Op 21 februari vond het Ranglijsttoernooi plaats voor spelers met een B-licentie in het altijd mooie Nijmegen. Rond tien voor 8 stapte ik op de fiets om naar het station te fietsen. Daar werd ik opgepikt door de familie Hollander en startte de reis naar Nijmegen. Deze rit verliep ondanks de mist erg goed. Eenmaal aangekomen was het zoeken naar een mogelijkheid om in te spelen vrij lastig. Toch mochten we na wat rondvragen een bal inslaan en dat is altijd fijn voordat je een toernooi begint.
Ivan was ingedeeld bij de volgende spelers:
- Stefan Berkhof, Elan, Kampioensklasse
- Tom Hanegraaf, Bit.nl, Kampioensklasse
- Sven van Beek, Unicum, Landelijk C
Sven van Beek was niet aanwezig en dat betekende dat er maar één man afviel. Ivan begon zijn partij tegen Stefan Berkhof. Hij kwam aardig in de buurt van de kort op tafel spelende Stefan. Stefan speelde een contra spel bij tafel wat erg degelijk was. Ivan kon goed meekomen en de wedstrijd werd pas in de 5e game beslist in het voordeel van Stefan. Geen grote schande want Stefan is toch een gemiddelde Kampioensklasse-speler. Daarna moest Ivan gelijk aantreden tegen Tom Hanegraaf die duidelijk meer moeite had om het Ivan moeilijk te maken. Ivan wisselde veel af met zijn service, speelde een goede pot en won in vier games. Dat betekende dus dat wanneer Tom van Stefan verloor Ivan als tweede doorging naar de volgende ronde. Dit gebeurde ook, want Tom had heel weinig in te brengen tegen het hoge tempo van Stefan. Na deze eerste ronde, die al eerder dan de andere poules was afgelopen omdat er Sven van Beek niet kwam opdagen, was de wachttijd zo'n vier uur. En dat is wel erg lang, moet ik zeggen. We hebben de tijd maar gevuld met het kijken van wat wedstrijden, het vertoeven in de kantine en wat gehang op de tribune totdat eindelijk het zover was en Ivan weer mocht spelen. In de 'laatste 32 ronde' moest Ivan het opnemen tegen Job Hoedemakers, een speler met lange noppen op de backhand. Dit werd een partij die hoogstens zeven minuten heeft geduurd. Ivan serveerde veel hard op de noppen en maakte het vaak keurig af met een goede droge klap. Nu werd het me wel duidelijk waarom Ivan graag tegen noppen speelt. In de derde game kwam Job iets meer in het spel maar veel te laat om Ivan nog wat te pijnigen. De laatste 16 werd dus bereikt en dat is niet verkeerd. En er zat meer in, want de tegenstander in de 1/8 finale is een voor Ivan bekende speler van Swift Deventer, namelijk Tim Sinninghe. Ivan had de vorige keer van hem gewonnen en zag dus kansen. In de eerste game was dat ook duidelijk te zien. Ivan serveerde vaak slim en hard op de backhand van Tim zodat hij fouten maakte of een hoge bal gaf. Dit gaf Ivan gelegenheid uit te halen met zijn backhand of forehand. De eerste game was binnen. In de tweede game ging het hetzelfde als in de eerste game, totdat er een voorsprong van drie punten werd weggegeven door wat slordige fouten van Ivan. Hij wou iets te graag en de game kantelde in het voordeel van Tim. De derde game ging idem dito. Ivan begon met een voorsprong, maar gaf die ook weer wat weg door wat fouten. Toch moet ik ook complimenten geven aan Tim die zijn eigen fouten steeds meer beperkte en hoopte dat Ivan ze ging maken. Jammer maar helaas gebeurde dit ook en ging de derde game eveneens nipt naar Tim. In de vierde game was het zaak voor Ivan zijn eigen fouten wat te gaan beperken en Tim ze te laten maken. Uiteindelijk nam Tim een kleine marge en liet die ook niet meer los. Concluderend kan ik zeggen dat Tim steeds minder fouten maakte en zodoende Ivan de fouten liet maken omdat hij zich forceerde. Toch is het bereiken van de laatste 16 een prima resultaat, maar ik zag genoeg punten die verbeterd moeten en kunnen worden. Verder heeft Ivan gebrek aan rimte, maar dat gaat wel weer goedkomen. Ook zal hij wat slimmer moeten gaan spelen.
Een paar voorbeelden die ik nog wil geven:
- Wanneer de tegenstander Ivan een backspin bal geeft zal hij de vlakke spin moeten inruilen voor een wat bolle spin. Te vaak worden deze backspin ballen vlak gespint.
- Het is zaak dat Ivan iets meer tijd neemt nadat hij een fout maakt en even wat rustig aan doet voordat hij verder gaat.
- Het laatste dat ik nog wil vermelden is het feit dat de backhand topspin nog behoorlijk verbeterd kan worden door het batje wat meer te openen en wat meer naar boven te halen. Het is allemaal net wat te vlak. Dit vergt wat oefening maar zal ook goed gaan komen.
Op de weg terug naar Zwolle zijn we meegereden met Karina Schrijver van Tafeltennis Zwolle. Ik wil haar bedanken voor het terugbrengen van ons naar het station van Zwolle, waar wij de trein naar Kampen hebben genomen nadat wij eerst een trein net hadden gemist. Verder wil Hermien van Ommen ook bedanken voor het regelen van het vervoer voor de treugweg. En natuurlijk de familie Hollander voor het vervoer naar Nijmegen! Al met al was het een lange, leuke en leerzame dag. Ook in de toekomst zal ik bereid zijn om als begeleider mee te gaan. Ik ben van mening dat deze begeleiding vooral mentaal gezien een meerwaarde kan zijn voor de speler.
Ton
Plaats reactie
