De jeugdcompetitie in de afdeling Oost eindigde al in week 15, terwijl team 1 in de landelijke competitie afgelopen zaterdag nog in actie kwam. Het had nog 1 puntje nodig om de titel veilig te stellen. Niemand - niet in Kampen, niet in Oosterwolde, niet in Wezep, niet in Nijkerk en niet in Zoetermeer - twijfelde eraan dat dit zou lukken. Al in de eerste partij slaagde supersub Roderik van Braak erin om dat puntje binnen te slaan. Hierna volgt een overzicht van de verrichtingen van de zeven jeugdteams van Kampenion in de zojuist afgelopen voorjaarscompetitie.

 

Team 1             Danny Bruins, Thomas Niemeijer, Julian Plette en supersub Roderik van Braak
Landelijk A       Amsterdam 1, DTS 1, HTTV-070 2, Kampenion 1, Rega 1 en Taverzo 1

Team 1 kwam deze voorjaarscompetitie opnieuw in landelijk A uit nadat het het afgelopen seizoen als 5e was geëindigd. De eerste vier teams spelen in deze voorjaarscompetitie om het kampioenschap van Nederland. De 4e plaats bleef vorig seizoen buiten bereik. Dit seizoen achtten wij - trainers, begeleiders en wedstrijdsecretaris - het team in staat om om plek 1 mee te spelen.

Welnu Danny, Julian en Thomas hebben onze verwachtingen niet beschaamd. Vanaf wedstrijd 1 lieten deze jongemannen zien dat de andere teams van goede huize moesten komen om Kampenion 1 van de eerste plaats af te houden. Mede doordat het in het begin van de competitie de uitwedstrijd tegen DTS 1 vooruit speelde - en met 1 - 9 won - stond team 1 al snel op plaats 1.
Rega 1 uit Nijkerk bleek de grootste concurrent te zijn. Toen team 1 deze tegenstander echter in twee opeenvolgende wedstrijden wist te verslaan - we schrijven dan medio maart - was er al sprake van een ‘voorbeslissing’ (Vorentscheidung zeggen de Duitsers zo mooi). Danny, Julian en Thomas lieten zich het kampioenschap niet meer ontnemen. Deze drie Musketiers hoefden in tien wedstrijden alleen HTTV-020 2 in een uitwedstrijd een puntendeling toe te staan, wat op zich bijzonder is want dat team eindigde als voorlaatste. Dat team is echter nogal wisselvallig en het wist tegen team 1 knap te pieken. De overige negen wedstrijden leverden winst op. Een heel knappe prestatie.

Jeugd 1 kampioen

Op de foto van links naar rechts: Roderik, Julian en Danny. Thomas ontbreekt op de foto. De foto is gemaakt door André Plette!

Ik wil trouwens ook supersub Roderik van Braak in de feestvreugde betrekken. Danny, Julian en Thomas vielen namelijk allen eenmaal uit en in al die gevallen nam Roderik die plaats in. En als je dan als reserve bij team 2 (Hoofdklasse) - terwijl je vanwege lichamelijke perikelen niet kunt trainen - ‘gewoon’ vier van de negen partijen wint, dan hoor je er wat mij betreft bij. Goed om te zien dat Roderik op de weg terug is. Lichamelijk gaat het langzaam maar zeker beter en komend seizoen hoopt Roderik normaal gesproken weer ‘gewoon’ competitie te spelen. Geweldig.

Danny, Julian en Thomas hebben ook prima gepresteerd. Danny kwam tot een keurig winstpercentage van 65. Daar had hij vooraf vast voor getekend. Julian en Thomas zijn ex equo bovenaan de percentagelijst geëindigd met een score van 85%. Beiden verloren slechts vier partijen. Een keurige prestatie.

Mede namens Kampenion feliciteer ik de spelers van harte met het succesvolle seizoen en de behaalde titel. In de geschiedenis van Kampenion is het slechts eenmaal eerder voorgekomen dat een jeugdteam - in de voorjaarscompetitie - kampioen werd in een poule van Landelijk A. Dat was in 2014 en het team bestond toen uit Gert-Jan de Lange, Wiebren van de Schootbrugge en Guido Wessels. Wie kent ze niet?

Helaas brengt een behaalde titel in de voorjaarscompetitie in Landelijk A geen promotie met zich mee. Komend seizoen wordt het team normaal gesproken opnieuw in Landelijk A ingedeeld. Dat klinkt wat cryptisch en zo is het ook bedoeld. Ik probeer dat kort uit te leggen. Julian speelt ook seniorencompetitie bij Bosman/Wezep 1 en ‘hij doet dat helemaal niet zo gek’. Samen met Jeroen Rotman, Hermen en Wiebren van de Schootbrugge - wie kent ze niet? - behaalde hij de titel in poule B van de Hoofdklasse. De Wezepers scheiden nog één wedstrijd van de 3e divisie landelijk, het niveau dat ‘ons’ 1e seniorenteam juist achter zich heeft gelaten. Een heel knappe prestatie van onze buren. Binnenkort maakt het met DTV ’84 1 uit welk team de afdeling zal verlaten.
Bij promotie van Bosman/Wezep 1 moet Julian stoppen in de landelijke jeugdcompetitie. Het mag duidelijk zijn dat Kampenion hem die stap van harte gunt, net als zijn teamgenoten uiteraard. Als Wezep er dus in slaagt om te promoveren, dan betekent dat automatisch dat Danny en Thomas een andere teamgenoot krijgen. En dat zou zo maar supersub Roderik kunnen zijn.
Wij verwachten dat team 1 ook met Roderik wel weer in Landelijk A wordt ingedeeld, maar - met alle respect voor de kwaliteiten van Roderik - de kans dat het dan bij de eerste vier eindigt is een stuk kleiner zonder dan met Julian.

Maar genoeg voorlopig over de bespiegelingen over het komende seizoen. Eerst nog maar even nagenieten van het behaalde kampioenschap. Voor Julian zal de knop al weer snel omgaan om zich voor te bereiden op de promotiewedstrijd tegen DTV ’84 1. Wij wensen hem en zijn teamgenoten veel succes toe!

Eindstand:
Kampenion 1      10 - 77
REGA 1           10 - 68
Amsterdam 1      10 - 50
DTS 1            10 - 42
HTTV-070 2       10 - 32
Taverzo 1        10 - 31

Net als het 1e seniorenteam liet ook jeugdteam 1 er geen twijfel over bestaan welk team dit seizoen het sterkst was in groep in van Landelijk A. De boys kunnen dan ook terugkijken op een prachtig seizoen. Mochten de wegen scheiden tussen Danny en Thomas enerzijds en Julian anderzijds, dan hebben zij een aantal mooie seizoenen met elkaar gehad.

 

Team 2             Roelard Bos, Jomar Schilder, Simone Lieftink en Roderik van Braak (reserve)
Hoofdklasse     Bosman/Wezep 1, Kampenion 2, NTC Leogang 1, Swift (D) 3, TT Zwolle 2 en Vitesse ’35 1

Team 2 ging in ongewijzigde samenstelling de competitie in. Simone, Jomar en Roelard zouden zoveel mogelijk wedstrijden spelen en Roderik stond standby voor het geval iemand verhinderd was. Het toeval wil dat - net als bij team 1 - alle drie de spelers een keer verhinderd waren. En dus speelde Roderik ook drie wedstrijden in team 2. Hier kom ik straks nog even op terug.

Het is opvallend hoe weinig Simone, Jomar en Roelard elkaar in percentage en niveau ontlopen. Het verschil tussen ‘de nummer 1’ Jomar en ‘de nummer 3’ (gedeeld) Simone en Roelard bedroeg slechts 3%. Ook vorig seizoen was er onderling al weinig verschil. Roderik liet dit seizoen zien - ik gaf het bij team 1 ook al aan - duidelijk op de weg terug te zijn. Kennelijk heeft hij een zodanig basisniveau dat hij in de Hoofdklasse ‘fluitend’ meekomt. In de drie wedstrijden dat hij meedeed, bleef hij knap ongeslagen. Dat was inclusief de laatste wedstrijd van het seizoen, die tegen - de tot dat moment ongeslagen - kampioen Swift (D) 3. Dat team zag een aanvraag voor Landelijk C afgewezen, maar het liet dit seizoen zien dat het in die landelijke competitie thuishoort. Het werd kampioen met 78 punten uit tien wedstrijden. Proficiat!

Team 2 werd achter kampioen Swift (D) 3 keurig tweede. Het wist de Deventernaren in de laatste competitiewedstrijd de enige nederlaag (6 - 4) toe te brengen. Het kwam in tien wedstrijden tot 61 punten en dat is ook niet verkeerd.

Bij dit team is het al wel zeker dat er wijzigingen aan zitten te komen. Zo gaat Simone ‘met jeugdpensioen’. Enkele seizoenen geleden kwam zij over van Emmeloord om bij Kampenion op een hoger niveau te kunnen spelen. Dat is gelukt. Helaas is zij er net niet in geslaagd om de landelijke competitie te halen. Daarvoor kwam team 2 dit seizoen en de voorafgaande seizoenen (net) tekort. Het is niet anders. Simone gaat ongetwijfeld door bij de senioren van Kampenion, nu zij inmiddels enkele maanden in Kampen woont.
Verder is het bij team 2 dus even afwachten hoe de situatie rond team 1 zich ontwikkelt.

Eindstand:
Swift (D) 3      10 - 78 K
Kampenion 2      10 - 61
Bosman/Wezep 1   10 - 56
NTC Leogang 1    10 - 47
TT Zwolle 2      10 - 37 D
Vitesse '35 1    10 - 21 D

Team 2 was dit seizoen dus ‘the best of the rest’. Het bleef de buren van Bosman/Wezep 1 net voor met als voornaamste reden dat het niveauverschil van de Wezeper spelers nogal uiteenliep. Dat is helaas vaak het lot van een kleinere vereniging.

 

Team 3             Bert Beks, Rik ten Caat, Jarno van den Heuvel en Jasper Lambregtse (reserve)
1e klasse          Blauw-Wit 1, De Brug 1, De Trefhoek 1, Heino 1, Kampenion 3 en Trias 1

Team 3 had dit seizoen te maken met de Almelose overmacht. Blauw-Wit 1 en De Trefhoek 1 maakten namelijk de dienst uit. Maar achter die beide Twentse teams wist team 3 uiteindelijk keurig als derde te eindigen. Het behaalde een gemiddelde van bijna 5 punten per wedstrijd. Er was een periode in de competitie dat het nog even in degradatiegevaar leek te komen, maar gelukkig wist het team dat gevaar op eigen kracht af te wenden.

Ik vind dat de spelers dit seizoen stappen hadden gemaakt. Jasper kwam dit seizoen slechts driemaal in actie kwam. Hij gaf dit seizoen voorrang aan de studie in het examenjaar. In die drie wedstrijden kwam de mentaal sterke Jasper overigens tot een prima score van 2 uit 3. Rik kwam tot een keurige score van 1 uit 3. Ik weet zeker dat Rik voor het seizoen blind zou hebben getekend voor een percentage van 33. Rik kwam namelijk - net als Jasper - uit de 2e klasse waar hij op 56% eindigde. En als je dan in je eerste seizoen 33% haalt, heb je het goed gedaan. Chapeau Rik. Jarno verbeterde zichzelf van 38 (vorig seizoen) naar 52% nu. Dat lijkt geen spectaculaire verbetering en dat is het misschien ook niet. Maar Jarno speelt altijd om te winnen, om een aanvallend punt te scoren. Hij legt veel risico in zijn spel en dat gaat (nog) wel eens gepaard met fouten, maar dat is niet erg. Jarno heeft mogelijkheden en ik ben ervan overtuigd dat hij het in zich heeft om hogerop te komen. Bert was dit seizoen de kopman van het team en ook Bert heeft stappen gemaakt. Hij heeft geleerd om de eerste aanvallende bal rustig te spinnen en daarna - voor zover nog nodig - pas te raggen. Eerst wilde hij die eerste bal te vaak met 324 km per uur slaan en stonden zijn initialen net zo vaak voor Boem Boem als voor Bert Beks. Houd dit vast, Bert. Je houding achter de tafel is goed, net als je instelling en positieve spelopvatting. Ook jij kunt - als je zo doorgaat - nog stappen maken!

Bij team 3 is het afwachten wat er bij de teams 1 en 2 gebeurt. Daarom is nog niet duidelijk hoe dit team er komend seizoen uitziet.

De eindstand:
Blauw-Wit 1      10 - 73 K
De Trefhoek 1    10 - 65
Kampenion 3      10 - 49
Trias 1          10 - 44
Heino 1          10 - 38
De Brug 1        10 - 31 D

Team 3 werd dus kampioen van IJsselstreek en Zwolle! Maar belangrijker is dat de spelers zich (positief) hebben ontwikkeld. Er zit muziek in team 3!

 

Team 4             Ernst van den Broek, Jannick van den Broek en Bjorn van Dieren
2e klasse          De Veluwe 3 en 4, DTV ’84 1, Kampenion 4, Smash ’70 1 en Trias 2

Team 4 heeft een knotsgekke competitie achter de rug. Het scenario werd door niemand minder dan Alfred Hitchcock geschreven. Degenen die niet weten wie dat was, verwijs ik naar Wikipedia. Maar kortgezegd was Hitchcock de filmregisseur van de spannende ontknopingen. Gedurende het hele seizoen was het al spannend in de tussenstand. Vier teams stonden redelijk dicht bij elkaar in de buurt: De Veluwe 4, DTV ’84 1, Smash ’70 1 en Kampenion 4. In de finale van de competitie gaf De Veluwe 4 terrein prijs, maar bleven de andere drie teams kansrijk.
Met nog één wedstrijd te gaan, was de stand bovenin als volgt:
Smash ’70 1       9 - 58
Kampenion 4       9 - 56
DTV ’84 1         9 - 55

Daarbij moet je bedenken dat team 4 tegen de beide concurrenten een negatieve onderlinge score had en dat Smash ’70 1 ten opzichte van DTV ’84 1 ook een positieve onderlinge score had. Team 4 ontving Smash ’70 1, terwijl DTV ’84 1 op bezoek ging bij nummer laatst De Veluwe 3. Het werd een laatste speelronde die bij de spelers en begeleiders nog wel even zal blijven hangen.
Vanuit Apeldoorn kwam al snel het bericht dat DTV ’84 1 op een 3 - 1 achterstand stond. Team 4 stond op dat moment tegen Smash ’70 1 op een 4 - 0 voorsprong en het leek op dat moment de beste papieren te hebben voor het kampioenschap. Maar in dit digitale tijdperk zijn papieren niet zo heel veel meer waard. Hadden de spelers van Smash ’70 1 in de eerste partijen duidelijk last van (kampioen)spanning, die spanning verplaatste zich in het tweede deel van de wedstrijd naar Bjorn, Ernst en Jannick. Team 4 kwam nog wel op 5 - 0, maar het wist daarna - door de spanning en het goede tegenspel - nog maar 1 puntje te pakken. Het won uiteindelijk dus met 6 - 4. Omdat DTV ’84 1 in Apeldoorn geen punt meer afstond en uiteindelijk met 3 - 7 won, eindigden de drie teams op hetzelfde puntentotaal van 62. Op onderling resultaat legde Smash ’70 1 beslag op de titel voor DTV ’84 1 en Kampenion 4. Felicitaties (nogmaals) aan de spelers van Smash ’70 1.

Het werd dus een seizoen om niet snel te vergeten. Bjorn, Ernst en Jannick kunnen terugkijken op een goed seizoen. Bjorn had een jaar geen competitie gespeeld. Hij moest in het begin even zoeken, maar pakte daarna de draad meer dan prima op. Er is bij hem dan ook zeker nog progressie mogelijk. Ernst en Jannick speelden het vorige seizoen nog 3e klasse en kwamen daar tot een percentage van ‘in de 70’. Dit seizoen kwam Jannick opnieuw tot een percentage van ‘in de 70’ en behaalde Ernst vrijwel hetzelfde percentage als Bjorn: 57 tegen 56%.
Ernst en Jannick zijn echte rallyspelers. Zij moeten het niet van een moeilijke service hebben, maar zijn heel sterk in de rally. Ik denk dat beiden een klasse hoger ook probleemloos meekomen. Bjorn heeft juist wel een lastige service en een sterke eerste bal. Hij houdt de rally’s juist korter, maar dat is geen wonder als je een gevaarlijke service hebt. Ook hij zou wel een klasse hoger aankunnen.

Complimenten aan Bjorn, Ernst en Jannick voor jullie sterke seizoen. En niet minder voor de manier waarop jullie omgingen met het feit dat de titel jullie in het zicht van de haven ontglipte. Respect!

De eindstand:
Smash '70 (H) 1  10 - 62 K
DTV '84 1        10 - 62
Kampenion 4      10 - 62
De Veluwe 4      10 - 56
Trias 2          10 - 33
De Veluwe 3      10 - 25 D

Deze eindstand zegt alles. Daar heb ik niets meer aan toe te voegen.

 

Team 5             Maurits Koers. Matthijs Lambregtse, Luuk Regterschot en Marinus Zagt
3e klasse          Bosman/Wezep 2, De Brug 2, Heino 2, Kampenion 5 en Smash ’70 2

Het was niet het seizoen van team 5. De toon werd al gezet in de eerste wedstrijd toen het onverwacht met twee spelers moest aantreden. Het liep toen direct achter de feiten aan en het kwam helaas niet meer goed. In de vierde speelronde kreeg Luuk een helft van een tafeltennistafel op zijn voet waardoor hij niet in actie kon komen en het team ook met twee spelers moest spelen. Team 5 stond het hele seizoen op de laatste plaats en het is ook als laatste geëindigd. Geluk bij een ongeluk is het dat het in een poule van vijf was ingedeeld en dat er (daarom) geen team degradeert.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat de vier spelers wel degelijk 3e klasniveau hebben.

Qua sterkte ontlopen de vier elkaar niet zoveel. De percentages variëren van 33 (Marinus) tot 50 (Matthijs). En ik weet zeker dat de vier beter kunnen. Het is zaak om de volgende competitie beter - lees: compleet - te beginnen!

De eindstand:
De Brug 2        8 - 58 K
Heino 2          8 - 41
Smash '70 (H) 2  8 - 39
Bosman/Wezep 2   8 - 34
Kampenion 5      8 - 28

Drie en een half punt gemiddeld is te weinig voor team 5. Maar het heeft dus een kwart van de wedstrijden met twee spelers moeten spelen.

 

Team 6             Jonathan Dekker, Henrico Leusink en Luuk Plette
5e klasse         De Veluwe 6, GTC 3, Kampenion 6, NTC Leogang 4, Smash ’70 5 en Zwartsluis 3

Na vier wedstrijden leek team 6 heel knap te gaan meedoen in de strijd om de titel. Maar in de vierde wedstrijd verloor het thuis met 2 - 8 van concurrent De Veluwe 6. Die nederlaag dreunde na, want ook de volgende thuiswedstrijd - tegen NTC Leogang 4 - ging verloren. Daardoor liep de achterstand op De Veluwe 6 nog wat verder op. En eigenlijk veranderde er in de rest van het seizoen weinig: De Veluwe 6 bleef koploper, terwijl team 6 op enige achterstand volgde.

In de laatste twee wedstrijden van het seizoen moest het - vanwege personele problemen bij de teams 6 en 7 - ook nog eens met twee spelers aantreden. Luuk had namelijk zijn enkelbanden gescheurd en bij team 7 had Lukas een hersenschudding. Toch wist het in de laatste competitiewedstrijd heel knap met twee spelers kampioen De Veluwe 6 in eigen huis op een gelijkspel te houden!
De personele problemen bij team 6 hadden geen invloed op de eindstand. Ook als het compleet was geweest, was De Veluwe 6 kampioen geworden! Felicitaties aan de spelers van De Veluwe 6.

De spelers kunnen terugkijken op een goed seizoen. Jonathan (83%) en Henrico (77%) behoorden tot de betere spelers in de poule. Ook Luuk won met een score van 58% meer dan de helft van zijn partijen. Keurig jongens!

De eindstand:
De Veluwe 6      10 - 77 K
Kampenion 6      10 - 66
Smash '70 (H) 5  10 - 55
NTC Leogang 4    10 - 48
Zwartsluis 3     10 - 33
GTC 3            10 - 21

Zoals je ziet, eindigde team 6 op een keurige tweede plaats.

 

Team 7             Yoram Eysbroek, Joost Lok, Hielke Schilder en Lukas van der Weerd
5e klasse         GTC 4, Kampenion 7, Smash ’70 4, TT Zwolle 4 en Zwartsluis 2

Bij team 7 werd Joost net voor het begin van het seizoen nog toegevoegd. En dat bleek geen overbodige luxe. Joost speelde 5x in het eigen team en viel daarnaast ook nog 2x in bij team 6. Jonathan (team 6) viel op zijn beurt nog een keer bij team 7 in, ondanks dat het zelf vier spelers heeft. Dat geeft wel aan dat het af en toe schipperen was. Een enkele keer moesten de team 6 en 7 zelfs met twee spelers aantreden.
Dat is jammer. Je wilt natuurlijk het liefst met een volledig team spelen. Maar ja, als we te maken krijgen met blessures, lichamelijke ongemakken en dergelijke, dan is er weinig aan te doen. Dan houdt het op. Lukas heeft bijvoorbeeld maar tweemaal kunnen meedoen. Het was maar goed dat Joost zich nog als competitiespeler heeft aangemeld. Anders was de situatie nog moeilijker geweest.

De spelers hebben er het beste van gemaakt. Zij hebben niet geklaagd. En gelukkig hebben zij nog leuk kunnen ballen. De vier spelers ontliepen elkaar niet zoveel qua sterkte en percentage. Die percentages lagen tussen 21 (Yoram) en 50% (Lukas). Meer dan een vierde plaats in een poule van vijf zat er voor team 7 niet in. Maar dat geeft niets. De eindstand is niet zo belangrijk. Het gaat erom dat de spelers plezier hebben en vooruitgang boeken. En volgens mij is dat allebei het geval.

De eindstand:
TT Zwolle 4      8 - 60 K
Zwartsluis 2     8 - 55
Smash '70 (H) 4  8 - 47
Kampenion 7      8 - 26
GTC 4            8 - 12

Zo je ziet, is team 7 op een terechte vierde plaats geëindigd. De drie teams erboven waren te sterk, terwijl het zelf weer te was voor de nummer laatst.

Overigens het algemeen kunnen we weer tevreden zijn over de verrichtingen van de zeven jeugdteams in de voorjaarscompetitie. Alleen de vijfde plaats van team 5 valt eigenlijk een beetje uit de toon. Maar daarvoor heb ik oorzaken genoemd. De voorjaarscompetitie leverde Kampenion één kampioenschap op: team 1 werd keurig kampioen in Landelijk A. Gelukkig degradeerde er geen enkel team. Maar wat nog veel belangrijker is: veel spelers zijn vooruit gegaan. Ons aller Ralph Trip heeft mij eens voorgehouden dat een eindstand in de competitie maar een momentopname, korte termijn politiek is. De ontwikkeling van een speler is veel belangrijker, naast het spelplezier natuurlijk. Wie ben ik om dat tegen te spreken?

Ik heb het hier al vaker aangegeven: ik vind het jammer dat er niet wekelijks op de website over de verrichtingen van de jeugdteams wordt geschreven. Helaas ontbreekt het mij aan tijd om dat te doen. Maar ik vond een eindoverzicht van, een terugblik op de voorjaarscompetitie van de jeugdteams niet mocht ontbreken. Vandaar dat ik opnieuw in de digitale pen ben geklommen.

Met sportieve groet,

Namens het wedstrijdsecretariaat.
Jan Ringenier