Minstens negen zoete dromen werden zaterdag 23 oktober 2010 ruw verstoord door wekkers die tussen zeven en half acht het startschot gaven voor een 'dagje Hoorn'. Na de standaard ochtendperikelen begaven chauffeur pa Hoeve en deelnemers Albert, Danny en Pascal zich naar het station vanwaar zij naar Hoorn afreisden. Chauffeur Gerard Wessels en deelnemers Bertin, Gert-Jan en Guido vertrokken samen met ondergetekende vanaf de zaal. Er volgde een dollemansrit, hoewel niet veroorzaakt door de altijd keurig rijdende Gerard Wessels maar wel door de drie boenders op de achterbank. Een beetje leven in de brouwerij kon echter geen kwaad, zeker niet op dat tijdstip. Gelukkig hielden beide auto's het roer - of beter gezegd het stuur - recht op de Markerwaarddijk die via de Houtribdijk weer over gaat in Markerwaarddijk (weer wat geleerd) en kwamen ze tussen negen en half tien aan in Hoorn.
Er ontstond even wat verwarring toen boven de deur aan de buitenzijde van de speelzaal 'De Opgang' stond, terwijl we het idee hadden dat we bij de ingang stonden. Eenmaal in 'De Opgang' overhandigde de organisatie de deelnemende Kampenionners een mooi overzicht waarop de tegenstanders uit de poule, de tafels waarop gespeeld moest worden (ook die van de vervolgrondes) en de aanvangstijden van de wedstrijden (tot aan de finale toe, mocht je deze halen) te vinden waren. Bij de junioren namen Albert en Pascal deel, bij de kadetten Gert-Jan, Guido en Bertin en bij de pupillen Danny. En terwijl de tweemaal drie kleine musketiers inspeelden, gingen de grote drie musketiers op zoek naar het restaurant waar koffie werd geschonken (maar vreemd genoeg toch voor moest worden betaald).
C-Ranglijsttoernooi Junioren
De poules waren ingedeeld op sterkte en ook de volgorde binnen de poules gaf de sterkte van de spelers aan. Even dacht ik dat er op naam was ingedeeld toen ik zag dat Gert-Jan de Lange en Lorenz Kort bij elkaar in de poule zaten, maar toen Jan Jaap de Wit geen tegenstander van Pascal Bruins, maar van Albert Hoeve bleek, wist ik dat er toch echt op sterkte was ingedeeld.
Albert had geen geluk met de indeling: hij was ook ingedeeld bij Kees Geluk en Marijn van Aalst, die uiteindelijk allebei de finale van het hoofdtoernooi bereikten, waarin Kees Geluk de gelukkigste was. Albert eindigde als 4e in de poule en in de troostronde was Wouter Pouw een maatje te groot. Het is geen schande dat Albert het moeilijk had: Bij de junioren C spelen immers veel spelers die uitkomen in de hogere regionale klasses en de lagere Landelijke klasses, zoals Pascal Bruins. Pascal had in de poule weinig moeite met zijn tegenstanders en speelde als poulewinnaar tegen nummer 2 David Brussaard, die ook Landelijk C speelt. Toch kostte het Pascal weinig moeite hem te verslaan. Een ronde later was Wouter Emmens de tegenstander, een speler met een gemiddeld 1e klasse niveau. Wederom trok Pascal redelijk makkelijk aan het langste eind en bereikte hij de kwart finale. Hierin trof Pascal een sterke tegenstander: David Gundelach. Net als de eerste David speelde deze David ook Landelijk C, maar deze David dwong Pascal tot het uiterste te gaan. In een mooie, gelijk opgaande strijd gunde Pascal David geen lach en pakte knap in vijf games de overwinning. Het bracht hem in de halve finale, waarin Marijn van Aalst de tegenstander was. Marijn speelt meer dan 70% Landelijk B en bleek dan ook duidelijk een maatje te groot: Pascal verloor met 3-0. Toch stapte Pascal terecht trots achter de tafel vandaan, want de halve finale bereiken op een junioren C-toernooi is een uitstekende prestatie!C-Ranglijsttoernooi Kadetten
Dan de kadetten: Bertin, Gert-Jan en Guido. Guido had pech (of geluk, het is maar hoe je het bekijkt): een van zijn tegenstanders in de poule had zich afgemeld. De andere twee hadden duidelijk een lager niveau dan Guido en dus behaalde Guido freewheelend het hoofdtoernooi. Bertin had het lastiger en dat lag vooral aan de
sterkere tegenstanders. Twee tegenstanders maakten het Bertin lastig, maar niet zo lastig dat hij echt in de problemen kwam. Een derde tegenstander speelde verdedigend met lange noppen op de backhand en dat is niet een speltype waar Bertin heel vaak tegen speelt. Toch wist hij, na een lastige start en een 1-2 achterstand, uiteindelijk het antwoord te vinden op de lange noppen en ze juist in zijn voordeel te gebruiken. De 11-1 winst in de laatste game was dan ook alleszeggend. Knap bereikte hij als poulewinnaar de hoofdronde. Ook Gert-Jan had redelijke tegenstand in zijn poule, maar leek wel boven de rest uit te steken. In een van zijn partijen liep het echter niet en deze verloor hij, maar hij bereikte wel het hoofdtoernooi door als tweede in de poule te eindigen. Alle kadetten van Kampenion bereikten dus het hoofdtoernooi. Tegelijkertijd mochten Gert-Jan, Guido en Bertin de eerste wedstrijd van de vervolgronde spelen: Bertin tegen 3e klasser Terry Legebeke, Guido tegen 1e klassers Nick Broos en Gert-Jan tegen Hoofdklasser Niels Vervoort. Op papier (en ook in de pratijk) had Gert-Jan de sterkste tegenstander, maar dat kwam omdat hij tegen een poulewinnaar aantrad, terwijl Guido en Bertin tegen een nummer 2 speelden. Bertin kende weinig problemen en ook Guido won met 3-0, al moest daar in de derde game wel een 9-2 achterstand voor omgebogen worden. Gert-Jan verloor de eerste game, maar speelde hierna veel aanvallender en won de laatste drie games met overtuigende cijfers. Het was goed voor zijn zelfvertrouwen, want een passief spelende Gert-Jan hebben we de rest van de dag gelukkig niet meer gezien. Bertin, Gert-Jan en Guido belandden in de 1/8e finale en Guido had al ontdekt dat, mochten Gert-Jan en hij deze 1/8e finale winnen, zij elkaar zouden treffen in de kwartfinale. Maar zover was het nog niet: eerst speelde Guido tegen 1e klasses Levi Pater en Gert-Jan nam het op tegen 1e klasser Stephan Sparreboom: een verdediger met lange noppen op de backhand. De tegenstanders van Guido en Gert-Jan hadden in de 1/16e finale een lesje rijmen en kreupelrijm gehad: Levi en Stephan versloegen Rens van Mens en Mees van der Meer. Maar dat terzijde. Bertin trof de sterkste tegenstander: hoofdklasser Thomas Hofstee. Bertin had wat pech, want de eerste twee games gingen met 2 punten verschil verloren. De derde game leek eenvoudig naar Thomas te gaan, maar Bertin vocht zich van 10-4 terug tot 10-9. Helaas kwam op 10-9 een eind aan Bertin's 'puntenstreak' en verloor hij wederom met 2 punten verschil. Bertin werd in de 1/8e finale uitgeschakeld, maar kan terugkijken op een prima eerste Ranglijsttoernooi.
Terug naar Guido en Gert-Jan: Guido speelde wederom een prima partij en hoewel hij de eerste game verloor, kwam hij hierna nauwelijks meer in de problemen en won met 3-1. Gert-Jan had het lastiger, maar zoals 'gezegd' speelde hij tegen een verdediger met lange noppen op de backhand. Gert-Jan tegen een verdediger levert vaak een leuke partij op en dat was ditmaal niet anders. Hoewel Gert-Jan twee games nipt naar zich toe trok en het dus wellicht ook de andere kant op had kunnen vallen, won hij verdiend met 3-1 en was de kwartfinale Gert-Jan - Guido een feit. Gert-Jan speelde hierin naar eigen zeggen wederom erg aanvallend en Guido had - met name de eerste twee games - te weinig een antwoord op de topspinballen van Gert-Jan. Gert-Jan nam een 2-0 voorsprong, Guido kwam terug tot 2-1 en in de vierde game ging het lang gelijk op. Gert-Jan bleef spelen met een 'kalme vastberadenheid' en trok aan het eind van de vierde game de wedstrijd naar zich toe: 3-1. Vanzelfsprekend was Guido hierdoor uitgeschakeld en ging Gert-Jan door naar de halve finale. Hij trof hierin Ricardo Snip, die Pascal in de finale van het toernooi van Avereest had verslagen. Ricardo speelt een hoog percentage in de Noordelijke Jeugd Divisie (vergelijkbaar met de Hoofdklasse). Gert-Jan deed echter of Ricardo er niet stond en geen enkele game werd het ook maar een beetje spannend: met een 3-0 overwinning bereikte Gert-Jan de finale. Hierin trof hij Steven Pouw, die bijna geen wedstrijd verliest in de 'Promotieklasse', de Hoofdklasse van het (sterke) westen. Steven bleek een lastig te nemen horde en alleen in de tweede game kwam Gert-Jan dicht in de buurt van gamewinst, maar moest de game nipt aan Steven laten. Gert-Jan verloor met 3-0, maar was hier geen moment 'ondersteboven' van en pakte trots de NTTB-beker aan die hoorde bij de tweede plek. En terecht, want een tweede plek in een deelnemersveld van 64 spelers is een hele goede prestatie. Hoewel hij met de tweede plaats geen B-licentie verdiende, werd hij wel uitgenodigd om mee te doen aan het B-Ranglijstoernooi een dag later. Hij bedankte hier echter vriendelijk voor: Hoorn ligt immers niet naast Gert-Jan's deur en bovendien is als enige Kampenionner meedoen aan een toernooi toch iets minder leuk.
C-Ranglijsttoernooi Pupillen
Kampenion had een deelnemer bij de pupillen: Danny Bruins. Een tegenstander in de poule van Danny had zich afgemeld en dus was een overwinning waarschijnlijk genoeg om het hoofdtoernooi te bereiken. Deze overwinning kwam er: in vijf games versloeg hij een van zijn tegenstanders. De andere tegenstander bleek een maatje te groot en dus ging Danny als nummer 2 door naar de hoofdronde. Hierin speelde hij een tussenronde tegen 4e klasser Jelle Hoogenboom: een leuk spelertje met de nodige potentie. Jelle speelt weliswaar een klasse lager dan Danny, maar bleek een behoorlijke bal te kunnen slaan. Danny kwam 2-1 achter, maar bleef aangemoedigd worden de aanval te zoeken en boog de achterstand knap om in een overwinning. Hiermee drong Danny door tot de beste 16. Hij trof in de 1/8e finale Fabio Joel Fischer. Fabio Joel speelt 83% 1e klasse bij Twenty-One Up in regio west en niet geheel verrassend won hij het toernooi. Danny bood prima tegenstand, maar het niveauverschil was dusdanig groot dat Danny met 3-0 verloor. Uiteraard is dat geen schande en heeft Danny een prima toernooi gespeeld.
Terugblik
Terugkijkend op de dag kan ik alleen maar concluderen dat alle Kampenionners het uitstekend hebben gedaan. En dan heb ik het niet alleen over de prestaties, maar ook (of eigenlijk vooral) over het vertoonde spel. Kampenion heeft weliswaar minder jeugdteams dan voorheen, maar mag trots zijn op het aantal spelers dat de potentie heeft om snel door te groeien naar een hoger niveau.
Leuk was dat de Kampenionners die eerder uitgeschakeld werden zich na hun uitschakeling nog prima vermaakten: er bleven steeds minder spelers over en dus kon er op voldoende tafels worden vrijgespeeld. Bertin vermaakte zich overigens ook prima als hij niet kon spelen, want hij had een vaste plek aan de bar gehuurd. Althans, zo leek het. De organisatie
Van de vele toernooien die ik als speler of wedstrijdsecretaris/coach heb meegemaakt, was dit by far het best georganiseerde toernooi. Een groot compliment aan de organisatie, want ik kan werkelijk helemaal niets bedenken wat beter had gekund. Vooraf was het voor de spelers duidelijk waar en hoe laat zij moesten spelen en na iedere ronde werd vliegensvlug het speelschema bijgewerkt. Alle wedstrijden begonnen precies op tijd en de briefjes lagen vijf minuten voor aanvang van de wedstrijden klaar. Bovendien werd er gespeeld in een uitstekende accommodatie op tafels van een prima kwaliteit. En - last but not least - werd de prijsuitreiking meteen na de finale gedaan: al voordat de laatste punten werden gespeeld stond er iemand klaar met de bekers. Een stuk beter dan anderhalf uur wachten op een saaie prijsuitreiking waarin iedereen klap, maar niemand het iets kan schelen wie er heeft gewonnen. Bovendien was de organisatie alleen zichtbaar op de momenten waarop het dat moest zijn. Er mag eigenlijk ook niet anders worden verwacht van de organisatie van een Ranglijsttoernooi, maar omdat ik nog nooit een Ranglijsttoernooi had meegemaakt vond ik het een verademing om eens een betere organisatie te zien dan die van de 'huis- , tuin-, en keukentoernooien'.
Tot slot
Rond 17.00 uur werd 'De Opgang' verlaten. Dat het 's middags had geregend, daarvan had alleen Gerard last gehad toen hij het prachtige haventje van Hoorn wilde gaan bezichtigen. Pascal, Gert-Jan en Bertin vonden blijkbaar dat 'gedeelte smart halve smart' was en bezorgden elkaar een natte broek door in de plassen te schoppen. Gert-Jan had vervolgens nog even pret met een vrouwelijke afvalbak die het straatbeeld van Hoorn ontsierde. Of versierde, het is maar hoe je het bekijkt. Pa Hoeve was ondertussen al vertrokken en niet veel later volgde Gerard op gepaste afstand. Ik wil Gerard Wessels en pa Hoeve bedanken voor het vervoeren van 'de boys' van en naar Hoorn. Ook pa Bruins stond 'stand-by' om het vervoer terug te verzorgen, maar pa Hoeve gaf bij aankomst aan de hele dag te blijven en ook te zorgen voor het vervoer terug naar Kampen. Daardoor was het vervoer van pa Bruins niet meer nodig. Verder wil ik Gerard bedanken voor de foto's, die je hier (klik) kunt vinden. De zaal werd door Gerard bereikt om 18.15 uur - het station door pa Hoeve wellicht iets eerder - en (even oefenen voor Sinterklaas) een ieder ging moe, maar voldaan, per auto of fiets maar niet per koe, weer op huis aan.
Ralph Trip