Alle teams kwamen deze week weer in actie. Team 1 boekte de tweede (ruime) uitzege in successie. Voor de teams 3 en 6 stonden uitwedstrijden op het programma tegen de (mede)koploper; beide wedstrijden gingen nipt verloren. Team 5 blijft goed presteren en is na vier speelrondes eigenlijk nog de enige concurrent van koploper De Toekomst 3, terwijl team 5 - het andere 1e klasteam - de teams onder zich op afstand hield met een puntendeling bij TT Zwolle 6. De teams 2, 7 en 10 boekten deze week de eerste zege van het seizoen. Team 11 ging met maximale cijfers de bietenbrug op en bevindt zich nu al in een uitzichtloze positie. Ik neem de wedstrijden weer met je door.
3e divisie: SVE 2 - Kampenion 1
Wat een weelde! Team 1 heeft twee wedstrijden gespeeld in de 3e divisie en het wist beide wedstrijden keurig te winnen. Eerst versloeg het buurman TT Zwolle 1 dat in de sterkste samenstelling speelde met 6 - 4 en vorige week behaalde het de eerste uitzege ‘ooit’ op landelijk niveau; het won in Veenendaal met 3 - 7 bij SKF 4. Afgelopen zaterdagmiddag had het opnieuw een uitwedstrijd af te werken: bij SVE 2 in Utrecht.
Ivan Hollander, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier namen het op tegen Robin Luijer, Remco Haring en Jan Mulder. Kopman Wai Won Joe ontbrak dus aan Utrechtse kant en mede daardoor lagen er mogelijkheden.
Na het dubbel stond team 1 - net als vorige week in Veenendaal - op een 1 - 3 voorsprong en net als vorige week ging het dubbel verloren. Ivan nam tegen Robin overtuigend een 0 - 2 voorsprong, maar daarna haperde de motor. Robin profiteerde en won de 3e en 4e game met de cijfers 12 - 10. Ook de 5e game was spannend, maar nu bleek Ivan de gelukkigste na 9 - 11. Gert-Jan won daarna tegen Remco ook al de 1e en 2e game overtuigend en ook nu ging de 3e game verloren. De 4e game was spannend, maar GJ zorgde voor een ‘trendbreuk’ door de 4e game nipt naar zich toe te trekken: 10 - 12. Ton speelde vervolgens tegen Jan. Beiden wonnen een game overtuigend (4 - 11 en 11 - 5) waarna Ton de 3e game eruit wist te slepen (9 - 11). Daarna ging het allemaal wat gemakkelijker; Ton won de 4e game met 5 - 11.
In het dubbel gingen Gert-Jan en Ivan proberen dit seizoen voor het eerst tot winst te komen en daarvan moesten Remco en Robin dan het slachtoffer worden. De 1e game was met 11 - 7 voor de gastheren en zij wisten ook de 2e game naar zich toe te trekken: 12 - 10. GJ en Ivan wonnen nog wel de 3e game, maar moesten toezien dat R&R in de 4e game het verschil wisten te maken. Zo ging dus ook het derde dubbel verloren, daar waar de Kampenaren vorig seizoen toch - sterk spelend - een behoorlijk aantal dubbels wisten te winnen. Maar ach, als er meer punten in het enkelspel worden binnengehaald, waar hebben we het dan over?
Drie partijen later stond het 1 - 6. Eerst zag Ivan zich tegen Remco gedwongen een tweede vijfpitter te spelen na 11 - 8, 7 - 11, 9 - 11 en 11 - 8. In de beslissende game was Ivan met 7 - 11 de sterkste van de twee. Ton boekte hierna een soevereine driegames zege op Robin; Ton kwam geen moment in de problemen en won eenvoudig: 3 - 11, 7 - 11 en 7 - 11. Gert-Jan was vervolgens sterk op dreef in zijn partij tegen Jan. Ook hij kwam geen moment in de problemen en ‘verbeterde’ - heel dwingend spelend - de score van Ton van de partij ervoor na 3 - 11, 7 - 11 en 6 - 11. Het zij hem vergeven!
Tot zover verliep de wedstrijd identiek ten opzichte van die van vorige week in Veenendaal. In de zevende partij was het opnieuw de beurt aan Ton en wel tegen Remco. Hoewel de scores iets minder overtuigend oogden dan in zijn tweede partij kwam Ton ook nu niet of nauwelijks in de problemen. Hij won ‘in straight games’, zij het dat de verschillen dus wat minder groot waren: 7 - 11, 8 - 11 en 9 - 11. Nog steeds is het scoreverloop een kopie van de wedstrijd van vorige week. Ivan had kennelijk moeite ‘uit dat spoor’ van vorige week te geraken, want net als vorige week liep hij in zijn derde partij tegen een nederlaag op. In een wisselvallige partij moest hij tegenstander Jan na vier games feliciteren: 11 - 5, 14 - 16, 11 - 6 en 15 - 13. Ivan wist net geen beslissende 5e game af te dwingen. Het was nu aan Gert-Jan (tegen Robin) of de wedstrijd een volledige kopie van die van vorige zou worden - ook Gert-Jan verloor toen zijn derde partij - of dat team 1 zelfs met een 2 - 8 zege aan de haal zou gaan. Welnu Gert-Jan is niet zo van de kopieën. Hij ging voor een nieuw origineel. Hij won de 1e game met nipt verschil en speelde vervolgens een gewonnen partij. Met 9 - 11, 3 - 11 en 4 - 11 gaf hij Robin geen kans en behaalde hij een overtuigende driegames zege.
Zo won team 1 zijn tweede uitwedstrijd op rij en liefst met de cijfers 2 - 8. Volgens speler / correspondent Ivan stonden Gert-Jan en Ton sterk te spelen en had hijzelf een wat mindere dag. Maar ach, als je als team veel partijen wint en ‘gewoon’ met deze cijfers zegeviert, dan doen wij daar niet moeilijk over. Wij zijn de beroerdsten niet.
Scores:
Gert-Jan 3, Ton 3 en Ivan 2; dubbel 0
Na drie wedstrijden is team 1 ‘doodleuk’ koploper, voor de buren van TT Zwolle 1 dat Assen 2 met 9 - 1 terugwees. Medekoploper Amstelveen 1 verloor in eigen huis met 4 - 6 van SKF 4, de tegenstander van team 1 van vorige week. Voorlopig gaat team 1 als een speer. De komende twee weken is er geen competitieprogramma en vervolgens speelt het tweemaal thuis. Dat worden belangrijke wedstrijden. Ik wil proberen om voor Gert-Jan, Ivan en Ton ‘strakke veterstrikkers’ te regelen om te voorkomen dat de heren naast de schoenen gaan lopen.
Hoofdklasse: Kampenion 2 - Emmeloord 1
Voor team 2 verloopt het seizoen tot dusver nog niet naar wens en (mijn) verwachting. Het kwam 3x in actie en het verloor driemaal. Weliswaar mede als gevolg van het lastige programma, maar toch. Team 2 zag zichzelf na drie wedstrijden in ieder geval terug op een - met Emmeloord 1 - gedeelde laatste plaats. En juist dat team kwam afgelopen vrijdag op bezoek. Een bijzondere wedstrijd. Niet alleen vanwege de uitgangssituatie, maar ook vanwege de ontmoeting Lieftink - Lieftink: zoon Robin nam het o.a. op tegen vader Johan (Emmeloord 1). Daarnaast was ook zus / dochter Simone in de zaal; zij speelde met haar team (7) tegen GTC 1 waarover hierna meer.
Robin Lieftink, Jordy ten Have en Gertjan Wessels troffen Hans Vlig, Steven Pieter IJkema en Johan Lieftink aan de andere kant van de tafel.
Team 2 kwam prima uit de startblokken, want de eerste drie enkelpartijen leverden evenzovele zege op. Robins blok stond goed tegen de bolle topspin van Hans. Beiden kennen elkaar door en door ‘uit Robins tijd bij Emmeloord’. Robin boekte een niet verwachte en keurige driegames zege op Hans. Robin kwam eigenlijk geen moment in de problemen. Jordy had daarna ook al opvallend weinig moeite met Steven Pieter. De tijd dat het Jordy ‘dun door de broek loopt’ als er een materiaalspeler aan de overkant staat, ligt kennelijk achter hem. Ook Jordy won ‘in straight games’. Gertjan en Johan hadden de volle vijf games nodig voordat een winnaar kon worden ‘aangewezen’. Na 5 - 11, 13 - 11, 13 - 11 en 9 - 11 moest de onvermijdelijke 5e game worden gespeeld. Die voltrok zich in de lijn van de drie voorafgaande games; heel spannend dus. Uiteindelijk was Gertjan de gelukkigste van de twee na 11 - 9.
In het dubbel namen Gertjan en Jordy keurig een 2 - 0 voorsprong tegen het geroutineerde duo Hans en Johan. Laatstgenoemden wonnen echter de 3e en 4e game met ruime cijfers en dus moest ook hier een 5e game de beslissing brengen. Net als de 2e game bood die spanning. Hier bleken aan het eind Hans en Johan de gelukkigsten na 10 - 12. Niettemin kon team 2 wel leven met de 3 - 1 tussenstand.
Drie partijen later stond het 4 - 3 en waren de gasten dus een puntje dichterbij gekomen. Eerst moest Jordy tegenstander Hans - na een zeer wisselvallige partij - feliciteren. Wat te zeggen van de gamestanden 4 - 11, 11 - 3, 11 - 2 en 8 - 11? Hans bleek in staat om de lijn van de 4e game door te trekken en won opnieuw met 8 - 11. Toen was het de beurt aan Robin en pa Johan. Voor zover ik weet had Robin tot vanavond nog nooit van Johan weten te winnen in een officiële wedstrijd met uitzondering dan van een potje Stratego tijdens de Nederlandse Kampioenschappen in ….. Emmeloord op 23 februari 1998. De 1e game bleek - achteraf - heel belangrijk. Die ging met nipte cijfers (11 - 9) naar Robin. Daardoor ging hij net wat gemakkelijker spelen, terwijl Johan juist - naar ik aanneem - wat moest forceren. Maar vanwege een pijnlijke schouder kan hij niet echt doorslaan en dat schiet dan niet op tegen Robin. Het is alsof je de Chinese muur wilt slechten met een sponzen balletje. Hoe het ook zij, Robin won de 2e game overtuigend. In de 3e game was Johan zoon Robin de baas, maar in de 4e game stond Robin er weer; hij won die opnieuw met ruime cijfers. Hierna nam Gertjan het op tegen Steven Pieter. Hoewel Gertjan een speltype heeft dat wars is van veel risico nemen, waardoor je op zich aardig zou moeten kunnen meekomen met materiaalspelers, was hij kansloos tegen Steven Pieter. Laatstgenoemde won dan ook eenvoudig.
Van de laatste drie partijen wist team 2 er nog twee te winnen. Eerst bleek Jordy duidelijk te sterk voor Johan die eigenlijk alleen in de 3e game in de buurt wist te blijven. Jordy won ‘in straight games’. Daarna bood Gertjan tegenstander Hans - met uitzondering van de 3e game - goed partij, maar Hans bleek te sterk en won in vier games. In de laatste partij van de avond had Robin het meer dan lastig tegen Steven Pieter. Robin heeft het niet zo op materiaalspelers en hoewel hij en Steven Pieter elkaar goed kennen, duurde het heel, heel lang voordat Robin goed in de wedstrijd kwam. Na 11 - 9, 9 - 11 en 9 - 11 leek de partij langzaam maar zeker de kant van SP op te glijden. Maar daarna veranderde er iets. Wat het geweest is, ik kan het niet aangeven omdat ik er niet bij was. Maar feit was dat Robin in de 4e game het verschil wist te maken en dat hij die lijn goed wist door te trekken naar de 5e game: 11 - 4 en 11 - 6.
Team 2 boekte dus een heel belangrijke zege op Emmeloord 1: 6 - 4. Omdat Entac 2 met 7 - 3 verloor in het Enschedese onderonsje bij DTS 1, heeft team 2 nu twee teams onder zich. Dat is wel zo prettig. Grote man - letterlijk en figuurlijk - aan Kamper kant was deze avond Robin. Ik kan mij zo voorstellen dat hij daar vooraf geen rekening mee heeft gehouden.
Scores:
Robin 3, Jordy 2 en Gertjan 1; dubbel 0
De competitie ligt nu twee weken stil. Team 2 ontvangt op vrijdag 10 maart DTS 1 al voor de tweede maal dit seizoen.
Promotieklasse: De Brug 2 - Kampenion 3
Team 3 is (voorlopig) bezig aan een prima eizoen. Waar het in de vorige competitie officieel was gedegradeerd naar de 1e klasse - maar ‘dankzij team 1’ dat landelijk mocht blijven spelen na ook al officieel te zijn gedegradeerd opnieuw in de Promotieklasse mocht uitkomen - daar behaalde het dit seizoen in de eerste drie wedstrijden liefst 25 punten in de Promotieklasse. Het was daarmee met De Brug 2 - degradant uit de Hoofdklasse - zelfs gedeeld koploper. En afgelopen vrijdag ontmoetten beide teams elkaar in Apeldoorn, een heuse topper dus.
Bas de Vries, Gerben Wolterink en Wim Tillema moesten zien af te rekenen met Bas Wrekenhorst, Jan Los en Eric Burgers.
Beide teams maakten er een mooie, spannende en vaak hoogstaande wedstrijd van. En om direct maar met de deur in de sporthal te vallen: team 3 bewees dat die hoge positie geen toeval is. Weliswaar was het niet niet genoeg om met een goed resultaat Apeldoorn te verlaten, maar toch moet het vertoonde spel en niveau de Kampenaren veel vertrouwen geven voor de rest van het seizoen. Conservatief gedacht kun je stellen dat team 3 na slechts vier wedstrijden al vrijwel zeker is van handhaving. Progressief gedacht kun je stellen dat team 3 ook na afgelopen vrijdag de voornaaste - en enige - uitdager van De Brug 2 blijft en zelfs niet kansloos is voor de titel.
Met het vorenstaande heb ik al wat verklapt over de uiteindelijke uitslag. Maar ik moest dat toch eerst even kwijt. Voor de openingspartij stond één ding vast: Bas zou winnen. Het was alleen de vraag welke van de twee. Welnu, daarover bestond lang onduidelijkheid. Na 11 - 9, 9 - 11, 11 - 5 en 4 - 11 gaven beide tenoren elkaar weinig toe. En ook in de beslissende game was er niet veel krachtsverschil. Uiteindelijk was het de Apeldoornse Bas die met 11 - 8 wist te winnen. Daarna moest Gerben het opnemen tegen de ‘alles of niets’ spelende Jan. Daar waar je zou verwachten dat Jan zich regelmatig zou verslaan op de backspin van Gerben, daar boekte hij eigenlijk een - voor mij onverwachte - eenvoudige driegames zege. Slechts in de 2e game had Gerben winstkansen. Zo zie je maar weer dat tafeltennis geen wiskunde is. In de 3e partij deed Wim namens team 3 tegen Eric wat terug. Hij moest de 1e game weliswaar aan Eric laten, maar won daarna heel keurig drie games op rij.
In het dubbel namen Bas en Wim het op tegen Eric en Jan. Volgens mij dubbelden Bas en Wim voor het eerst samen en dat moet ook in het spel terug te zien zijn geweest. De Kampenaren verloren ‘in straight games’. Waarom de keuze voor de vaste dubbels Bas / Gerben en Thomas / Wim werd doorbroken, is mij niet bekend. Mogelijk dat Gerben de beurt aan zich liet voorbijgaan vanwege het eigen vertoonde spel en dan van zijn teamgenoten. Maar ik zou zeggen: niet meer doen!
Drie partijen later stond het 4 - 3. Bas en Jan lieten zien dat een spannende partij niet altijd de volle vijf games in beslag hoeft te nemen. Bas won in vier games; driemaal was er een verschil van 2 punten en eenmaal een verschil van 3. Daarna nam Wim het op tegen kopman Bas. In de 1e game was Wim kansloos, maar daarna pakte hij het prima op. Sterker nog, na vier games stond het doodleuk 2 - 2: 11 - 3, 8 - 11, 11 - 8 en 7 - 11. Ook in de beslissende game had Wim winstkansen. Kennelijk gaf de routine - Bas heeft landelijk gespeeld, terwijl Wim het afgelopen seizoen nog 2e klasse speelde - de doorslag. Apeldoornse Bas was na 11 - 9 de gelukkigste. Gerben bracht zijn team weer wat dichterbij via een ‘regelmatige’ viergames zege op Eric. Gerben moest de 2e game aan Eric laten, maar kwam in de andere games nauwelijks in de problemen.
De laatste drie partijen van de avond waren duidelijk niet de spannendste. Alle hadden namelijk slechts drie games nodig om een winnaar ‘aan te wijzen’ en helaas voor team 3 wees de vinger tweemaal in de richting van De Brug 2. Eerst wist Wim zijn goede spel van zijn eerste twee partijen niet (helemaal) een goed vervolg te geven tegen Jan. Het was jammer dat zowel de 1e als de 2e game met 11 - 9 naar Jan gingen. Wim moest daarna en daardoor forceren en dat pakte niet goed uit; Jan won de 3e game met ruim verschil. De Kamper Bas had daarna geen kind aan Eric die nauwelijks in het stuk voorkwam. Bas won simpel ‘in straight games. In de laatste partij van de avond moest (ook) Gerben zijn meerdere erkennen in Apeldoornse Bas. Gerben kwam niet in de buurt van gamewinst, maar dat is ook geen schande. Bas won vrij overtuigend in drie games.
Team 3 leed dus een nipte 6 - 4 nederlaag in Apeldoorn, een nederlaag met perspectief zoals ik hiervoor al aangaf. Een puntendeling was ook mogelijk geweest, want de beide vijfpitters ging met nipt verschil naar De Brug 2. Na afgelopen vrijdag staat team 3 nog steeds in de buurt van De Brug 2. Omdat nummer 3 Vitesse ’35 1 met 3 - 7 verloor van TT Zwolle 4, heeft team 3 zijn 2e positie zelfs nog wat versterkt. Waarvan akte!
Scores:
Bas 2, Gerben 1 en Wim 1; dubbel 0
Op vrijdag 12 maart gaat team 3 op bezoek bij buurman TT Zwolle 4 waarvan het thuis met liefst 9 - 1 wist te winnen. De Zwollenaren zijn vast belust op revanche.
1e klasse: TT Zwolle 6 - Kampenion 4
Team 4 startte het seizoen - na een doordeweekse ‘wereldreis’ - met een ruime nederlaag bij titelkandidaat Smash 2000 1 in Losser, maar het herstelde zich daarna prima met twee keurige zeges. Voorlopig staat het netjes ‘in de middenmoot’. Afgelopen vrijdag ging team 4 op bezoek bij buurman TT Zwolle 6 dat vooraf 4 punten minder had verzameld. Het was zaak om de Zwollenaren op afstand te houden.
Jackie van der Meulen, Sebastian Holzapfel en Danny Bruins stonden voor die opgave. Sake Elfring, Michael Bremmers en Wessel Kamer waren de tegenstanders.
Het werd een wedstrijd met verschillende gezichten. Qua scoreverloop speelden beide teams ‘haasje-over’. De start was voor team 4. Na het dubbel stond het namelijk op een 1 - 3 voorsprong. Jackie was in de openingspartij een maatje te groot voor Sake, waarna Sebastian in een wisselvallige partij pas in de 5e game het verschil wist te maken tegen Michael. Danny kwam vervolgens tegen Wessel knap van een 2 - 0 achterstand terug tot 2 - 2, maar moest toestaan dat Wessel de beslissende game met 11 - 8 naar zich toetrok.
Dubbelpartijen zijn vaak heel belangrijk. In spannende wedstrijden kunnen zij het verschil betekenen tussen winst en verlies. Team 4 is nog op zoek naar het ideale duo. Vrijdagavond dubbelden Danny en Jackie voor de tweede maal samen en zij namen het op tegen Michael en Wessel. In de eerste drie games ontliepen de koppels elkaar weinig, maar het stond toen wel 1 - 2 voor de Kampenaren. Of het Zwolse duo toen meer ging forceren, of Danny en Jackie wat gemakkelijker gingen spelen, weet ik niet. Maar feit was dat de 4e game ruim werd gewonnen.
Drie partijen later stond het echter 4 - 3. Jackie verloor in drie vrij nipte games van Michael, Danny pakte tegen Sake keurig de 1e game, maar zag zijn tegenstander toen de regie overnemen en drie games op rij winnen. Sebastian had het daarna moeilijk tegen Wessel. Hij verloor de 1e en 2e game, trok de 3e op het nippertje naar zich toe, maar zag Wessel hetzelfde in de 4e game doen.
Van de laatste drie partijen wist team 4 er nog twee te winnen. Eerst pakte Danny ook deze avond weer een puntje mee via een viergames zege op Michael. Laatstgenoemde pakte in totaal zelf een puntje meer dan Danny, maar Danny won de benodigde drie games. Jackie nam daarna tegen Wessel een 0 - 2 voorsprong na twee zwaarbevochten gewonnen games. Wessel counterde echter knap naar 2 - 2. In de beslissende game was het uiteindelijk Jackie die won: 8 - 11. In de laatste partij van de avond moest Sebastian toezien hoe tegenstander Sake zowel de 1e als de 2e game met 11 - 9 naar zich toetrok. Mogelijk dat Sebastian toen wat anders probeerde, maar dat pakte niet goed uit. Sake won die game ruim met 11 - 5.
Team 4 en TT Zwolle 6 deelden dus de punten: 5 - 5. Ik denk dat team 4 tevreden moet zijn met die uitslag. Het won twee van de drie vijfpitters en … het hield de Zwollenaren daarmee inderdaad op afstand. Daarnaast neemt het ook nog eens wat verder afstand van de degradatieplaatsen 5 en 6. Tel uit je ‘winst’ !!! Het puntje in het dubbel bleek dus inderdaad weer heel belangrijk.
Scores:
Jackie 2, Danny 1, Sebastian 1 en dubbel 1.
Team 4 komt op vrijdag 3 maart al weer in actie. Op verzoek van tegenstander Smash 2000 1 - dat dit seizoen personele problemen heeft - wordt de onderlinge wedstrijd van vrijdag 24 maart op een eerdere datum in Kampen gespeeld.
1e klasse: Kampenion 5 - Heino 2
Team 5 is tot dusver goed bezig dit seizoen. Het liet de puntendeling in de openingswedstrijd tegen Smash ’70 3 volgen door twee keurige uitzeges. Na drie speelrondes staat het dan ook op een mooie 2e plaats op 2 punten achter koploper De Toekomst 3. Afgelopen vrijdag speelde team 5 weer eens thuis; het ontving Heino 2. Dat team speelde het afgelopen seizoen voor 75% onder de naam Effect 1 in de 1e klasse.
Nick Kuipers, Bertin Bos en Dick Hoekman moesten het opnemen tegen Gert Machiels, Henk Kuiper en Regina Woerlee.
Na het dubbel stond team 5 op een 3 - 1 voorsprong. Nick won vrij overtuigend van ‘albatros’ Gert. Uiteraard is dit niet vervelend bedoeld; ik bedoel slechts aan te geven dat Gert heel lange armen heeft en dat het lastig is om hem uit te spelen. Niettemin slaagde Nick daar keurig in; hij won ‘in straight games’. Bertin had het daarna lastig tegen Henk. Na gamezeges over en weer (tweemaal) moest uiteraard een 5e game de beslissing brengen. Kennelijk was Bertin weer aan de beurt; hij won met 11 - 7. Dick nam daarna tegen Regina keurig een 2 - 0 voorsprong. In de 3e game had Dick zeker winstkansen, maar het was Regina die uiteindelijk in de verlenging met de zege aan de haal ging: 14 - 16. Dick was kennelijk daardoor zo van slag dat hij niet meer het niveau van de eerste games wist te halen. Regina won daarna ook de 4e en 5e game.
Bertin en Nick mochten het hierna samen in het dubbel proberen en wel tegen Regina en Gert. Beide duo’s hebben in deze samenstelling nog niet zoveel ervaring. Bertin en Nick startten prima en pakten de 1e en 2e game met ruime cijfers. De 3e game ging echter in de verlenging (11 - 13) naar de bezoekers en je zag Dick langs de kant al denken: ‘het zal toch niet weer dat ….. ?’ Nee zover lieten Bertin en Nick het niet komen. Zij waren tijdig weer bij de les en wonnen de 4e game weer met ruim verschil.
Drie partijen later stond het 5 - 2. Bertin en Gert ontliepen elkaar nauwelijks iets, maar toch stond het na drie games wel ‘gewoon’ 3 - 0 voor Bertin na 12 - 10, 11 - 9 en 11 - 9. Nick kreeg tegen Regina geen kans om lekker rustig in de partij te komen. Voordat Nick het in de gaten had, mocht hij al van kant wisselen. Maar Nick is niet zo gauw uit zijn evenwicht te halen. Hij herstelde zich prima van de oorvijg in de 1e game en won drie games op rij. Dick was hierna kansloos tegen Henk. Op de één of andere manier ligt het spelletje van Henk Dick niet, terwijl dat omgekeerd wel het geval is. Henk won eenvoudig.
Van de laatste drie partijen gingen er nog twee naar team 4. Bertin en Regina maakten er een spannende partij van, in ieder geval qua gewonnen games. Na 11 - 7, 9 - 11, 11 - 6 en 6 - 11 moest een 5e game de beslissing brengen. En net als in zijn partij tegen Henk was Bertin kennelijk weer aan de beurt, want hij won die met 11 - 7. Dick nam het vervolgens op tegen Gert. Ik vermoed dat zij inmiddels zo’n 421 keer tegen elkaar gespeeld hebben. Dick nam keurig een 2 - 0 voorsprong, maar net als tegen Regina wist hij niet door te drukken. Sterker nog, Gert kwam daarna nauwelijks nog in de problemen en won drie games op rij met ruime cijfers. In de laatste partij van de avond stelde Nick de 7 - 3 zege veilig via een regelmatige 3 - 0 zege op Henk. Nick is eigenlijk niet of nauwelijks in de problemen geweest.
Team 5 boekte dus een nuttige 7 - 3 zege op Heino 2. Het zag koploper De Toekomst 3 daarmee weliswaar 2 punten uitlopen, maar ik denk niet dat de Kampenaren daarvan in de war raken. De blik was - zo vermoed ik - toch vooral nog naar beneden gericht. En na vier wedstrijden moet het concluderen dat de voorsprong op degradatieplaats 5 inmiddels 9 punten bedraagt. Het heeft zelfs een gat van 7 punten geslagen naar plaats 3. Bertin en Nick bleven beiden ongeslagen en wonnen samen ook het dubbel. Dick bleef puntloos; hij pakte tweemaal een 2 - 0 voorsprong, maar wist die beide malen niet te verzilveren.
Scores:
Bertin 3, Nick 3 en dubbel 1; Dick 0
Op vrijdag 10 maart as. ontvangt team 5 buurman Bosman/Wezep 2.
2e klasse: NTC Leogang 1 - Kampenion 6
Team 6 draait tot nu toe een steady seizoen. Na drie wedstrijden staat het - met Smash ’70 5 - gedeeld 2e op 6 punten achterstand van koploper NTC Leogang 1. Afgelopen vrijdag mocht het op bezoek bij die koploper. Wilde het dit seizoen nog een rol van betekenis spelen, dan mocht team 6 eigenlijk niet verliezen.
Het was in de aanloop naar de wedstrijd even puzzelen wie uiteindelijk namens team 6 zouden spelen. Uiteindelijk kwamen Jan Ringenier, Simon van der Woude en Gerard Palland in actie. Rin van Dijk, Koos Dorst en invaller David van der Zwan (team 2) waren de tegenstanders. Kopman Bjorn Vrugt is dit seizoen slechts enkele wedstrijden beschikbaar.
Na het dubbel stond team 6 op een 3 - 1 achterstand, maar het had voor evenveel eurocenten ook 2 - 2 of zelfs 1 - 3 kunnen staan. In de openingspartij kwam Jan tegen Rin knap van een 2 - 0 achterstand terug tot 2 - 2. In de beslissende game stond Jan tot de 9 punten op voorsprong, maar helaas wist Rin alsnog te ontsnappen: 9 - 11. Simon was daarna volmaakt kansloos tegen Koos. De partij kan worden samengevat met de woorden ‘at your service’. Simon kreeg de lastige service van Koos niet onder controle en had ook problemen met de eigen service. Dan is het uiteraard lastig spelen. Gerard bracht zijn team daarna op het wedstrijdformulier via een geroutineerde zege op jeugdspeler David. Op de beslissende momenten zette Gerard een tandje bij en dat bleek voldoende.
In het dubbel namen Gerard en Simon keurig een 0 - 2 voorsprong tegen Koos en Rin. Maar ook hier bleek de service van Koos bepalend en waarschijnlijk zelfs doorslaggevend. De Kampenaren brachten die of moeizaam of niet terug waardoor de tegenstanders terugkwamen in de partij. Koos en Ron wonnen de 3e en 4e game met ruime cijfers. De beslissende game was spannend. Maar waar Gerard en Simon hun kansen niet wisten te pakken, daar deden Koos en Rin dat wel. Zij wonnen de game - en daarmee de partij - met 11 - 9.
Na het dubbel was het de beurt aan Jan en Koos. Beiden hebben vaker tegen elkaar gespeeld en mede daardoor wist Jan de service van Koos vrij aardig te lezen. Hij moest de 1e game nog aan Koos laten, maar won vervolgens drie games op rij. Gerard nam het vervolgens op tegen Rin. Gerard speelde met het nodige risico en dat kan - zeker tegen Rin - goed of slecht uitpakken. Gerard sloeg fraaie punten, maar maakte teveel fouten om aanspraak op de winst te kunnen maken. Rin won ‘in straight games’. Simon was daarna tegen David nog steeds niet in goede doen. Beide spelers maakten de nodige fouten en lange tijd was het onduidelijk wie de beste winstkansen had. Simon nekte zichzelf uiteindelijk grotendeels door op de beslissende momenten ‘in de verlenging’ servicefouten te maken. David won na 11 - 2, 9 - 11, 14 - 12 en 14 - 12.
In de achtste partij wist Gerard tegen Koos in de 1e game nog te ontsnappen na lang achter te hebben gestaan. Daarna had hij toch teveel moeite met de service van Koos. Dat leverde Koos regelmatig of een direct punt op of een punt op de tweede bal. Dat kostte Gerard teveel punten. Koos won dan ook in vier games. Jan nam het daarna op tegen jeugdspeler David. Hij gaf zijn tegenstander niet echt de gelegenheid om in diens spel te komen en won ‘in straight games’. Niet dat het heel gemakkelijk ging, maar toch. In de laatste partij van de avond was het de beurt aan Simon en Rin. Vooraf gaven wij - eerlijk is eerlijk - geen eurocent voor de kansen van Simon, maar hijzelf ging steeds meer geloven in winst. Door het trage tempo dat Rin aan de dag legt, kwam Simon steeds beter in zijn spel. Hij legde veel risico in zijn spel en na vier games stond het 2 - 2 via 11 - 8, 9 - 11, 7 - 11 en 11 - 9. Simon verloor de 4e game weliswaar, maar niet doordat hij de verkeerde tactiek koos. Nee, vooral omdat hij iets teveel fouten maakte. Hij bleef dan ook volharden in het met de backhand aanpakken van de service van Rin. Simon hatte in die 5e game langere Zeit die Nase vorm, maar net als in zijn partij tegen Jan kwam Rin knap weer terug tot 9 - 9. Uiteindelijk bleek Simon de gelukkigste; hij won met 9 - 11 en besliste de partij met een harde aanval die de rand van de tafel schampte.
Team 6 verloor de wedstrijd dus met 6 - 4. Er had zeker een puntje meer ingezeten, want het verloor twee van de drie vijfpitters met de cijfers 11 - 9 in de beslissende game. Aan de andere kant kwam team 6 nog knap terug van een 6 - 2 achterstand. Het hield de schade beperkt ‘zullen we maar zeggen’!
Scores:
Jan 2, Gerard 1 en Simon 1; dubbel 0
Op vrijdag 10 maart gaat team 6 op bezoek bij Emmeloord 2.
2e klasse: Kampenion 7 - GTC 1
Soms geven de cijfers het niveau en de prestatie van een team niet correct weer. Ik vind dat dit het geval is bij team 7. Het ontmoette in de eerste drie wedstrijden de sterkste tegenstanders in de poule en de spelers lieten - in mijn ogen verrassend - zien het niveau prima aan te kunnen. Maar mede door de geflatteerde 8 - 2 nederlaag bij Bosman/Wezep 3 - het verloor toen zes van de zeven vijfpitters - staat het te laag. Afgelopen vrijdag kwam GTC 1 uit Genemuiden op bezoek. Dat team had vooraf 5 punten meer verzameld.
Namens team 7 moesten Jomar Schilder, Simone Lieftink en Arnold Hubach het doen. Pieter Beuzenberg, Egbert Beuzenberg en Kees Kranenburg waren de tegenstanders.
Na het dubbel was er balans. Zowel qua niveau als qua tussenstand. In de openingspartij nam Jomar tegen kopman Pieter brutaal - en dat terwijl hij toch een beleefde jongen is - een 2 - 0 voorsprong. In de 3e game stelde Pieter even orde op zaken: 5 - 11. Daarna was er weer evenwicht, maar het was Pieter die zowel de 4e als de 5e game op het tandvlees naar zich wist toe te trekken: 10 - 12 en 9 - 11. ‘Het zal toch weer niet’ moeten de spelers hebben gedacht. In de tweede partij kwamen Simone en Egbert in actie. Aanvankelijk had Simone moeite om de service van Egbert te lezen. Laatstgenoemde won de 1e en ook de 2e game dan ook overtuigend: 6 - 11 en 6 - 11. Daarna - werd zij wellicht door een familielid gecoacht? - kwam Simone langzaam maar zeker in de wedstrijd. Zij sleepte de 3e game er met 11 - 9 uit en ging daarna ook wat gemakkelijker spelen. Toen zij de 4e game met 11 - 8 won, stonden beiden weer gelijk. In de beslissende game wist Simone knap door te drukken: 11 - 4. Het wordt eentonig, maar ook de partij tussen Arnold en Kees ging over het maximale aantal games. Na 8 - 11, 11 - 6, 14 - 12 en 7 - 11 moet opnieuw een 5e game de beslissing brengen. Daarin was Arnold na 11 - 9 de gelukkigste.
In het dubbel namen Arnold en Jomar het op tegen de broers Egbert en Pieter die samen een goed (ingespeeld) dubbel vormen. Niettemin gaven Arnold en Jomar B&B prima partij. Zij verloren weliswaar in vier games, maar het krachtsverschil was te verwaarlozen: 9 - 11, 11 - 6, 11 - 13 en 13 - 15.
Na het dubbel hadden de partijen wat minder games nodig. Eerst moest Simone - na een nipt verloren 1e game - in Pieter haar meerdere erkennen, maar dat is geen schande. Pieter tafeltenniste al toen Simone nog tussen de boerenkool lag. Pieter won ‘in straight games’. Jomar bracht zijn team daarna weer langszij door Kees in drie games te verslaan. Dat ging niet altijd eenvoudig (17 - 15, 11 - 5 en 12 - 10), maar dat is vaak Jomars ‘handelsmerk’: waarom zou je het makkelijk doen als het moeilijk kan? Arnold en Egbert hielden het daarna wel spannend. Opnieuw leek de partij op een 5e game uit te draaien, maar dat wist Egbert net te voorkomen: 12 - 14, 7 - 11, 12 - 10 en 9 - 11. Zo stond GTC 1 op een 3 - 4 voorsprong.
Het venijn van de wedstrijd zat in de staart. En ditmaal pakte dat eens in het voordeel van team 7 uit. Eerst boekte Simone een verrassend eenvoudige driegames zege op Kees. Zij kwam eigenlijk geen moment in de problemen en won met 11 - 6, 11 - 8 en 11 - 6. Kennelijk hadden we toen de ‘snelle partijen’ ook gehad, want er volgende nog twee vijfpitters. Eerst zag Arnold tegenstander en kopman Pieter vrij overtuigend de 1e en 2e game winnen. Maar daarna vocht Arnold zich knap terug in de wedstrijd. Hij won de 3e game met ruime cijfers en was in de 4e game net wat beter. De beslissende 5e game kon beide kanten opvallen, maar deed dat uiteindelijk in het voordeel van Arnold: 7 - 11, 8 - 11, 11 - 3, 11 - 8 en 11 - 9. Ook dat mag je een verrassende overwinning noemen. In de laatste partij van de avond was het aan Jomar en Egbert om uit te maken of de wedstrijd nog een winnaar kreeg. Niet voor het eerst deze avond had je een loep nodig om krachtsverschil te kunnen waarnemen. Wat te zeggen van de gamestanden 11 - 13, 11 - 8, 9 - 11 en 12 - 10. Net als in de partij ervoor kon de beslissende game beide kanten opvallen en ook nu was de Kamper speler na 11 - 9 de gelukkigste van de twee.
Zo boekte team 7 een zwaarbevochten 6 - 4 zege op GTC 1 en dat is een keurig resultaat. Daarbij moet worden opgemerkt dat het nu eens meezat tijdens de gespeelde vijfpitters. Verloor team 7 tegen Bosman/Wezep 2 zes van de zeven vijfpitters, vrijdagavond won het tegen GTC 1 vier van de vijf vijfpitters en driemaal met nipt verschil. Niettemin toonden de jonge Kamper spelers opnieuw aan het niveau van de 2e klasse aan te kunnen. Chapeau!
Scores:
Arnold 2, Jomar 2 en Simone 2; dubbel 0
Ondanks de nipte zege staat team 7 nog steeds laatste. Het verschil met de ‘veilige’ 4 plaats bedraagt echter nog ‘slechts’ 3 punten. GTC 1 bezet die plaats nog steeds.
Op vrijdag 10 maart speelt team 7 opnieuw een thuiswedstrijd. Dan ontmoet het voor de tweede maal dit seizoen Smash ’70 4.
3e klasse: Kampenion 8 - De Spinners 2
Team 8 draait tot nu toe redelijk mee in een poule van de 3e klasse. Het komt tekort voor de bovenste plaatsen en het verkeert ook niet in direct degradatiegevaar. Het is zaak om dat zo te houden. Afgelopen dinsdagavond kwam De Spinners 2 uit Emst op bezoek dat één plaatsje hoger (3e) stond.
Opnieuw meldde Theo Hogenhorst zich af; hij gaf aan nog niet volledig hersteld te zijn van een griepje. Ditmaal was reserve Gert Lok beschikbaar om aan te treden, dat aan de zijde van Harm Bosman en Arie Hup. De gasten verschenen met Piet Daems, Aart Schurink en Paul Gensen. Bijzonder om te vermelden is dat beide teams met een 81-jarige aantraden: Arie Hup aan Kamper kant en Piet Daems bij De Spinners 2. De twee oudste spelers die in de afdeling Oost nog in competitieverband uitkomen zouden het deze avond tegen elkaar opnemen.
De start was voor de gasten. Harm nam het in de openingspartij op tegen de hiervoor genoemde Piet. Harm ondervond dat Piet nog erg fit is voor zijn leeftijd. Piet valt nog regelmatig bij De Spinners 1 in de 2e klasse in en pakt dan ook nog menig puntje mee. Harm wist Piet bijna te verschalken, maar verloor sneu met 11 - 13 in de beslissende 5e game. De ervaring gaf de doorslag zullen we maar zeggen; Harm is immers slechts 66 jaren jong. Die komt net kijken. Arie, de 80 plusser aan Kamper kant was daarna volmaakt kansloos tegen Aart. De 1e en 2e game waren voorbij voor een ieder - Arie incluis - er erg in had. In de 3e game bood Arie wel wat meer partij, maar ook die ging naar Aart. Daarna maakte Gert zijn rentree als competitiespeler bij Kampenion. In een eerder tafeltennisleven - nee Gert is nog 80, hij is net 50 - speelde hij 2e klasse. Hij mocht het opnemen tegen Paul. Gert heeft een heel risicovol spelletje; het raakpunt tussen bat en bal is extreem kort. Als hij de bal raakt, dan staat de bal zwanger van de topspin, maar het komt - nog - te vaak voor dat Gert de bal niet raakt. Een vervelend neveneffect zullen we maar zeggen. Gert moest zijn meerdere erkennen in Paul die na drie games als winnaar vast stond.
In het dubbel kwamen Arie en Harm uit tegen Aart en Piet. De partij ging over vier games en geen van de vier games was spannend. De gasten bleken de sterkste en dus stond de 80 plusser van de Spinners voorlopig op punten voor.
Gelukkig wist team 8 na het dubbel wat terug te doen. Eerst was daar dan de partij tussen de beide 80 plussers: Arie en Piet. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat de heel fitte Piet een maatje te groot zou zijn voor onze Arie, maar kennelijk had die daar heel andere gedachten bij. Onder het motto ‘tafeltennis is 75% koppie koppie’ ging Arie de strijd aan. Het werd een spannende partij. De kijkers zeiden ‘dat moeten die twee elkaar toch niet willen aandoen?’ Maar daar hadden de twee kwieke senioren geen boodschap aan. Na 11 - 9, 7 - 11, 11 - 6 en 4 - 11 moest een 5e game de beslissing brengen. Wie verwachtte dat de fittere Piet - hij doet zelfs nog aan duurloopjes - de partij nu wel naar zich zou toetrekken, kwam bedrogen uit. Het was Arie die de game - en daarmee de (bijzondere) partij - met 11 - 8 wist te winnen. Daarmee won de ‘jongste’ van de twee; Piet is twee maandjes ouder. Complimenten overigens aan beiden! Het is overigens te hopen dat dit verslag niet in Den Haag wordt gelezen, anders moeten we ervoor vrezen dat de AOW-gerechtigde leeftijd wordt opgeschroefd naar ehm ….. een jaar of 81. Natuurlijk ging de wedstrijd hierna gewoon door, of er niets was gebeurd. Harm speelde zijn tweede vijfpitter van de avond tegen Paul. Het was even - zeker in de eerste drie games - zoeken voor Harm. Maar toen bleek hij het te hebben gevonden. Hij won de 4e en 5e game overtuigend. Gert speelde tegen Aart al beter dan in zijn eerste partij. Weliswaar resulteerde dat nog niet in gamewinst, maar het scheelde niets.
Van de laatste drie partijen wist team 8 er nog twee te winnen. Eerst werd Arie door Aart gedwongen zijn tweede vijfpitter van de avond te spelen. Na 9 - 11, 11 - 4, 10 - 12 en 11 - 6 moest opnieuw een 5e game de beslissing brengen. Daarin trok Arie keurig de lijn van de 4e game door: 11 - 6. Complimenten aan Arie; tafeltennis mag dan voor 75% koppie koppie zijn, het lichaam staat tijdens een partij niet in de winterslaapmodus. Gert leek vervolgens tegen - jawel - Piet de goede lijn van zijn vorige partij door te trekken; hij verloor de 1e game nipt met 9 - 11. Daarna moest Gert echter toch met duidelijke cijfers zijn meerdere erkennen in Piet die de 2e en 3e game met ruime cijfers won. Complimenten ook aan Piet. In de laatste partij van de avond namen Harm en Aart het tegen elkaar op. Het werd een wisselvallige partij met ruime gamewinsten over en weer: 11 - 5, 7 - 11, 11 - 4 en 6 - 11. En dus moest Harm ook in zijn laatste partij de volle vijf games aan de bak. Die beslissende game was meteen de spannendste van de vijf. Het was uiteindelijk Harm die de gelukkigste van de twee - wat tafeltennis betreft dan - bleek; hij won met 11 - 9.
Team 8 verloor dus met nipte cijfers van het bezoekende De Spinners 2: 4 - 6. Het behaalde daarmee een vrijwel maximaal resultaat, want het won vier van de vijf vijfpitters. Hebben we dit zojuist bij team 7 ook al niet gelezen? Met die uitslag houdt team 8 afstand van de degradatieplaatsen 5 en 6 en dat is het belangrijkste.
Scores:
Arie 2 en Harm 2; Gert 0 en dubbel 0
Op maandag 6 maart as. gaat team 8 op bezoek bij nummer laatst ZC Aktief 2. Als he die wedstrijd niet verliest kan het de rest van het seizoen met vertrouwen tegemoet zien.
4e klasse: ’s-Heerenbroek 2 - Kampenion 9
Team 9 is voorlopig bezig aan een goed seizoen. Na drie wedstrijden is het - met Smash-In 2 - gedeeld koploper. Team 9 is echter 1e, omdat het de onderlinge wedstrijd in Ens met 4 - 6 won. Afgelopen dinsdagavond speelde team 9 de gemeentederby tegen ’s-Heerenbroek 2.
Martijn Haanappel, Robbert Dalsem en Mattias Beimers moesten het voor team 9 doen. Jan Doornwaard, Herwin ten Hove en Jan Bos waren de tegenstanders.
Helaas heb ik geen - foto van het - wedstrijdbriefje ontvangen van één van de drie heren. Bij een teleurstellende nederlaag zou ik mij nog iets bij dat nalaten kunnen voorstellen. Maar bij een 0 - 10 zege? Misschien dat de drie na de zege direct het café in Zwolle zijn ingedoken en dat zij zich hebben laten vollopen waardoor het geheugen lege plekken vertoonde. Anders kan ik het niet verklaren.
Maar goed, ik kan - en wil - niet veel woorden aan de maximale zege ‘vuil’ maken. Wel kan ik nog melden dat concurrent Smash-In 2 het goede voorbeeld van team 9 volgde door op vrijdagavond GTC 3 met diezelfde cijfers terug te sturen naar Genemuiden. ‘The battle continues’!
Scores:
Martijn 3, Mattias 3, Robbert 3 en dubbel 1
Op vrijdag 10 maart gaat team 9 - met team 6 - naar Emmeloord. Het speelt dan tegen het 4e team van die vereniging.
4e klasse: Kampenion 10 - Batfighters 2
Team 10 heeft dit seizoen het zoet der overwinning nog niet mogen smaken. Elk wedstrijd leverde tot nu toe een bittere (na)smaak op waardoor het een logische laatste plaats bezet. Afgelopen dinsdag kwam met Batfighters 2 de nummer voorlaatst op bezoek. Zouden de Elburgers dan het lekkere hapje voor team 10 vormen?
Gerard Wessels, Jeroen Heldoorn en Henny Boxman zetten hun tanden in Heinz Klein, Piet Tadema en Aart Ruijter. Als we toch met leeftijden bezig zijn, ook deze Heinz is inmiddels al 75 plusser! Voila.
Van de eerste vier partijen gingen er drie over de volle vijf games. En team 10 baadde zich in weelde, want het stond op een 3 - 1 voorsprong. We waren even ‘bang’ of de heren wel met die luxe zouden weten om te gaan, maar dat viel gelukkig mee. Gerard rekende ‘in straight games’ af met senior Heinz, waarna Jeroen de lastig te bespelen Piet prima tegenstand bood. Jeroen capituleerde pas na 6 - 11, 11 - 7, 7 - 11, 13 - 11 en 11 - 13. Henny nam vervolgens bliksemsnel een 2 - 0 voorsprong tegen Aart na tweemaal 11 - 3, maar daarna brak de zon voor Aart door; hij won de 3e en 4e game met 8 - 11 en 11 - 8. In Nederland is het weer echter nogal veranderlijk; in de 5e game was Henny weer nipt de betere: 11 - 8.
Ook het dubbel ging over de volle vijf games en daarvoor waren enerzijds Gerard en Jeroen en anderzijds Heinz en Piet verantwoordelijk. Na een partij met hoogte- en dieptepunten bleken de Kampenaren de gelukkigsten na 11 - 4, 10 - 12, 11 - 5, 5 - 11 en 11 - 9.
Gelukkig ging het na het dubbel wat sneller net toen sommigen al aan Thuisbezorgd.nl begonnen te denken. Jeroen versloeg Heinz met 3 - 1, zij het niet zonder moeite. Daarna trok Gerard tegen Aart de lijn van zijn goede eerste partij door. Hij versloeg Aart ‘in straight games’ en kwam geen moment in de problemen. Piet bleek aan Elburger kant deze avond het grootste ‘obstakel’. In een - qua scoreverloop - vreemde partij was hij Henny de baas na 4 - 11, 11 - 2, 11 - 13 en 3 - 11.
Van de laatste drie partijen won team 10 er nog twee. Eerst versloeg Jeroen tegenstander Aart in vijf games. Jeroen leek de partij na de 4e game - 6 - 11 verlies - nog uit handen te geven, maar bleek in de beslissende game weer bij de les: 11 - 6. Henny boekte daarna tegen Heinz zijn tweede zege van de avond. In de 1e game had hij het lastig, maar toen hij die nipt met 11 - 9 won, ging het daarna wat eenvoudiger. Hij hoefde geen game af te staan. In de laatste partij van de avond deden de Elburgers - uiteraard in de persoon van Piet - nog wat terug. Gerard - tot dan goed op dreef - vond geen antwoord op het materiaal en spel van Piet en moest zijn tegenstander dan ook na drie games feliciteren. Gerard kennende heeft hij dat keurig gedaan.
Team 10 boekte echter een keurige en nuttige 7 - 3 zege op Batfighters 2. Niet dat het nu direct een reuzensprong maakt - dat is ook niet goed met een volle maag - maar het doet in ieder geval weer mee!
Scores:
Gerard 2, Henny 2, Jeroen 2 en dubbel 1
Door de ‘ietwat afwijkende’ volgorde in het programma speelt team 10 op vrijdag 10 maart al voor de tweede maal tegen koploper Smash ’70 9.
4e klasse: Kampenion 11 - Heino 9
En dan ‘last but not least’ team 11. Ik heb het al vaker aangegeven, door gezondheidsproblemen konden Alies Hendriks en Anne van der Haar nog niet in actie komen. En die afwezigheid blijkt TE zwaar, VEEL TE zwaar. Zo moet de conclusie luiden als je als team na drie wedstrijden laatste staat met slechts 3 schamele puntjes. Maar de leden van het team krijgen daar geen complex van en laten zich ook geen complex aanpraten. Nee, we hebben het hier over spelers die voor de gezelligheid een balletje slaan, die een avondje uit zijn. En of dat nu in de 4e of in de 5e klas is, maakt hen helemaal geen bal uit. Dat is ook tafeltennis; ik zou willen dat ik iets meer van hun instelling had …
Afgelopen vrijdagavond trof het met Heino 9 opnieuw een sterke tegenstander. Alice Ringenier, dochter Jentine Sikkema en schoondochter Jantiene Knijnenberg namen het op tegen Sip Hartman, Pieter Naterop en Laurens Mulder.
In het begin wisten de dames de heren nog goed partij te bieden. Alice nam tegen Sip een 2 - 1 voorsprong, maar daarna wist die alsnog de 4e en 5e game met nipt verschil te winnen. Conclusie: anti Sip - Sip = 0 - 1. Jentine kwam tegen Pieter juist van een 1 - 2 achterstand terug tot 2 - 2, maar ook hier was het de bezoekende heer die de beslissende game met nipt verschil wist te winnen. En daarmee heb ik ook direct de belangrijkste wapenfeiten van team 11 vermeld.
De andere acht partijen gingen overtuigend naar de bezoekers en alleen Jentine wist - tegen Sip - nog een game te pakken. Alle andere partijen gingen met 0 - 3 naar Heino 9.
Het is echter geen schande om van een sterke(re) tegenstander te verliezen, ook niet met 0 - 10. In deze samenstelling hoort team 11 eerder in de 5e dan in de 4e klasse thuis. Dat is uiteraard geen verwijt, maar een constatering.
De achterstand op de ‘veilige’ 4e plaats is inmiddels al aanzienlijk. Ook als Anne en / of Alies snel zouden terugkeren, is het maar de vraag of die kloof - ravijn zo je wilt - nog kan worden overbrugd. Maar ook al geraakt team 11 niet meer aan de andere kant, de spelers hebben al laten weten net zo lief 5e klas te spelen. ‘Als het maar gezellig is’.
Scores:
Alice 0, Jantiene 0, Jentine 0 en dubbel 0
Op vrijdag 10 maart ontvangt team 11 ’s-Heerenbroek 1. Geruchten gaan dat die avond drie andere familieden Ringenier worden opgesteld: Ton Ringenier, Jordy ten Have en Jan Ringenier. Niemand die het opvalt.
Over het algemeen mogen we niet ontevreden zijn met de resultaten in week 7. De teams 1, 2, 4, 5, 7, 9 en 10 boekten goede resultaten en / of deden goede zaken. De teams 3 en 6 verloren weliswaar de topper tegen de (mede)koploper, maar zakten bepaald niet voor het examen. De balans overall was nipt positief met zes zeges, één puntendeling en vier nederlagen. De competitie ligt volgende week geheel stil en de week erna voor 90%, respectievelijk vanwege de voorjaarsvakantie, carnaval of andere redenen. Team 4 komt als eerste weer in actie en wel op vrijdag 3 maart: thuis tegen koploper Smash 2000 1.
Ik ga voorlopig even genieten van een korte auteursvakantie en hoop je daarna weer te ‘ontmoeten’.
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wss Kampenion