de sterkste samenstelling speelde. Als het - met alle respect - Bert Monster had ingewisseld voor kopman Philip Bouw, had het ook zomaar 9 - 1 kunnen worden … De drie Kamper Musketiers wonnen al - zij het niet zonder moeite - van Bert. Verder wist alleen Sebastian nog van Jos te winnen en dat na een 2 - 0 achterstand.
Drie van de vier Kamper punten werden na een vijfpitter binnengehaald. Vandaar mijn opmerking dat het maar goed is dat de titelstrijd al beslist was.

Maar genoeg ernstige woorden. Het blije nieuws is dat team 5 - ook weer net als team 4 - terug is in de 1e klasse. Laten we hopen dat die kennismaking succesvoller verloopt dan het afgelopen seizoen toen het na promotie direct weer degradeerde. Maar ik vermoed dat de spelers hebben geleerd van dat seizoen. Bovendien vond ik de poule van team 5 ook sterker dan die van de teams 4 en 6. Team 5 is in een sterke poule kampioen geworden. Chapeau!

Scores:
Sebastian 2, Jackie 1 en Simon 1

Ook Hans - die vrijdagavond niet in actie kwam - behaalde een 100% score. Hans speelde ‘echter’ zeven van de tien wedstrijden en deed tweemaal niet mee tegen concurrent Harderwijk 1. Hans is overigens zelf de eerste om toe te geven dat dit percentage niet zo heel veel zegt. De titel weegt voor hem dan ook veel zwaarder dan zijn 100% score.

De eindstand:
Kampenion 5            10 - 74 P
Harderwijk 1           10 - 65
GTC 1                  10 - 58
De Spinners 1          10 - 49
Smash '70 (H) 6        10 - 32 D
Futura 1               10 - 22 D

Team 5 hield dus aan het eind van de rit 4 punten voorsprong over op Harderwijk 1.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 1ste plaats. Ook hier was mijn voorgevoel correct.

 

2e klasse: TT Zwolle 7 - Kampenion 6

Dan team 6, het derde team van Kampenion in de 2e klasse. Ook dit team kon de titel pakken, maar dan moest het bij TT Zwolle 7 met tenminste 3 - 7 winnen. Concurrent Smash ’70 3 had namelijk afgelopen dinsdagavond met 8 - 2 gewonnen van nummer laatst DTV ’84 3. Geen eenvoudige, maar ook geen onmogelijke, opgave voor team 6.

Het was de bedoeling dat Danny Bruins, Gerard Palland en Jelmer van der Veen namens team 6 in actie zouden komen. Maar Jelmers zoon Siep ging echter in de namiddag van de speeldag tegen de vlakte waardoor een ander adres in Zwolle - dat van de huisartsenpost - moest worden bezocht. Dat betekende dat Jelmer - uiteraard heel begrijpelijk - niet kon spelen. Er moest toen een keuze worden gemaakt tussen Jan Ringenier en Guido Wessels. Vanwege het ontbreken van ritme bij Guido - en het feit dat Jan in de thuiswedstrijd tegen de Zwollenaren zijn drie partijen won - viel de keuze uiteindelijk op Jan. Renzo Koops, André Smit en Kevin Lieuw-On waren de tegenstanders.

Het werd een spannend avondje in Zwolle. Lang, heel lang bleef team 6 in de race voor de titel. Na het dubbel stond het op een 1 - 3 voorsprong. Drie partijen later stond het 2 - 5. Dat betekende dat team 6 van de laatste drie partijen er nog twee moest winnen. In de achtste partij verloor Gerard helaas na vier spannende games van André. Na 0 - 1 won André de 2e en de 3e game. De 4e game kon beide kanten opvallen, maar deed dat na enig aarzelen met 14 - 12 naar de kant van André. Het blijft lastig om tegen de met lange noppen spelende André de hele wedstrijd scherp te blijven. Dit betekende dat Jan en Danny de resterende wedstrijden moesten winnen. Dat bleek teveel gevraagd. Jan had geen kans tegen de deze avond sterk spelende Kevin. De nederlaag was dan ook terecht. Daarmee was zeker dat team 6 naast de titel greep.

Natuurlijk moest dat even worden verwerkt. De teleurstelling was zichtbaar op de gezichten van de Kampenaren. Maar dat is sport. Zonder pieken, geen dalen. En zonder dalen, geen pieken. De partij tussen Danny en Renzo moest nog worden gespeeld. En dat werd een thriller, ook al was het een partij om de baard van de keizer. Wat te zeggen van de cijfers 10 - 12, 12 - 10, 14 - 12 en 14 - 16. In die 4e game kreeg Renzo matchpunten, maar hij wist die niet te benutten / Danny wist die weg te werken (doorhalen wat niet van toepassing is). Ook de beslissende game ging redelijk gelijk op. Uiteindelijk was het Danny die de game - en daarmee de partij - met 8 - 11 won.

Aan Danny heeft het niet gelegen. Op basis van tafeltenniskwaliteiten en mentaliteit bleef hij voor de zesde maal dit seizoen ongeslagen. Met een percentage van 87 verdient hij het om (wel) een klasse hoger te gaan spelen. Gerard en Jan kwamen beiden eenmaal tot winst en moesten in hun beide andere partijen hun meerdere erkennen in de tegenstander. Maar natuurlijk is dat geen schande. Ook TT Zwolle 7 vervulde zijn sportieve plicht, zoals het hoort.

Team 6 won de wedstrijd dus met 4 - 6 en het kwam uiteindelijk 1 puntje te kort voor de titel. Het eindigde samen met Smash ’70 3 op 69 punten, maar het onderlinge resultaat is met 11 - 9 in Hattem voordeel. Felicitaties daarom aan dat team met Martin de Roos, Harry Sellies en Joop van Weeghel. Team 6 heeft de (titel)strijd heel lang volgehouden, maar het moest in het zicht van de haven de zeilen strijken.
Toch mag de teleurstelling niet (lang) overheersen. Wie voor het seizoen had voorspeld dat team 6 vrijwel het hele seizoen bovenaan zou staan en uiteindelijk met evenveel punten als kampioen Smash ’70 3 zou eindigen, zou niet serieus zijn genomen.

Scores:
Danny 3, Gerard 1, Jan 1 en dubbel 1

De eindstand:
Smash '70 (H) 3        10 - 69 P
Kampenion 6            10 - 69
Bosman/Wezep 3         10 - 48
TT Zwolle 7            10 - 47
Dronten '74 2          10 - 45 D
DTV '84 3              10 - 22 D

Aan de eindstand heb ik verder niets toe te voegen. Alles is wel geschreven.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 2de plaats, maar zo’n ’nipte’ 2e plaats had ik eerlijk gezegd niet voorzien.

 

3e klasse: Kampenion 7 - Shot ’78 2

Het seizoen van team 7 zit er - met alle respect - al enkele weken op. En toch kwam het nog steeds in actie, ook afgelopen dinsdag weer toen koploper Shot ’78 2 op bezoek kwam.

Dan treft het natuurlijk niet als Harm Bosman voor de tweede maal in korte tijd geveld is door de griep. Hij vond Gerard Regterschot (team 9) bereid om voor hem in te vallen. Dit aan de zijde van Theo Hogenhorst en Arie Hup. Ton Middelburg, Joop Bijsterbosch en Leo Wolhoff waren de tegenstanders.

In het begin van de wedstrijd wist team 7 prima in het spoor van de koploper te blijven. Sterker nog, na de eerste drie enkelpartijen stond het op een 2 - 1 voorsprong. Gerard speelde een goede partij tegen kopman Ton, maar verloor niettemin ‘in straight games’. Arie wist de inhaalrace van Joop tijdig een halt toe te roepen. Joop kwam knap van een 0 - 2 achterstand terug, maar zag Arie in de beslissende games alsnog het verschil maken. Theo speelde een merkwaardige partij tegen Leo. Hij nam een 2 - 0 voorsprong en leek in de 3e game eenvoudig op winst af te stevenen. Maar opeens kantelde de partij. Leo kwam knap terug en gaf Theo anderhalve game weinig kans. Zo stond het zomaar 2 - 2. In de beslissende game was Theo met 11 - 9 de gelukkigste van de twee.

Daarmee zijn meteen ook vrijwel alle wapenfeiten van team 7 benoemd. Alleen Theo wist nog een puntje te pakken tegen Joop; Theo was hem in vier games de baas. Die partij had echter het nodige van de rechter schouder van Theo gevergd waardoor hij zich gedwongen zag de laatste partij - geblesseerd - aan zich voorbij te laten gaan. Arie en Gerard kwamen niet (meer) in de buurt van een zege, al kan Gerard wel met enige tevredenheid terugkijken op zijn partij tegen Leo die hij in vijf games verloor.

Team 7 verloor al met al met 3 - 7 van koploper Shot ’78 2 dat door die zege kampioen werd. Felicitaties aan de spelers van de Deventernaren. Met het resultaat kunnen de Kampenaren wel leven.

Scores:
Theo 2 en Arie 1; Gerard 0

De eindstand:
Shot '78 2             10 - 70 P
Swift (D) 5            10 - 67
Heino 4                10 - 55
Olst 3                 10 - 47
Kampenion 7            10 - 44
DSC 2                  10 - 17 D

Team 7 eindigde dus op een 5e - en voorlaatste - plaats. Niettemin behaalde het ruim 4 punten per wedstrijd.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 3de plaats. Mede doordat het een aantal malen met een invaller - en zelfs een keer met twee spelers - heeft moeten spelen, is team 7 uiteindelijk als 5e geëindigd. Maar ook als het het hele seizoen compleet was geweest, was - zo reëel moet ik zijn - een 3e plaats buiten bereik gebleven.

 

3e klasse: Kampenion 8 - Smash-In 1

Team 8 deed vorige week heel goede zaken toen het de voorsprong op achtervolger Smash-In 1 vergrootte tot 6 punten. Dat betekende dat het in de finale van de competitie - inderdaad tegen datzelfde Smash-In 1 - aan 3 punten voldoende had om de titel veilig te stellen. Dat moest toch geen al te grote opgave zijn? Maar er moest natuurlijk nog wel ‘even’ voor worden gespeeld.

Arnold Hubach, Hans van de Berg en Jomar Schilder ‘moesten dit varkentje zien te wassen’. Roelard Bos kwam alleen in het dubbel - met Arnold - uit. George Wildeboer, Swier Oosterhuis en Sven Kaptein stonden voor de taak om namens Smash-In 1 tenminste 7 punten bijeen te slaan.

Na de eerste drie enkelpartijen stond het 2 - 1 en was de titel al bijna veiliggesteld. Arnold verloor in de openingspartij na vier nipte games van noppie - en oud Kampenionner - George. Het scheelde weinig, maar de zege ging dus naar Smash-In 1. Hans boekte daarna een eenvoudige zege op Swier; hij kwam geen moment in de problemen en won ‘in straight games’. Jomar nam daarna keurig een 2 - 0 voorsprong tegen kopman Sven. Maar die kwam knap terug tot 2 - 2 na twee nipt gewonnen games. In de beslissende game wist Jomar dan alsnog het verschil te maken en een - voor zijn team - belangrijk punt te pakken.
In het dubbel bracht team 7 Arnold en Roelard achter de tafel. Zij moesten zien af te rekenen met George en Sven. De vier maakten er een mooie partij van en na vier games stond er een ‘logische’ 2 - 2 stand op het scorebord. In de beslissende game maakten George en Sven alsnog het verschil en brachten zij hun team weer naast Kampenion 8.

Na het dubbel had Hans onvoldoende antwoord op het materiaal en spel van George. Hoewel de verschillen niet groot waren, won George in vier games. Arnold had daarna geen winstkansen tegen Sven. Hoewel hij per game dichterbij kwam, slaagde hij er niet in een game te winnen. Het was toen aan Jomar om tegen Swier, de - met alle respect - minst sterke tegenstander, het verlossende punt binnen te halen. En dat lukte, zij het niet zonder moeite. Jomar won uiteindelijk in vier (vrij) nipte games en stelde daarmee de titel veilig. Proficiat!

Nadat de felicitaties waren uitgewisseld, werd de wedstrijd hervat. Van de resterende drie partijen wist team 8 er nog slechts één te winnen. Hans (in drieën tegen Sven) en Jomar (in vijven tegen George) verloren hun laatste partij waarna Arnold zichzelf in de laatste partij van de avond ook op het wedstrijdformulier plaatste via een vrij eenvoudige driegames zege op Swier.

Team 8 verloor dus opnieuw met de cijfers 4 - 6 van de dit seizoen grootste concurrent Smash-In 1. En natuurlijk komt team 8 komend seizoen in de 2e klasse sterkere teams tegen dan dit Smash-In 1. Maar laten de ‘heren’ daar nog maar even niet aan denken. Eerst maar eens even nagenieten!

Scores:
Jomar 2, Arnold 1 en Hans 1

De eindstand:
Kampenion 8            10 - 65 P
Smash-in 1             10 - 61
TT Zwolle 9            10 - 54
Heino 5                10 - 44
Swift '64 1            10 - 41
Emmeloord 3            10 - 35 D

Team 8 behaalde dus een gemiddelde van 6 1/2 punt per wedstrijd. Dat is niet overdreven veel en het mag - zoals ik hiervoor aangaf - komend seizoen dan ook aan de bak in de 2e klasse. Maar de spelers van team 8 - straks team 7 - zijn jong of jong van geest (Hans), trainen wekelijks en worden sneller beter dan iemand van ‘pak em beet’ 45 jaar. We gaan het zien komend seizoen.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 4de plaats. Team 8 is de grootste positieve verrassing van dit seizoen. Het kampioenschap zag ik in de verste verte niet aankomen. Heel knap; van het team uiteraard. Complimenten aan routinier Hans en zijn scholierenklas met Arnold, Jomar en Roelard!

 

4e klasse: Heino 8 - Kampenion 9

Voor team 9 stond er in de laatste wedstrijd niet zo heel veel meer op het spel. Het stond - achter kampioen NTC Leogang 3 - op een 2e plaats met 6 punten voorsprong op nummer 3 Heino 8. Bij dat team ging het afgelopen vrijdag op bezoek. Wilde het 2e blijven - en dat wilde team 9 - dan moest het (tenminste) 3 punten zien te halen.

Mattias Beimers, Gerard Regterschot en Robbert Dalsem namen het op tegen Vincent Schuurman, Peggy van Gurp en Carlinda Fuselier. Heino gooide haar vrouwelijke charme in de strijd. Johan Lute kwam alleen - met Carlinda - in het dubbel in actie.

Na het dubbel stond het 3 - 1 in het voordeel van Heino 9. Mattias en Gerard verloren in vier games van respectievelijk Vincent en Peggy, waarna Robbert tegenstander Carlinda eenvoudig versloeg. In het dubbel moesten Gerard en Mattias het opnemen tegen Carlinda en Johan. De 1e en 2e game gingen met nipt verschil naar Heino en in de 3e game was het verschil groter in het voordeel van Carlinda en Johan.

Na het dubbel versloeg Mattias in een mooie partij Peggy. Via 0 - 1, 2 - 1 en 2 - 2 werd het uiteindelijk 2 - 3 voor Mattias. Robbert moest daarna buigen - gelet op zijn rugproblemen was hij daar vast niet blij mee - voor Vincent die hem in drie games de baas was. Gerard bezorgde zijn team dan het 3e punt. Hij was in drie games te sterk voor Carlinda, deze avond de minst sterke speler aan de kant van Heino.

Van de laatste drie partijen wist team 9 er nog één te winnen. En daarvoor was Mattias verantwoordelijk. Ook hij versloeg Carlinda ‘in straight games’. Robbert - in vieren tegen Peggy - en Gerard - in drieën tegen Vincent - moesten hun tegenstander feliciteren. Ik ga ervan uit dat dit gebeurd is.

Team 9 verloor de wedstrijd dus met 6 - 4. En als ik het wedstrijdformulier zo bekijk, was dit ook een maximaal resultaat. Het blijft met die uitslag de tegenstander van vrijdagavond voor in de eindstand.

Scores:

Mattias 2, Gerard 1 en Robbert 1

 

De eindstand:
NTC Leogang 3           8 - 66 P
Kampenion 9             8 - 46
Heino 8                 8 - 42
Staphorst 2             8 - 24
Bosman/Wezep 5          8 - 22

De eindstand laat zien dat het seizoen nauwelijks spanning heeft opgeleverd. Voor het begin van het seizoen moest Harderwijk 4 zich vanwege trieste redenen terugtrekken waardoor geen enkel team meer degradeerde. Gedurende het seizoen bleek NTC Leogang 3 veel en veel te sterk. Daarnaast waren Bosman/Wezep 5 en Staphorst 2 geen sterke tegenstanders. Eigenlijk waren alleen de wedstrijden tussen die twee teams onderling en tussen Heino 8 en Kampenion leuk en spannend. Hopelijk brengt het volgende seizoen meer spanning!

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 4de plaats. Ook hier zat ik ernaast. Het feit dat Harderwijk 4 zich nog terugtrok voor de competitie doet daar niets aan af.

 

4e klasse: Kampenion 10 - Wham 2

Team 10 heeft het - ik heb het al vaker aangegeven - de laatste seizoenen lastig in de 4e klasse. Vaak weet het zich pas laat in veiligheid te spelen. Dit seizoen is het niet anders. Met nog één wedstrijd te gaan, staat team 10 voorlaatste. Afgelopen dinsdagavond kwam nummer laatst Wham 2 op bezoek dat vooraf 7 punten minder had verzameld. Je hoeft dat geen goede rekenaar te zijn om te weten dat team 10 aan 2 punten voldoende had om zich te handhaven.

Jeroen Heldoorn, Gerard Wessels en Henny Boxman bonden de sportieve strijd aan met Harold de Graaf, Joram de Jong en Herman Vos.

Die 2 punten kwamen al heel snel. In de openingspartij was Jeroen in vier games te sterk voor Harold en daarna versloeg Gerard tegenstander Joram voor wie de 4e klasse eigenlijk een klasse te hoog is. Zo stond het 2 - 0 en stond handhaving al vast. Het 4e klasseschap was opnieuw met een seizoen verlengd. De champagnefles werd aangerukt en tot de laatste druppel leeg gedronken.

Natuurlijk moesten er daarna nog liefst acht partijen worden gespeeld. Welnu, dat werd een gelijkspelletje. Aan de kant van Wham wisten Harold en Herman ieder 2 punten te pakken. Beiden versloegen Gerard en waar Harold van Henny won, daar won Herman van Jeroen. Geen van de zes spelers bleef deze avond ongeslagen en alleen - de eerder genoemde - Joram bleef zonder zege. De afwezigheid van een - met alle respect - betere derde speler deed Wham 2 dit seizoen dan ook de das om.

Team 10 won de wedstrijd uiteindelijk met 6 - 4, omdat ook het dubbel - heel nipt - gewonnen werd.

Scores:
Henny 2, Jeroen 2, Gerard 1 en dubbel 1

De eindstand:
Smash '70 (H) 9        10 - 75 P
's-Heerenbroek 1       10 - 72
Wijhe 2                10 - 55
Zwartsluis 3           10 - 41
Kampenion 10           10 - 33
Wham 2                 10 - 24 D

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 5de plaats. Gelet op de laatste seizoenen is deze juiste voorspelling geen grote prestatie.

 

4e klasse: Kampenion 11 - Effect 3

Team 11 is wel bezig aan een goed seizoen. Het wist de hele tijd buiten direct degradatiegevaar te blijven. En dat terwijl Alies Hendriks - vanwege lichamelijke perikelen - slechts één wedstrijd heeft kunnen meedoen. Heel knap. Afgelopen maandag wist het al dat het zich definitief had gehandhaafd. Toen versloeg nummer 2 Wijhe 3 nummer 5 Olst 5 met 6 - 4 waardoor team 11 laatstgenoemd team definitief achter zich hield.

Vrijdagavond konden de spelers dus vrijuit spelen in hun wedstrijd tegen nummer laatst Effect 3. Vooraf bedroeg de voorsprong op de gasten uit Marienheem 7 punten en dus volstonden 2 punten om ook dit team achter zich te houden. Dat moest toch kunnen? Alice Ringenier, Anne van der Haar en Rense Beimers troffen Daan Freriks, Ben Schoorlemmer en Paul van Drongelen aan de andere kant van de tafel.

Na het dubbel stond het 4 - 0 en op die tussenstand was weinig af te dingen. Alice versloeg Daan overtuigend in drie games, Anne was in vier games net wat sterker dan Ben en Rense versloeg Paul ook al in vier games. In het dubbel zagen Alice en Anne hun tegenstanders Ben en Daan knap van een 2 - 0 achterstand in games terugkomen, maar zij wisten in de beslissende game alsnog het verschil te maken.

Na het dubbel was er (meer) evenwicht in de wedstrijd. De resterende zes wedstrijden eindigden namelijk in 3 - 3. Anne won zijn twee partijen, Alice won van Paul en verloor van Ben en Rense verloor van Ben en Daan.

Team 11 won de wedstrijd dus met 7 - 3 en eindigde zelfs nog als 3e. Hoonhorst 3 - de oorspronkelijke nummer 3 - verloor namelijk met 9 - 1 van kampioen TT Zwolle 10 waardoor de Kampenaren ook dat team nog voorbij gingen.

Scores:
Anne 3, Alice 2, Rense 1 en dubbel 1

De eindstand:
TT Zwolle 10           10 - 91 P
Wijhe 3                10 - 50
Kampenion 11           10 - 45
Hoonhorst 3            10 - 44
Olst 5                 10 - 38
Effect 3               10 - 32 D

In deze poule was TT Zwolle 10 veel en veel te sterk. Als je kampioen wordt met een gemiddelde van ruim 9 punten per wedstrijd, dan kan de conclusie niet anders luiden. Maar de wedstrijden tussen de andere vijf teams gaven regelmatig wel spanning te zien.

Mijn prognose voor het seizoen luidde: een 5de plaats. Net als team 8 heeft team 11 duidelijk beter gepresteerd dan ik had verwacht. Complimenten aan de spelers!

Met een score van 4 uit 11 moet ik concluderen dat ik opnieuw net iets beneden de 50% ben gebleven. Dat is niet goed en niet slecht.

Zo kwam er een einde aan de najaarscompetitie 2016. Een seizoen dat - zoals ook vele andere seizoenen - een lach en een traan te zien geeft. Een traan over de twee degradaties uiteraard en wellicht ook het nipt missen van de titel van team 6. Maar ook een lach over de twee - verwachte - titels voor de teams 4 en 5 en (vooral) over de onverwachte titel van team 8 en ook het goede presteren van de teams 9 en 11.

Misschien heb ik in mijn verhaal iets teveel nadruk gelegd op het vervullen van de sportieve plicht. Excuses daarvoor. Gelukkig hebben - zo heb je hiervoor kunnen lezen - verreweg de meeste teams sportiviteit en het vervullen van de sportieve plicht hoog in het vaandel staan. Enkele niet. Die namen zijn - ook bij Kampenion - bekend en die noem ik hier niet. De goede ‘verstaander’ weet voldoende.

De Technische Commissie en de beide wedstrijdsecretarissen gaan zich nu bezighouden met de teamindeling voor het komend seizoen. Vooral door de nieuwe (rating)regels is het geen uitgemaakte zaak dat teams ongewijzigd blijven. Aan de ene kant vervelend, omdat vriendenteams niet altijd in stand kunnen blijven en daardoor wellicht spelers (kunnen) afhaken. Aan de andere begrijpelijk, omdat iedereen nog wel situaties uit het verleden herinnert waarin het onbegrijpelijk was dat Jantje of Pietje in team X van vereniging Y speelde. Gelukkig zijn de regels ook weer niet zo streng dat vriendenteams helemaal tot het verleden hoeven te behoren. Wordt vervolgd!

Een ieder die mijn verslagen heeft gevolgd, bedankt voor de aandacht en het geduld. Tot het volgend seizoen maar weer !!!

Met sportieve groet,

Jan Ringenier,
wedstrijdsecretaris

Plaats reactie



Zet het plaatje in elkaar