Het Dijkpoorttoernooi, zaterdag 20 februari. Tegen half acht, via verlaten straten en met een temperatuur onder nul fietste ik naar huize Wessels, waar de helft van de Dijkpoorttoernooigangers vertrok. Ik bleek de enige met bevroren handen: chauffeur Gerard en zoon Guido vertrokken immers van huis, begeleidster Jentine woont op loopafstand en Gert-Jan kreeg zijn papa zo ver dat hij hem met de auto naar de Wessels bracht. Op hetzelfde moment vertrok de andere helft vanaf het station, waar pa Bos en zoontje Bertin klaar stonden om Pascal, Danny en Remco op te pikken.
Toeval of niet, beide auto's zouden, indien zij over een TomTom zouden beschikken, op hetzelfde moment 'bestemming bereikt' hebben gehoord. Dat beschikten zij niet, maar zoals je begrijpt, arriveerden ze op hetzelfde moment op de juiste bestemming en kwam auto Wessels van links en auto Bos van rechts. Helaas was er op dat moment nog geen enkele andere auto te bekennen en waren de speelzalen nog niet geopend. Speelzalen? Inderdaad, want het toernooi werd namelijk georganiseerd in zowel de speelzaal van t.t.v. Bultman/Smash '70 als in de naastgelegen gymzaal. Gelukkig arriveerde de toernooiorganisatie korte tijd later en werden de Kampenionners verlost van de winterse kou. Je zult begrijpen dat de kachel in de tafeltenniszaal in Hattem het iets beter warm maakt dan die in onze eigen zaal.
Het enkel toernooi
's Morgens werd het enkel-toernooi georganiseerd, waarin de verschillende spelers in de verschillende klasse-poules werden ingedeeld. Iedere speler kwam uit in de klasse die hij/zij afgelopen najaarsseizoen had gespeeld. Hieronder de deelnemers van Kampenion, de klasse-poule waarin zij werden ingedeeld en de overige informatie.
Remco
Remco streed moedig, zoals we van hem gewend zijn. Helaas kwam het nog niet tot een overwinning en eindigde hij op de laatste plaats in de poule en in het toernooi. Maar dat is niet erg, want zolang het plezier voorop gaat, komen de resultaten vanzelf. Hoewel ik niet graag over mezelf praat, wil ik toch even kwijt dat ik zelf een seizoen of vijf 5e klasse heb gespeeld bij de jeugd voordat ik in niveau steeg. De aanhouder wint. Misschien niet meteen, maar wel op termijn.
Danny
Danny speelde eveneens voor wat hij waard was. Hij kwam uit in een hele leuk poule met allemaal spelers die, net zoals Danny zelf, rond de 50% 4e klasse hebben gespeeld vorig seizoen. Met gelijkwaardig niveau kan het alle kanten opgaan en dat bleek ook wel. Danny speelde leuke partijen, waarvan hij er twee wist te winnen en één verloor. Omdat drie spelers van elkaar hadden gewonnen, moesten er punten geteld worden om te bepalen wie er als eerste, tweede of derde in de poule eindigde. Danny werd uiteindelijk tweede in poule, waardoor hij net niet in de finalepoule kwam en alleen nog kans maakte op de 4e plaats. Niet dat hier een prijs voor was, maar de organisatie wilde graag alle spelers zoveel mogelijk laten spelen. Een goede keuze. Danny pakte uiteindelijk ook heel netjes de 4e plek.
Bertin
Bertin, die inmiddels 1e klasse speelt, was ingedeeld in een poule met 2e/3e klassers. Op voorhand zou je dan zeggen dat Bertin wel een eind zou moeten komen, maar dan vergeten we dat Bertin voor het eerst 1e klasse speelt en een goede 2e klasser niet onderdoet voor een gemiddelde 1e klasser. Zo speelde Bertin tegen twee spelers die vorig seizoen een hoog percentage hadden gespeeld in de 2e klasse, warvan er één dit seizoen ook 1e klasse speelt. En verder een speler die vorig seizoen, net als Bertin, een hoog percentage in de 3e klasse speelde, maar dit seizoen niet het geluk had om een niveau hoger te kunnen spelen. Kortom: het niveau lag vrij hoog. Bertin kwam tot één winstpartij en verloor er twee. Hierdoor kon hij niet meer gaan voor de podiumplekken. De exacte eindpositie van Bertin is me even ontschoten, maar ik meen dat hij als 5e of 7e eindigde.
Gert-Jan, Pascal en Guido
De spelers van jeugdteam 3, Pascal, Gert-Jan en Guido, vorig seizoen allemaal uitkomend in de 1e klasse (en dit seizoen in de Hoofdklasse), zaten bij elkaar in de poule in een 6-kamp. Omdat er maar zes deelnemers waren voor deze 6-kamp, was dit meteen de finalepoule. De drie andere spelers waren Robin de Weert (Smash '70, hoog 1e klasse), W. van Halm (eveneens Smash '70, laag 1e klasse) en Sijmen Reehoorn (Tafeltennis Zwolle, ook hoog 1e klasse). Er was een prima indeling gemaakt, want de Hattemers troffen elkaar in de 1e ronde en de Kampenionner speelden tegen elkaar in de 1e, 2e en 3e ronde. Guido en Gert-Jan troffen elkaar in de 1e ronde en Gert-Jan bleek goed op dreef, in tegenstelling tot Guido. Guido kon moeilijk antwoord vinden op de forehand topspin van Gert-Jan. Met een duidelijke 3-0 overwinning zette Gert-Jan de eerste stap naar een goed resultaat en liet hij Guido gedesillusioneerd achter. In de 2e ronde moest ook Pascal eraan geloven en boekte Gert-Jan zijn tweede overwinning: 3-1. In de derde ronde speelden Pascal en Guido tegen elkaar. Beiden hadden verloren van Gert-Jan maar wel hun andere enkelpartij winnend afgesloten. Om zicht te houden op de prijzen, moesten zij winnen, maar de winst kon natuurlijk niet naar allebei gaan. Na een 2-0 voorsprong kwam Pascal sterk terug en boekte een 3-2 overwinning. Eveneens in de 3e ronde wist Gert-Jan in een vijfsetter zijn ongeslagen status - in een erg leuke partij - niet vast te houden tegen verdediger Robin de Weert. Dat is geen schande, want Gert-Jan bleef goed spel laten zien. In de vierde ronde verloor Pascal toch wat opmerkelijk van W. van Halm, waarna hij in de laatste ronde weer won van de uiteindelijke winnaar van het toernooi, verdediger Robin de Weert. Gert-Jan wist zijn wedstrijden in de laatste twee rondes te winnen waarmee hij op vier overwinningen kwam. Guido had zijn dag niet en verloor ook zijn laatste twee wedstrijden, waardoor hij, ondanks een overwinning, als laatste eindigde. Pascal had zichzelf voorafgaand aan het toernooi al als winnaar uitgeroepen. Hoogmoed komt voor de val, echter deze val had niet zulke destraseuse gevolgens als een val op de Super-G in Vancouver, want Pascal eindigde nog wel op het podium met drie winstpartijen. Hij werd derde. Gert-Jan speelde een uitstekend toernooi en komt er steeds meer achter dat hij ook een uitstekende backhand heeft (en uiteraard ook een forehand, maar dat was al langer duidelijk) en blijft steeds minder hangen in een backspin rally. Gert-Jan eindigde heel netjes en zeker niet onverdiend op een tweede plaats. Gefeliciteerd jongens!
De pauze
Om 12:00 uur kregen alle deelnemers een patat maaltijd met drinken aangeboden van de organisatie met de keuze uit een kroket of een frikandel. Een deel van de speelzaal van Bultman/Smash '70 werd korte tijd omgebouwd tot eetplaats met tafels en stoelen. Erg leuk dat er op deze manier gezamelijk werd gegeten. En toen er later patat over bleek te zijn, kregen ook de begeleiders een patatje aangeboden. Jentine sloeg dit patatje af, wat meteen haar klaagzang over een houten 'je weet wel' door de harde bankjes in de speelzalen verduidelijkte. Zonder kussentje zit het immers wat harder. In deze middagpauze werd teven de prijsuitreiking van het ochtendtoernooi gedaan, met een huldiging voor prijswinnaars Gert-Jan en Pascal. Ik heb de foto wijselijk niet zichtbaar in het verslag opgenomen, maar dat ze er blij mee waren, dat was wel duidelijk (klik voor de helaas niet al te scherpe foto)!
Het 40 punten toernooi
Dan het 40 punten toernooi. Het wat? Bultman/Smash '70 bestaat dit jaar 40 jaar. En dat mag natuurlijk niet onopgemerkt voorbij gaan, vandaar een toernooi met games waarin om in totaal 40 punten werd gespeeld. Dat betekent dat iedere game een eindstand had tussen de 40-0 en de 0-40, bijvoorbeeld 27-13. Er werden 2 games per wedstrijd gespeeld, dus werd er gespeeld om 80 punten. De deelnemers werden op hun rating van vorig seizoen ingedeeld in 4-kampen. De vier spelers met de hoogste rating zaten dus bij elkaar in de poule, de vier spelers die daarna de hoogste rating hadden zaten ook bij elkaar in de poule, enzovoorts. Alle spelers speelden hierdoor tegen ongeveer gelijkwaardige tegenstanders. Omdat aan het eind van het toernooi alle behaalde punten bij elkaar opgeteld werden, had op die manier iedereen ongeveer evenveels kans om de meeste punten te behalen. Als slagroom op de taart had de toernooiorganisatie ook een dubbeltoernooi, dat bestond uit twee dubbels en eveneens twee games per wedstrijd, aan het 40 punten toernooi toegevoegd. Hierin werden de dubbels ook op rating ingedeeld (wat dus ook betekende dat er meestal werd gedubbeld met iemand van een andere vereniging), waardoor ongeveer gelijkwaardigde dubbels tegen elkaar speelden. De tweede dubbelronde kende dezelfde spelers aan een tafel, maar dan in een andere combinatie. Zo was je medespeler in het eerste dubbel ineens je tegenstander in het andere dubbel en andersom. De behaalde punten uit de dubbelwedstrijden werden bij het puntentotaal van de enkelwedstrijden opgeteld. Hoewel ik vooraf wat sceptisch was over het 40 punten toernooi, vond ik het uiteindelijk een zeer geslaagde opzet. Aan de ene kant ging het eigenlijk nergens over, aan de andere kant telde ieder punt. Hierdoor werd er op een ontspannen manier gespeeld, maar toch voor ieder punt gegaan. Dat levert meestal het hoogste niveau op en dat was nu niet anders. Vier uur, vijf lange wedstrijden en 400 punten later waren de drie winnaars bekend, maar eigenlijk was dat niet het belangrijkste. Het belangrijkste was dat er de hele middag een leuk toernooi werd gespeeld waarin de deelnemers veel plezier hadden. In die opzet was de organisatie uitstekend geslaagd. Complimenten hiervoor!
Tot slot
Rond 17:15 uur werden we nog even getrakteerd op het inspelen van de Eredivise-toppers van Bultman/Smash '70, die om 18:00 uur begonnen aan een competitiewedstrijd. Voordat deze wedstrijd begon zaten alle Kamper deelnemers en begeleiders al lang weer in de auto op weg naar huis. Familie Stremmelaar haalde zoon Remco op en Allard Bruins, de vader van Pascal en Danny, bracht Bertin thuis en reed vervolgens met beide zoons naar zijn eigen huis. Gert-Jan wilde pa de Lange niet nogmaals een autoritje laten maken, wat hij denk ik overigens met alle plezier zou hebben gedaan, en vroeg chauffeur Gerard hem thuis te brengen. Met de toepasselijke woorden 'vooruit dan maar' (achteruit zou immers een stuk lastiger gaan) besliste Gerard dat er de afslag 'Kampen centrum' werd genomen, waarna Gerard, via de woning van Gert-Jan, naar huis reed en de inzittenden afzette. Ik wil Gerard Wessels, Gerard Bos, Allart Bruins, familie Stremmelaar en Jentine Ringenier bedanken voor het vervoer naar en van Hattem en de begeleiding/coaching van de jeugdspelers op dit geslaagde Dijkpoorttoernooi.
Gerard Wessels heeft enkele foto's van het toernooi gemaakt: klik hier.
Voor de foto's gemaakt door Bultman/Smash '70: klik hier.
Toeval of niet, beide auto's zouden, indien zij over een TomTom zouden beschikken, op hetzelfde moment 'bestemming bereikt' hebben gehoord. Dat beschikten zij niet, maar zoals je begrijpt, arriveerden ze op hetzelfde moment op de juiste bestemming en kwam auto Wessels van links en auto Bos van rechts. Helaas was er op dat moment nog geen enkele andere auto te bekennen en waren de speelzalen nog niet geopend. Speelzalen? Inderdaad, want het toernooi werd namelijk georganiseerd in zowel de speelzaal van t.t.v. Bultman/Smash '70 als in de naastgelegen gymzaal. Gelukkig arriveerde de toernooiorganisatie korte tijd later en werden de Kampenionners verlost van de winterse kou. Je zult begrijpen dat de kachel in de tafeltenniszaal in Hattem het iets beter warm maakt dan die in onze eigen zaal.Het enkel toernooi
's Morgens werd het enkel-toernooi georganiseerd, waarin de verschillende spelers in de verschillende klasse-poules werden ingedeeld. Iedere speler kwam uit in de klasse die hij/zij afgelopen najaarsseizoen had gespeeld. Hieronder de deelnemers van Kampenion, de klasse-poule waarin zij werden ingedeeld en de overige informatie.
| Remco Stremmelaar | 5e klasse |
Twee 4-kampen, waarna kruisrondes (nrs. 1 - nrs. 2, nrs. 3 - nrs. 4), waarna eindrondes voor plaats 1-8 |
| Danny Bruins | 4e klasse |
Een 4-kamp en een 5-kamp, waarna drie 3-kampen: voor plaats 1-3, 4-6 en 7-9 |
| Bertin Bos | 2e/3e klasse | Twee 4-kampen, waarna kruisrondes (nrs. 1 - nrs. 2, nrs. 3 - nrs. 4), waarna eindrondes voor plaats 1-8 |
| Gert-Jan de Lange | 1e klasse |
Finale 6-kamp |
| Guido Wessels | 1e klasse |
Finale 6-kamp |
| Pascal Bruins | 1e klasse |
Finale 6-kamp |
Remco
Remco streed moedig, zoals we van hem gewend zijn. Helaas kwam het nog niet tot een overwinning en eindigde hij op de laatste plaats in de poule en in het toernooi. Maar dat is niet erg, want zolang het plezier voorop gaat, komen de resultaten vanzelf. Hoewel ik niet graag over mezelf praat, wil ik toch even kwijt dat ik zelf een seizoen of vijf 5e klasse heb gespeeld bij de jeugd voordat ik in niveau steeg. De aanhouder wint. Misschien niet meteen, maar wel op termijn.
Danny
Danny speelde eveneens voor wat hij waard was. Hij kwam uit in een hele leuk poule met allemaal spelers die, net zoals Danny zelf, rond de 50% 4e klasse hebben gespeeld vorig seizoen. Met gelijkwaardig niveau kan het alle kanten opgaan en dat bleek ook wel. Danny speelde leuke partijen, waarvan hij er twee wist te winnen en één verloor. Omdat drie spelers van elkaar hadden gewonnen, moesten er punten geteld worden om te bepalen wie er als eerste, tweede of derde in de poule eindigde. Danny werd uiteindelijk tweede in poule, waardoor hij net niet in de finalepoule kwam en alleen nog kans maakte op de 4e plaats. Niet dat hier een prijs voor was, maar de organisatie wilde graag alle spelers zoveel mogelijk laten spelen. Een goede keuze. Danny pakte uiteindelijk ook heel netjes de 4e plek.
BertinBertin, die inmiddels 1e klasse speelt, was ingedeeld in een poule met 2e/3e klassers. Op voorhand zou je dan zeggen dat Bertin wel een eind zou moeten komen, maar dan vergeten we dat Bertin voor het eerst 1e klasse speelt en een goede 2e klasser niet onderdoet voor een gemiddelde 1e klasser. Zo speelde Bertin tegen twee spelers die vorig seizoen een hoog percentage hadden gespeeld in de 2e klasse, warvan er één dit seizoen ook 1e klasse speelt. En verder een speler die vorig seizoen, net als Bertin, een hoog percentage in de 3e klasse speelde, maar dit seizoen niet het geluk had om een niveau hoger te kunnen spelen. Kortom: het niveau lag vrij hoog. Bertin kwam tot één winstpartij en verloor er twee. Hierdoor kon hij niet meer gaan voor de podiumplekken. De exacte eindpositie van Bertin is me even ontschoten, maar ik meen dat hij als 5e of 7e eindigde.
Gert-Jan, Pascal en Guido
De spelers van jeugdteam 3, Pascal, Gert-Jan en Guido, vorig seizoen allemaal uitkomend in de 1e klasse (en dit seizoen in de Hoofdklasse), zaten bij elkaar in de poule in een 6-kamp. Omdat er maar zes deelnemers waren voor deze 6-kamp, was dit meteen de finalepoule. De drie andere spelers waren Robin de Weert (Smash '70, hoog 1e klasse), W. van Halm (eveneens Smash '70, laag 1e klasse) en Sijmen Reehoorn (Tafeltennis Zwolle, ook hoog 1e klasse). Er was een prima indeling gemaakt, want de Hattemers troffen elkaar in de 1e ronde en de Kampenionner speelden tegen elkaar in de 1e, 2e en 3e ronde. Guido en Gert-Jan troffen elkaar in de 1e ronde en Gert-Jan bleek goed op dreef, in tegenstelling tot Guido. Guido kon moeilijk antwoord vinden op de forehand topspin van Gert-Jan. Met een duidelijke 3-0 overwinning zette Gert-Jan de eerste stap naar een goed resultaat en liet hij Guido gedesillusioneerd achter. In de 2e ronde moest ook Pascal eraan geloven en boekte Gert-Jan zijn tweede overwinning: 3-1. In de derde ronde speelden Pascal en Guido tegen elkaar. Beiden hadden verloren van Gert-Jan maar wel hun andere enkelpartij winnend afgesloten. Om zicht te houden op de prijzen, moesten zij winnen, maar de winst kon natuurlijk niet naar allebei gaan. Na een 2-0 voorsprong kwam Pascal sterk terug en boekte een 3-2 overwinning. Eveneens in de 3e ronde wist Gert-Jan in een vijfsetter zijn ongeslagen status - in een erg leuke partij - niet vast te houden tegen verdediger Robin de Weert. Dat is geen schande, want Gert-Jan bleef goed spel laten zien. In de vierde ronde verloor Pascal toch wat opmerkelijk van W. van Halm, waarna hij in de laatste ronde weer won van de uiteindelijke winnaar van het toernooi, verdediger Robin de Weert. Gert-Jan wist zijn wedstrijden in de laatste twee rondes te winnen waarmee hij op vier overwinningen kwam. Guido had zijn dag niet en verloor ook zijn laatste twee wedstrijden, waardoor hij, ondanks een overwinning, als laatste eindigde. Pascal had zichzelf voorafgaand aan het toernooi al als winnaar uitgeroepen. Hoogmoed komt voor de val, echter deze val had niet zulke destraseuse gevolgens als een val op de Super-G in Vancouver, want Pascal eindigde nog wel op het podium met drie winstpartijen. Hij werd derde. Gert-Jan speelde een uitstekend toernooi en komt er steeds meer achter dat hij ook een uitstekende backhand heeft (en uiteraard ook een forehand, maar dat was al langer duidelijk) en blijft steeds minder hangen in een backspin rally. Gert-Jan eindigde heel netjes en zeker niet onverdiend op een tweede plaats. Gefeliciteerd jongens!
De pauzeOm 12:00 uur kregen alle deelnemers een patat maaltijd met drinken aangeboden van de organisatie met de keuze uit een kroket of een frikandel. Een deel van de speelzaal van Bultman/Smash '70 werd korte tijd omgebouwd tot eetplaats met tafels en stoelen. Erg leuk dat er op deze manier gezamelijk werd gegeten. En toen er later patat over bleek te zijn, kregen ook de begeleiders een patatje aangeboden. Jentine sloeg dit patatje af, wat meteen haar klaagzang over een houten 'je weet wel' door de harde bankjes in de speelzalen verduidelijkte. Zonder kussentje zit het immers wat harder. In deze middagpauze werd teven de prijsuitreiking van het ochtendtoernooi gedaan, met een huldiging voor prijswinnaars Gert-Jan en Pascal. Ik heb de foto wijselijk niet zichtbaar in het verslag opgenomen, maar dat ze er blij mee waren, dat was wel duidelijk (klik voor de helaas niet al te scherpe foto)!
Het 40 punten toernooi
Dan het 40 punten toernooi. Het wat? Bultman/Smash '70 bestaat dit jaar 40 jaar. En dat mag natuurlijk niet onopgemerkt voorbij gaan, vandaar een toernooi met games waarin om in totaal 40 punten werd gespeeld. Dat betekent dat iedere game een eindstand had tussen de 40-0 en de 0-40, bijvoorbeeld 27-13. Er werden 2 games per wedstrijd gespeeld, dus werd er gespeeld om 80 punten. De deelnemers werden op hun rating van vorig seizoen ingedeeld in 4-kampen. De vier spelers met de hoogste rating zaten dus bij elkaar in de poule, de vier spelers die daarna de hoogste rating hadden zaten ook bij elkaar in de poule, enzovoorts. Alle spelers speelden hierdoor tegen ongeveer gelijkwaardige tegenstanders. Omdat aan het eind van het toernooi alle behaalde punten bij elkaar opgeteld werden, had op die manier iedereen ongeveer evenveels kans om de meeste punten te behalen. Als slagroom op de taart had de toernooiorganisatie ook een dubbeltoernooi, dat bestond uit twee dubbels en eveneens twee games per wedstrijd, aan het 40 punten toernooi toegevoegd. Hierin werden de dubbels ook op rating ingedeeld (wat dus ook betekende dat er meestal werd gedubbeld met iemand van een andere vereniging), waardoor ongeveer gelijkwaardigde dubbels tegen elkaar speelden. De tweede dubbelronde kende dezelfde spelers aan een tafel, maar dan in een andere combinatie. Zo was je medespeler in het eerste dubbel ineens je tegenstander in het andere dubbel en andersom. De behaalde punten uit de dubbelwedstrijden werden bij het puntentotaal van de enkelwedstrijden opgeteld. Hoewel ik vooraf wat sceptisch was over het 40 punten toernooi, vond ik het uiteindelijk een zeer geslaagde opzet. Aan de ene kant ging het eigenlijk nergens over, aan de andere kant telde ieder punt. Hierdoor werd er op een ontspannen manier gespeeld, maar toch voor ieder punt gegaan. Dat levert meestal het hoogste niveau op en dat was nu niet anders. Vier uur, vijf lange wedstrijden en 400 punten later waren de drie winnaars bekend, maar eigenlijk was dat niet het belangrijkste. Het belangrijkste was dat er de hele middag een leuk toernooi werd gespeeld waarin de deelnemers veel plezier hadden. In die opzet was de organisatie uitstekend geslaagd. Complimenten hiervoor!
Tot slot
Rond 17:15 uur werden we nog even getrakteerd op het inspelen van de Eredivise-toppers van Bultman/Smash '70, die om 18:00 uur begonnen aan een competitiewedstrijd. Voordat deze wedstrijd begon zaten alle Kamper deelnemers en begeleiders al lang weer in de auto op weg naar huis. Familie Stremmelaar haalde zoon Remco op en Allard Bruins, de vader van Pascal en Danny, bracht Bertin thuis en reed vervolgens met beide zoons naar zijn eigen huis. Gert-Jan wilde pa de Lange niet nogmaals een autoritje laten maken, wat hij denk ik overigens met alle plezier zou hebben gedaan, en vroeg chauffeur Gerard hem thuis te brengen. Met de toepasselijke woorden 'vooruit dan maar' (achteruit zou immers een stuk lastiger gaan) besliste Gerard dat er de afslag 'Kampen centrum' werd genomen, waarna Gerard, via de woning van Gert-Jan, naar huis reed en de inzittenden afzette. Ik wil Gerard Wessels, Gerard Bos, Allart Bruins, familie Stremmelaar en Jentine Ringenier bedanken voor het vervoer naar en van Hattem en de begeleiding/coaching van de jeugdspelers op dit geslaagde Dijkpoorttoernooi.
Gerard Wessels heeft enkele foto's van het toernooi gemaakt: klik hier.
Voor de foto's gemaakt door Bultman/Smash '70: klik hier.