In week 16 stond al weer de laatste competitieronde op het programma. Tien van de elf seniorenteams kwamen in actie. Voor enkele team stond er nog iets op het spel. De teams 3 en 9 gingen voor de titel en team 5 had nog een paar puntjes nodig om zich te handhaven. Het werd een ietwat bijzondere week met soms vreemde en teleurstellende uitslagen. Maar ook dat is sport. Ik neem de wedstrijden weer met je door, vermeld de eindstanden en leg de klasseringen van de teams vervolgens naast mijn prognose die ik voorafgaand aan het seizoen gaf.
3e divisie: Amstelveen 1 - Kampenion 1
Team 1 stelde vorige week al de titel veilig in de uitwedstrijd bij Assen 2. Naar achteraf bleek al in de derde partij scoorde Ton Ringenier het kampioenspunt. Maar er moest nog een wedstrijd worden gespeeld. Een wedstrijd ‘om des keizers baard’ zoals dat zo mooi heet. Natuurlijk is het moeilijk om jezelf voor zo’n wedstrijd op te laden. Na zichzelf doping te hebben toegediend via kreten als ‘we moeten onze sportieve plicht vervullen’ en ‘we gaan proberen om ook de tiende wedstrijd te winnen’ ging de spelers van team 1 op weg naar de randstad om tegen Amstelveen 1 aan te treden. Dat team was nog niet helemaal veilig.
Ivan Hollander, Gert-Jan de Lange en Ton Ringenier bonden de sportieve strijd aan met Ryan Saheblal, Arjan Verburg en Brian van den Heuvel.
Na het dubbel stond team 1 op een 3 - 1 achterstand. Dat is bijzonder, want dat kwam dit seizoen nog niet eerder voor. Ivan was in de openingspartij weliswaar duidelijk de betere van Ryan, maar Gert-Jan en Ton verloren in vier games van respectievelijk Arjan en Brian.
In het dubbel liepen ook Gert-Jan en Ivan tegen een nederlaag aan en ook dat was al een tijdje geleden. Arjan en Brian waren in vijf games net wat gelukkiger; zij trokken de beslissende game met 14 - 12 naar zich toe. Werkte de doping niet, of was zij al uitgewerkt?
Na het dubbel kwamen de Kampenaren terug in de wedstrijd. Via drie duidelijke zeges werd de achterstand omgebogen tot een 3 - 4 voorsprong. Ivan en Arjan waren twee games vrijwel aan elkaar gewaagd, maar toen beide nipt naar Ivan gingen wist hij in de 3e game het verschil te maken. Ton versloeg Ryan in vier games. Hij verloor de 2e game in de verlenging, maar won drie games ruim. Gert-Jan had vervolgens niet heel veel moeite om de met anti topspin spelende Brian aan de zegekar te binden.
In de achtste partij van de middag liep Ton tegen zijn tweede nederlaag aan en ook dat kwam dit seizoen nog niet eerder voor. Arjan bleek in vier games te sterk. Zo stond het dus 4 - 4. Ivan bracht zijn team daarna weer op voorsprong via een keurige zege op Brian. Bij een 0 - 2 voorsprong in games deed Brian nog wat terug, maar in de 4e game liet Ivan er geen twijfel over bestaan wie van de twee het sterkst was. In de laatste partij stelde Gert-Jan de (tiende) zege veilig via een regelmatige 0 - 3 zege op Ryan.
Scores:
Ivan 3, Gert-Jan 2 en Ton 1; dubbel 0
De tekst hierboven is zo snel gelezen. En gelet op mijn vorige verslagen neem je die tekst wellicht heel snel voor kennisgeving aan. Maar het is natuurlijk een geweldige prestatie die Ivan, Gert-Jan en Ton hebben neergezet. Tienmaal zegevieren in tien wedstrijden is vrij uniek en dat in de 3e divisie, terwijl je het seizoen ervoor uit diezelfde klasse bent gedegradeerd. In de laatste wedstrijd van het seizoen voor het eerst meer dan één enkelpartij verliezen (Ton). Overigens verloor Ivan slechts tweemaal twee enkelpartijen tijdens een wedstrijd en ‘overkwam’ Gert-Jan dat zelfs geen enkele keer. Wat is dan de kracht van het team? Ik denk dat die kracht zit in het feit dat het team uitgebalanceerd is. Er is nauwelijks verschil in niveau tussen de spelers. Alle drie zijn aanvallend ingesteld, maar toch lijken de speltypes totaal niet op elkaar. Dat maakt dit team lastig te bestrijden en te verslaan. De andere teams in de poule bestonden uit 4 of meer spelers en daar was aanzienlijk meer kwaliteitsverschil tussen de spelers. Dat was voor mij doorslaggevend voor het kampioenschap. En natuurlijk hebben zij het afgelopen seizoen veel geleerd en benodigde ervaring opgedaan.
De eindstand:
Kampenion 1 10 - 74 K
TT Zwolle 1 10 - 55
Amstelveen 1 10 - 47
SKF 4 10 - 46
SVE 2 10 - 46 D
Assen 2 10 - 32 D
Deze eindstand laat aan duidelijkheid niets te wensen over. In ieder geval voor wat betreft de beslissing bovenin. Team 1 is met grote overmacht kampioen geworden. Het won alle tien wedstrijden en de voorsprong op nummer twee TT Zwolle 1 bedraagt uiteindelijk 19 punten! Dat betekent dat team 1 wekelijks ongeveer 2 punten meer behaalde dan de Zwollenaren. Een ongekend knappe prestatie. Onderin was het duidelijk spannender. Uiteindelijk is SVE 2 op onderling resultaat (tegen SKF 2) gedegradeerd en bleef Amstelveen daar net een puntje boven.
Natuurlijk gaat team 1 het volgend seizoen heel, heel lastig krijgen in de 2e divisie. Maar daar moeten wel met elkaar niet zenuwachtig van worden. De spelers hebben in ieder geval de zekerheid dat zij in de voorjaarscompetitie 2018 (tenminste) 3e divisie spelen. En Gert-Jan, Ivan en Ton gaan het komend seizoen weer veel leren. Kampenion 1 in de 2e divisie landelijk. Het moet nog even tot mij doordringen !!!
Felicitaties nogmaals aan Gert-Jan, Ivan en Ton !!!
Mijn prognose voor team 1 luidde: een 4e plaats. Vooraf was ik met handhaving tevreden, maar ik doe niet moeilijk hoor over de behaalde 1e plaats.
Hoofdklasse: Kampenion 2 - Entac 2
Voor team 2 stond er niet zo veel meer op het spel. Het mocht vrijdagavond met tegenstander Entac 2 in een onderling duel uitmaken wie als derde en wie als vierde zou eindigen. Het verschil vooraf bedroeg 2 punten in het voordeel van Entac 2. Team 2 diende met tenminste 7 - 3 te winnen om nog over de gasten uit Enschedé heen te gaan, omdat de uitwedstrijd destijds met liefst 8 - 2 verloren werd. Daar hielden alleen de grootste optimisten en zij die geen verstand van tafeltennis hebben rekening mee.
Robin Lieftink, Jordy ten Have en Gertjan Wessels namen het op tegen Freek Borgman, Steven Gies en invaller Joël Kruit (team 3).
De aanwezigheid van invaller Joël leek team 2 - met alle respect - toch wat mogelijkheden te bieden. Maar die hoop werd al snel de bodem in geslagen. Robin en Jordy verloren namelijk beiden hun eerste partij. Robin nam tegen Freek een 2 - 0 voorsprong in games, maar zag de tegenstander terugkomen tot 2 - 2. In de beslissende game was het Freek die eenvoudig won. Jordy speelde een close partij tegen Steven, maar verloor in vier games. Gertjan versloeg vervolgens invaller Joël in drie games zonder dat de verschillen overigens groot waren.
In het dubbel bracht team 2 Gertjan en Jordy achter de tafel. Zij namen het op tegen Freek en Steven. Het werd een spannende partij waarin de gasten uiteindelijk nipt in vijven wonnen.
Drie partijen later stond het 3 - 4. Jordy verloor ‘in straight games’ van Freek. Het is nog niet zo lang geleden dat Freek partijen tegen Jordy al na 1 1/2 rally opgaf, maar die tijd ligt achter ons. Jordy verloor toch wel onverwacht vrij kansloos. Robin deed wat terug via een eenvoudige zege Joël. Gertjan won daarna ook zijn tweede partij. Hij versloeg Steven keurig in vier games.
In de achtste partij was ook Jordy te sterk voor Joël. Hij ‘morste’ weliswaar een game, maar was daarna weer bij de les. Gertjan wist het daarna Freek ook heel lastig te maken. Na 8 - 11, 12 - 10, 16 - 18 en 11 - 7 moest een 5e game de beslissing brengen. Helaas voor Gertjan en team 2 bleek Freek daarin te sterk: 5 - 11. De laatste partij van de avond van Robin tegen Steven kende een vergelijkbaar scoreverloop. Na 12 - 14, 11 - 9, 10 - 12 en 11 - 6 moest ook hier een 5e game worden gespeeld en ook hier ging die ruim naar de bezoeker: 6 - 11.
Zo verloor team 2 opnieuw van Entac 2; ditmaal met 4 - 6. Er had wel iets meer ingezeten, want alle vier vijfpitters gingen verloren. Daarbij moet worden opgemerkt dat dit in drie van de vier gevallen met ruime cijfers gebeurde in de beslissende game. Het was vrijdagavond ‘net niet’ bij team 2. In het voetbal kennen we de term ‘zomeravondvoetbal’, voor team 2 was het zoiets als ‘voorjaarsdepressietafeltennis’. Het heilige vuur ontbrak.
Scores:
Gertjan 2, Jordy 1 en Robin 1; dubbel 0
De eindstand:
Blauw-Wit 1 10 - 70 K
DTV '84 1 10 - 64 PW
ENTAC 2 10 - 52
Kampenion 2 10 - 48
DTS 1 10 - 40
Emmeloord 1 10 - 26 D
Team 2 is dus als vierde geëindigd en dat is ietsje beneden mijn verwachting. Op bepaalde en beslissende momenten was het ‘net niet’. Gelukkig hadden de spelers voldoende niveau en kwaliteit om het degradatiespook op afstand te houden. Team 2 speelt ook het volgend seizoen in de Hoofdklasse! Dat is eigenlijk de belangrijkste conclusie!
Omdat Blauw-Wit 1 voor het seizoen heeft aangegeven niet te willen promoveren, mag nummer twee DTV ’84 1 de promotiewedstrijd spelen tegen de kampioen van de andere poule. Na een Hitchkock ontknoping mochten de buren van Bosman/Wezep 1 zich uiteindelijk als kampioen laten kronen. Felicitaties aan Bosman/Wezep 1! Concurrent De Toekomst 2 moest zaterdagmiddag met tenminste 2 - 8 bij Swift (D) 1 winnen. Na negen partijen stond het 2 - 7. De tiende partij - tussen Lars van der Zanden en Tom Bleumink - werd ook nog eens in de 5e game beslist. Lars won uiteindelijk met 11 - 8 waardoor de Wezepers kampioen werden. Binnenkort spelen DTV ’84 1 en Bosman/Wezep 1 dus om promotie naar de 3e divisie. Vooral van Bosman/Wezep 1 is dat knap, want dat team debuteerde dit seizoen in de Hoofdklasse.
Mijn prognose voor team 2 luidde: een 3e plaats. Ook hier zat ik ernaast met een 4e plaats.
Promotieklasse: Torenstad 1 - Kampenion 3
Ik heb het al vaker geschreven: team 3 verraste dit seizoen vriend, ‘vijand’ en zichzelf. Daar waar het het afgelopen seizoen officieel degradeerde uit de Promotieklasse, daar mocht het - in ietwat gewijzigde samenstelling - toch weer in die klasse uitkomen omdat er een plaatsje vrij was als gevolg van het feit dat team 1 landelijk mocht blijven spelen. En ja, als je dan in de eerste competitiehelft zo dichtbij DE titelkandidaat De Brug 2 weet te blijven om in de tweede helft afstand te nemen, dan kun je ‘zomaar’ kampioen worden.
Met nog één wedstrijd te gaan, had team 3 een voorsprong van 6 punten op de Apeldoorners. Zelf ging het afgelopen vrijdagavond op bezoek bij Torenstad 1 - dat nog niet veilig was - terwijl De Brug 2 diezelfde avond nummer drie Vitesse ’35 1 ontving.
Het feit dat Torenstad 1 nog niet veilig was, heeft men in Zutphen kennelijk doen besluiten om via een gesprek ‘de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen’. Want waar tot afgelopen vrijdagavond of Koen Molewijk of Colin Vredeveldt - beiden kunnen dit niveau meer dan prima aan - speelde, daar waren zij nu beiden van de partij. En dat scheelt een paar slokken op een flesje sportdrank. Dat hebben de Kampenaren ondervonden … Het werd een vreemde avond!
Wim Tillema, Thomas Niemeijer en Gerben Wolterink namen het dus op tegen Koen Molewijk, Colin Vredeveldt en Jacko Hasper.
Na het dubbel stond team 3 op een 3 - 1 achterstand. Wim speelde een goede partij tegen Koen, maar die was simpelweg te sterk. Wim pakte nog wel een game mee, maar verloor in vier games. Thomas had het daarna heel moeilijk tegen Colin. Ook hij won slechts één game, maar verloor drie games met ruimere cijfers. Toen Gerben vervolgens tegen materiaalspeler Jacko ook nog eens met 2 - 0 in games achter kwam te staan, leek de titel heel ver weg. Maar zie, Gerben rechtte zijn lange rug en won alsnog drie games op rij. Het eerste punt was binnen.
In het dubbel namen Thomas en Wim het op tegen - jawel - Colin en Koen. Ook hier toonden beide laatstgenoemden hun klasse. Zij wonnen in vier games.
Na het dubbel moest Wim zijn meerdere erkennen in tegenstander Colin. In de 1e en 2e game kwam hij er nauwelijks aan te pas. In de 3e game had hij wel beter het oog in het spel van Colin, maar laatstgenoemde wist met 12 - 10 een 4e game te voorkomen. Gerben speelde tegen Koen een goede partij. Helaas voor Gerben had Koen niet alleen meer in huis, hij bleek het ook nog eens te hebben meegenomen. Gerben verloor na drie nipte games. Thomas moest daarna tegen - de beduidend minder sterke - Jacko even zoeken. Dat zoeken kostte hem de 1e game: 11 - 6. Thomas won daarna de 2e game met diezelfde cijfers, maar kwam vervolgens toch nog in de problemen. Toch won hij de 3e en 4e game - beide in de verlenging - maar vraag niet hoe: 13 - 15 en 11 - 13. Spanning maakt meer kapot dan je lief is …
Zo stond het 5 - 2 voor Torenstad 1. Kort daarna kwam vanuit Apeldoorn het bericht dat De Brug 2 tegen Vitesse ’35 met ‘slechts’ 5 - 3 voor stond. Dat betekende dat team 3 niet meer was te achterhalen. De titel was een feit en dat bij een 5 - 2 achterstand … Ik kan mij zo voorstellen dat Gerben, Thomas en Wim een wat dubbel gevoel hadden al zal de opluchting toch hebben overheerst.
Nadat de felicitaties waren uitgewisseld, moesten er nog drie partijen worden gespeeld. Daarvan wist team 3 er nog slechts één te winnen. Gerben verloor in vieren van Colin, Wim was in vier - vrij nipte - games te sterk voor Jacko en Thomas verloor in vier nipte games van Koen.
Team 3 verloor dus met 7 - 3 van Torenstad 1. Op die nederlaag is niets af te dingen. Dit Torenstad - lees: met Colin en Koen - was gewoon te sterk. We zullen nooit weten hoe de eindstand eruit had gezien als Torenstad 1 wekelijks met Colin en Koen had gespeeld. Voor Torenstad gold in ieder geval deze avond: ‘eendracht maakt macht’. Het moest overigens nog wel afwachten wat de uitslag van de zaterdagwedstrijd Trias 2 - TT Zwolle 4 zou worden. De Zwollenaren moesten met 2 - 8 winnen om Torenstad 1 nog van plaats 4 te verdrijven. Dat lukte niet, want de wedstrijd eindigde in een puntendeling.
Scores:
Gerben 1, Thomas 1 en Wim 1; dubbel 0
De eindstand:
Kampenion 3 10 - 70 K
De Brug 2 10 - 67
Vitesse '35 1 10 - 53
Torenstad 1 10 - 42
TT Zwolle 4 10 - 40 D
Trias 2 10 - 28 D
Natuurlijk moet de teleurstelling over de wedstrijd van vrijdagavond niet overheersen. En ik vermoed dat dit bij Bas, Gerben, Thomas en Wim ook niet geval was / is als zij een blik op de eindstand werpen. Wie voor het seizoen had voorspeld dat team 3 kampioen zou worden, liep het risico door mannen in witte jassen te worden opgehaald. Ga er maar aanstaan. Een herkansing krijgen na de officiële degradatie in het afgelopen seizoen en dan ‘doodleuk’ kampioen worden met een gemiddelde van 7 punten per wedstrijd. Ongelooflijk.
Ook team 3 komt het volgende seizoen dus in de Hoofdklasse uit. Wat een weelde! Het bewijs dat Kampenion in de breedte sterker wordt en niet alleen in de breedte. Ter vergelijking: in de najaarscompetitie van 2012 speelde team 1 Hoofdklasse en de teams 2 en 3 in de 1e klasse; team 2 promoveerde toen naar de Promotieklasse. Komend seizoen is dat dus respectievelijk 2e divisie en tweemaal Hoofdklasse. Enerzijds het bewijs dat ‘we’ goed bezig zijn bij Kampenion en anderzijds (helaas) een gevolg dat andere verenigingen met verval te maken hebben (gehad). Zo reëel moeten we ook zijn.
Felicitaties aan Bas, Gerben, Thomas en Wim !!! Helaas hebben de spelers er niet aan gedacht om een kampioensfoto te (laten) maken. Die ontbreekt dus.
Mijn prognose voor team 3 luidde: een 3e plaats. Ook in dit geval - een 1e plaats - zat ik er graag naast.
1e klasse: Heino 3 - Kampenion 4
Ik schreef het twee weken geleden nog: team 4 is aan een vrijwel geruisloos seizoen bezig. En dat bedoelde ik positief. Als je als promovendus gevrijwaard blijft van degradatiezorgen, dan moet je tevreden zijn. Welnu, het degradatiespook heeft zich niet laten zien. Het team heeft aan het begin van het seizoen zijn tentenkamp opgeslagen op plaats 3 en het heeft daar het hele seizoen gebivakkeerd. In de voorlaatste speelronde verzekerde het zich al van een langer verblijf in de 1e klasse. Dat is een knappe prestatie.
Afgelopen donderdagavond speelde het de uitwedstrijd bij Heino 3. Stond er voor de Kampenaren ‘niets meer’ op het spel dan de eer, percentages en de rating, voor de tegenstander was dat anders. Heino 3 had een heel ruime zege nodig en dan nog was het afhankelijk van het resultaat van de wedstrijd tussen de beide andere degradatiekandidaten: DTS 3 en TT Zwolle 6. Ik vermoed dat vrijwel niemand bij Heino nog rekening hield met een Houdini scenario.
Jackie van der Meulen, Danny Bruins en Sebastian Holzapfel namen het op tegen Fred van Ulsen, invaller Jordi Mulder (team 4) en Ismay de Jong.
Welnu na de eerste vier partijen was de naam Houdini al weggelakt. De Kampenaren stonden toen namelijk op een 0 - 4 voorsprong. In de openingspartij was Jackie in vier games te sterk voor Fred, daarna boekte Danny een nipte driegames zege op de sterke invaller Jordi en was Sebastian in vier games de betere van Ismay.
In het dubbel hadden Danny en Jackie twee games vrijwel niets in te brengen tegen Ismay en Fred. Maar daarna - dat is tafeltennis - wisten zij de partij nog te kantelen. De 3e game sleepten zij er nipt uit en daarna gingen zij erop en erover.
Drie games later stond het 2 - 5. Jackie ondervond de kracht van invaller Jordi die een vrij hoog percentage in de 2e klasse heeft. Jordi is heel vast, doet geen gekke dingen en zoekt de juiste ballen uit. De verschillen klein waren, maar verloor Jackie met 11 - 9 in de 5e game. Ook de partij erna ging over de volle vijf games. Sebastian en Fred waren daarvoor verantwoordelijk. Datzelfde gebeurde ook al in hun onderlinge partij in Kampen. Was toen Fred de gelukkigste van de twee, ditmaal was het (kennelijk) de beurt aan Sebastian. Hij won namelijk met 9 - 11 in de beslissende game. Danny was vervolgens drie games gelijkwaardig aan Ismay, maar hij stond toen wel op een 2 - 1 achterstand. In de 4e game wist Ismay het verschil te maken.
Van de laatste drie partijen wist team 4 er nog twee te winnen. Eerst maakte Sebastian ook ‘onplezierig kennis’ met Jordi. Sebastian moest zich namelijk na vier games gewonnen geven. Jackie was hierna in vier games te sterk voor Ismay, terwijl Danny ditmaal veel beter het oog in het spel van Fred had dan in Kampen. Maar dat kan heel goed te maken hebben met het feit dat de zaal in Heino duidelijk sneller is. Hoe dan ook, Danny won in vier games.
Team 4 won dus met 3 - 7 van Heino 3 waarmee het de tegenstander definitief naar de 2e klasse verwees. Zelf bleef het - uiteraard - derde en kwam het nog op een puntentotaal van iets meer dan 50 punten. Dat is netjes.
Scores:
Danny 2, Jackie 2, Sebastian 2 en dubbel 1
De eindstand:
Smash 2000 1 10 - 76 K
ENTAC 3 10 - 58
Kampenion 4 10 - 52
DTS 3 10 - 40
TT Zwolle 6 10 - 39 D
Heino 3 10 - 35 D
De spelers van team 4 kunnen en mogen tevreden zijn. Kampioen Smash 2000 1 was dit seizoen - ondanks personele problemen in de eerste helft van het seizoen - duidelijk te sterk voor de andere teams en ook voor team 4. Maar tegen de andere vier teams verloor team 4 in acht wedstrijden niet meer. Heel netjes. De spelers dienen zich niettemin nog te verbeteren wil het team zich mengen in de titelstrijd. Wie weet …
Mijn prognose voor team 4 luidde: een 4e plaats. Het werd zelfs een 3e.
1e klasse: Kampenion 5 - De Toekomst 3
Team 5 kende een prima eerste competitiehelft en eigenlijk teert het daar tijdens de tweede helft op in. Het is als een beer die zich aan de aanloop naar de winter ‘volvreet’ om daarna een winterslaap te houden. Ik overdrijf natuurlijk enigszins, maar mijn bedoeling wordt zo vast wel duidelijk. Met nog één wedstrijd te gaan, was team 5 nog niet veilig. En als we dan bedenken dat in die wedstrijd met De Toekomst 3 de ongenaakbare kampioen op bezoek kwam, dan was handhaving nog geen uitgemaakte zaak. Gelukkig was het overige programma in de poule ‘niet ongunstig’ voor team 5.
Nick Kuipers, Dick Hoekman en Bertin Bos namen het op tegen Frans Helmich, George Oudt en Boris Bosch.
Over de wedstrijd zelf kan ik kort zijn. Tegenstander De Toekomst 3 was een maatje te groot. Drie partijen waren spannend en werden pas na een 5e game beslist. Een daarvan leverde winst op - Dick versloeg George - en de beide andere - Dick tegen Boris en Bertin tegen Frans - gingen verloren. In de overige partijen kwamen de Kampenaren niet in de buurt van een zege.
De gasten uit Lochem lieten dan ook geen twijfel bestaan over de vraag welk team dit seizoen het sterkst is. De Toekomst 3 misstaat bepaald niet in de Promotieklasse. Felicitaties aan de spelers Bennie, Boris, Frans en George.
Scores:
Dick 1; Bertin 0, Nick 0 en dubbel 0
Mede door de gunstige resultaten in de andere zalen bleef team 5 boven de ‘rode streep’.
De eindstand:
De Toekomst 3 10 - 77 K
Heino 2 10 - 50
TT Zwolle 5 10 - 46
Kampenion 5 10 - 45
Smash '70 (H) 3 10 - 42 D
Bosman/Wezep 2 10 - 40 D
Team 5 zag de ‘vrije val’ dus op tijd gestopt. Maar volgens mij had de competitie geen twee weken langer moeten duren. Waar het team in de eerste vijf wedstrijden viermaal won en eenmaal de punten deelde, daar verloor het ‘in de tweede helft’ vier wedstrijden en won het slechts eenmaal. Daarbij moet ik aantekenen dat het kampioen De Toekomst 3 tweemaal in de tweede helft ontmoette. Net als bij team 4 - het andere 1e klasteam - moeten de spelers zich wat zien te verbeteren om het komend seizoen wat meer afstand te kunnen nemen van de degradatieplaatsen.
Mijn prognose voor team 5 luidde: een 4e plaats. Eindelijk van de ‘hatelijke nul’ af.
2e klasse: Hoonhorst 1 - Kampenion 6
Voor team 6 stond er niets meer op het spel. Het stond al enkele weken achter de titelkandidaten Smash ’70 5 en NTC Leogang 1 - vast op de derde plaats. Afgelopen vrijdag ging het op bezoek bij nummer vier Hoonhorst 1 dat 15 punten minder had.
Jan Ringenier, Gerard Palland en Simon van der Woude mochten het opnemen tegen André-Jan Oldenkamp, Loes Schrijver en Dyonne Schrijver.
Na het dubbel stond team 6 op een 1 - 3 voorsprong. Jan verloor in vier games van André-Jan, Gerard was ‘in straight games’ te sterk voor Loes en Simon rekende in drie games af met Dyonne.
In het dubbel leken Gerard en Simon een eenvoudige zege te behalen op Dyonne en Loes, maar bij een 0 - 2 voorsprong in games lieten de heren de teugels wat vieren. Daarvan profiteerden de dames dankbaar en zij wonnen de 3e en 4e game met ruime cijfers. Het kostte de heren enige moeite om de teugels weer in handen te krijgen, maar uiteindelijk slaagden zij daar juist op tijd in: 9 - 11.
Drie partijen later stond het 3 - 4. Jan verloor in vijven van Loes en Simon overkwam hetzelfde tegen André-Jan in een mooie partij. Gerard bracht zijn team weer op voorsprong door Dyonne kansloos te laten.
Simon gaf tegen Loes een 0 - 2 voorsprong uit handen. Positief voor Loes geschreven: Loes kwam tegen Simon knap van een 2 - 0 achterstand terug tot 2 - 2. Maar op het moment dat je dacht dat Loes zou doordrukken, wijzigde Simon de tactiek en won hij de beslissende game toch nog vrij eenvoudig. In de voorlaatste partij kwam Jan tegen Dyonne nog wel van 2 - 0 terug tot 2 - 2, maar daarna was het ‘over en sluiten’. Dyonne won verdiend. In de laatste partij stelde Gerard de overwinning veilig via een even knappe als overtuigende zege op André-Jan. Beiden brachten regelmatig de forehand in stelling, maar Gerard maakte net wat minder fouten en won verdiend.
Zo won team 6 de laatste wedstrijd van het seizoen met 4 - 6. Een wedstrijd die weinig meer om het lijf had; dat laatste kan overigens niet worden gezegd van de spelers. Vermeldenswaard is nog dat de dames Dyonne en Loes het batje - al dan niet tijdelijk - aan de wilgen hangen. Verminderd spelplezier en andere bezigheden zijn daarvan de reden. Wij wensen hen alle goeds toe!
Scores:
Gerard 3, Simon 2 en dubbel 1; Jan 0
De eindstand:
Smash '70 (H) 5 10 - 71 K
NTC Leogang 1 10 - 70
Kampenion 6 10 - 61
Hoonhorst 1 10 - 44
TT Zwolle 7 10 - 36 D
Emmeloord 2 10 - 18 D
Team 6 is dus ‘onbedreigd’ als derde geëindigd. En dat met een heel behoorlijk puntentotaal van 61 punten. Zo vaak zie je het niet dat de nummer drie meer dan 60 punten behaald.
Mijn prognose voor team 6 luidde: een 3e plaats. Ik begin in vorm te komen.
2e klasse: Kampenion 7 - TT Zwolle 8
Team 7 begon de competitie vrij aardig met redelijke resultaten tegen sterke tegenstanders. Maar waar ik verwachtte dat dit in de tweede competitiehelft zou resulteren in meer punten, daar kwam ik bedrogen uit. Eigenlijk werd dat per wedstrijd minder en minder. Dat is jammer. Niet zozeer om dit seizoen degradatie nog af te wenden - daarvoor was de concurrentie te sterk - maar om naar een hoger niveau toe te groeien waar de spelers dan het komend seizoen in de 3e klasse hun voordeel mee zouden kunnen doen.
In de laatste wedstrijd ontving team 7 TT Zwolle 8 dat voorlaatste stond en dat de punten dus nog prima kon gebruiken.
Jomar Schilder, Simone Lieftink en Arnold Hubach namen het op tegen Jos Bredewold, Djengis van Nek en Heiko Schoonhoven.
Na het dubbel was de tussenstand 0 - 4. Jomar verloor in vieren van Jos en Simone moest tegenstander Djengis na vier nipte games feliciteren. Arnold en Heiko waren daarna vier games aan elkaar gewaagd, maar in de beslissende game wist Heiko het verschil te maken.
In het dubbel waren Arnold en Jomar kansloos tegen Djengis en Jos.
Eigenlijk zette deze trend - de tegenstanders waren meestal nipt, soms duidelijk beter - zich in het verdere verloop van de wedstrijd door. Drie partijen later stond het 0 - 7. Simone was kansloos tegen Jos, waarna Jomar in vier games verloor van Heiko. Arnold was vervolgens vier games gelijkwaardig aan Djengis, maar moest de beslissende weer aan de tegenstander laten.
Ook de laatste drie partijen gingen naar TT Zwolle 8. Eerst was - het wordt eentonig - Simone vier games even sterk als Heiko, maar ook nu ging de beslissende game naar de tegenstander. Arnold ondervond hierna ook de kracht van Jos die in drie games won waarvan twee nipt. In de laatste partij werd het verhaal van deze avond nog even samengevat. Nou dan weet je het inmiddels wel: Jomar was vier games gelijkwaardig aan Djengis, maar zag zijn tegenstander de beslissende game weer naar zich toetrekken.
En misschien is dat ook wel deels het verhaal van dit seizoen. De spelers van team 7 kwamen tekort omdat de tegenstander gewoonweg beter was. En van de partijen waarin de spelers gelijkwaardig waren, gingen ook de meeste verloren. Meestal door een gebrek aan ervaring op dit niveau. In beide gevallen is dit uiteraard geen verwijt, maar een constatering. De spelers hebben in ieder geval mogen ruiken aan het niveau van de 2e klasse. Hopelijk spelen zij nu iets gemakkelijker in de 3e klasse. Maar dat moet natuurlijk nog maar blijken.
Team 7 verloor dus vrijdagavond met maximale cijfers van TT Zwolle 8. Het kon daardoor Bosman/Wezep 3 - de andere degradatiekandidaat - niet de helpende hand bieden.
Scores:
Arnold 0, Jomar 0, Simone 0 en dubbel 0
De eindstand:
Dronten '74 1 10 - 76 K
Smash '70 (H) 4 10 - 54
GTC 1 10 - 52
TT Zwolle 8 10 - 48
Bosman/Wezep 3 10 - 45 D
Kampenion 7 10 - 25 D
Uit de stand wordt duidelijk dat team 7 dit seizoen tekort kwam. Maar ach, de spelers zijn nog jong. Er zijn heel wat spelers - als ik in de spiegel kijk, kan ik er één met de neus aanwijzen - die pas 2e klasse gaan spelen als zij de 45 al ruim gepasseerd zijn. Arnold, Guido, Jomar, Roelard en Simone zijn net wel / net geen twintig. Waar hebben we het over? Jullie tijd komt nog wel!
Mijn prognose voor team 7 luidde: een 6e plaats. Soms is het niet leuk om gelijk te krijgen.
3e klasse: TT Zwolle 10 - Kampenion 8
Net als voor ‘veel’ teams van Kampenion stond er ook voor team 8 niets meer op het spel. Het stond vierde en het kon alleen in theorie nog derde worden. Maar theorie en praktijk komen zelden overeen. Afgelopen vrijdag ging het op bezoek bij TT Zwolle 10 dat al was gedegradeerd.
Bij team 8 was ‘good old’ Arie Hup verhinderd. Bood team 8 in de thuiswedstrijd Robin Makkink (team 9) de kans om eens aan de 3e klasse te ruiken, ditmaal werd Sietse Wagteveld (team 10) dat podium geboden. Harm Bosman en Theo Hogenhorst waren namens team 8 van de partij. Wendy Schrijver, Patrick van Aarendonk en Eddy Huberts waren de tegenstanders.
Na het dubbel stond team 8 op een 1 - 3 voorsprong. Harm versloeg in de openingspartij keurig Wendy in vier games. De 1e game ging nog naar Wendy, maar daarna won Harm toch wel verrassend drie games op rij en vrij overtuigend. Sietse had daarna tegen Patrick winstkansen in de 1e game, maar hij ‘liet die liggen’: 12 - 10. In de 2e en 3e game was hij heer en meester - tweemaal 4 - 11 - maar in de 4e game was het toch weer Patrick die zegevierde: 11 - 7. De beslissende game was ‘bloedstollend’. Een verlenging moest de beslissing brengen en het was uiteindelijk Patrick die de gelukkigste was: 16 - 14. Theo was daarna in drie spannende en (dus) nipte games juist wat gelukkiger dan Eddy: 12 - 14, 9 - 11 en 10 - 12.
In het dubbel moesten Harm en Theo even zoeken tegen Eddy en Patrick, maar toen zij het hadden gevonden, kwamen zij niet meer in de problemen en wonnen zij in vier games.
Drie partijen later stond het 2 - 5. Harm toonde zich in vier games te sterk voor Patrick, waarna Theo net tekort kwam tegen Wendy. Wendy won na vier spannende games. Sietse plaatste zichzelf vervolgens ook op het wedstrijdformulier. Hij gunde - de toch sympathieke - Eddy geen game. Foei!
Ook van de laatste drie partijen gingen er weer twee naar team 8. Theo versloeg Patrick overtuigend ‘in straight games’ waarna Harm tot het uiterste moest gaan om Eddy te bedwingen. Pas na 13 - 11, 9 - 11, 8 - 11, 11 - 13 en 10 - 12 slaagde hij daarin. Eddy kwam daarmee sneu weg. In de laatste partij van de avond bood Sietse Wendy goed tegenstand. Na twee games stond het 1 - 1, maar daarna wist Wendy door te drukken.
Team 8 won de wedstrijd dus met 3 - 7 en op die zege valt niets af te dingen. Beide teams wonnen een vijfpitter in de verlenging. Harm bleef deze avond knap ongeslagen en Theo pakte twee punten. Sietse ontdekte - zo waren zijn eigen woorden - dat de 3e klasse behoorlijk aanpoten is. En dan te bedenken dat dit een wedstrijd tegen een degradant was. Maar het was in ieder geval goed om dit te hebben mogen ervaren.
Scores:
Harm 3, Theo 2, Sietse 1 en dubbel 1
De eindstand:
Smash '70 (H) 6 10 - 73 K
De Brug 8 10 - 64
De Spinners 2 10 - 64
Kampenion 8 10 - 57
TT Zwolle 10 10 - 25 D
ZC Aktief 2 10 - 17 D
De eindstand doet vermoeden dat deze competitie niet of nauwelijks spannend is geweest. En eigenlijk is dat ook zo. Onderin was al snel duidelijk welke twee teams zouden degraderen. Slechts bovenin was het korte tijd spannend, maar dat had volgens mij meer te maken met het feit dat de uiteindelijke nummers 1 en 2 elkaar pas tweemaal in de tweede helft ontmoetten. Team 8 heeft zich in ieder geval ‘fluitend’ gehandhaafd.
Mijn prognose voor team 8 luidde: een 3e plaats. Hier zat ik er een plaatsje naast. Gelukkig maar, anders word ik nog arrogant.
4e klasse: GTC 3 - Kampenion 9
Voor team 9 stond er duidelijk nog wel wat op het spel. De titel namelijk. Nadat het team het hele seizoen - hetzij alleen, het zij samen met Smash-In 2 - op kop had gestaan, moest het in de laatste wedstrijd in Genemuiden de titel ‘alleen nog even ophalen’. Het had een voorsprong van 4 punten en omdat het onderlinge resultaat in het voordeel van team 9 was, volstonden 6 punten in de uitwedstrijd tegen GTC 3.
Dat moest dan wel gebeuren zonder kopman Robin Makkink. Mattias Beimers, Robbert Dalsem en Martijn Haanappel kun je echter in de 4e klasse ook wel om een boodschap sturen. Dat moest dan gebeuren in de Genemuider supermarkt waar Hans Hilberts, Leen Oudenaarden en Arno Hofland hun waren aanprezen.
In de openingspartij moest Mattias zijn meerdere erkennen in kopman Hans. Hans bleek duidelijk te sterk en won eenvoudig ‘in straight games’. Robbert won daarna tegen Leen heel eenvoudig de 1e game, maar daarna ging het duidelijk moeizamer. Niettemin sleepte Robbert de 2e en 3e game er in de verlenging uit: 6 - 11, 10 - 12 en 12 - 14. Hij pakte daarmee een belangrijk punt. Martijn moest vervolgens de 1e game aan Arno laten, maar hij kwam daarna sterk terug. Hij won overtuigend drie games op rij.
In het dubbel bracht team 9 Martijn en Robbert achter de tafel. Hans en Leen waren de tegenstanders. Ook nu ging de 1e game naar de gastheren waarna de Kampenaren drie games op rij wonnen. Zo stond het 1 - 3 en was team 9 halverwege de opdracht.
Na het dubbel had Mattias het ook in zijn tweede partij lastig. Leen bood meer dan prima tegenspel en nam een 2 - 1 voorsprong in games. Mattias wist de 4e game eruit te slepen en won vervolgens ook de beslissende game. Een soortgelijk scenario voltrok zich in de partij tussen Martijn en Hans. Ook Martijn kwam van een 2 - 1 achterstand terug om daarna de 4e en 5e game nog te winnen. Dat zie je wel vaker in wedstrijden tussen spelers van titelkandidaten en degradatiekandidaten. Robbert en Arno maakten het ook al spannend, zij het dan dat zij het bij vier games hielden. Maar de cijfers 11 - 9, 11 - 13, 7 - 11 en 9 - 11 geven aan dat ook hier het krachtsverschil gering was. Robbert zorgde niettemin voor het zesde punt en dat betekende dat team 9 zeker van de titel was. Proficiat!
Nadat de felicitaties waren uitgewisseld, moesten er nog drie partijen worden gespeeld.
Martijn bleef ook in zijn derde partij zonder verlies. Hij versloeg Leen in vier games. Mattias nam daarna tegen Arno een 0 - 2 voorsprong in games, maar zag zijn tegenstander counteren tot 2 - 2. In de beslissende game maakte Mattias alsnog het verschil. In de laatste partij tussen Robbert gebeurde vrijwel het omgekeerde. Robbert kwam knap van een 2 - 0 achterstand terug tot 2 - 2 waarna Hans de 5e game weer won.
Uiteindelijk behaalde team 9 dus een ruime - maar zwaarbevochten - 2 - 8 zege. Ruim voldoende dus voor het kampioenschap. Team 9 promoveert daarmee naar de 3e klasse en zorgt er mede voor - de overige verantwoordelijken zijn de teams 10 en 11 - dat Kampenion het komend seizoen niet in de 4e klasse is vertegenwoordigd.
Scores:
Martijn 3, Mattias 2, Robbert 2 en dubbel 1
De eindstand:
Kampenion 9 10 - 79 K
Smash-in 2 10 - 75
Emmeloord 4 10 - 46
's-Heerenbroek 2 10 - 37
GTC 3 10 - 32 D
Harderwijk 5 10 - 31 D
De eindstand laat zien dat Kampenion 9 en Smash-In 2 veel te sterk waren voor de andere teams in de poule. Je zult speler van Smash-In 2 zijn en met een gemiddelde van 7 1/2 punt per wedstrijd komend seizoen opnieuw in de 4e klasse moeten uitkomen …
Felicitaties aan Bert, Martijn, Mattias, Robbert en Robin !!! Helaas hebben de spelers er ook niet aan gedacht om een kampioensfoto te (laten) maken. Die ontbreekt dus.
Mijn prognose voor team 9 luidde: een 1e plaats. Die ‘zag ik aankomen’.
4e klasse: Kampenion 10
Team 10 sloot op maandag 10 april de competitie al af met een teleurstellende 9 - 1 nederlaag bij concurrent Wijhe 3. Door dat resultaat eindigden de Kampenaren op de laatste plaats en degradeert het team naar de 5e klasse.
De eindstand:
Smash '70 (H) 9 10 - 77 K
Harderwijk 4 10 - 77
Heino 10 10 - 41
Batfighters 2 10 - 40
Wijhe 3 10 - 34 D
Kampenion 10 10 - 31 D
Team 10 kende een matige start, een goed middenstuk en een matig slot van de competitie. Dit alles resulteert dus in een laatste plaats met net iets meer dan 3 punten gemiddeld per wedstrijd. Dat is te weinig.
Op onderling resultaat legde Smash ’70 9 beslag op de titel.
Mijn prognose voor team 10 luidde: een 5e plaats. Dat had heel goed gekund, maar team 10 wilde aan het eind van de competitie helaas niet meewerken.
4e klasse: Kampenion 11 - Staphorst 2
Team 11 staat het hele seizoen al op een degradatieplaats. De eerste vijf wedstrijden op de laatste plaats en vervolgens op plaats vijf. In de laatste wedstrijd ontving het nummer laatst Staphorst 2 waartegen het de enige competitiezege wist te halen.
Anne van der Haar, Jantiene Knijnenberg en Alice Ringenier namen het op tegen Anita Krale, invaller Bert Mulder (team 3) en invaller Sibbele Bonthuis (team 3).
Omdat Anne deze avond nog andere ‘verplichtingen’ had, speelde hij zijn drie partijen achter elkaar. En dat pakte goed uit, want hij won zijn drie partijen overtuigend. Zo stond team 11 op een 3 - 0 voorsprong toen Anne vertrok. Omdat ik niet weet in welke volgorde de overige partijen zijn gespeeld, volsta ik hier verder met een kort algemeen verhaal.
Jantiene en Alice wisten in het vervolg van de wedstrijd alleen van invaller Sibbele te winnen. De beide overige partijen - tegen Anita en Bert - gingen verloren. Omdat Alice en Jantiene ook het dubbel aan Anita en Bert moesten laten, eindigde de wedstrijd uiteindelijk in een terechte 5 - 5.
Scores:
Anne 3, Alice 1, Jantiene 1 en dubbel 0
Eindstand:
Heino 9 10 - 73 K
's-Heerenbroek 1 10 - 71
Zwartsluis 3 10 - 69
TT Zwolle 13 10 - 41
Kampenion 11 10 - 28 D
Staphorst 2 10 - 18 D
De degradatie van team 11 kondigde zich al weken aan. Alice, Jantiene en Jentine pakken - niet vervelend bedoeld - te weinig punten. Alies Hendriks was - tot ieders spijt en vooral die van haarzelf - het hele seizoen geblesseerd. Eigenlijk hadden dit seizoen alleen Anne en Gerard 4e klasniveau. Maar ook Anne kon vanwege gezondheidsperikelen pas halverwege inhaken, terwijl Gerard als reserve slechts tweemaal meedeed. Volgens mij liggen de spelers niet wakker van de degradatie. En dat kan ik mij vanuit hun positie ook wel weer voorstellen. Vooral voor Alice, Jantiene en Jentine is het leuker spelen in de 5e klasse.
Mijn prognose voor team 11 luidde een 5e plaats. Het team heeft zich daar ‘keurig’ aan gehouden.
Opgeteld kom ik tot een score van 5 uit 11. Mede gelet op de ‘belachelijke’ titel van de teams 1 en 3 - die niemand zag aankomen en dus ook ik niet - ben ik niet ontevreden met een bijna 50% score.
De voorjaarscompetitie heeft Kampenion dus drie kampioenen en drie degradanten opgeleverd. Niettemin overheerst de vreugde, want de titels van team 1 (promotie naar de 2e divisie) en team 3 (promotie naar de Hoofdklasse) smaken heel goed. En ook de promotie van team 9 naar de 3e klasse - volgens mij is het voor het eerst dat een team 9 van onze vereniging in de 3e klasse speelt - duidt erop dat Kampenion niet alleen in de top, maar ook in de breedte sterker wordt. De degradaties van de teams 7, 10 en 11 zagen we aankomen. Alle drie zijn het gevolg van een gebrek van ervaring en / of kwaliteit. Bovendien spelen de spelers van de teams 10 en 11 puur voor de gezelligheid. En geloof me, in de 5e klasse is het vast niet minder gezellig.
Ik heb het bij team 3 al aangegeven: komend seizoen speelt team 1 dus 2e divisie en komen de teams 2 en 3 in de Hoofdklasse - de hoogste Afdelingsklasse - uit. Daarmee mogen we als gemiddelde vereniging als Kampenion is - de vereniging telt bijna 90 leden - bepaald niet klagen. Integendeel! We mogen trots zijn op ons cluppie. Met drie ‘eigen’ spelers eerst de landelijke competitie weten te behalen en dan al in het tweede seizoen doorstoten naar de 2e divisie. Natuurlijk heeft het team geboft met de indeling. Was het het vorige seizoen in een ‘belachelijk’ zware poule ingedeeld, nu was de poule - zeker in vergelijking tot bijvoorbeeld poule A - minder sterk. Maar we moeten de prestatie van team 1 niet bagatelliseren. Zie daarvoor ook de tekst bij de titel van team 1.
Waar komt het succes van de laatste seizoenen vandaan? Allereerst is het natuurlijk een gevolg van de wijze van trainen op (vooral) de dinsdag- en woensdagavond. Daarnaast werpt het beleid om jeugdspelers - als zij een jaar of 15 zijn - (ook) bij de senioren te laten spelen, steeds meer zijn vruchten af. Die jeugdspelers hebben ‘een meer dan behoorlijk niveau’, spelen landelijk of in de hoogste afdelingsklassen en stuwen het niveau van de seniorenteams daarmee ook omhoog. En tenslotte mag ook de goede sfeer in de vereniging niet onvermeld blijven! Applausje voor onszelf dus!!!
Dit was mijn laatste bijdrage over de voorjaarscompetitie 2017. Ik bedank een ieder voor de belangstelling en wellicht tot het volgende seizoen! Komende week gaat de bekercompetitie van start. Kampenion doet met drie teams mee. Ook daar hoop ik - zij het beknopter - verslag van te doen.
Met sportieve groet,
Jan Ringenier,
wss Kampenion