Alle teams mochten deze week na een kortere of langere pauze weer in actie komen. Vijf teams deden dat in een thuiswedstrijd, terwijl zes teams op locatie speelden. Voor de uitslagen maakte dat overigens niet zoveel uit. Opvallend was dat deze week een aantal grote uitslagen te zien gaf; vaak positief en incidenteel negatief. Ik neem de wedstrijden weer met je door en kijk daarbij ook naar de tussenstanden. Er zijn - met uitzondering van de landelijke competitie - namelijk vijf wedstrijden gespeeld en dus is de competitie halverwege. Bij team 1 wil ik dat volgende week doen.
3e divisie: Kampenion 1 - Assen 2
Team 1 is voorlopig bezig aan een ‘onwijs’ goed seizoen. Daar waar het behalen van zeges het afgelopen seizoen ongeveer gelijk stond aan het vinden van een speld in een hooiberg, daar staat team 1 nu na drie speelrondes op drie zeges. Natuurlijk, het ene seizoen is het andere niet. En de poule van vorig seizoen was aanmerkelijk zwaarder dan die van dit seizoen. Maar toch. Team 1 is ‘doodleuk’ koploper in poule B van de 3e divisie. De voorsprong op achtervolger TT Zwolle 1 bedraagt echter slecht één schamel puntje.
Omdat team 1 nu twee thuiswedstrijden heeft af te werken terwijl TT Zwolle 1 tweemaal op locatie speelt, liggen er wellicht wat mogelijkheden om die voorsprong te vergroten.
Afgelopen zaterdagmiddag ontving team 1 nummer laatst Assen 2. Ivan Hollander, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier mochten het opnemen tegen Richard Lubbers, Heleen Mulderij en Jan Meppelink.
Team 1 kwam goed uit de startblokken. Ivan won tegen Richard de 1e game met ruim verschil. Daarna ging het weliswaar moeizamer, maar na drie games stond het wel 1 - 0. Gert-Jan won tegen Heleen ook de 1e game met groot verschil en ook daarna ging het moeizamer. Zowel de 2e als de 3e game gingen ‘in de verlenging’ naar GJ die aanvallend meer mogelijkheden heeft dan Heleen die overigens ook een aardig balletje slaat. Ton trad vervolgens aan tegen kopman Jan die het afgelopen seizoen nog met Assen 1 in de 2e divisie tot een aanvaardbaar percentage kwam. Ton bleek daar weinig boodschap aan te hebben en won de 1e game ook al met ruim verschil. Met geconcentreerd spel wist hij die lijn door te trekken naar de 2e game die hij zelfs nog ruimer won. De 3e game was duidelijk spannender, maar het was uiteindelijk Ton die deze er met 13 - 11 wist uit te slepen. Wat een weelde!
In het dubbel waren Gert-Jan en Ivan twee games heer en meester tegen Heleen en Jan. Daarna was er duidelijk meer evenwicht. De gasten trokken de 3e game met 11 - 13 naar zich toe waarna een eveneens spannende 4e game volgde. Kennelijk waren GJ en Ivan weer aan de beurt, want zij wonnen die met 14 - 12. Zo stond team 1 op een heerlijke 4 - 0 voorsprong.
Na het dubbel nam Gert-Jan het op tegen Richard. Beiden moeten het vooral van de forehand hebben, maar waar GJ veel meer snelheid in zijn slag legt, daar gaat Richard vooral voor de wat tragere topspin. De power van GJ en het feit dat hij completer is - ook zijn backhand kwam regelmatig goed door - gaven de doorslag: GJ won ‘in straight games’. Het was toen de beurt aan Ivan en Jan. In de 1e en 2 game won de trage bolle spin van Jan het van de vlakkere slagen van Ivan: 8 - 11 en 8 - 11. Daarna gooide Ivan de schroom van zich af en pakte hij de ballen van Jan (niet verkeerd uitleggen !) meer aan. Dat betaalde zich uit. Hij sleepte de 3e game er met 15 - 13 uit en won de 4e game met ruime cijfers: 11 - 6. In de beslissende game nam Ivan een ruime voorsprong: 7 - 1. Niemand gaf toen nog een eurocent voor de kansen van Jan, maar die geeft blijkbaar niet zoveel om geld. Hij kwam punt voor punt terug, ging erop en erover (niet verkeerd uitleggen !) en nam zelfs een 7 - 9 voorsprong. Daarna kantelde de partij opnieuw, want Ivan stond vervolgens geen punt meer af: 11 - 9. Tafeltennis kent nu eenmaal geen gelijke spelen in individuele partijen. Ton had vervolgens geen enkele moeite om Heleen te verslaan. Zij had heel veel moeite om de service van Ton te lezen en ook diens trage met de backhand geslagen topspin sloeg zij vaak over de tafel. Ton won dan ook in drie games met telkens ruim verschil. Zo stond het na zeven partijen 7 - 0.
In de achtste partij nam Gert-Jan het op tegen Jan. Beiden maakten er een mooie partij van. De jeugdige en met veel power spelende GJ tegen de slimme en bekeken spelende Jan. Na 11 - 13, 13 - 11, 11 - 7 en 6 - 11 moest een 5e game de beslissing brengen. Daarin toonde GJ zich de sterkste: 11 - 7. Ton kwam daarna tegen Richard niet of nauwelijks in de problemen. Af en toe ging het zelfs iets te gemakkelijk waardoor hij wat te nonchalant werd. Gelukkig verloor Ton het contact met de aarde slechts kort en was hij op tijd weer bij de les. Hij won in vier games. In de laatste partij van de middag was het de beurt aan Ivan en Heleen. Beiden maakten er een mooie partij van. In het begin was er nauwelijks krachtsverschil, getuige ook de scores in de 1e en 2e game: 13 - 11 en 14 - 16. Daarna wist één van beiden meer verschil te maken: 11 - 5 en ook weer 8 - 11. In de beslissende game stond Ivan er weer en hij won die uiteindelijk met 11 - 7.
Zo behaalde team 1 een maximale 10 - 0 zege. Het zorgde daarmee weer voor een primeur, want het deed dat nog niet eerder op landelijk niveau. Die zege was niet of nauwelijks geflatteerd, want eigenlijk had alleen de partij tussen Ivan en Jan ook met gemak in een zege voor Jan kunnen eindigen. Een heel knappe zege, want de gasten verschenen in de sterkste opstelling. De Kampenaren moeten er voor oppassen dat het af en toe niet te gemakkelijk gaat. Ik meende af en toe te zien dat men moeite had de scherpte vast te houden. Omdat de spelers meestal tijdig weer bij de les waren, had dit vanmiddag tegen deze tegenstander geen consequenties. Maar dat kan wel ‘dodelijk’ zijn tegen sterkere tegenstanders.
Scores:
Gert-Jan 3, Ivan 3, Ton 3 en dubbel 1
Concurrent TT Zwolle 1 won keurig met 3 - 7 bij SKF 4, maar betekent wel dat team 1 de voorsprong heeft vergroot tot 4 punten.
As. zaterdag speelt team 1 opnieuw thuis; het ontvangt dan Amstelveen 1.
Hoofdklasse: Kampenion 2 - DTS 1
Team 2 is tot nu toe bezig aan ietwat tegenvallend seizoen. Die conclusie mogen we toch wel trekken als je na 4 wedstrijden op 17 punten staat. De spelers en ik hadden toch iets meer verwacht. Wij hadden verwacht - of is het gehoopt? - dat het zich zou mengen in de strijd om de kampioenswedstrijd tegen de nummer 1 van poule B. Nee, niet dat team 2 zomaar even kampioen zou worden - daarvoor is Blauw-Wit 1 te sterk - maar in onze ogen was het een serieuze kandidaat voor plaats 2. En dat is een heel aantrekkelijke plek, omdat Blauw-Wit 1 voor het seizoen heeft aangegeven niet te willen promoveren. Daardoor speelt de nummer 2 aan het eind van het seizoen een kampioenswedstrijd om promotie naar de 3e divisie. Maar voorlopig staat team 2 op een te grote achterstand van DTV ’84 2 dat momenteel 2e staat.
Afgelopen vrijdagavond kwam DTS 1 op bezoek. Dat team degradeerde het afgelopen seizoen officieel naar de Promotieklasse, maar omdat er een plekje vrij kwam in de Hoofdklasse - ‘met dank aan’ Kampenion 1 - mag het dit seizoen opnieuw in de klasse uitkomen. En dat doen de Enschede-ers voorlopig vrij overtuigend. Het degradatiespook is nog niet gesignaleerd in Enschedé. De eerste wedstrijd tussen beide teams eindigde in een 6 - 4 zege voor DTS.
Robin Lieftink, Jordy ten Have en Gertjan Wessels namen het op tegen Robert Scheggetman, Desney Mansveld en Ben Schukkink.
Team 2 kwam goed uit de startblokken, want de eerste drie enkelpartijen leverden winst op. Robin boekte een regelmatige 3 - 0 zege op Robert, waarna Jordy het alleen de 1e game lastig had tegen Desney. Die ging nog naar de tegenstander, maar daarna won Jordy drie games op rij met ruime cijfers. Gertjan en Ben maakten er een spannende partij van. Via 1 - 0, 1 - 2 en 2 - 2 moest een 5e game de beslissing brengen. Daarin bleek Gertjan net wat sterker.
In het dubbel verloren Jordy en Robin in vier games van Desney en Robert. Het dubbel loopt dit seizoen tot dusver niet echt bij team 2. In welke samenstelling het ook acteert, telkens moeten de tegenstanders worden gefeliciteerd.
Drie partijen later stond het 5 - 2. Jordy had geen enkele moeite met Robert, terwijl Robin een keurige 3 - 0 zege boekte op Ben die niet zo heel vaak zonder gamewinst verliest. Gertjan en Desney waren daarna aan elkaar gewaagd. Na 10 - 12, 11 - 8, 9 - 11 en 13 - 15 toonde Desney zich net iets sterker dan Gertjan.
De laatste drie partijen gingen alle naar team 2. Eerst volgde Jordy het goede voorbeeld van Robin door Ben ook ‘in straight games’ te verslaan. De 1e game was nog nipt, maar daarna wist Jordy zowel de 2e als de 3e game met ruime verschil naar zich toe te trekken. Gertjan had het daarna lastig tegen Robert. Na een spannende partij - zonder spannende games - won hij uiteindelijk met 3 - 2: 11 - 6, 6 - 11, 11 - 7, 6 - 11 en 11 - 5. In de laatste partij van de avond was Robin net wat sterker dan Desney. Robin won in vier games, al waren de verschillen klein.
Team 2 boekte dus een keurige 8 - 2 zege op DTS 1. Het neemt daarmee in ieder geval wat duidelijker afstand van de plaatsen 5 en 6. Als de spelers de lijn van vrijdagavond weten door te trekken, kan team 2 zich wellicht nog mengen in de strijd om plaats 2.
Scores:
Jordy 3, Robin 3 en Gertjan 2; dubbel 0
De tussenstand na 5 wedstrijden:
Blauw-Wit 1 5 - 36
DTV '84 1 5 - 31
Kampenion 2 5 - 25
DTS 1 5 - 23
ENTAC 2 5 - 19
Emmeloord 1 5 - 16
De achterstand op nr. 2 DTV ’84 1 bedraagt 6 punten en de ‘gecorrigeerde’ achterstand is 4 punten. In de titelstrijd tellen namelijk de wedstrijden tegen koploper Blauw-Wit 1 (dat niet wil promoveren) niet mee; DTV ’84 1 pakte 5 punten tegen de Almelo-ers en team 2 slechts 3. Maar de spelers van team 2 kennende - zeker Gertjan en Jordy - zijn zij niet of nauwelijks bezig met de tussenstand. Op dit moment is het belangrijker te constateren dat team 2 de afstand naar de laatste teams heeft weten te vergroten.
Op vrijdag 17 maart speelt team 2 de uitwedstrijd bij Entac 2.
Promotieklasse: TT Zwolle 4 - Kampenion 3
Team 3 verbaast dit seizoen ‘vriend, vijand en zichzelf’. Was het het afgelopen seizoen officieel gedegradeerd naar de 1e klasse, het mocht dit seizoen - ‘met dank aan’ Kampenion 1 - opnieuw in de Promotieklasse uitkomen. En het presteert dit seizoen prima. Het heeft zich zelfs opgeworpen als naaste - en enige - belager van De Brug 2, de gedoodverfde titelkandidaat. Heel knap!
Afgelopen vrijdag ging het op bezoek bij TT Zwolle 4 waarvan het in Kampen met liefst 9 - 1 had gewonnen.
Gerben Wolterink, Bas de Vries en Thomas Niemeijer moesten zien af te rekenen met Quiryn Daas, Roy van der Burg en Roelof Buschgens.
Ook hier kwamen de Kampenaren goed uit de startblokken. Na het dubbel stond het op een 0 - 4 voorsprong. Gerben was in vier games te sterk voor Quiryn, Bas had slechts drie games nodig tegen jeugdspeler Roy en Thomas versloeg Roelof ‘in straight games’.
Het dubbel was dan ook de eerste spannende partij. Bas en Gerben hadden het heel lastig tegen Roy en Quiryn. Zij kwamen met 2 - 1 achter, maar wisten de 4e game er op het tandvlees uit te slepen. Dat bleek de Vorentscheidung, want in de beslissende game wisten Bas en Gerben alsnog het verschil te maken.
Drie partijen later stond het 0 - 7. Gerben speelde tegen de jonge Roy een soortgelijke partij als tegen Quiryn. Hij won ook nu in vier games en eigenlijk was geen van die games spannend. Thomas had het daarna moeilijk tegen Quiryn. Hij kwam met 2 - 1 achter, maar Thomas is inmiddels zover dat hij daar niet van in de war raakt. Hij bleef zijn (aanvallende) ding doen en won de 4e en 5e game alsnog met ruim verschil. Bas had het daarna tegen Roelof alleen in de 2e game lastig. Die won hij nipt, daar waar hij de 1e en 3e game met ruim verschil won.
Team 3 wist ook de laatste drie partijen te winnen. Eerst bleek Thomas ‘in the battle of the youngsters’ in vier games te sterk voor Roy. Daarna trok Gerben tegen Roelof de 1e en 2e game met nipt verschil naar zich toe om vervolgens in de 3e game het verschil te maken. Dat zie je wel vaker in wedstrijden tussen sterke teams en teams die in de hoek zitten waar de klappen vallen. In de laatste partij van de avond moest Bas tegen Quiryn alle zeilen bijzetten. Ook Bas kwam met 2 - 1 achter, maar net als Thomas won hij de 4e en 5e game.
Team 3 won dus met maximale cijfers van TT Zwolle 4. Waar wedstrijden tussen beide teams tot voor kort nog in uitslagen tussen 6 - 4 en 4 - 6 eindigden, daar pakte team 3 dit seizoen liefst 19 van de 20 te halen punten. De uitslag was ietwat geflatteerd, omdat de drie vijfpitters naar de Kampenaren gingen, maar die 5e game werd dan wel weer ruim gewonnen. Wel is het zo dat in al die gevallen eerst een 2 - 1 achterstand moest worden weggewerkt.
Scores:
Bas 3, Gerben 3, Thomas 3 en dubbel 1
De tussenstand na 5 wedstrijden:
De Brug 2 5 - 40
Kampenion 3 5 - 39
Vitesse '35 1 5 - 29
Torenstad 1 5 - 20
TT Zwolle 4 5 - 12
Trias 2 5 - 10
Het zal duidelijk zijn dat team 3 met die uitslag erin is geslaagd om de tweestrijd met koploper De Brug 2 voort te zetten. Dat team won heel knap met 1 - 9 bij Torenstad 1. Dat wordt nog een spannende tweede competitiehelft. De Kampenaren kunnen heerlijk vrijuit spelen. Wie voor het seizoen had voorspeld dat team 3 halverwege de enige en naaste belager van De Brug 2 zou zijn, liep het risico te worden meegenomen door mensen ‘in witte jassen’.
Team 3 ontvangt op vrijdag 17 maart Torenstad 1 waartegen het dit seizoen nog niet eerder speelde.
1e klasse: Entac 3 - Kampenion 4
Team 4 speelt tot nu toe een ‘vrij geruisloos’ seizoen. En dat bedoel ik niet vervelend. Het ontmoette al tweemaal de aanstaand kampioen Smash 2000 1 en het verloor die beide wedstrijden ruim. Maar in de andere drie wedstrijden won het tweemaal en deelde het eenmaal de punten. Het staat na 5 wedstrijden - het speelde de thuiswedstrijd tegen Smash 2000 1 dus al vooruit - op een 3e plaats. Dat is heel netjes, omdat het de koploper dus al tweemaal heeft ontmoet.
Afgelopen vrijdag kruiste het voor de tweede maal dit seizoen de batjes met Entac 3 dat tweede staat.
Sebastian Holzapfel, Hans de Vries en Jackie van der Meulen moesten het voor team 4 doen. Joël Kruit, Erik Claus en Arjan Glandrup waren de tegenstanders.
Na het dubbel stond team 4 op een 3 - 1 achterstand. Sebastian was tegen Joël op de beslissende momenten net wat doortastender. En waar het in voorgaande wedstrijden vaak net niet lukte, daar kreeg hij ditmaal wel de beloning. Hij won na vier vrij spannende games. Hans speelde daarna tegen Erik leuk mee, maar kwam in iedere game een enkel puntje tekort. Hij verloor na drie spannende games. Jackie nam het vervolgens op tegen Arjan die na een rustperiode het batje weer ter hand heeft genomen. Hij bleek het spelletje nog niet te zijn verleerd, want hij was Jackie in vier games de baas.
In het dubbel was het even zoeken voor Jackie en Sebastian in hun partij tegen Erik en Joël. De 1e en 2e game gingen met ruime cijfers naar Entac. Daarna was er evenwicht, maar brak de slechte start de Kampenaren op: 11 - 13 en 13 - 11.
Na het dubbel kwam Sebastian tegen Erik knap van een 2 - 1 achterstand terug door de 4e game ruim te winnen. De beslissende game was weer spannender, maar het was Sebastian die deze met 8 - 11 naar zich toetrok. Jackie ontdekte dat Joël qua niveau was vooruitgegaan in vergelijking met de wedstrijd in Kampen. Jackie moest zijn tegenstander dan ook na vier games feliciteren. Hans verloor daarna de 1e en 2e game van ‘herintreder’ Arjan. Wat er daarna veranderde, weet ik niet. Maar Hans kwam daarna geen moment meer in de problemen. Hij won de 3e, 4e en 5e game met groot verschil.
Van de laatste drie partijen wist team 4 er nog twee te winnen. Eerst plaatste Jackie zichzelf ook op het wedstrijdformulier via een keurige viergames zege op Erik. Sebastian moest vervolgens de 1e game aan tegenstander Arjan laten, maar kwam daarna niet of nauwelijks meer in de problemen. En waar hij tot vanavond op 1 zege uit 9 partijen stond, bleef hij in Enschedé heel knap ongeslagen. In de laatste partij van de avond speelde Hans tegen Joël een soortgelijke partij als zijn eerste van de avond tegen Erik. De verschillen waren klein, maar na drie games stond het wel 3 - 0 voor Joël.
Niettemin is een puntendeling bij nummer 2 Entac 3 een resultaat waarmee de Kampenaren goed moeten kunnen leven. Het staat nog steeds keurig derde en het heeft nu dus al tweemaal gespeeld tegen de koploper en de nummer 2.
Scores:
Sebastian 3, Hans 1 en Jackie 1
De tussenstand na 5 wedstrijden:
Smash 2000 1 6 - 47
ENTAC 3 5 - 32
Kampenion 4 6 - 28
TT Zwolle 6 5 - 22
Heino 3 5 - 17
DTS 3 5 - 14
Zo je kunt zien staat team 4 er prima voor. Het heeft van alle teams het zwaarste programma achter de rug en het staat keurig 3e. Als het in de resterende wedstrijden tegen de minder sterke teams ‘het koppie erbij houdt’, dan moet het die 3e plaats kunnen vasthouden.
Op vrijdag 17 maart ontvangt team 4 Heino 3.
1e klasse: Kampenion 5 - Bosman/Wezep 2
Team 5 is (tot nu toe) bezig aan een goed seizoen. Komend uit de 2e klasse staat het al een aantal wedstrijden op een keurige 2e plaats. Na vier wedstrijden is het nog steeds ongeslagen. Daarbij moet wel worden aangetekend dat het koploper De Toekomst 3 nog tweemaal moet treffen. Afgelopen vrijdag kwam het op de laatste plaats staande Bosman/Wezep 2 op bezoek. De eerste wedstrijd in Wezep eindigde in een 4 - 6 zege.
Nick Kuipers, Bertin Bos en Dick Hoekman bonden de sportieve strijd aan met Gerjan Puttenstein, Johan Bosman en Eljakim Doorneweerd. De Wezepers verschenen daarmee in de jongste samenstelling; Gerjan en Johan spelen ook nog jeugdcompetitie, terwijl ook Eljakim ‘de donsveren nog niet zo lang geleden van zich heeft afgeworpen’.
De zes spelers maakten er een spannende - en dus lange - wedstrijd van. Na het dubbel stond het 2 - 2. In de openingspartij had Nick de grootste moeite met Gerjan. Na 7 - 11, 11 - 9, 9 - 11 en 17 - 15 (!) moest een 5e game de beslissing brengen. Ook die was spannend. Uiteindelijk was Nick de gelukkigste van de twee na 12 - 10. In de tweede partij nam Johan tegen Bertin knap een 0 - 2 voorsprong, maar daarna ging het lopen bij Bertin. Hij kwam eigenlijk niet meer in de problemen en won drie games op rij met ruime cijfers. Dick - veruit de minst jonge van de zes - mocht het toen opnemen tegen Eljakim, oftewel bolle topspin tegen vlakke klappen langs een waterpas. Dick won nog wel nipt de 1e game, maar Eljakim nam daarna de regie over. Hij won de 2e game nipt en stootte daarna door en won ook de 3e en 4e game.
In het dubbel kwamen Bertin en Nick in actie tegen Eljakim en Gerjan. De 1e game bleek (achteraf) cruciaal. De gasten trokken die met 9 - 11 naar zich toe en konden daarna iets gemakkelijker spelen. Dat betaalde zich uit, want Eljakim en Gerjan wonnen ook de 2e en 3e game.
Na het dubbel was het weer hoog tijd voor een vijfpitter. Bertin en Gerjan moesten daar dan voor zorgen en dat deden zij ook braaf. Hoewel de games op zich niet spannend waren (11 - 6, 4 - 11, 11 - 2 en 4 - 11) stond het na vier games wel 2 - 2. De beslissende game was wel spannend en ook nu was de Kamper speler de gelukkigste; Bertin won met 11 - 9. Ook de vijfde en zesde partij hadden de volle vijf games nodig om een winnaar ‘aan te wijzen’. Eerst nam Nick een 2 - 0 voorsprong tegen Eljakim, maar laatstgenoemde wist de 3e game er op het tandvlees uit te slepen en kwam daarna nauwelijks nog in de problemen. Vervolgens speelden Dick en Johan een heel wisselvallige partij tegen elkaar. Wat te zeggen van de gamestanden 11 - 4, 6 - 11, 11 - 8 en 1 - 11? Dick kwam de uppercut van de 4e game niet meer te boven en moest toezien hoe ook de 5e game met ruime cijfers naar Johan ging: 5 - 11.
Zo bogen de gasten de 3 - 2 achterstand om in een 3 - 4 voorsprong.
Toen Eljakim in de achtste partij ook nog eens in vier games te sterk was voor Bertin, leek de eerste nederlaag voor team 5 zich af te tekenen. Dick hervond zichzelf dan toch nog in zijn laatste partij tegen Gerjan. Bij een 2 - 1 voorsprong in games wist hij in de 4e game op het nippertje een (gevaarlijke) 5e game te voorkomen: 12 - 10. In de laatste partij was het aan Nick en Johan om te bepalen of de wedstrijd nog een winnaar kreeg. Zij deden er lang over om duidelijkheid te verschaffen. Inderdaad, een beslissende 5e game was noodzakelijk. Daarin bleek Nick na 12 - 10 de gelukkigste van de twee.
Zo eindigde de wedstrijd na een boeiende strijd in een puntendeling. Als ik het wedstrijdformulier zo bekijk, dan mag team 5 het meest tevreden zijn met de uitslag. Niet alleen omdat het vier van de zes vijfpitters won, het kwam ook nog eens van een 3 - 5 achterstand terug. Het behoudt dus de ongeslagen status en houdt tevens afstand van de twee degradatieplaatsen. Het heeft daarmee wat ‘wisselgeld’; het ontmoet koploper De Toekomst 3 immers nog tweemaal.
Scores:
Bertin 2, Nick 2 en Dick 1; dubbel 0
De tussenstand na 5 wedstrijden:
De Toekomst 3 5 - 39
Kampenion 5 5 - 30
Heino 2 5 - 22
TT Zwolle 5 5 - 21
Bosman/Wezep 2 5 - 20
Smash '70 (H) 3 5 - 18
Zo je ziet, heeft team 5 een ruime voorsprong op liefst vier teams. Het moet dan ook wel heel raar lopen willen drie teams team 5 nog passeren in de stand. Ik ga er in ieder geval vanuit dat team 5 dat weet te voorkomen. Het heeft immers nog niet verloren van de teams die lager geklasseerd staan?
Op vrijdag 17 maart gaat team 5 in Lochem op bezoek bij koploper De Toekomst 3.
2e klasse: Emmeloord 2 - Kampenion 6
Team 6 is bezig aan een regelmatig seizoen. Het won (ruim) van de lager ingeschatte teams, speelde gelijk tegen een gelijkwaardige tegenstander (Smash ’70 5) en verloor nipt van DE titelkandidaat (NTC Leogang 1). Een derde plaats is dan ook logisch. Afgelopen vrijdag ging het op bezoek bij nummer laatst Emmeloord 2. De eerste wedstrijd in Kampen eindigde in een 9 - 1 zege. Bij een juiste instelling moest opnieuw een ruime zege mogelijk zijn.
Gerard Palland, Jelmer van der Veen en Jan Ringenier moesten daarvoor zorgen en het was aan Firas Wadi, Peter Potter en invaller Jos Kuijper (team 4) om dat te voorkomen.
Na het dubbel stond team 6 op een 0 - 4 voorsprong. Gerard versloeg Firas in vier games. De min of meer ‘alles of niets’ spelende Firas bleef twee games knap in het spoor van Gerard, maar daar ging Gerard iets slimmer serveren en spelen waardoor hij niet meer in de problemen kwam. Jelmer had daarna goed het oog in de sterke eerste opening van Peter die zich vervolgens meestal geen raad wist met de tweede bal. Jelmer won overtuigend ‘in straight games’. Jan had het daarna bij vlagen lastig tegen Jos die niets te verliezen had en daar ook naar speelde. Jan won in vier games.
In het dubbel namen Gerard en Jelmer het op tegen Firas en Peter. In de 1e game werden Gerard en Jelmer ‘overpowerd’ door (vooral) Firas die een aantal fraaie forehand winners sloeg. Daarna namen de Kampenaren de regie over en leken zij alsnog eenvoudig in vier games te winnen. Kennelijk dachten zij dat zelf ook, want de 4e game ging met ruime cijfers naar de gastheren. In de beslissende game waren Gerard en Jelmer weer bij de les: 6 - 11.
Daarmee is meteen ook het belangrijkste wapenfeit van de Emmeloorders genoemd. Na het dubbel kwamen zij namelijk niet verder dan het winnen van een game in vier van de zes resterende partijen. Niet dat de zes partijen allemaal walk-overs werden - zeker niet - maar toch. Eigenlijk had alleen de partij tussen Firas en Jan ook een andere winnaar kunnen krijgen. Jan won na vier nipte games.
Team 6 boekte dus een maximale 10 - 0 zege in Emmeloord. Toch moet daar niet teveel waarde aan worden gehecht. In deze samenstelling - zonder Eddie van de Berg, Lukas Koffeman, Elvis Nieuwland en ook Michel Schwarte - is Emmeloord 2 een team dat ook in de 3e klasse tegen degradatie zou moeten vechten. En dat bedoel ik niet vervelend.
Scores:
Gerard 3, Jelmer 3, Jan 3 en dubbel 1
De tussenstand na 5 wedstrijden:
NTC Leogang 1 5 - 39
Smash '70 (H) 5 5 - 38
Kampenion 6 5 - 35
Hoonhorst 1 5 - 20
TT Zwolle 7 5 - 13
Emmeloord 2 5 - 5
Er is een kloof tussen de bovenste en de onderste drie teams. Twee van de laatste drie teams degraderen aan het eind van het seizoen en eigenlijk staat Emmeloord 2 al ongeveer als degradant vast. Het is nog even afwachten of Smash ’70 5 en / of team 6 het koploper NTC Leogang 1 nog lastig kunnen maken.
Op vrijdag 17 maart ontvangt team 6 Hoonhorst 1.
2e klasse: Kampenion 7 - Smash ’70 4
Team 7 presteert als debutant - alleen Guido Wessels heeft ervaring op dit niveau - in de 2e klasse tot nu toe goed. Dan heb ik het vooral over het niveau van de spelers. Maar helaas komt dat niet (altijd) in de resultaten tot uitdrukking. Dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat het (jonge) team een klasse hoger speelt; spannende wedstrijden die een klasse lager vaak werden gewonnen, gaan nu nipt verloren. En voor een jong team - dat nog niet heel veel ervaring heeft in de seniorencompetitie - geldt dat in het bijzonder. Toch vind ik dat het team het goed doet.
Afgelopen vrijdag ontving team 7 het Hattemse Smash ’70 4. Dat is weliswaar ook een jong team, maar het bestaat uit twintigers die al een aantal jaren in de seniorencompetitie uitkomen. Zij hebben zich in de afgelopen jaren opgewerkt van een redelijk 3e klasteam - het degradeerde zelfs een keer officieel naar de 4e klasse - tot een solide 2e klasteam.
Jomar Schilder, Simone Lieftink en Arnold Hubach kruisten de batjes met Steven Tijssen, Wouter van Halm en Robin de Weert.
Na het dubbel was de stand in evenwicht. Jomar verloor terecht in vier games van Steven, terwijl Simone juist in vier games een keurige zege boekte op Wouter. Arnold was daarna heel knap in drie games net wat sterker dan Robin.
In het dubbel moesten Arnold en Jomar na drie nipt verloren games de zege laten aan Robin en Wouter.
Na het dubbel won Simone heel knap ook haar tweede partij van Steven. Zij sleepte de 1e game er met 12 - 10 uit en kwam in de 2e en 3e game niet meer in de problemen. Jomar moest hierna zijn meerdere erkennen in Robin die in vier games won. Arnold en Wouter speelden een spiegelpartij van die tussen Simone en Steven. Wouter sleepte de 1e game er met 10 - 12 uit en kwam daarna in de 2e en 3e game niet meer in de problemen.
In de achtste partij lukte het Simone niet om ook haar derde partij te winnen. Robin bleek in drie games te sterk. Niettemin kan zij terugkijken op een goede avond met twee zeges tegen dit team. Arnold nam het vervolgens op tegen Steven. Hij nam een 1 - 0 en 2 - 1 voorsprong in games, maar wist die helaas niet te verzilveren. Integendeel, Steven won de 4e en 5e game game met ruime cijfers. Jomar en Wouter zorgden voor de spannendste partij van de avond, een heuse finale dus. Na 14 - 16, 8 - 11, 11 - 9 en 15 - 13 moest een 5e game de beslissing brengen. Ook die was heel spannend. Uiteindelijk bleek Wouter na 10 - 12 de gelukkigste.
Net als in Hattem leed team 7 dus een 7 - 3 nederlaag tegen Smash ’70 4. Er had een puntje meer in gezeten - zie de laatste partij tussen Jomar en Wouter - maar dat wordt zo onderhand ‘een repeterende breuk’. Dat is en wordt het verhaal van dit seizoen en daar moeten de spelers van team 7 mee kunnen omgaan. Ik ben ervan overtuigd dat zij hiervan leren en er sterker uitkomen. Wellicht is het team over korte tijd net zo’n solide 2e klasser als de tegenstander van afgelopen vrijdagavond.
Scores:
Simone 2 en Arnold 1; Jomar 0 en dubbel 0
De tussenstand na 5 wedstrijden:
Dronten '74 1 5 - 38
Smash '70 (H) 4 5 - 29
Bosman/Wezep 3 5 - 26
GTC 1 5 - 22
TT Zwolle 8 5 - 18
Kampenion 7 5 - 17
De positie van team 7 is zelfs nog niet hopeloos. De achterstand op GTC 1 dat op een veilige 4e plaats staat, bedraagt 5 punten. Dat is nog te overbruggen. Zeker omdat GTC 1 nog tweemaal tegen de gedoodverfde titelkandidaat Dronten ’74 1 speelt. Aan de andere kant heeft TT Zwolle 8 - de andere concurrent - de aanstaand kampioen juist al tweemaal ontmoet.
Op vrijdag 17 maart gaat team 7 op bezoek bij datzelfde TT Zwolle 8.
3e klasse: ZC Aktief 2 - Kampenion 8
Team 8 is aan een vrij geruisloos seizoen bezig. De achterstand op de titelkandidaten is te groot om nog mee te doen en de voorsprong op de degradatiekandidaten is eveneens geruststellend. Een seizoen van ‘vlees noch vis’ dan misschien? Vast niet. De heren kunnen wekelijks vrijuit spelen dan speel je juist niet dan je fijnste en beste wedstrijden?
Afgelopen maandag al ging team 8 in Apeldoorn op bezoek bij nummer laatst ZC Aktief 2. Het deed dat met Theo Hogenhorst, Arie Hup en Harm Bosman. De tegenstanders van René Pelzer, Edwin Edelenbos en Wim Dekker. De eerste ontmoeting tussen beide teams eindigde in een 9 - 1 zege voor de Kampenaren.
Na het dubbel stond team 8 op een keurige 0 - 4 voorsprong. In de openingspartij had Theo het erg lastig tegen René. Hij kwam met 2 - 1 in games achter, maar vocht zich terug tot 2 - 2. In de beslissende game leek het toch nog mis te gaan, want René nam een 8 - 4 voorsprong. Mogelijk werd hij daardoor wat overmoedig, want hij maakte toen een aantal - op het oog - domme fouten waarna Theo alsnog kon profiteren en ontsnappen. Arie versloeg hierna Edwin in vier games - hij moest alleen de 3e game aan Edwin laten - waarna Harm duidelijk te sterk was voor Wim; Harm won in drieën en met ruime cijfers.
In het dubbel waren Harm en Theo in vier games te sterk voor René en Wim.
Drie partijen later stond het 0 - 7. Theo had weinig moeite om Edwin ‘in straight games’ te verslaan, waarna Harm een keurige viergames overwinning behaalde op René, de sterkste Apeldoorner. Arie hoefde vervolgens tegen Wim geen game af te staan, al kwam Wim na een dik verloren 1e game wel steeds beter in de wedstrijd.
In de achtste partij was Harm duidelijk te sterk voor Edwin. Pas in de 3e game bood Edwin sterk tegenstand, maar Harm sleepte die uiteindelijk met 12 - 14 naar zich toe. Hierna was Theo ook al duidelijk te sterk voor Wim die nooit in de buurt van gamewinst kwam. In de laatste partij van de avond slaagde René er toch nog in om zijn team en zichzelf op het wedstrijdformulier te zetten. Hij gaf Arie geen kans en won overtuigend ‘in straight games’.
Het zal duidelijk zijn dat de Kamper senioren na de wedstrijd tevreden de terugreis aanvaardden. Team 8 won voor de tweede maal dit seizoen met de cijfers 9 - 1 van ZC Aktief 2. En op de zege valt weinig af te dingen, al had Theo zijn eerste partij tegen René ook kunnen verliezen.
Scores:
Harm 3, Theo 3, Arie 2 en dubbel 1
De tussenstand na 5 wedstrijden:
De Brug 8 5 - 36
Smash '70 (H) 6 5 - 35
Kampenion 8 5 - 29
De Spinners 2 5 - 28
TT Zwolle 10 5 - 12
ZC Aktief 2 5 - 10
Halverwege het seizoen is team 8 al vrijwel verzekerd van klassebehoud. Ik vermoed dat de achterstand op de nummers 1 en 2 voor team 8 te groot is om zich nog in de titelstrijd te mengen. Maar het kan nog wel een rol spelen, want het ontmoet beide teams nog een keer dit seizoen.
Op dinsdag 14 maart as. ontvangt team 8 de buren van TT Zwolle 10.
4e klasse: Emmeloord 2 - Kampenion 9
Team 9 is eigenlijk al vanaf de eerste speelronde met Smash-In 2 verwikkeld in een strijd om de bovenste plaats. Na vier wedstrijden voeren beide teams de stand aan met 30 punten uit vier wedstrijden. Afgelopen vrijdag had team 9 echter een lastige uitwedstrijd bij Emmeloord 4 te verwerken, terwijl Smash-In 2 nummer laatst Harderwijk 5 ontving.
Robbert Dalsem, Robin Makkink en Martijn Haanappel namen het op tegen Willem Paulusma, Jacques Spaa en Freek van der Kamp.
Na het dubbel stond team 9 op een comfortabele 0 - 4 voorsprong, al had het voor evenveel eurocenten ook 1 - 3 kunnen staan. In de openingspartij boekte Robbert een keurige viergames zege op Willem. Robbert had over het algemeen goed het oog in het - op de backhand georiënteerde - spel van Willem en counterde vaak prima. Robin had daarna nauwelijks tegenstand te duchten van Jacques. Zonder zich al teveel in te spannen, behaalde hij een eenvoudige 0 - 3 zege. Martijn nam daarna overtuigend een 0 - 2 voorsprong tegen Freek, maar die kwam knap terug tot 2 - 2. In de beslissende game leek Freek ook lange tijd de beste papieren te hebben voor de zege, maar in dit digitale tijdperk hebben papieren niet zoveel waarde meer. Martijn ontsnapte wonderbaarlijk en trok de game - en daarmee de partij - nog met 11 - 13 naar zich toe.
In het dubbel werden Robbert en Robin in de 1e game zoek geslagen door Freek en Willem. Daarna namen de Kampenaren de regie over en wonnen zij drie games op rij met ruime cijfers.
Drie partijen later stond het 0 - 7; de heren van team 9 wilden uiteraard niet onderdoen voor die van team 6 die op de tafel ernaast speelden. Robbert had - net als Robin - weinig moeite om af te rekenen met Jacques waarna Martijn tegen Willem keurig een 2 - 1 achterstand omboog tot een 2 - 3 zege. Pas in de beslissende game wist Martijn echt afstand te nemen. Robin had daarna niet alleen aanvallend teveel in huis, hij bleek dat ook nog eens te hebben meegenomen. Hoewel tegenstander Freek zeker niet slecht speelde, moest hij Robin na drie games feliciteren. Ik ben er getuige van geweest dat dit is gebeurd.
In de achtste partij volgde Martijn het goede voorbeeld van zijn teamgenoten R&R door Jacques ‘in straight games’ te verslaan. Robbert speelde daarna te lang te passief om het Freek lastig te maken. In plaats van Freek zijn spel op te leggen, ging hij teveel en te lang in het spel van Freek mee. Freek won dan ook verdiend in drie games en haalde daarmee en passant de hatelijk ‘nul’ van het wedstrijdformulier. In de laatste partij van de avond was het aan Robin om tegen Willem Paulusma revanche te nemen voor zijn enige verliespartij van dit seizoen. Met wat nuttige tips begon Robin aan de wedstrijd en hij bleek een goede leerling. Door wat korter te serveren en het accent te leggen op de forehand van Willem kon die zijn favoriete backhand moeilijker in stelling brengen. De actief spelende Robin kwam ditmaal dan ook geen moment in de problemen en won overtuigend ‘in straight games’. Oant moarn !!!
Team 9 boekte dus een keurige 1 - 9 zege op Emmeloord 4 dat overigens nog steeds 3e staat. Omdat Smash-In 2 met maximale cijfers van Harderwijk 5 won, moet het de 1e plaats nu weliswaar nipt aan de sympathieke gasten uit Ens laten. Maar Smash-In 2 gaat komende vrijdag op bezoek in Emmeloord. Het lijkt mij sterk dat het zo’n ruime zege weten te boeken.
Scores:
Martijn 3, Robin 3, Robbert 2 en dubbel 1
De tussenstand na 5 wedstrijden:
Smash-in 2 5 - 40
Kampenion 9 5 - 39
Emmeloord 4 5 - 22
GTC 3 5 - 19
's-Heerenbroek 2 5 - 17
Harderwijk 5 5 - 13
‘The battle continues’ zullen we maar zeggen. Over twee weken weten we meer. Dan namelijk ontmoeten beide teams elkaar in Kampen, maar de eerstvolgende wedstrijd is altijd de belangrijkste. Komende vrijdag ontvangt team 9 GTC 3 uit Genemuiden.
4e klasse: Smash ’70 9 - Kampenion 10
Team 10 maakt net als de afgelopen seizoenen een moeizame competitie door. Na vier speelrondes staat het laatste, maar waar het die afgelopen seizoenen aan een 5e plaats genoeg had om zich te handhaven, daar moet het nu twee teams onder zich houden. En dan schiet het natuurlijk niet op als het de DE titelkandidaat - Smash ’70 9 - in speelronde 5 al voor de tweede maal moet ontmoeten.
Jeroen Heldoorn, Marco Ilbrink en Henny Boxman moesten zien een aantal punten af te snoepen van Dirk van der Wal, Erwin van der Ziel en Robin Sellies.
Na het dubbel was de tussenstand 3 - 1 in het voordeel van de koploper. Jeroen moest tegenstander Dirk na vier games feliciteren, terwijl Marco tegen Erik net te laat zijn ritme vond; hij verloor de 3e game met 14 - 12. Henny kwam daarna tegen Robin knap van een 2 - 0 achterstand terug om de partij alsnog in vijven naar zich toe te trekken.
In het dubbel verloren Jeroen en Marco na drie nipte games van Dirk en Robin.
Drie partijen later stond het 4 - 3. Jeroen toonde zich in vier games de betere van Erik, terwijl Henny te taai bleek voor Dirk. Beide spelers kennende versloeg Dirk zich ‘nogal eens’ op het betere kapwerk van Henny. Henny won in ieder geval in vier games. Marco, die duidelijk ritme mist, moest daarna zijn meerdere erkennen in Robin die eenvoudig won.
Helaas voor team 10 gingen de laatste drie partijen naar Smash ’70 9. Henny slaagde er tegen Erik niet in om deze avond ongeslagen te blijven. Hij verloor na vier spannende games. Jeroen en Robin maakten er vervolgens een ‘knotsgekke’ partij van. Het was uiteindelijk Robin die de partij won na 12 - 14, 11 - 4, 11 - 1, 4 - 11 en 11 - 9. In de laatste partij van de avond kwam Marco na driemaal 11 - 9 net tekort tegen Dirk.
Al met al kan team 10 wel leven met de 7 - 3 nederlaag bij koploper Smash ’70 9. Het snoepte toch 3 puntjes mee en op die uitslag valt ook weinig af te dingen. Beide teams wonnen een vijfpitter. ‘Good old’ Henny pakte twee van de drie punten en bewijst daarmee dat het verstandig is om tenminste eenmaal per week een balletje te slaan. Ook als er geen competitie is.
Scores:
Henny 2 en Jeroen 1; Marco 0 en dubbel 0
De tussenstand na 5 wedstrijden:
Smash '70 (H) 9 5 - 41
Harderwijk 4 5 - 38
Heino 10 5 - 24
Wijhe 3 5 - 18
Batfighters 2 5 - 15
Kampenion 10 5 - 14
De positie van team 10 is nog niet uitzichtloos. Het heeft de veilige plaats 4 nog in het vizier; de achterstand bedraagt 4 punten. Wijhe 3 bezet die plaats momenteel en tegen dat team speelt team 10 nog tweemaal. Bovendien treft het koploper Smash ’70 9 dit seizoen niet meer. Heren, ga ervoor!
Op dinsdag 14 maart komt Wijhe 3 naar Kampen.
4e klasse: Kampenion 11 - ’s-Heerenbroek 1
En dan ‘last but not least’ team 11. De positie van dit team is duidelijk uitzichtlozer dan die van team 10. Ook team 11 staat na vier speelrondes laatste, maar het gat naar plaats 4 is al bijna een kloof. En er is geen brug te bekennen. Afgelopen vrijdagavond kwam met ’s-Heerenbroek één van de drie kampioenskandidaten op bezoek. Opnieuw een hard te kraken noot dus.
Positief was in ieder geval dat Anne van Haar zijn rentree kon maken na een periode van lichamelijke ongemakken. Hij deed dat aan de zijde van Jentine Sikkema en Alice Ringenier. Ronnie Doornwaard, Hans Koersen en Monique Horstman waren de tegenstanders.
En om maar direct met de deur de sporthal binnen te vallen: team 11 wist de trend van ‘maximaal 1 punt per wedstrijd’ niet te doorbreken. Na het dubbel stond het 0 - 4 voor de ‘Broekers’. Anne opende het (40mm) bal tegen Ronnie en dat is nou bepaald geen ‘aantrekkelijke’ tegenstander om je rentree tegen te maken. Hij doet zelf niet heel veel en laat jou geloven dat je heel goed bent. Zo goed dat je dingen wilt doen die je eigenlijk niet kunt en na een x aantal minuten zegt Ronnie dan: ‘bedankt en heel graag tot de volgende keer!’ Natuurlijk overdrijf ik ‘enigszins’, maar de strekking klopt wel degelijk. Hoe het ook zij, Ronnie won in drie games. Jentine had daarna ook al weinig vat op het spel van Hans die een soortelijk spelletje op tafel legt. Ook Jentine verloor ‘in straight games’. Alice volgde dit - weliswaar niet goede, maar toch - voorbeeld; zij moest in drie games haar meerere erkennen in Monique die in tegenstelling tot haar teamgenoten actief speelt.
In het dubbel wist team 11 er dan eindelijk een wedstrijd van te maken. Jentine en Anne boden Monique en Ronnie prima tegenstand. Zij namen zelfs een 2 - 0 voorsprong, maar wisten die helaas net niet te verzilveren: 11 - 9, 11 - 7, 10 - 12, 7 - 11 en 10 - 12.
Na het dubbel veranderde er lange tijd weinig. Jentine was kansloos tegen Ronnie. Als je zoals Jentine met veel risico tegen Ronnie speelt, dan is dat als een Japans meisje dat na één knipoog van een enge man te hebben ontvangen besluit haïkiri te plegen. Anne nam daarna tegen Monique keurig een 2 - 0 voorsprong in games, maar net als in het dubbel wist hij die voorsprong niet te verzilveren. Monique wist de 3e game er met 13 - 15 uit te slepen en nam in de 4e en 5e game afstand. Toen Alice vervolgens - opnieuw vrij kansloos - in drie games verloor van Hans, zagen de ‘stadse’ Kampenaren de bui al hangen: die ’s heeren broek paste hen niet …
In de achtste partij wist Jentine er tegen Monique dan eindelijk eens weer een wedstrijd van te maken. Zij verloor weliswaar in vier games, maar had niettemin het idee te hebben meegedaan. Alice was hierna weer volmaakt kansloos tegen Ronnie. Beiden zoeken - eufemistisch ‘gezegd’ - niet snel de aanval en beiden hopen op de fouten van de tegenstander, maar Ronnie weet die fouten veel beter af te dwingen. Zo is het verschil heel snel gemaakt. En dat bleek dan ook in de praktijk. In de laatste partij van de avond wist Anne er dan toch nog in te slagen om de hatelijke ‘nul’ van het wedstrijdformulier te halen. Hij versloeg Hans ‘in straight games’. Hoera !!!
Ook de ‘Broekers’ waren weer een maatje te groot voor team 11. Het is ook niet leuk spelen natuurlijk als je na vijf wedstrijden op een gemiddelde van nog geen 1 punt per wedstrijd staat. Zelfs Alice - die normaal gesproken puur voor de gezelligheid balt - is die mening toegedaan.
Scores:
Anne 1; Alice 0, Jentine 0 en dubbel 0
De tussenstand na 5 wedstrijden:
Zwartsluis 3 5 - 40
Heino 9 5 - 39
's-Heerenbroek 1 5 - 37
TT Zwolle 13 5 - 21
Staphorst 2 5 - 9
Kampenion 11 5 - 4
Daar waar de strijd bovenin erg spannend is - drie teams kunnen aanspraak op de titel maken - daar is onderin al vrijwel beslist welke twee teams degraderen: Staphorst 2 en Kampenion 11. Alleen de volgorde zou nog kunnen wijzigen.
Komende maandag al gaat team 11 op bezoek bij Staphorst 2, een heuse ‘degradatietopper’ dus.
Over het algemeen prima resultaten dus voor de meeste teams. De teams 1, 2, 3, 6, 8 en 9 boekten forse zeges - waaronder driemaal 10 - 0 - en de balans was met zes overwinningen, twee puntendelingen en drie nederlagen duidelijk positief. De tussenstanden van de elf teams lopen nogal uiteen. Halverwege het seizoen staan de teams 7, 10 en 11 op een degradatieplaats en hebben de teams 1, 3 en 9 zich gemengd in de titelstrijd. De overige teams (2, 4, 5, 6 en 8) lijken voorlopig tekort te komen voor de titel en voldoende marge te hebben naar de degradatieplaatsen. Ik blijf het uiteraard volgen.
Het programma voor komende week ziet er als volgt uit:
Maandag 13 maart:
Staphorst 2 - Kampenion 11
Dinsdag 14 maart:
Kampenion 8 - TT Zwolle 10
Kampenion 10 - Wijhe 3
Vrijdag 17 maart:
Entac 2 - Kampenion 2
Kampenion 3 - Torenstad 1
Kampenion 4 - Heino 3
De Toekomst 3 - Kampenion 5
Kampenion 6 - Hoonhorst 1
TT Zwolle 8 - Kampenion 7
Kampenion 9 - GTC 3
Zaterdag 18 maart:
Kampenion 1 - Amstelveen 1
Komend weekend hoop ik mij weer te melden.
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wss Kampenion