Vrijwel ieder jaar staat voor een aantal sportverenigingen in Kampen de trip naar partnerstad Pápa voor deelname aan de Mini Olympiade op het programma. In 2013 ging deze sportontmoeting niet door, omdat de gemeente Pápa het geld voor andere doeleinden - o.a. het herinrichten van het plein - moest aanwenden. In 2014 was het lange tijd onzeker of de Mini Olympiade doorgang zou vinden. Pas heel laat kwam het ‘igen’ (ja) uit Hongarije binnen. Vervolgens hadden verenigingen slechts twee dagen om aan te geven met hoeveel personen zij deelnamen en wie die deelnemers waren.
Je snapt dat dit geen gelukkige aanloop is. Het was dan ook geen verrassing dat een aantal verenigingen - zoals Deltasteur, O&O, LayBack, KJLTC en Isala - moest afhaken. Slechts de judoka van Van Dijk en de tafeltennissers van Kampenion zegden hun deelname toe, zij het ook met minder deelnemers.
Kampenion vaardigde met Marco Antonides en Danny Bruins slechts twee spelers af. Ton Ringenier, Jeroen Rotman, Ralph Trip, Gerard Wessels en Jan Ringenier gingen als coach / begeleiders mee.
Uiteindelijk vertrokken slechts 23 Kamper sporters, begeleiders met delegatieleider Gert Nijkamp richting Pápa. Positief geformuleerd: de reizigers hadden voldoende ruimte in de bus!
Op donderdag 12 juni om even na 19.00 uur vertrok de bus naar Pápa. Na een zeer voorspoedige reis kwamen we al op vrijdagmorgen tegen 10.45 uur in de Hongaarse partnerstad aan. Met dank aan de chauffeurs van Vreebos: Dennis en Wesley.
Omdat het internaat waar we zouden verblijven, nog niet beschikbaar was, maakten we van de nood een deugd en verkenden we vast de terrasjes in de binnenstad. De Kampe(nionne)r keurmeesters waren tevreden over de kwaliteit!
Rond de klok van drieën konden we dan eindelijk terecht in het internaat. Daar installeerden we ons en de kamerindeling luidde: 1) Danny en Marco, 2) Jeroen, Ralph en Ton en 3) Gerard en Jan. De rest van de middag kon een ieder naar eigen goeddunken besteden. Vrijwel iedereen deed eerst inkopen in nabij gelegen supermarkt Penny Market.
Rond de klok van zessen waren Gerard en Jan aanwezig bij de zogenaamde ‘technische bespreking’. Dekte die titel in de afgelopen jaren de inhoud al nauwelijks, ditmaal was het zelfs een vlag op een modderschuit. Gerard en ondergetekende zaten er namelijk voor Hongaarse goulash en bonen bij. De organisatoren van het tafeltennis waren namelijk verhinderd. Daarop gingen beiden nökkie nōkkie en zochten zij de anderen op om gezamenlijk de maaltijd te gebruiken. Die viel over het algemeen goed in de smaak al kreeg Danny iets anders op het bord dan hij verwachtte. Dat was bepaald pöpende gnö. Ik laat hier verder de details achterwege, mede omdat Danny komend seizoen mijn teamgenoot is bij Kampenion 7 (senioren).
Na de maaltijd dronken we nog een glas en deden we menige plas - en genoten we onverwachts van een Oranje zege op de vooraf ongenaakbaar geachte Spanjaarden (mogelijk heeft de discussie over de ‘zwarte’ pieten er ook in Spanje behoorlijk in gehakt) - voordat we de benenwagen naar het internaat namen om er redelijk vroeg in te duiken. Een aantal van de Pápagangers had namelijk de afgelopen nacht in de bus niet of nauwelijks kunnen slapen.
De volgende morgen - het was inmiddels zaterdag - zou de Mini Olympiade om 9.00 uur worden geopend in de fraaie plaatselijke sporthal. De buschauffeurs brachten ons net op tijd - in ieder geval wat Hongaarse maatstaven betreft - op de plaats van bestemming. Daar kregen we eerst twee zeer fraaie optredens van jongleurs met een bal te zien waarna de Mini Olympiade voor geopend werd verklaard.
De Kampenioners deden daarna de warming up, want we gingen met de benenwagen naar de gymzaal waar het tafeltennistoernooi of beter de twee tafeltennistoernooien werden gehouden. ’s Morgens voor spelers onder de 18 jaar en ’s middags voor spelers onder de 21 jaar. Over die toernooien kan ik vrij kort zijn. Marco en ook Danny kwamen tekort om zich in de strijd om de prijzen te kunnen mengen. Maar dat is geen schande.
Beiden hebben er het nodige van geleerd en kunnen nu zeggen aan een internationaal toernooi te hebben meegedaan. Dat staat toch mooi op je tafeltennis CV.
’s Avonds werden de terrasjes opnieuw aan een inspectie onderworpen. Dit om de exploitanten niet de indruk te geven dat zij na de eerdere inspectie voorlopig hun gang wel konden gaan. Maar toegegeven, ook die tweede inspectie leverde geen verdachte zaken op. Hierna gingen de vijf jongsten de plaatselijke kermis nog met een bezoek vereren, terwijl de twee wijze - iets minder jonge Kampenionners - hun mandje opzochten.
De zondag stond in het teken van een bezoek aan Siofok, een toeristisch plaatsje aan de zuidkant van het Balatonmeer, het grootste binnenmeer van Europa. Tegen 11.00 uur kwamen we daar aan waarna we ons tot 16.00 uur moesten zien te vermaken. Ook die moeilijke opdracht doorstonden we weer met glans. Gerard ‘zonderde’ zich hierbij wat van de mede Kampenionners af, omdat hij digitaal ging schat zoeken: ‘geo cash’ met een mooi woord. Dit verliep nog niet zo voorspoedig. De enige die gecasht heeft, was de schoenverkoper - Geo genaamd - want Gerard vertrok met dikke zolen en kwam ongeveer op blote voeten - zoveel had hij gelopen - weer terug bij de bus. Tegen 17.30 uur kwamen we weer in Pápa aan.
’s Avonds aten we weer een hapje en dronken we een sapje en vermaakten we ons als 7 Kampenionners prima. Gerard, Jan en Marco gingen om 22.15 uur terug naar het internaat om te proberen nog wat slaap te pakken. De andere vijf gingen nog naar het vuurwerk kijken dat om 22.30 uur begon. En daarna maakten zij nog een forse wandeling, zij het zonder ‘geo cash’.
Na een vrij korte of geen nachtrust vertrok de bus om 5.00 uur weer richting Nederland. Ook nu was de reis vrij voorspoedig totdat we in Duitsland in een file kwamen te staan. Enkele honderden meters voor ons was een ongeluk gebeurd en dat zorgde voor een vertraging van ruim drie kwartier. Maar dit mocht de reispret niet al te zeer bederven. Om 21.30 uur kwamen we met elkaar veilig en wel weer op het Burgemeester Berghuisplein in Kampen aan waar ouders, partners en huisdieren ons stonden op te wachten.
In dit Pápaweekend was er het weerzien met onze Hongaarse vrienden: Eszter en haar vader Szabolcs (organisator van het tafeltennistoernooi), Petronella en haar vriend Pete en uiteraard Enikö die al ruim tien jaren van de partij is en ook al tweemaal in Nederland is geweest.
Ons aller Gerard hebben we in Pápa achter gelaten. Niet omdat er geen plaats was in de bus, maar omdat hij samen met delegatieleider Gert (en andere delegatieleiders) op zaterdag 21 juni zou deelnemen aan een vergadering over de toekomst van het culturele festival van Pápa en de Mini Olympiade. Uiteraard brengen beiden daarbij in dat wil die Mini Olympiade in de nabije toekomst voldoende sportende deelnemers (blijven) trekken, de uitnodiging naar de partnergemeenten eerder moet worden verzonden.
Ik ben benieuwd naar de opbrengst van deze bijeenkomst. Maar Gerard kennende - hij is in staat om ventilatoren te verkopen op de Noordpool en zand voor de kattenbak in de Sahara - heb ik goede hoop op een positieve uitkomst.
Ik realiseer me dat het inmiddels al zaterdag 21 juni is, terwijl we al op maandagavond 16 juni zijn teruggekeerd uit Pápa. Het was voor mij echter een drukke week na die terugkomst. Toch vond ik dat een verslag op de website niet mocht ontbreken. En aangezien ‘Iemand Anders’ geen verslag heeft geschreven ………….
Ik hoop van harte dat de voorbereiding op de Mini Olympiade van 2015 beter verloopt dan die op die van 2014. In dat geval kunnen de verenigingen - en ook wij als Kampenion - tijdig en meer aandacht besteden aan de trip naar Pápa. Mogelijk dat we dan ook een informatieavond voor ouders kunnen houden over wat hier zoal bij komt kijken. Ook kan er wekelijks wat geld opzij worden gelegd om te voorkomen dat de bijdrage - die dit jaar € 100 p.p. bedroeg - niet in één keer hoeft te worden opgehoest.
Minstens zo belangrijk is natuurlijk dat Danny en Marco hun enthousiasme over de trip naar Pápa overbrengen op de andere jeugdleden. Want ik kan wel een heel enthousiast verhaal op de website plaatsen, maar het enthousiasme van leeftijdsgenoten werkt toch aanstekelijker!
Ik bedank Danny, Marco, Gerard, Jeroen, Ralph en Ton voor de paar leuke dagen die we met elkaar hebben gehad! Er is geen wanklank gevallen en er heeft zich ook geen enkel incident voorgedaan! Top!
Wellicht dat op deze site nog wel foto’s van de trip naar Pápa worden geplaatst. Zo niet, dan verwijs ik jullie naar de Facebookpagina’s van ondergetekende, Ralph en Kampenion!
Mede namens de andere Pápagangers,
Jan Ringenier